Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
02-08-2013
Charlie en andere zaken
Charlie en andere zaken
Tot onze
grote spijt moeten we melden dat Charlie, de prachtige Sint Bernard hond van
madame Jobbart, waar we ook gisteren al over berichtten, de nacht niet
overleefd heeft. Charlie is bij de dierenarts in Ruffec overleden aaneen combinatie van leeftijd (8 jaar)
overgewicht (115 kg)
en warmte (37°C).
Wij vinden het heel erg spijtig maar de hulp die we eergisteren nacht hebben
geboden heeft geen aarde aan de dijk gebracht voor de mooie en lieve hond die
we sinds pup hebben meegemaakt.
We kregen
ook bericht van de tijdelijke buren van het vrouwtje van Charlie. Dan bedoelen
we de Wesselaars het hoofdbestuur van Cartouche en Lennaert die daar een week
vakantie hebben.
We laten
het best Lennaert aan het woord om zijn eigen Charentaise avonturen te
vertellen
Hallo Belgische
en Nederlandse familie,
Vanuit het mooie
Charente hier mijn verhaaltje. De aandachtige lezers van het blog van ome Faes
zullen inmiddels wel weten waar papa en ik zijn aangeland. We bivakkeren in een
mooi huisje van alle gemakken voorzien, ongeveer 12 kilometer bij
Ferret vandaan.Het is vooral een luie
rustige vakantie en tanken mijn baasjes energie voor de rest van het jaar.De ochtend wordt door de baasjes gebruikt om
te toeren langs de dorpjes en het bezoeken vankerkjesenandere bouwwerken. Overalwordter gestopt om alles te bekijken en te fotograferen. Papa en ik blijven
dan in het koele huisje, waar wij ons al helemaal thuis voelen. s Middags is
het party pool time en vermaken de baasjes zich met zwemmen, duiken, bommetjes
en waterpolo. Helaas kunnen wij alleen maar van de rand toekijken en worden we
regelmatig nat gespettert.s Avond
ondernemen we dan iets met onze Belgische Franse Drenten familie. Nou ja
ondernemen!Het is vooral eten, drinken
, praten , lachen en moeten mijn baasjes de vele Hollander moppen pareren. Eén
mop van mijn baasje wil ik jullie niet onthouden. Wat betekend BELG?Ben Eerst Limburger Geweest!Vrouwtje zit nu nog te dubben wie zich hier
door het meest aangesproken moet voelen!
Ik heb lekker volop
kunnen spelen met mijn zusje Lucy op het erf bij tante Simonne en ome
Faes.Het is grappig om allerlei
voorwerpen en de tuin te zien waar we altijdzoveel over lezenen fotosvan zien. Het is wel duidelijk waarom mijn
Belgische familie zoveel weken van het jaar hier woont! Wie zou dat niet
willen?
Mijn kleine grote
baas Christian heeft hetwat moeilijk
want hij mist net als ome Faes het Internet. Rondtoeren en oude bouwsels
bekijken vindt hij meer iets voor bejaarden en frans spreken heeft hijniet veel zin in en dan die 6 honden ..!!?!!
Gisteravond zaten we
gezellig met het Faesroedel en vriend Luc te BBQ toen de buren in paniek
binnenstormde. De buur hond Charlie was niet goed geworden. Het zag er
slechtuit en Charlie werd zo snel
mogelijk naar de dierenarts gebracht. Helaas is hij vannacht gestorven, geveld
door de hitte! De buurvrouw die ook voor het huisje en het zwembad zorgt,en haar 2 kinderen waren erg verdrietig. Ook
het vriendje van Charlie, een kruising herdershond is helemaal uit zijn doen.
Hij heeft vannacht heelvaak geblaft en
loopt treurig met gebogen rug door de tuin en wil niet aangehaald worden.
Maar verdriet
verbroederd en heeft Christian opeens een speelkameraad gevonden in de
buurjongen Jeannou en moppert hij niet meer over internet en honden, en praat
hij zomaar frans!
Morgen is het feest
voorbij en gaan we terug naar Nederland. Het zal niet meer zolang duren en is
het internet gerepareerd. Ik heb niets gemist van de avonturen van mijn Belgische
familie want heb alles live kunnen volgen en mogen meemaken.
Het begint
eentonig te worden hier op het blog France Telecom heeft nog steeds niets
laten horen of zien. De bomen die in Villiers-le-Roux op de telefoondraden
waren gevallen zijn inmiddels door de omwonenden gerecupereerd enzullen waarschijnlijk volgende winter voor
enkele behaaglijke uurtje rond de houtkachel zorgen Dat is dan toch nog iets
positiefs aan de storm van vrijdag- op zaterdagnacht laatsleden.
Haast een
week kunnen/moeten we dus beroep doen op de bereidwillige medewerking van Ria,
onze landgenote aan de andere kant van het dorp. Die krijgen hun telefoonlijn
van een andere lijn dan de onze en die is niet geraakt door vallende bomen.
Dadelijk
na het plaatsen van dit berichtgaan we
nog eens even bij de burgemeester langs om hem aan te porren om France Telecom
aan te zetten tot wat spoed (?) voor de herstelling van de telefoonlijn.
Gisterenavond
is ook de BBQ bij de familie Wessels en Cartouche en Lennaert in Saint Fraigne
spectaculair geëindigd.
De
buurvrouw aldaar kwam ons in paniek roepen dat er iets mis was met Charlie,
haar 115 kilo
wegende Sint Bernardhond. Charlie lag hevig hijgend tegen de grond en kon
duidelijk niet meer recht. Dat het ernstig was bleek onmiddellijk en na de
dierenarts waar ook wij klant zijn te hebben verwittigd hebben we Charlie op
een deken gelegd en met vier mannen hem zo in de auto van de buurvrouw kunnen
leggen om naar de dierenkliniek te rijden. Tot op dit moment hebben we nog geen
contact kunnen maken met de buurvrouw om te informeren wat de huidige toestand
van Charlie is, maar we hadden er geen goed oog in ! ! !
Onze
kameraad Luc is deze ochtend vertokken om de volgende etappe van zijn Tour de
France verder te zetten. Zijn doel voor vandaag is de Ardèche waar ook
bekenden van hem een huis bezitten, en waar hij met zijn vriend ter plekke
heeft afgesproken om te gaan Mountain Biken.
Luc gaat
dwars door wat wij noemen de pampas, zijnde de nationale en de departementale
wegen, dwars door la douce France . Hij is een prachtige maar eindeloos durende
rit over goed 650
kilometer begonnen. Hopelijk heeft hij niet te veel
landbouwvoertuigen of autos met caravans voor zich want zijn Fiat Ducato
camper is ook geen kampioen in flitsende inhaalmaneuvers. Maar als hij wil
genieten van de mooie omgevingen waar hij langskomt gaat hij één van de mooiste
routes van Frankrijk onder de wielen krijgen vandaag.
Meer
nieuws uit het internetloze Ferret asap, maar waarschijnlijk pas morgen
voormiddag wegens de tamme service van France Telecom
Geraak er
maar uit wijs, uit zo n titel van een blogbericht. Het eerste deel van de
titel slaat op het internet en telefoon gebruik in Ferret wat nog altijd
ongewijzigd is. France Telecom is nog altijd op een ander actief en is nog
niet in de omgeving gesignaleerd om enige reparatie aan hun kabels uit te
voeren. We blijven dus vandaag ook nog beroep doen op onze vriendelijke
Belgische buurvrouw (op 600
meter van hier, maar met alleen velden tussen ons in) en
haar wel werkend internet.
De 30 jaar
slaat op onze gast op dit ogenblik, die hier gisteren namiddag gearriveerd is
met zijn camper.
Luc en ons
baasje kennen elkaar dit jaar, deze maand zelfs, exact 30 jaar. Beide zijn
gepensioneerde leerkrachten autotechniek. Luc in Antwerpen aan het Technicum
Londenstraat en ons baasje aan Horito Turnhout en KTA Herentals.
Maar daar
kennen ze elkaar niet van ze kennen elkaar van bij VAB Europech, de
buitenlandse bijstand voor automobilisten waar ze beide tijdens de
schoolvakanties gingen bij-jobben.
In juli
1983 hebben ze elkaar leren kennen in de garage van VAB in Zwijndrecht waar de
voertuigen van de repatriëringsdienst gestald stonden.
Samen zijn
ze goed voor enkele miljoenen kilometers over Europese wegen. En als ze samen zitten
komen de wildste belevenissen boven water in de verschillende Europese landen
waar ze te maken kregen met eerlijke, minder eerlijke en stinkend corrupte
ambtenaren. Die werden dan omgekocht met Belgische koffie en chocolade (uit den
Aldi). Maar ook met garagehouders en depanneurs die de chauffeurs probeerden op
te lichten en het allemaal niet zo eerlijk met hen voor hadden.
Boeken
kunnen ze schrijven over de jaren dat ze samen de wegen tussen de Noordkaap en
de Griekse eilanden onveilig maakten met hun zwaar gerij. Men kent hen zelfs
van Schotland tot Moskou en hebben prachtige reizen gemaakt waar ze dan ook nog
eens goed voor werden betaald.
Bij ons
baasje staat er een GPS op het instrumentenbord van de Masjebashi, maar die
hoeft bij ons niet meer te doen dan te zeggen waar men weer nieuwe
flitscameras hebben opgesteld.
Langs waar
die madam uit de GPS ons naartoe wil sturen luistert ons baasje al lang niet
meer. Zo lang zij binnen Europa blijven is er voor beide kameraden niet veel
onbekends op s Heren wegen
Dag drie
zonder telefoon en internet is ook alweer geschiedenis dag vier kondigt zich
stilletjes aan. Tijdens dag vier zijn er nog maar weinig verschillen te merken
als met dag één. In de straat waar de draden tegen de grond liggen heeft men
duidelijk nog niemand van France Telecom of van de internet providers gezien !
We zijn al
blij dat Ria in het gehucht la Billaudrie, een van de gehuchten aan de andere
zijde van La Magdeleine ons wil verder helpen met het ter beschikking stellen van
haar werkende telefoon/internet lijn.
Het is
dinsdag vandaag, dat wil zeggen dat tijdens de ochtend het gemeentehuis open is
en we ons beklag kunnen gaan doen bij onze burgemeester. Die heeft meestal wel
iets meer gewicht in de schaal te leggen dan een gewone abonnee bij
Orange/Wanadoo. Was het niet dat gans het gehucht zonder telefoon zat dan
zouden we niet reclameren maar ze laten zelfs niets weten na herhaalde klachten
van hun klanten !
Gisteren
hadden we Cartouche en Lennaert met hun vrouwtje op bezoek. Het baasje en de
zoon waren naar Ruffec om te gaan kayaken op de Charente, en dus kwam de
Wessels roedel bij ons buurten.
Dat
Cartouche en Heros nooit geen vrienden zullen worden, daar hebben wij ons al
bij neergelegd. Ons baasje heeft eind vorige week een extra bench gemaakt om
die twee uit elkaar te houden. Om beurten mogen ze dus een tijdje in de tuin
terwijl de andere in de bench gaat. Nu is die bench geen kleintje maar
opgetrokken uit vier Heras bouwhekken zodat de opgesloten hond toch een 9m² ter
beschikking heeft, incluis een waterbad + drinkemmer en een hok voor twee
honden. Die bench staat dan ook nog lekker in de schaduw van de hangar zodat
daar ook geen rechtstreekse felle zon schijnt. Die zitten dus heel netjes met
speeltjes, eten en drinken en zicht op de halve wereld
Laat ons
hopen dat we straks of morgen toch het blog weer kunnen aanvullen vanaf onze
eigen stek in Ferret, want zoals het nu gaat is er weinig plezants aan
Belle
& co
Zoek niet te veel want in vier dagen is er niks gebeurd...
Sinds de
nacht van vrijdag op zaterdag hebben wij in La Magdeleine geen telefoon of
internet verbinding meer.
De oorzaak
ligt letterlijk en figuurlijk in het buurdorp Villiers-le-Roux. Dat het
letterlijk ligt, daar bedoelen we de kabels van telefoon en elektriciteit die
letterlijk tegen de grond liggen omdat er verschillende bomen, struiken en
zelfs metalen golfplaten bovenop liggen.
Het is de
zware storm van vrijdagnacht die daar de oorzaak van is. Veel dorpen engehuchten zitten dan ook nog eens zonder
elektriciteit ! Het is een kleinere versie van de grote storm van 28 december
1999 . Toen waren we ook bij de elektriciteit-lozen en kregen we pas drie
dagen later, in de namiddag van oudjaar terug stroom. We hadden geluk dat er
terug warm water was en dat we netjes en fris gewassen de jaren 2000 konden
binnenstappen.
Zaterdag
toen we naar de markt van Rouillac reden konden we onderweg al flink wat schade
opmerken maar toen we vanochtend de krant kochten konden we lezen dat wij er
nog goed vanaf gekomen zijn ditmaal.
Druppelsgewijs
komen de berichten over schade binnen. Zo vertelde één van de buren dat de
school in Salles de Villefagnan, enkele kilometer hier vandaan vernield is door
omgewaaide bomen. Ook de dorpen Verteuil, waar we vorige week nog over
berichtten, en Barro waar we vorige weekzondag nog feest vierden blijken zwaar
getroffen te zijn door het noodweer.
Daarjuist
hebben we dan vernomen dat er aan de andere kant van ons dorp
wel
telefoon hebben en ook internet. Dus we gaan eventjes met de laptop tot bij Ria
om dit bericht op het blog te plaatsen.
Ja we
leven nog, en nog goed ook, alleen code orange van France météo heeft ervoor
gezorgd dat onze interne tprovider, toevallig ook Orangeniet veel kan doen voor
ons op het moment
Vanavond
mochten we mee. Waarheen wisten we bij aanvang niet maar het was met de auto en
dat is altijd goed voor een eindje rijden.
Bij
aankomst troffen we familieleden, erg dichte familie nog wel. Lucy vader
Cartouche en broer Lennaert stonden ons op te wachten. En we hebben samen
gespeeld dat het een lieve lust was.
Alleen
spijtig dat Heros en Cartouche geen goede vrienden meer zijn sinds Cartouche
dingen heeft gedaan met zus Hera, dingen die Heros niet meer kan sinds hij een
knip gekregen heeft. Heros kan het nog wel, maar er komt niks meer van en dat
zint de heer des huizes bij ons niet meer.
Wanneer
broer Lennaert dan ook nog eens veel belangstelling betoond voor al wat er
onder de staart van Lucy lekker ruikt, dan krijgt Lennaert gelijk drie teven
over zich !
Ons
hoofdbestuur heeft zich goed geamuseerd met het hoofdbestuur van onze
familieleden. Ze hebben eens goed bijgepraat en lekker samen gegeten.
We hebben
hen ook horen afspreken van morgen naar de 27° te gaan.
Hier in de
streek is de 27° een begrip. Dan is het in Rouillac die hele grote markt die
het ganse dorp bestrijkt. Wij mogen morgen niet mee want volgens ons wegens te
druk en ze trappen daar toch maar op onze poten.
Maar
morgen brengen we toch verslag uit hoe het was op de markt we zetten het basje
wel aan t werk .
Hoewel ze
het zelf waarschijnlijk liever anders zou hebben gaan we toch ons Lucy
feliciteren.
Voor twee
weken zijn we immers met een dieet gestart voor onze drie dikkertjes, te weten
Lucy (30,9 kg)
en Heros en Belle.
Vandaag
zijn we terug langs de dierenartsen praktijk van dr. Benoit Hans in Ruffec
gereden om het gewicht van Lucy te controleren na twee weken dieet.
Groot was
onze verbazing toen de geijkte weegschaal 29,950 kg aangaf !
Bijna een
kilo gewichtsverlies in die twee weken. Als dat geen proficiat waard is !
Wij zouden
Lucys gewicht graag rond de 28
kilo zien schommelen tegen de clubmatch van de Belgische
Drentenvereniging op 24 augustus. Nog vier weken te gaan en als we blijven
evolueren zoals we nu bezig zijn dan is dat streefgewicht makkelijk (?)
haalbaar.
Ook bij
Belle en Heros blijkt het dieet (op zicht) zijn vruchten af te werpen. Ze zijn
beiden nog wel wat in rijpere dameskringen volslank pleegt te noemen maar je
voelt met de nodige wil en moeite toch al terug ribben.
Het dieet
van Belle, Heros en Lucy bestaat s ochtends uit een dosis rijst aangevuld met
groene boontjes uit blik (Lidl, Makro) tegenover oud brood voorheen . s Avonds
bestaat hun eten uit een normale portie dieet brokken r/d van Hills, aangevuld
met een tegenover vroeger een halve portie vlees (ever, hert) .
Hera
krijgt de normale voeding die ze altijd al kreeg, die was op egwicht en hoeft
dus geen stinkend dure dieetvoeding. Maar s morgens krijgt ze net als de rest
van de roedel rijst met prinsessenboontjes.
Er moet
aan toe gevoegd worden dat bij drie van de vier op een normale wijze gegeten
wordt als vroeger. Alleen Belle maakt wat problemen met wat ze voorgeschoteld
krijgt. Ze wil niet eten samen met de anderen. Dat is al meer gebeurt dat onze
roedelleidster er een spelletje van maakt maar voor de baasjes is dat voldoende
om te zeggen we zetten de eetkom maar omhoog voor later. Dat omhoog zetten is
wel noodzakelijk omdat anders Heros of Lucy met de buit weg zijn ! Als je dan
even later haar de eetkom terug presenteert eet ze als normaal en dan schudt
ons baasje het hoofd en je ziet hem denken vrouwen hé
Wegens gezondheidsredenen zijn we op zoek naar een nieuwe
thuis voor:
Ciske Themke de
Sous la Chapelle, een teefje, geboren op 1 juli 2007te La Chapelle sous Uchon. Ze
heeft een Frans paspoort. Ze is gechipt. Stamboom: LOF 7EP.Hd.22
Haar moeder is Frans kampioen, haar vader komt ook uit een
kampioenenfamilie.
Ze kwam uit het eerste nestje van haar moeder Themke die
toen drie jaar was. Er waren vijf puppy's. Vader is Siep Muffty van Selihof.
Ciske is niet gesteriliseerd en slechts één keer per jaar
loops wat drie weken duurt.
De verplichte inentingen tegen rabies om ze mee naar het
buitenland te kunnen nemen zijn in orde.
De niet verplichte die hier plaatselijk worden gegeven
niet. Ze wordt wel op tijd ontwormd met Drontal Dog.
Ze krijgt alleen Frontline of nog schadelijker in haar
pels als we weken rondtrekken. Anders niet want dat is iets heel ongezond.
Ze krijgt nu sinds het laatste jaar Purina hondenbrokken,
daarvoor Eukanuba hondenbrokken.
Ze drinkt ongeveer 1,2 liter water per
dag. Ze slaapt in de bench.
Ze rijdt niet graag auto maar is niet wagenziek. Ze heeft
een hekel aan tunnels. In de wagen zit ze het veiligst in de bench anders
probeert ze op het baasje zijn schoot te geraken. (wat heel gevaarlijk kan zijn
als die juist de chauffeur is.)
Ze is het gelukkigst als ze vrij kan rondlopen in de
natuur maar ze zal je nooit uit het oog verliezen. Ze kan zeker niet hele
dagen alleen zitten want dan wordt ze heel ongelukkig. Ze is zeker geen hond om
in zo'n kennel in de tuin te steken.
Vervelend is dat, als we thuis komen of als er mensen
aanbellen, ze tegen de voordeur springt. Ze bijt wel niets kapot. Ze doet
ook vaak vervelend tegen andere honden. Dit is gekomen doordat ze eens hevig is
aangevallen geweest door een mannelijke scheper.
Verder stapt ze mooi mee aan de lijnband. Ze is gewoon van
steeds links te lopen.
Ze is wel heel schrokkerig maar je kan wel haar eetbak
afnemen zonder dat ze boos wordt. De dierenarts dacht dat dat kwam doordat ze
voor eten heeft moeten vechten toen ze nog in de nest zat. Dit lijkt me vreemd
daar ik ze daar bezig heb gezien en niet heb gezien dat ze iets te kort kwam.
Dus let ik wel goed op dat ze zo maar op straat niet de kans krijgt om als op
te eten.
Van
Lennaert, van wie we nog elke week bericht krijgen en gewoonlijk op maandag,
kwam het bericht deze week pas op woensdag. Dat gaat zo als de baasjes zelf
verlof hebben, dan zijn er weer andere prioriteiten, die tijdens het werkjaar
zijn blijven liggen.
Maar
vandaag zijn ze onderweg naar Frankrijk en plaatsen wij zijn verhaal over de
dagen voor het vertrek. Erg gerust is hij er blijkbaar niet in de anders zo
stoere Lennaert.
En we
willen ook nog dit zeggen over het baasje zijn reis gisteren naar
Compost-stella . Het laatste deel smaakte prima en het eerste deel daar gaan de
plantjes in de moestuin volgend jaar deugd van hebben. Toch weer een wonder hé
die Compost-stella .
Belle
& co
En dan
nu Lennaerts zieleroerselen
Bonjour,
De vakantie is begonnen! En wat doen de baasjes? Zonder mij, nog snel
een laatste bezoek brengen aan de Bende van Budingen. Alweer was het bijna
nachtwerk voor ze terug waren en vrouwtje was een beetje wazig. Onduidelijk is
of dat kwam door de warmte, de Grimbergertje, de plofkippen met een bierblikje
in hun kont, maanziekte, Weltschmerz, of toch te intensief puppy gesnoven!
Gelukkig heeft Christian goed voor Papa en mij gezorgd en hebben wij ook
een leuke dag gehad.
De puppys waren grandioos, 5 flinke doerakjes, met elk een eigen
karakter, klaar voor een volgende grote stap!
Vannacht vertrekken we naar Frankrijk om de hitte een beetje voor te
blijven. Het zal een lange reis worden, want er moeten de nodige kilometers
overbrugt worden. Frankrijk is een groot land met vele landschappen en met
alles der op en der aan. Ik zie wel of we in Drop of Draan terecht komen.
In de auto wordt ik altijd misselijk en jawel! in de allerlaatste bocht
vlak bij de bestemming deponeer ik netjes mijn maaginhoud in de vorm van
een warm dampend brood achterin de auto. Door mijn actie krijg papa het ook
zwaar en legt er nog eens netje een verse vlaai naast. Met ons erbij hoeven ze
niet naar de bakker!
Hopelijk valt het deze reis mee.
Door mijn afwezigheid zullen jullie mijn wekelijks stukje moeten missen,
verstoken van mail en Internet maar Lennaert is niet dom, die vindt altijd
wel een uitweg!
Het zal
wel geen zonde zijn wanneer we vertellen dat er in onze nabije Drentenkringen
plannen worden gesmeed op hoog niveau wat prestaties betreft en er hang ook nog
een spirituele en godsdienstig reukje aan.
Een paar
Drenteneigenaars hebben plannen om naar Compostella te trekken. Ja zeker, naar
Santiago de Compostella in het noorden van Spanje, meer bepaald in Galicië.
Just je bent mee, daar waar den Iglesias Sr over zong: http://www.youtube.com/watch?gl=BE&v=pQSoyYq-zUs.
Nu heeft
ons baasje niets met bedevaarten, de laatste keer mocht m nog niet met de auto
rijden en ging hetmet de fiets vanuit
Turnhout naar Scherpenheuvel en terug.
Neen bij
die Drentenliefhebbers die de barre tocht langs stoffige Belse, Franse en
Spaanse wegen gaan ondernemen is er geen baasje van ons te bespeuren. Zijn
reden om niet deel te nemen aan die voettocht hij vertelt dat m gans zijn
beroepscarrière met autos te maken heeft gehad en dat m op zijn ouwe dag geen
ambitie meer heeft om schoenzolen te verslijten. Zijn vier Michelinkes onder de
Masjebashi tot daar aan toe, maar schoenzolen No way ! ! !
Dus heeft
hij gepresenteerd van de logistieke ondersteuning te verzorgen. Dat ligt m
beter en assistance is noodzakelijk. Zeker als die bleinen en vermoeide spieren
op 65+ voeten en benen parten beginnen spelen !
Maaaar ons
baasje heeft er iets op gevonden ! ! ! Hij is daarstraks al eens over en weer
met den Husq naar Compost-stellageweest. Meer nog, er zijn zelfs fotos genomen ginds !
Om het
verhaal hard te maken komt hij hier af met staalharde bewijzen. Fotos vanuit
Compost-stella, kijk maar
Zegt de ene vriend tegen de andere: een
dilemma, wat is dat eigenlijk?
Antwoord van zijn maat:
Wel, niets is beter om het uit te leggen dan
een voorbeeld. Veronderstel dat ge door omstandigheden in een groot bed ligt met links van
u een bloedmooi meisje, rechts een homo.
Om precies
te zijn zaterdag 24 augustus 2013 heeft weer het jaarlijkse grote Drentenfeest
plaats. Het is nu, tegen de traditie in, niet meer in Heurne dat de clubmatch
van de Belgische Drentenvereniging plaats heeft maar aan de gans andere kant
van het land.
De
hondenschool samen sterk in Oud Turnhout is dit jaar de plaats waar het ganse
clubgebeuren gaat plaatsvinden.
Vanaf 9u30
verwacht het bestuur van de vereniging de Drentenliefhebbers vanuit alle
windrichtingen aan de Kinschotsebaan 2 te 2360 Oud Turnhout.
Makkelijker
te vinden kan niet meer want de Kinschotsebaan ligt parallel met de E34 snelweg
Antwerpen Eindhoven . Wanneer je afrit 25 neemt en je slaat af in de richting
Retie / Mol dan is het beneden aan het viaduct rechtsaf. Dan ben je al op de
Kinschotsebaan en een eindje op de baan zie je de hondenschool. De autos laten
we achter op de ruime parking even na de bocht. Er is ook plaats voor Campers
en Caravans voor mensen die van verder komen en al van vrijdag er een dag
/nacht Kempen van willen maken.
Nu we de
clubmatch vlak bij de Nederlandse grens laten plaatsvinden (op 8 kilometer van de
grens) denken we wel dat er verschillende Nederlandse Drentenliefhebbers de weg
naar de Belgische Clubmatch makkelijker gaan vinden.
We maken
er een fijne dag van, hopen op goed weer, houden de keuringen voor de honden en
genieten achteraf van een zeer verzorgde BBQ.
Moest er
toch een drupje een poging wagen van het feest te verknoeien, dan hebben wij
dat voorzien door drie tenten te plaatsen die samen haast 100 m² bescherming tegen de
regen en tegen de zon garanderen !
En nu je
Drentje inschrijven voor de keuring in de geschikte categorie. Ook niet
vergeten dat de baasje moeten inschrijven willen ze mee eten aan de BBQ.
Alle
inlichtingen over deze topdag van de Belgische Drentenvereniging kan je vinden
op de nieuwe site van de vereniging. Je kan daar ook het inschrijving formulier downloaden en online versturen. www.drentschepatrijshonden.be
Biecht anno
2013 Een zeer oude man, die woont in de omgeving
van Geleen,
ging naar de
plaatselijke kerk om te biechten.
De priester maakt het luikje open van de biechtstoel en de man zegt:
"Vader, tijdens de laatste wereldoorlog klopte er een mooie vrouw
op mijn deur en ze vroeg me om haar te verbergen voor de nazi's.
Dus ik verstopte haar op mijn zolder."
De priester zei: "Dat je dat gedaan hebt is fantastisch mijn zoon,
er is absoluut geen reden om dat op te biechten."
"Maar het is eigenlijk erger, vader.
Ze betaalde me terug met seks. Elke dag en twee keer in het weekend."
De priester zei: "Door dat te doen liepen jullie beiden bijzonder groot
gevaar.
Maar het is wel begrijpelijk dat in die omstandigheden twee mensen zich
zo gaan gedragen. Maar als je er echt spijt van hebt, dan zijn nu je zonden
vergeven."
"Dank je wel vader, dat is een pak van mijn hart.
Maar ik heb nog een vraagje: Zal ik haar vertellen dat de oorlog voorbij
is?"
Na het
onweer gisterenavond bij de aanvang van de BBQ hebben we nu juist de volle
lading overschot van wat ze hierboven nog hadden liggen over ons gekregen.
Wij
Drentjes mochten niet buiten omdat Belle het voortouw nam om dat onweer schrik
aan te jagen met luid geblaf en het zo te verjagen. Belle is nog altijd de
roedelleidster en ze neemt haar taak ernstig op.
Aan haar
roedel zal niets miskomen als zij het kan verhinderen.
Maar zoals
de titel al zegt, het was een echte wolkbreuk met een waar watergordijn tot
gevolg. Als we daar door waren gelopen waren we haast natter geweest dan
wanneer we waren gaan zwemmen in de Charente. Maar de regen heeft ook zo zijn
voordelen.
De
ondergrondse waterciterne is terug aangevuld en we zullen hem de eerst volgende
dagen niet moeten aanspreken. De tuin heeft ruimschoots haar bekomst aan water
bekomenen voor ons (voor de baasjes wil
dat zeggen) is dat een zorg minder wat betreft sproeien.
Ook het
gazon dat andere jaren al dor ziet van de zon heeft dit jaar zijn groene kleur
nog niet verloren door het natte voorjaar en heeft nu met deze bui terug
ruimschoots reserve gekregen voor de volgende week(en).
Het is nu,
net als gisterenavond,lekker fris en
het ruikt heerlijk buiten. Daar gaan wij eens snel van profiteren zie.
Gisteren
zouden we BBQen met de familie, maar tante Rita heeft een (h)oorontsteking en
dat kwam dus niet goed uit ( die (h) ervoor is op rekening van ons baasje)
Dus zouden
we vandaag BBQen als de pillen , drupjes en zalfjes van de pillendraaier in
Villefagnan zouden helpen. En dat deden ze, net als de oogzalf voor Belle en de
hoestsiroop voor ons vrouwtje. t Is een bekwame pillendraaier, en nog een
vriendelijke ook. Eentje die zelfs anglais praat, jammer genoeg doet m dat
ook tegen ons baasje omdat hij hoort dat ons baasje ook geen echte fransoos is.
En onechte fransoozen spreken anglais
allemaal !
Maar goed,
daar ging het niet over. Tante Rita voelde zich in staat om te komen BBQen.
Maar . We
schreven al dat de wind gedraaid is, en in het westen doemden grote dikke
regenwolken op die alsmaar grijzer werden, tot ze bijna zwart waren. En toen
kwam de donder en de bliksem.
De parasol
(tegen de zon) was niet meer nodig en kon dus worden opgeborgen. De BBQ
verhuisde onder de hangar,waar de
Masjebashi plaats moest maken voor een kook/bakplaats. De kussens uit de
stoelen werden binnen gehaald, en toen toen barstte het onweer los. Met
heerlijk veel frisse regen, een weldaad voor de tuin en voor de mensen !
Een half
uur, misschien drie kwartier kregen we regen en hagel, maar ondertussen had het
baasje de aperitiefhapjes, zijnde kippenvleugeltjes Mexicaine en provencale
al gebakken.
Toen zijn
we met vereende krachten er in gevlogen om alles droog te maken en de tafel
terug te dekken. Ome Luc gebruikte daarvoor wel een heel onconventioneel stukje
gereedschap.
In geen
tijd zaten we aan het eten terwijl alles geurde naar een opgefriste zomeravond
met een heel wat aangenamer temperatuur dan de 35° C in de zon deze namiddag.
En dank zij de regen/onweersbui hadden we dé avond om van te dromen. En zoals
steeds, en ondanks het dieet van Belle, Heros en Lucy, hebben we toch nog allen
lekker mee gesmuld
De Amerikaanse
president Barack Obama en
onze (Nederlandse)Koning Willem-Alexander wonen een demonstratie bij
van een tele-tijdmachine die 100 jaar in de toekomst kan kijken.
Allebei willen ze de machine uitproberen, en mogen ze de
machine 1 vraag stellen.
Barack Obama begint : 'Waar staat Amerika binnen 100 jaar ?'
De machine ratelt, rinkelt,... print uiteindelijk een document af.
Obama leest het volgende :
Het land is in goede handen van een republikeinse
president, er is nog weinig misdaad, de Taliban is verslagen,
Noord-Korea is een democratie. De economie is in goede
doen, er zijn geen problemen.
Koning Willem-Alexander denkt : "Mm, niet slecht die machine" en
waagt zijn
beurt.
Hij vraagt : "Waar staat Nederland binnen 100 jaar ?"
De machine treedt in werking, ratelt, rinkelt en print uiteindelijk
een document af.
Willem-Alexander neemt het document, ... gevolgd door een akelige stilte.
Obama vraagt dan : "Wel, wat voorspelt hij ?
Lees het eens voor .."
Willem- Alexander stamelt : " Hmm..Ik kan 't niet lezen !
't Is in het Arabisch !! "
K.P.
Wij hadden zeker gedacht dat Karin hier de kans zou
gegrepen hebben om hun eigen koning W.A. van Oranje in de mop te vervangen door
onze eigen nieuwbakken koning Flippe den eerste van België, en er gelijk een
Belgenmop van te maken, maar ze heeft haar kans verkeken ! ! !
En dat
hebben we gemerkt deze ochtend. Zowel wij, de hondjes als de baasjes, hebben
zich verslapen deze ochtend. Daar zal het feestje van eergisteren beslist nog
mee te maken hebben, maar de hoofdoorzaak is de veranderde windrichting.
Wij hebben
vandaag in La Magdeleine een zuchtje westenwind, geen felle wind maar genoeg om
niet rond zes uur in de ochtend gewekt te worden door het lawaai van de
machines die de LGV* aan leggen.
Die
machines horen we enkel wanneer we, zoals de voorbije weken, met oostenwind te
maken hebben .
Gisterenavond,
nochtans op een zondag, zijn alle pikdorsmachines uit de streek plots op de
velden verschenen om alle graan dat ze nog konden afdoen ook daadwerkelijk in
de schuur te krijgen voor er een onweer zou komen. Ook dat onweer waar we
gisteren al melding van maakten is overgedreven.
Ons baasje
zegt spijtig voor ons, maar gelukkig voor de boeren, want voor hen maakt zon
onweer hun seizoen (jaar) goed of slecht.
Wij hebben
gisterenavond nog van de gelegenheid geprofiteerd om met het baasje terug een
lange wandeling buiten te maken. Een groot deel van de velden rond het
gehucht is al gemaaid en nu kunnen we terug onze gangen gaan op de
stoppelvelden. We kunnen terug muizenholletjes gaan zoeken en de bewoners opgraven
zonder schade te berokkenen aan de gewassen.
Vorige
jaren, toen we nog volop aan graanjumpen deden, waren er op sommige plaatsen
in de velden grote plekken graan platgetrapt door ons bij het muizen treiteren,
en ons hoofdbestuur zag dat niet graag gebeuren. Nu heeft ons baasje de
voorbije weken s avonds met ons in de tuin geoefend en gespeeld (plaats
genoeg) zodat we s avonds toch nog genoeg beweging hadden gehad voor we gingen
slapen. Dit jaar zijn de velden volledig ongeschonden gebleven en de velden
zagen er echt mooi uit . Vanaf vandaag, en toch zeker als alle graan gemaaid is
hebben we weer kilometers ver de plaats om te rennen en alles wat vliegt en
loopt op te sporen.
We moeten
van ons baasje wel uit de zonnebloemvelden weg blijven. Niet omdat we daar
schade kunnen veroorzaken, maar omdat hij ons daar niet in kan zien lopen. En
vermits dat de velden hier telkens vele hectaren groot zijn bestaat de kans wel
eens dat de baas weer veel uren moet spenderen met wachten vooraleer wij de
juiste uitgang van het veld hebben terug gevonden .
Belle
& co
*LGV:
Ligne a Grande Vitesse, de nieuwe spoorbaan die ze aanleggen voor de TGV Parijs
Bordeaux.
Cest pour
toi zong Sylvie Vartan in de jaren zestig http://www.youtube.com/watch?v=ggaWxb8i4nUmaar ook la plus belle pour aller danser http://www.youtube.com/watch?v=8Tj6kYfAmt8
en ook die liedjes waren gisterenavond (nacht) de toppers op het feestje ter
gelegenheid van de 50° verjaardag van onze Belgische vriendin Ria hier in het
dorp.
Zo kregen
we ook nog van Johnny Hallyday, de ex van Sylvie Vartan, Da Dou Ron Ron http://www.youtube.com/watch?v=LkZbYW6fcs4
. Inderdaad van Johnny en niet de originele versie van de Crystals. Want dat
Engels verstaan die Fransoozen en dan is er wel één of andere franse zanger
die er een franse versie van maakt.
En zo ging
het de ganse avond door, gans het repertoire van wat in de jaren zestig op de
juke-box van den bowling in Turnhout stond . Op enkele Engelse toppers van de
brave Engelse groepen als the Kinks, Peter & Gordon en Donovan na waren
al die 45 toerenplaatjes op die juke-box van Franse origine. En dat lag ons
baasje wel vertelt hij altijd als er weer zon ouwe kraker op de radio komt !
t Baasje
heeft dus gisterenavond duchtig meegezongen in het toevallig gevormd gemengd
Frans/Belgisch koortje
Nu moet
hij dringend nog eens een Duvel gaan drinken bij Bernard in Tusson. Die is in
zijn jonge jaren nog gitarist geweest bij les Phantomesin de tweede versie,
een op Shadows leest geschoeide Franse muzikale groep die destijds de fameuze
lolympia in Parijs gehaald heeft, en dan ook al die in Frankrijkwereldberoemde sterren hebben begeleid.
Nu gaan we
de laptop dicht leggen want het rommelt in de verte,en vermits alle
elektriciteit- en telefoondraden hier nog aan palen in de lucht hangen,
koppelen wijzoals vroeger, nog steeds
de dure apparaten af bij een naderend onweer. Als we morgen middag nog niet
online zijn dan is het weer zo ver. Bliksem ingeslagen en geen ellentrik en
telefoon en dat misschien wel voor enkele dagen
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…