Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
29-08-2013
Nog fotos van gisteren
Nog fotos van gisteren
Er zijn
gisteren door verschillende gasten fotos genomen. Ook ons baasje heeft fotos
genomen die hoofdzakelijk de wandeling als onderwerp hadden.
Op de
wandeling hadden wij Lucy en Heros mee, die zich dan ook nog eens helemaal hebben
kunnen uitleven met Gorki, Jago, Lobke, Hadise en Maral, de 12 weken oude
dochter van Hadise.
Hebben
jullie dat nu ook ? Dat er om zeven uur in de ochtend aan de voordeur wordt
gebeld, en dat jouw eerste woorden van de dag een groffe aanroeping is van het
opperwezen ?
Dat was
wat ons hoofdbestuur deze ochtend overkwam Aan de andere kant van de voordeur
stonden enkele duistere figuren, verkleed als bedevaarders uit vervlogen dagen voor
Santiago de Compostella .
Jeanny, Hilde, Karin, Ute, Agnes,
Louis, Jan, Chris, J-P stonden voor de deur om ons hoofdbestuur mee te nemen voor
een bedevaart van 2.400 km
naar het bekende bedevaartsoord in het Spaanse Gallicië.
Dat was echter maar een
voorwendsel om ons baasje uit zijn kot te krijgen om een viering voor zijn
nakende 65° verjaardag op poten te zetten.
Met frisse tegenzin (zonder
degelijk ontbijt is m niet te genieten) vertrok ons baasje op wat een
oefentocht zou zijnals voorbereiding op
de grote bedevaart.
De tocht ging al na één straat de
verkeerde richting uit. Dat was meer de weg naar Scherpenheuvel dan naar S.
d.Compostella ! Daar loopt een professionele kilomter vreter als ons baasje
niet in en al dra werd het hem duidelijk dat het allemaal maar smoesjes, halve
waarheden en hele leugens waren geweest. Al die mails waarin de grote
bedevaart gepromoot werd waren dus van begin tot einde nep geweest.
Ons baasje was er ondertussen
achter gekomen dat ons vrouwtje ook in het complot zat en dus net zo schuldig
was als de leden van het godsdienstige leugenaars gezelschap !
Wanneer we terug thuis kwamen zag
de oprit er ook gans anders uit dan bij het vertrek. Slingers en guirlandes
waren tussen al de geparkeerde autos gespannen. De buren keken al raar eerst
een zootje verkleed ongeregeld aan de deur van de Faes. Al een geluk dat ze
vergezeld waren van hetzelfde soort honden als die de Faes elke avond naar
het bos toe sleuren.
Eens binnen bleken de deelgenoten
van de bedevaart die de meest vreemde redenen hadden ingeroepen om niet mee te
hoeven gaan wandelen de tafel te hebben gedekt als feesttafel voor een copieus
ontbijt/brunch.
Ja als ons baasje zijn buik goed
vol heeft, zeker s morgens dan kan m de tocht naar Santiago vlotjes aan, maar
toen wilden de anderen niet meer. Die wilden alleen nog maar straffe verhalen
vertellen over de tocht die nog niet eens begonnen was. Moppen over Hollanders
en appelpitjes vertellen, ende
mogelijke moeilijkheden voor onderweg.
Er is veel gelachen en het baasje
heeft dit jaar goed acht dagen te vroeg zijn verjaardag gevierd. Volgende week
in La Magdeleine gaat hij dit waarschijnlijk nog eens lichtjes overdoen
Gisterenavond
stond er een afspraak bij de dierenoogarts op de agenda. Samen met Cartouche ,
Lennaert, Lando en Hera kwamen we samen bij onze vaste dierenoogarts dr. Tine
Jansen in Meerhout.
De reuen
zouden samen de PRA-test ondergaan met het oog op de reuendag van 8 september
in het Nederlandse Dieren. Hera ging mee omdat ze eventueel in aanmerking komt
voor een dekking en een nestje pups in het voorjaar 2014.
Ook Belle
was mee omdat ze weer last bleek te hebben van een verstopt traankanaal aan
haar linkeroog. Dat kanaaltje tussen oog en neus is wat nauw bij Belle, en
daarom heeft het wat ons baasje noemt periodiek onderhoud nodig.
De uitslag
van de PRA test bleek voor al de honden goed te zijn en Hera kreeg over de
ganse lijn PRA vrij.
De reuen
Cartouche of Lennaert konden het niet goed vinden met zoon en broer Lando. Bij
een schermutseling heeft Lando een bijtkwetsuur opgelopen aan zijn rechterpoot.
Kwetsuur die baasje Hilde en ons baasje zijn gaan laten verzorgen bij onze
vaste dierenartsenAline en Sarah.
Dit maakte
evenwel dat ons baasje pas na twaalf uur vannacht terug thuis was, want Sarah
heeft haast een uur werk gehad om de wonde aan Landos poot te hechten. Maar
het baasje heeft wel opgemerkt dat Sarah nog andere kapaciteiten heeft dan
alleen maar dierenarts. Ook als haute couture naaister zou ze een dikke
boterham kunnen verdienen!
Eind goed
al goed dus, tegen dat ons baasje terug in Oud Turnhout was bleek Lando al
terug uit verdoving te zijn en liep hij alweer op vier poten flink rond.
Na een
succesvolle Drentenclubmatch zaterdag, kregen we gisteren een telefoontje uit
Hasselt van Bert, het baasje van onze Loek. Die deed zo een beetje
geheimzinnig en vroeg of hij in de namiddag met de kinderen Laurens en Emily
even mocht langskomen. Uiteraard zou ook Loek van de partij zijn.
Terwijl
Loek samen met Lucy de tuin onveilig maakten met hun wild rennen en spelen deed
Bert zijn verhaal over Loek en de belevenissen van zaterdag.
Loek had
namelijk op de dag dat wij clubmatch hadden, examen van de jachttraining op
zijn hondenschool .
En dat was
prima gegaan tot de laatste proef die Loek moest afleggen Bij het
markeerapport te land was het mis gegaan voor Loek. Heel spijtig maar helaas.
Voor het
basisbrevet haalde Loek 92/100 en ook het africhtingsbrevet zag er prima uit ,
maar een 0 op 20 betekent diskwalificatie voor dat brevet.
Toch
hebben we hier een heel fiere Drentenbaas aan tafel gehad. Ondanks de
diskwalificatie prees Bert zijn Loek de hemel in, terecht naar onze mening.
Wat ons
ook is opgevallen dat Loek een pracht van een reu geworden is. Ons baasje ziet
in de broer van Lucy een potentiële winnaar en gevraagde dekreu. Als die dan
ook nog eens zijn sporen verdient in de praktische jacht heeft Bert een schot
in de roos met zijn Loek.
Met Lucy,
Libre, Lando en Lennaert als winnaars van hun groep op de clubmatch en Loek
haast twee jachtbrevetten op één dag mogen we terecht spreken van een uitermate
geslaagd weekend voor de honden van onze kennel.
Het is
weer achter de rug de jaarlijkse clubmatch van de Belgische Drentsche
Patrijshonden vereniging.
Het waren
enkele dagen van keihard werken voor de bestuursleden uit de regio Kempen die
de taak op zich hadden genomen van het terrein in orde te maken volgens de
normen van de Drentenvereniging.
Het
terrein op zich was een toonbeeld van properheid en met een strak gemaaid
gazonnetje een lust voor het oog. Daar kwamen dan drie tenten te staan waar de
eigenaars van de 43 ingeschreven honden onderdak konden vinden moest er eens
een buitje vallen.
En die
buien zijn er spijtig genoeg in meervoud uitgevallen Niet dat het slecht weer
was, want de temperatuur was best aangenaam maar we hielden het spijtig genoeg
niet droog.
Voor onze
kennel aent Grotenhoutbosch hielden Lucy en Hera de eer hoog in de wedstrijd.
Lucy kwam
eerst in de ring en verliet de ring met een prachtscore ! Een 1° Uitmuntend en
winnaar van de tussenklasse voor haar broer Lennaert die ook een U tje kreeg.
Ook broer Lando
en de zussen Libre en Lobke behaalden een mooie uitslag. Dan kwam moeder Hera
in de ring en het baasje vreesde voor een scenario zoals vorig jaar. Er stond
immers weer geen rem op de speelsheid van Hera !
Maar ons
moeder van 12 deed het prima en zo mocht ze de ring verlaten met een ZG.
Oma Belle
kreeg assistentie van haar lover Ferron van voor twee jaar en samen mochten ze
zes van hun negen pups voorstellen voor de nestkeuring van hun K-nestje.
Samen met
Belle en Ferron waren aanwezig , Kiki, Kona, Kato, Kyra-Belle, Kibbels en Kiet.
Wij vreesden het ergste omdat het merendeel van de pups gekwalificeerd worden
als mantelhond (dwz een volledig bruine rug hebben) maar de keurmeester vond
dat niet het ergste en gaf toch aan dat we een nestje mooi egaal gevormde pups
hadden op de wereld gezet.
De
eigenaars van de zes pups waren erg blij dat ze zoveel pups van het nestje
terug zagen en ook dat het zulke vriendelijke hondjes voor elkaar geworden
zijn. Geen grom is er gehoord geweest tijdens de nestkeuring tussen de zes pups
en hun ouders. Belle heeft wel net als vroeger, al haar pups één voor één een
gratis likbeurt gegeven. De vraag of Belle haar eigen pups na twee jaar nog zou
herkennen was met deze likbeurt dus ook beantwoord.
We sloten
de dag af met een zeer voldaan gevoel en hopen bij een volgende gelegenheid (de
terugkomdag voor al onze pups volgend vorjaar) een zelfde aantal van onze honden
terug te ontmoeten
Vandaag is
het terug de Drentenhoogdag van het jaar. De jaarlijkse clubmatch heeft vandaag
zaterdag 24 augustus plaats te Oud Turnhout.
Ons
hoofdbestuur is er al enkele dagen druk bezig en gisterenavond was het
blijkbaar hoogspanning.
De
telefoon en GSM stonden niet stil en dan moest het baasje nog tegen skypende
mensen zeggen dat ze straks maar even moesten terug bellen als het nog
dringend was.
De baasjes
zijn dus samen met een ganse ploeg bezig geweest met het opstellen van de drie
tenten om de gasten en hun Drentjes onderdak te bieden.
Maar ze
hebben gewerkt als paarden en alles staat netjes overeind. Twee grote witte
tenten geven onderdak over 16 x 4
meter, daar komt nog een tent bij van 5 x 8 meter.
Ook is de
ring voor de keuring al geplaatst samen met een tentje voor de dames Sjoukje en
Jeanny. Die gaan het beste van hun kunne showen.
Sjoukje
met haar dierenfotos en Jeanny met de dierenschilderijen.
Morgenochtend
dienen nog het tentje voor de tombola geplaatst worden en het tentje dat onze
baasjes hebben voorzien voor ons om wat schaduw te hebben wanneer we niet zelf
moeten gaan showen. Maar dat kan nog altijd gebeuren, dat eet geen brood zegt
het baasje.
Terwijl
jullie dit lezen is het al een drukte van jewelste. Nu nog maar hopen dat we
het droog houden
Gaat samen
met Sjoukje ter Meulen haar talenten laten zien tijdens de clubmatch van de
Drentenvereniging.
Waar
Sjoukje fotografeert is de beeldende kunst bij Jeanny vervaardigt met olieverf.
Jeanny schildert je lievelingsdier op doek .
Wij hebben
hier in Vosselaar gans de roedel van haar hand op de kast staan. Belle, Hera,
Heros en Lucy zijn door Jeanny vereeuwigd.
Maar ook
heeft Jeanny, op vraag van ons baasje, de stamvader van onze kennel Zeppos
geschilderd naar een foto die genomen was in onze tuin in de Charente, toen
Zeppos twee jaar geleden nog stoeide met Heros.
Bij het
overlijden van Zeppos vroeg ons baasje aan Jeanny of ze ook Zeppos kon
vereeuwigen op doek. Voor Jeanny is dat maar een woord voor ze aan de slag gaat
aan haar pallet en schildersezel. Het was enkel wachten tot het baasje een
goede foto van Zeppos vond in zijn aanzienlijk foto archief.
Enkele
weken later konden onze baasjes fier als een pauw het schilderij in Oudenaarde
als verrassingscadeau aan Peter gaan aanbieden.
Jeanny
heeft ook een site waar ze zichzelf en haar werk voorstelt. Hier kan je haar
vinden http://www.arttrick.nl/
Zaterdag
tijdens de clubmatch kan je Jeanny en haar werk treffen in Oud Turnhout. We
hopen dat de bezoekers aan de clubmatch haar werk even sterk kunnen appreciëren
net zoals wij dat doen.
Hierbij
nog enkele fotos van Zeppos en ons viertal, zoals we bij ons op de kast staan
Via het
blog van het baasje van Lobke en Siebe hebben we vernomen dat een andere
bevriende Drenteneigenares, vroeger ook fokster van Drentjes een nieuw blog
gestart is.
Sjoukje
ter Meulen uit De Kiel in Nederland fokte tot vorig jaar Drentsche
Patrijshonden maar is met fokken gestopt. Haar andere grote hobby is
fotograferen en ook daar is ze geweldig goed in.
Sjoukje
heeft het zicht op een goede foto. Sommigen noemen het ook een oog voor
fotos maken.
Haar
dieren en natuurfotos zijn prachtige omdat ze niet alleen het goede oog voor
fotos heeft maar ook de techniek en de instellingbeheerst als geen ander.
Omdat ze
ook zoveel actie fotos heeft gemaakt, vermoeden we zelfs dat ze met haar
fototoestel onder haar hoofdkussen slaapt. De groep reeën in de ochtendnevel,
die ze vorige herfst op het Drentenforum plaatste staan ons baasje nog steeds
voor ogen.
Sjoukje
nam de fotos toen ze s morgens van haar werk kwam in het verzorgingshuis waar
ze ook nog werkt, te meer een bewijs dat ze zelden zonder Kodakske op stap
gaat.
Zaterdag
is ze aanwezig op de Clubmatch van de Belgische Drentenvereniging en toont ze
haar werk enwe zijn er van overtuigd
dat ze bijval gaat hebben met haar werk.
Niet eens
een uur waren we thuis of het gazonnetje in de tuin, dat twee maanden tijd
heeft gehad om te recupereren van maanden Drenten graverij vertoonde terug een
kuil van zo n 20 cm
diep en 80 centimeter
doormeter
De
schuldige is bijna 17 maanden oud , de jongste van de roedel en luistert (soms)
naar de naam Lucy of ook wel Loes.
Lucy heeft
er voor naar haar poten gehad, die vertoonden in elk geval sporen van zaken die
je niet oploopt nadat je een ganse dag in de auto hebt gezeten tussen de
Charente en Vosselaar !
Niet dat
ze zich veel aan heeft getrokken van het sermoen dat ze te horen kreeg. Het
opperwezen kwam meermaals ter sprake op luide toon, maar daar stoort Lucy zich
niet aan.
Deze
ochtend is ze dan mee geweest naar Turnhout voor boodschappen doen met het
baasje. Ze was in zaken waar ze zeker nog nooit was geweest. Bij de juwelier
waar het baasje moest zijn voor een nieuwe batterij in zijn horloge was ze heel
netjes en braaf en heeft ze al het personeel + directie om haar poot gewonden
Dat ze mooi en braaf was heeft ze dikwijls kunnen horen, en het baasje die
dacht er het zijne van die heeft de kuil in de tuin nog in gedachte !
Bij de Maxizoo
heeft ze kennis gemaakt met een klein wit hondje van onduidelijke makelij
maar het was liefde op eerste zicht. Lucy had zich vooraf wel op luidruchtige
wijze laten horen dat zij er was en ze wou kennismaken
Op de
weegschaal gaf ze 29,3
kilo aan, ze is dus 1,6 kilo vermagerd op zes
weken tijd. Reden dus om verder te gaan met het dieet. Je voelt met wat goede
wil al wel de ribben van haar, maar t baasje zegt dat ze nog altijd een
spekrug heeft.
We zijn
terug thuis in Vosselaar. We vertrokken zoals steeds met dik een uur vertraging
ten opzichte van het streefuur van gisterenavond.
Om 11u15
trokken we de poort achter ons dicht in Ferret. Net op dat moment stopte er een
bestelwagen met lift om het internet te herstellen in ons gehucht. Maaaar wij
stonden niet bij op hun lijst ! ! ! Ze wisten weer van niks ! Van ons baasje
mogen ze nu bij France Telecom het internet steken waar de zon nooit schijnt.
Op 1
september rijden we terug naar La Magdeleine met een satellietschotel en een
ontvanger voor het internet via de satelliet !
Maar nu de
rit met weinig moeilijkheden. We tankten bij de superU in Sauzé- Vaussais
terwijl ons vrouwtje het magazijn nog binnen ging om een fles rode Pineau des
Charentes te gaan halen . Daar had Jeanny van de Cartouche om gevraagd van
die mee te brengen.
Dan ging
het nog 5 kilometer
over de kleine baan naar de N10 en daar konden de PKs van de Masjebashi worden
los gelaten.
Iets na
drie uur waren we aan de poorten van Parijs en via de porte Saint Cloud
gingen we Boulevard Périférique interieur op tot aan de Porte de la Chapelle.
Voor de kenners van Parijs wil dat zeggen dat we de westkant van Parijs hebben
genomen, de kant van Versailles zeg maar.
Eens de
Porte de la Chapelle achter de rug ging het de autosnelweg A1 op richting van
de luchthaven Charles de Gaulle uit.
Daar heeft
ons baasje steeds het foto apparaat gebruiksklaar binnen handbereik. Hij wil
namelijk een bewijsfoto wanneer hij ooit door een Airbus A380 overreden wordt.
We zijn al eens ooit overreden geworden door een Jumbo van de Japanse
luchtvaartmaatschappij, maar toen was het foto apparaat niet bij de hand,
dedju, dedju zegt ons baasje nog steeds!
Nadien
ging het weer op rolletjes richting België. Geen mete r file hebben we gehad.
Zelfs niet aan de Kennedy tunnel te Antwerpen ! ! ! En dat wil toch wel iets
zeggen om 18u30 !
En zo zijn
we terug thuis in Vosselaar voor tien dagen. Het baasje heeft juist gezien dat
we, een uur nadat we zijn thuisgekomen alweer een kuil in het bij gegroeid
gazon hebben. Er zijn heel sterke vermoedens dat er een teefje van 17 maanden
de schuldige is ! ! !
Door het
rare voorjaar is gans het seizoen in de tuin een week of twee en retard.
Dat zou op zich niet zo n erg zijn ware het niet dat we ten laatste dinsdag
terug naar België moeten voor de laatste voorbereidingen van de clubmatch van
volgende zaterdag.
Maar die
twee witte pruimenbomen, de drie appelbomen, de drie variëteiten tomaten
(tomate Russe, trostomaten en Romatomaten) de courgettes en pompoenen worden
alsmaar rijper en moeten verwerkt worden.
Dus is het
bij ons hoofdbestuur al enkele dagen onder hoogspanning werken.
Zo staan
er sinds vandaag 6 Weckpotten van 1,5 liter pompoen/ui/ wortelsoep in het rek
maar ook 10 Weckpotten van 1
liter, Courgette/ ui /tomatensoep zijn vandaag gekookt
en ingemaakt.
Daarbij is
er gisteren door t vrouwtje nog confituur gemaakt van witte pruimen en van
vijgen.
Ook de
beide rumtopf s zijn niet vergeten. De stenen rumtopf die we eind juni kregen
van de baasjes van Cartouche en Lennaert staat overvol. In de bij gekochte
rumtopf van 15 liter
is nog plaats voor twee kilo peren en een flinke portie druiven. Maar dat kan
wachten, die peren zijn nog lang niet rijp en voor de echt lekkere druiven
moeten we zeker nog wachten tot eind september/ begin oktober.
Gisterenavond
bij het ophalen van de mail kregen we nog een bevestiging van deelname van Kona
aan de nestkeuring van Belles nestje met Ferron van Drentenpassie. 2/3 van het
nestje of zes van de negen pups gaan dus aanwezig zijn, en daar zijn we erg
blij mee en tevens zeer erkentelijk naar de eigenaars van de pups toe . Het
bewijst dat ook de eigenaars bewust zijn van onze inspanningen om de pups te
blijven volgen, om zo tot een fokprogramma te komen waarvan we weten hoe het
onze pups gaat naar gezondheid en gedrag.
Komen
jullie zaterdag 24-08 ook naar Oud Turnhout afgezakt om naar de mooiste Drenten
van België en Nederland te komen kijken ?
Alle
inlichtingen op de site van de Belgische Drentenvereniging :
Het baasje
heeft het stilaan gehad met France Telecom, Orange/Wanadoo, en alles wat er
rondhangt.
Er was
toch beloofd dat er gisteren in de voormiddag een technieker zou langskomen om
bij de andere helft van de bewoners van het gehucht het internet en telefoon
zou komen herstellen .
Nu ja als
één van de lezers iemand van voornoemde k ..firma heeft gezien, dan wij ook .
Vier gezinnen hebben zitten wachten van 09u00tot 13u00 op de technieker die
niet kwam. Het lijkt wel wachten op Goudot zoals in het toneelstuk, waar twee
mannen wachten op Goudot, die eigenlijk niet bestaat .
Het
besluit is hier ten huize genomen, de schotelantenne voor satelliet verbinding
komt terug op het dak. Die heeft daar al ooit gestaan maar toen verbeterde de
internet verbinding plots en heeft het baasje het contract met Wanadoo toen
toch maar verlengd . Het was toen toch heel wat financieel voordeliger van met
Wanadoo door te gaan dan de flink duurdere satelliet verbinding.
Vandaag de
dag baalt ons baasje zo van de arrogante houding van France Telecom dat hij de
meerprijs van de satelliet er graag bij neemt.
Ondertussen
is hier het aftellen naar de clubmatch van de Drentenvereniging begonnen.
In minder
dan een week kennen we de nieuwe clubkampioen, de opvolger van Jarno, die vorig
jaar de clubmatch overtuigend won.
Dan weten
we ook hoe de keurmeester van dit jaar, dhr. Van Den Broeck Hera en Lucy
beoordeelt. Wij gaan naar de clubmatch en brengen Hera in de open klasse en
Lucy in de tussenklasse voor ter keuring.
Belle gaat
dan samen met Ferron van Drentenpassie hun nestje van twee jaar geleden tonen
bij de nestkeuring. Een volledig nest van negen pups terug samen krijgen in een
vakantieperiode is haast ondoenbaar en ook ons is het niet gelukt. Maar toch
gaan we Kiet, Kiki, Kato, Kyra-Belle en Kibbels terug zien. Vijf van de negen
gaan we met veel plezier terugzien en daar verheugen we ons op
We zijn
benieuwd hoe Belle nu weer gaat omgaan met haar kroost die ze toch alweer
enkele maanden, van de terugkomdag in maart, niet meer heeft gezien .
Gisterenavond,
bij de terugkeer van het gehucht La Billaudrie, net als Ferret een gehucht van
la Magdeleine, zag ons baasje naast de weg een vos zitten !
Nu is ons
baasje daar niet zo blij mee want hij heeft het niet zo op die mooie beestjes.
Bij thuiskomst
heeft hij voor de zekerheid toch maar eens gekeken hoe lang onze rabiës
vaccinaties nog geldig zijn. Gelukkig zijn die nog geruime tijd geldig, we
moeten pas volgend voorjaar terug gevaccineerd worden.
Het is de
eerste maal dat we een vos zo dicht bij ons gehucht opmerken. Dat er vossen
zaten was al wel langer duidelijk. We hadden buurvrouw Victoria al verwittigd
dat ze haar twee pauwen beter binnen de ommuurde koer kon houden dan in de tuin
gewoon achter draad.
Het was
waarschijnlijk omdat buurman Serge met zijn tractor het stro tot balen aan het
persen was dat die vos daar op vinkenslag zat. Toen het baasje naderde bleef de
vos vrij lang zitten. Pas wanneer ons baasje met de Masjebashi op een vijftal
meter genaderd was vluchtte Reintje het zonnebloemenveld in.
Zou het
aan de vos liggen dat we al enkele dagen de hop niet meer hebben gezien die telkens
opvloog wanneer we het zonnebloemveld passeerden ?
Spijtig
dat het al te donker was om een foto te maken want de vos bleef net zitten
alsof hij wilde poseren
Van de vos
hebben we dan wel geen fotos, maar Eva stuurde ons nog enkele fotos van haar
(en ook onze Lana)
op een
Franse feestdag midden de zomer ? Het is te warm om een hand op te heffen om iets
te doen, het internet werkt nog steeds niet Je zou eens kunnen Skypen met de
familie in het thuisland, maar daar heb internet voor nodig Telefoneren dan
maar ? Lukt niet want dat werkt met de zelfde kabels als t internet.
Ons
baasje heeft dan maar TV gekeken, wielerkoers van de woonplaats van de ene
ex-wereldkampioen naar de woonplaats van een andere ex-wereldkampioen. Ideaal
om onder t mom van sportfan te zijn, zich toch maar als jager voordoen en een
denkbeeldig uiltje vangen
Of ook
nog plezant grote kuis houden in de computer. Een hoop rommel er uit zwieren
en andere bijzondere rommel nog eventjes bij houden, tot het ook gewone rommel
is geworden.
Maar
deze goei mop heeft ons baasje er terug uitgehaald om nog eens op t blog te
zetten
Belle
& co
Er zijn
geen racisten in Antwerpen
Een
Marokkaan staat in Antwerpen stil aan een rood licht, als hij langs achter
wordt aangereden door een Antwerpenaar.
Kwaad stapt de Marokkaan uit en roept:
"Vuile racistische Antwerpenaar, ge zijt express tegen mijnen auto
gereden, omdat ge geen Marokkanen moet hebben!"
De Antwerpenaar, die ondertussen zijn raampje open heeft gedraaid zegt:
"Kalm blaaive, kalm blaaive, da's nie woar,
't was
een accident..."
De Marokkaan onderbreekt hem en zegt:
"Niets van, gij zijt een racist, een vuile Vlaams Blokker!"
De Antwerpenaar zegt: "Hola as ge ni rustig bleft, dan zenne kik verplicht
er de polies bij t' ale..."
Op dit moment komt er een combi van de Antwerpse politie aangereden, ze
stappen uit en vragen wat er gebeurd is waarop de Marokkaan direct begint
te roepen:
"Die racist is achter tegen mij opgereden! Da zen hier
allemol racisten ja!
Een agent onderbreekt hem en zegt met harde toon:
"KALM BLAAIVE, hier zen gien raciste, wai zen niet allemoal tegen aa, da's
ier een accident en wai gon dat ier beschoafd oeplosse."
De agent ziet dat de Marokkaan kalmeert, neemt hem onder de arm en vraagt:
"Zegt naa is ierlek, waaroem zedde gaai achteroit gereie ?"
Het is
terug stiller op de velden, de graanoogst is binnen ende megagrote maaimachines staan voorlopig
terug op stal.
De velden
zijn verandert van wuivende aren naar stoppelvelden waar het voor ons goed
rennen is. Voor t hoofdbestuur is het dan weer plezant omdat we haast
kilometers ver niet uit zicht kunnen verdwijnen, tenzij we een zonnebloemenveld
induiken
Want dat
is veruit het enige gewas, samen met een beetje maïs, dat hier maar sporadisch
geteeld wordt, wat nog op de velden staat. Op sommige velden zijn de
zonnebloemen al uitgebloeid, op andere staan ze nog mooi fris en op sommige
velden zijn ze door de storm tegen de grond geblazen. Totaal verlies die
laatste dus
De schuren
en silos zitten afgeladen vol met stro en graan. Bij sommige coöperatieven is
het nu al omgekeerde wereld tegenover vorige weken. Nu staan er al vrachtwagens
aan te schuiven om het graan naar andere oorden over te brengen. Vorige weken
was het een komen en gaan van tractoren met drie-assige aanhangers die het
graan van de velden naar de silos brachten.
Wat hier
in de streek ook overal aanwezig is zijn lange rijen druivenstruiken om onze
lievelingsdranken te produceren, Pineau des Charentes en Cognac.
Een
enkeling plant druiven aan voor de vin de pays Charentais een probleemloos
wijntje, zonder veel allure, dat goed wegdrinkt en waar je vooral geen
hoofdpijn van krijgt (als je er te veel van op hebt).
Op de
terugweg van onze eigen Pineau- en Cognacboer heeft het baasje daarstraks
enkele fotos gemaakt om dit bericht wat meer duidelijk te maken over de stand
van zaken op de velden omstreeks half augustus .
Rust, rust
en nog eens rust, moesten de lawaaimakers die de LGV aanleggen er niet zijn,
je zou wakker worden van het geluid van je eigen ademhaling
Het is
druk in de plaatselijke agrarische sector van Ferret. Het hoofdbestuur heeft
de handen vol met het managen van de tuin en al wat er bij hoort.
En het is voor
mensen als ons hoofdbestuur, die hun centjes hebben verdient in het onderwijs
en autobranche,niet makkelijk een
behoorlijk gevarieerde tuin te managen
De patajes
zijn van vorige week al uit de grond en donker en fris opgeslagen.
De
boontjes zijn bezig aan hun tweede opbrengst en de courgettes en pompoenen zijn
op hun grootst en behoeven dringend verwerking.
Maar het
is op dit moment hoogspanning op 3 meter hoogte.
Het zijn
de pruimen en de eerste appelen die nu hoofdzakelijk het baasje en vrouwtje hun
tijd vullen.
Het baasje
kan je meestal vinden ergens halfweg tot bovenaan op een of andere ladder Het
vrouwtje zit dan ijverig op de koer, onder een parasol of onder de lindeboom,
pruimen te wassen en ontpitten om te verwerken naar de onovertroffen
Ferret-confituur.
Met de
appelen heeft het baasje andere plannen, die gaan de ton in en hij gaat pogen
van cider te maken. Iets anders zit er niet op want het zijn kruiwagens vol
mooie grote appelen die anders op de composthoop terecht gaan komen.
Zelfs de
buren komen onze appelen al de oren uit. Die afzetmarkt is dus al
afgeschreven want er gaan appelen in één richting maar er komen dan halve
appeltaarten terug in onze richting Niet goed voor ons baasje van wie het
streefcijfer 90 in
kilos gewicht, toch wel haalbaar is, maar dan mogen er niet te veel
appeltaarten onze richting uitkomen
Ook de
rumtopf is weer bovengehaald en bijgevuld met appelen. Volgende fruitsoort die
de pot langzaam aan maar zeker gaat vullen zijn peren. Onze tuinmanagers zijn
er echter nog niet uit welke soort ze gaan gebruiken. Ze hebben de keuze uit
vier variëteiten maar waarschijnlijk gaan het de peren van de poirier du
curé, perelaar van de pastoor in t Vloms zijn die het gaan worden. Het is een
oud, haast vergeten ras waar we nog één boom van hebben staan. Van die boom
zijn al verschillende omwonenden scheuten komen halen om te enten en zo ook
pastoorperen te kunnen oogsten binnen enkele jaren.
Je ziet
het, tuinmanagement niet simpel voor amateurs zoals ons hoofdbestuur
Het is altijd iets beter, vroeger
en bekender in Parijs dan in ons eigen Ferret maar het was aan dit liedje dat
ons baasje dacht deze ochtend om klokslag zes uur.
De mannen van de vuilkar stonden
hier met hun zware vrachtwagen met zwaailampen en al lawaai te maken op de hoek
van de straat.
Tot voor twee weken, vanaf 1
augustus om precies te zijn, is het ophalen van het huisvuil veranderd in het
ophalen van een door ons zelf te vullen container i.p.v. vroeger de vuilzak aan
de haak* aan de gevel.
Het geeft de mannen van de vuilkar
minder werk. Zij moeten nu enkel de container tot aan de achterkant van de vrachtwagen
rollen waarna een hefinrichting de container leegkiepert. Maar het maakt wel
een boel herrie waar ook wij de Drentjes van uit ons hondenhumeur geraken.
Maar ook de werken aan de LGV lijn
hoorden we weer op volle kracht. Het baasje verdenkt de werklieden ervan dat ze
zelfs s morgens vroeg al met springstof aan de slag zijn. Of het moest zijn
dat één van die immense trucks een klapband heeft gekregen.
Het was in elk geval een serieuze
dreun die we te horen kregen. We gaan de volgende dagen nog meer lawaai te
verwerken krijgen want de wind staat uit het oosten. Goed weer op komst de
volgende dagen schrijft de Charente Libre, de krantenverkoper zegt er dan bij
jusqua decembre, waarbij het baasje dan vraagt tot in welk jaar december?
En ondertussen zit het baasje
sinds deze morgen al met een bekend Frans liedje in zijn hoofd il est cinq
heure, Paris s éveille gezongen door de vent van t baasje zijn favoriete
zangeres in de jaren zestig Françoise Hardy.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
