Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
26-09-2013
t Mag winteren
t Mag winteren
De
afgelopen week heeft het hoofdbestuurhet hier onwaarschijnlijk druk gehad.
Eerst
waren ze druk in de weer met steriliseerbokalen van allerlei grootte, nadien
met grote steriliseerketels vol met hertenvlees en aluminium bakjes en gisteren
was het baasje met grote messen kippen aan het uitbenen enplastic zakjes aan het vullen.
Het mag
winteren voor de hondjes zegt het baasje. Aan krachtig eten geen tekort voor
ons. Het is voor de bazen wel extra werk maar de voldoening van goed spul te
kunnen geven maakt dan weer veel goed.
Begin van
de week was het echt feest voor ons Drentjes. Het baasje had zoals al gezegd
hertenvlees gekookt en het kookvocht kregen wij als soep vooraf aan onze
brokken. We kregen dus als het ware een drie gangen menu want ook het dagelijks
dessertje was er ook nog .
Op het
menu stond dan:
-Hertensoep
lauw warm geserveerd
-Hondenbrokken
van Pedigree voor Belle en Hera
-Hondenbrokken
Hills R/D voor de op dieet staande Heros en Lucy
-Beide
aangevuld met 100 gram/hond mager hormonenvrij hertenvlees
- Als
dessert een half gedroogd varkensoor
En zo
kunnen wij het nog wel enige koude wintermaanden volhouden. Alleen is het voor
de baasjes opletten dat we niet te zwaar worden want Heros en Lucy hebben een
goed oog om wat extras mee te graaien van Hera en Belle als die even niet
opletten bij het eten.
Maar ook
hier zijn er de alziende ogen van het hoofdbestuur die alle onregelmatigheden
dadelijk opmerken en ingrijpen waar nodig. Het is dan ook voor hen plezierig
dat er in de roedel nog nooit een spoor van baknijd is geweest tussen de honden
onderling. Het enige waar verschil in zit is de snelheid van eten Lucy eet het
snelst van de vier en Belle eet heel rustig en neemt de tijd om ook nog eens
rond te kijken hoe ver de anderen gevorderd zijn met hun eetkommen. En dat is
dan het moment dat de bazen al eens orde op zaken moeten stellen .
Het is een
topper van jewelste, het nieuwe grote kussen dat hier sinds eergisteren voor de
houtkachel ligt. Geen ogenblik is het onbeslapen en er blijkt een beurtrol
onderling te zijn afgesproken.
Soms
liggen ze er met zn tweetjes op, een enkele keer zijn het er twee + een kop
van de een of andere die er niet helemaal meer bij op kan
Het is in
elk geval geen gadget geworden zoals zoveel cadeaus.
Gisterenavond
hebben we het goed uitgeprobeerd en toen kon ons baasje op het kussen met Hera
en Lucy tussen de baas zijn benen gerekt en gestrekt op het kussen .
Heros lag
naast het baasje voor de grote zetel (de bank voor de NLers) (Belgen hebben
geld op de bank) en met zn viertjes hebben ze samen naar de slimste mens ter
wereld gekeken op TV één.
Xe kunnen
ook zeggen dat er met Lucy niets mis meer is na haar misplaatste aanval op een
rijdende auto. Dat gebeurde eergisterenavond bij het vertrek van de
avondwandeling. Na een hééééél grondig onderzoek konden we een enkel roofje
vinden op haar linkerelleboog, het wondje is amper 1 mm² groot!
Dat is dan
het enige gevolg van de aanrijding met de auto. Nu maar hopen dat ze haar les
heeft geleerd en de rol van moedige of overmoedige aan anderen overlaat
En dan
kregen we deze ochtend nog een telefoontje van kameraad Johan. Die bezorgde ons
nog een flinke voorraad gebakken kippen die in de loop van de week niet
verkocht waren geraakt. De milde schenker denkt dan aan ons Drentjes en wij
wrijven o,ns dan eens flink in de pootjes. Zo n gelegenheid laten we niet aan
ons voorbijgaan. Merciekes Johan
Als het
juist is wat het baasje merkt aan ons, en wanneer zijn ondervinding hem niet
bedriegt dan gaat het nog vreselijk slecht weer worden. En toch geeft
buienradar geen regen aan voor de volgende dagen !
Het
hoogtepunt van hun gedrag speelde wel bij Lucy deze avond, bij het vertrek van
de wandeling !
Omdat het
baasje de voordeur nog achter zich moest dichttrekken ging het voor onze
jongste niet snel genoeg. Daarom trok ze haar kop maar uit de halsband en ging
erniet aangelijnd vandoor.
Druk als
ze al voordien in huis was, liep ze natuurlijk recht de baan op en ging daar
vlak voor een aankomende auto staan. Als wou ze zeggen kom maar op manneke, ik
pak je hier wel eens even
Nu remde
die man in de auto wel uit volle macht maar toch verdween miss moedig
roemloos onder de bumper van de auto ! Ze moest wel wat spartelen om onder de
spoiler van de auto onderuit te komen en was duidelijk van plan om nog zo n
auto te pakken. Maar toen was het baasje iets sneller dan miss OVERmoedig
en had ze bij haar nekvel. Daar moest ze dan harder van piepen dan van onder de
auto terecht te komen maar dat was ons baasje zijn zorg niet ! Ze heeft daar
een bolwassing gekregen als nooit tevoren, en toch maakte het bitter weinig
indruk op wat ons baasje kwaad dat mormel noemde !
Dan had ze
deze ochtend nog mogen meegaan naar de Maxizoo om het grootste en zachtste
kussen uit de winkel te gaan kopen. Dat was eigenlijk wel bedoeld als
verjaardag cadeau voor t baasje, om samen TV te kijken, en om een stimulans te
zijn omdat de roedel niet in het nieuwe salon zou gaan liggen.
Tot nu toe
lukte dat, maar nu met het nieuwe kussen, ligt het zachter op het kussen op de
grond dan in de zetel. En wees maar zeker dat we slim genoeg zijn om de beste
plaatsjes te ontdekken !
Een prof neemt het middagmaal in
de kantine van de unief.
Een student zet zich
tegenover hem aan dezelfde tafel .
De prof
ergert zich hieraan en zegt:
« een varken en een vogel lunchen niet samen Zegt de
student : Oké, ik vlieg
wel naar een andere tafel
De prof is razend om dit antwoord en besluit om de student
bij zijn volgend examen te buizen .
Op het volgende examen kan de student echter perfect op
alle vragen antwoorden en de prof besluit om een meerkeuze vraag te stellen
Hij vraagt : Op straat tref je twee zakken aan, in de ene steekt een
stapel bankbiljetten en in de andere steekt verstand, welke kies je ?
De zak met het geld zegt de student waarop de prof zegt «
in Uw plaats zou ik die met verstand genomen hebben, .. waarop de student
zegt: De mensen nemen meestal datgene wat ze niet hebben .
De prof is razend om dit antwoord, neemt het examenblad
van de student en schrijft er onnozelaar op.
De student
gaat weg, doch keert terug op zijn stappen Hij geeft het blad terug aan de prof, en zegt, Meneer,
..U hebt mijn examen nu wel ondertekend, maar vergat er de punten op te
vermelden !!!!!!!
Onderstaand
stukje wetenswaardigheden kregen we deze ochtend in onze mailbox vanuit
Roosteren. En wie Roosteren zegt denkt in de eerste plaats aan Lennaert en
Cartouche en in de tweede plaats aan een vorm van BBQn, maar dan schrijvenwe roosteren, met een gewone r, geen
hoofdletter dan.
Het
handelt om een manier om te krijgen wat ze wil van Belle. In de winter wanneer
de kleding aangepast is merk je het haast niet, maar in T-shirt- en shortentijd
is het vreselijk vervelend. Zij legt dan (met de nodige kracht) haar poot op je
arm of dij en laat dan met een krachtige haal weten dat zij meedelen een heel
plezierig iets vind !
Jeanny
en Chris en ook zoon hebben het aan den lijve ondervonden en ook bij haar
eigen bazen durft ze zo uit de hoek komen. Maar daar vangt ze gewoonlijk bot en
daarom zijn meestal gasten het slachtoffer
Maar de
rest laten we Lennaert en co verder uitleggen.
Belle
& co
Belle
s voorbeeld
Oma
Belle
In de
grote zomervakantie was ik een weekje logeren bij oma Belle. Nu is zij een
waardige aardige dame die eens flink aan je snuffelt, en als je tanden niet
goed gepoetst zijn de rol van de mondhygiëniste overneemt.
Ik hing
een beetje in de tuin met Lucy en op afstand volgde ik wat er gebeurde rondom
de gezellige eettafel van de Tante Simonne en Ome Faes.
Als oma
Belle aandacht wilde legde ze stevig en dwingend haar voorpoot op de dij van
diegene waar ze aandacht van wilde. Dit deed ze dan zo overtuigend en met
zoveel kracht dat ze inderdaad die aandacht kreeg. Op afstand zag ik het
resultaat en er viel ergens een kwartje. Toen we terug in Roosteren waren ging
ik dit trucje ook toepassen. Het viel schijnbaar wel erg op dat ik dit had
afgekeken want daarvoor had ik dat nooit op die manier gedaan. Maar ja, het had
niet veel resultaat want ik verdween daarna in de bench. En
toen ..Cartouche die ouwe reus, die al alles heeft meegemaakt, heeft het
schijnbaar van mij weer afgekeken want die doet het na 7 jaar nu ook. Eerst
dachten de baasjes dat het toeval en normaal bedelgedrag was wat de ene hond
wel doet en de ander niet, maar dit kan geen toeval meer zijn!
In de
krant stond laatst een artikel over ons de honden, en dat die steeds slimmer
worden, ja zelfs slimmer dan chimpansees, maar dat honden echt gedrag van elkaar
afkijken, dat wisten mijn baasjes nog niet!
Deze ochtend geen eigen verhaal, maar eentje uit de krant
Deze
ochtend geen eigen verhaal, maar eentje uit de krant
Er was
toch niet veel eigen nieuws omdat Belle & co gisteren een rustdag hielden
na de veldwerk training van vrijdag in de buurt van Numansdorp onder de rook
van Rotterdam.
Buiten
wat snurken en zich omkeren in de open bench heeft er zich niet veel afgespeeld
in Vosselaars Drentenland. Daarom dit verhaal uit de internet versie van de
krant Het Laatste nieuws.
Belle
& co
Blindegeleidehond
rukt zich los om baby te redden
Een
blindegeleidehond mag de persoon die hij begeleidt nooit in de steek laten, dat
wordt ze geleerd. Toch is dat exact wat Jet, een zwarte labrador, deed. Maar
wel met recht en reden: Jet rukte zich los om een kinderwagen uit de weg van
een auto te duwen. Hij redde zo het leven van de 1-jarige Jacob.
Jet hoort Mrs Crowley te begeleiden,
die officieel blind is verklaard. Dat doet ze al vijf jaar. Bij een
wandelingetje van de vrouw met haar baby gaf Jet de loyaliteit aan 'haar'
blinde op, ten voordele van diens baby.
"Ze
reageerde bliksemsnel"
"We waren net van de stoep afgegaan om de ingang van een parking over te
steken en ik hoorde de piepende banden van een auto. Hij raakte me aan de zij
en ik lag er. Net voor het gebeurde voelde ik dat Jet zich losrukte, en had ze
de kinderwagen uit de weg geduwd."
De kinderwagen kantelde. Toch is de 28-jarige blinde moeder blij met de
handeling van Jet. "Ze is er niet voor opgeleid, maar ze is altijd heel
beschermend geweest naar Jacob toe. Zelfs toen ik nog op de grond lag wist ik
dat hij in veiligheid was. Ik mag er niet aan denken wat er gebeurd was als ze
niet had gedaan wat ze had gedaan. Ze reageerde bliksemsnel, echt
geweldig."
Waardevol
De baby kwam er vanaf met een snee in de lip. De vrouw zelf liep geen
noemenswaardige verwondingen op. "Onmiddellijk na het gebeuren, was Jet
ook weer bezorgd om mij. Ze kwam mijn gezicht likken en controleerde of ik bij
bewustzijn was, en dan was ze weer gerustgesteld."
Dierenarts Caroline Purnell, die het zzag gebeuren: "Dit demonstreert hoe
waardevol deze honden zijn. Ze dacht niet aan haar eigen veiligheid, maar
beschermde het kind van haar baasje, nog voor ze het baasje hielp."
Was het
stil op het blog heel vroeg van huis weg en heel laat terug thuis waren daar
de oorzaak van.
We hebben
dan ook een drukke vermoeiende dag achter de rug. We zijn namelijk op
jachttraining geweest naar Numansdorp, thuishaven van onze eigenste Lobke.
Karin, en
Jan de baasjes van Lobke en Siebe hadden namelijk een trainings dag
georganiseerd met de bekende Johan Kraay.
We gingen
al voor zeven uur de deur uit, best wel vroeg voor ons en de baasjes. Maar het
loonde echt de moeite om zo een dag veldwerk eens mee te maken. t Baasje
volgde de training met Lucy en dat is natuurlijk wel spijtig dat Belle, Hera en
Heros dan moeten toekijken maar het gaat spijtig genoeg niet anders.
Wij
begonnen de training met de honden te laten tonen wat voor jachtervaring ze al
hadden en wat de natuurlijke aanleg van de honden was.
Van onze
familie waren Lennaert, Libre , Lobke en Lucy aan het werk.
Johan was
best tevreden wat Lucy en familieleden lieten zien op het stoppelveld en op het
veld met groenbemesting.
Nadien
kwam het zware werk en ging het richting bietenveld. Dit was een kolfje naar
de poot van Lucy neus omhoog en met lange slagen door het veld met de hoge
bieten op zoek naar fazanten en al wat vliegt. Spijtig voor haar waren er al
enkele honden haar voor geweest en diende zij zich tevreden te stellen met de
laag overvliegende zwaluwen
Ze kon
zich echter goed uitleven in het bietenveld en na haar beurt viel er toch wel
enige vermoeidheid op te merken. Niet getreurd echter, na tien minuten was ze
al terug gerecupereerd om er terug vol tegenaan te gaan.
Na de
middagpauze gingen we dan naar een andere locatie waar er werd geoefend om
lucht te krijgen van een duif die in een kooitje verstopt zat en waar de honden
dan de geur van in de neus moesten krijgen. Ook dat onderwerp van de training
deed Lucy alsof het dagelijkse kost was voor haar.
Na de
training trok het ganse gezelschap richting Huize Lobke en Siebe waar Karin
een vriê lekkere BBQ had georganiseerd .
En we
hadden ook nog eens heel veel geluk met het weer, want ondanks de soms
dreigende wolken hielden we het de ganse dag droog. Er was wel flink wat wind,
wat dan weer goed was voor de honden en het opsporen van het wild. We hadden
een fijne dag en s avonds was de fut er uit voor bazen en hondjes
Na dat
voordeel van gisteren met het graven kwam er vandaag weer een voordeel
aanwaaien. Nu ja aanwaaien is wat veel gezegd. Het werd gebracht met een Audi
met Duitse nummerplaten. Dat was hier klein Europa op de oprit deze middag .
Een Duitse Audi, een Franse Mitsubishi en een Belze Citroën Berlingo.
En dan
kwam ozze Dré hier ook nog langs met zijn nieuwste aanwinst, een oeroude
Honda Camino bromfiets uit de 80er jaren van vorige eeuw
En nu het
voordeel Uit de koffer van de Audi kwam een grote grijze plastic stapelbak met
drie plastic zakken in En ondanks dat die zakken goed dichtgeknoopt waren
roken die verdacht veel naar de moeder van Bambi !
Luc, die
dat vlees voor ons meebracht vanuit Trier in Duitsland was gaan jagen en hij
brengt dan voor ons het vlees mee dat niet verwerkt kan worden. Hart, afsnijsel
van beenderen, kleine stukjes spiervlees en zo, legt hij voor ons op zij. Het
baasje kookt dat vlees en verwerkt het naar een soort gehakt dat hij dan in de
diepvries bewaart of steriliseert wanneer de diepvries weer eens proppekes vol
zit.
Meestal
bewaart hij dat vlees in bakjes die een gewicht hebben van 400 gram wat juist 100 gram vlees per hond en
per dag is. Dat komt bovenop bij de brokken die we elke dag krijgen.
En haast
elke dag is er variatie in vlees. Zo krijgen we onder andere kip, maar ook
everzwijn en ree en/of hert. En wij wij lusten dat allemaal.
Vandaag
heeft het baasje een ganse namiddag gewerkt om het vlees te koken maar ook
heeft hij urenlang staan reepjes vlees te snijden die in de schotels van, het
droogapparaat terecht zijn gekomen. Lekkere snacks, puur hertenvlees zonder
toevoeging van eender wat. Vannacht, ergens rond drie uur moet het
droogapparaat stilgevallen zijn. Dan heeft het vlees acht uur gedroogd op 70°C en omdat het vlees nog
licht bevroren was toen het baasje het sneed heeft hij er heel dunne plakjes
van kunnen snijden. Vanaf straks mogen we er al van snoepen is ons beloofd.
Als dat geen
extra voordeel is , bedankt hé Luc voor de lekkere hapjes.
Het is wel
een voordeel voor ijverige Drentjes zoals wij van terug in de Kempen te zijn
ipv van de Franse Charente
Zo hebben
wij gisterenavond, toen het hoofdbestuur ijverig bezig was om nog iets eetbaars
op tafel en in onze kommen te krijgen, alvast de eerste steen gegraven van wat
terug een nieuwe tunnel richting China moet gaan worden.
Er zijn
tal van voordelen aan s avonds in het donker te werken, zoals:
-het
is frisser, dus het werkt ontspannender
-De
baasjes merken het zo snel niet op, we kunnen dus goed doorwerken, zonder
directiegezaag
-En
in die zandgrond met een fijn gazonneke overheen is toch makkelijker dan dat
stenig Frans gedoe !
Vanochtend
heeft het baasje het al opgemerkt vanuit het slaapkamervenster. Dat was de
eerste blik op de tuin na drie weken Frankrijk. Het baasje had gehoopt dat het
gazon, dat hij voor de Xte keer had ingezaaid, terug wat aan het opkomen was .
En
inderdaad tot gisterenavond, plus/mius negen uur was dat ook zo ! WAS want
toen is de verwoesting van dat prille gras terug ingezet door de Verenigde
Internationale Graafwerken aent Grotenhoutbosch, divisie Vosselaar
Veel
langer dan een kwartier kunnen ze er niet aan bezig zijn geweest, want toen was
het eten voor baas en werkvolk klaar.
Als dat zo
verder gaat dient onze baas toch eventjes naar de Chinese ambassade te gaan om
die brave Chineeskes te verwittigen. Ze dienen die Belgische Drenten ,
weliswaar van Hollandse origine, onmiddellijk terug te sturen langs de zelfde
weg als langs waar ze gekomen zijn. Het baasje wil niet verantwoordelijk zijn
wanneer ze onder muren beginnen graven (Chinese of andere muren) of Chinese
pleinen en paleizen beginnen ondergraven.
De
Chinezen moeten maar zeggen dat ze keuze hebben, terug naar België of de
kastrol in en eindigen in Loempia au chien nummelke 64 op de menukaalt, met
of zondel Cullysaus. De keuze zal snel gemaakt zijn ons gedacht
Een
vlekkeloze rit van acht uur en een half, brave stille Drentjes, geen herrie ook
niet naar de motorrijders op de Parijse périférique die als gekken tussen de
verschillende rijen autos doorknallen.
We kenden
één opstropping, maar dan wel een serieuze Elf kilometer harmonika file op
de A1 voor Lille. Ons baasje heeft een hekel aan harmonikafiles. Moord noemt
hij dat, dan sta je stil, om even later terug mee te moeten met de rij tegen
zon 110 km/u en dan terug vol in de remmen te moeten gaan. Werfreserve voor
koetswerk herstellers,ambulanciers,politie en
verzekeringsmakelaars en noem maar op.
Ons baasje
zijn tactiek is dan meer afstand te houden met de voorliggers en dank zij de
grote Masjebashiwaardoor hij makkelijk
over de eerstvolgende autos kan heen kijken kan hij makkelijk vroeg genoeg
reageren.
Maar
sommige medeweggebruikers zien dat zo niet en willen dan, kost wat kost die
plaats voor ons innemen en gaan dan weer zotte onnozele kuren uithalen om toch
maar één plaats in de file te winnen !
Weet je
hoe een file ontstaat ? Wel door zulke kiekens op de baan zegt ons baasje. Maar
van de ECHTE Kiekens hebben wij nog nooit zo n kuren gezien.
En zo
hebben we dan ter hoogte van Lille luchthaven, Lesquin zeg maar, goed drie
kwartier verloren.
Voor ons
Drentjes niet gelaten, wij hebben het meeste van dit verhaal maar van horen
zeggen want eigenlijk hebben we 90% van de weg geslapen.
Wat ons
baasje wel is opgevallen dat Lucy dezelfde eigenschap heeft zoals Bas destijds.
Die sliep ook gans de tijd maar vanaf het moment dat ons baasje de afrit nadert
is ze klaar wakker en legt zich niet meer neer tot we de oprit van thuis
opdraaien. Straf hé haast 800
km slapen en 2 km voor we thuis zijn aanvoelen dat de rit
ten einde is ! Geen domme hoor die Lucy
Straks
zijn we terug onderweg naar Belgenland, de baasjes hebben de weerberichten voor
de volgende dagen en goed bekeken en de voors en de nas tegen elkaar
afgewogen.
Omdat het
einde van de week nog erg druk gaat zijn vertrekken we straks uit La
Magdeleine. Zoals we gisteren al schreven vergaderingen, training, feestje,
afspraken. Dan kunnen we beter een dag vroeger vertrekken dan hier door t
venster naar de regen te zitten kijken .
Al de
voorbereidingen waar we voor gekomen zijn, hebben we afgewerkt. Met
uitzondering van het begin van de dakrenovatie van de schuur. Maar ook daar
liggen de benodigdheden klaar. Hout voor het onderdak, de folie voor tussen
hout en pannen en ook Monsieur Plisson heeft de pannen geleverd.
Hout voor
de kachel is geleverd en netjes weggestapeld, en gisterennamiddag is men de
mazoutketel van de verwarming ook komen vullen.
We mogen
zeggen dat we klaar zijn voor de winter
Ook met
tuin en planten is alles OK, de geraniums gaan mee terug naar t Belgikske, zij
staan nog te mooi om ze hierte laten verkommeren zegt het vrouwtje. Zij staan
tussen de bakken huisvlijt op de aanhanger. Onder huisvlijt bedoelen we de
potten confituur en de potten gesteriliseerde fruit waar de baasjes zich mee
geamuseerd hebben de laatste weken.
We zijn de
schenkers van de Weckpotten eeuwig dankbaar. Bij hen stonden ze in de weg in
kelders en zolders. Hier zijn ze prima van pas gekomen !
Na regen
komt zonneschijn zegt het spreekwoord (of is het een gezegde ?) en dat was maar
al te waar vandaag.
De baasjes
zijn dan ook druk in de weer geweest. Midden deze week gaan we immers terug
naar regenland . We hebben nog enkele afspraken af te werken voor hetterug weekend is.
De baasjes
gaan donderdag avond nog naar een voordracht van de firma Bayer in de
dierenkliniek Sanimalia te Diepenbeek bij onze Dr. Nelly. Daar mogen wij niet
mee naartoe, maar ons baasje gaat waarschijnlijk dan ook een afspraak maken om
portretjes van Lucy haar binnenkant te maken. We hebben iets horen vernoemen
van HD, ED, en SD en dat zou over Dysplasie te maken hebben van heupen,
schouders en ellebogen .
Ook zal
dokter Frankenstein er weer mee te maken hebben want ze gaan weer een glaasje
bloed aftappen om de von Willebrand dissease te onderzoeken. Dat heeft dan
weer te maken met bloed dat snel moet stollen .
En dan
mogen we de dag nadien mee naar de Hollanders. Daar gaan we een jachttraining
volgen met een beroemde, boekenschrijvende jager/leraar. Het baasje weet nog
niet goed wie er gaat meedoen, Hera of Lucy, of misschien wel alle twee. Belle
en Heros gaan mee om aan te moedigen (of kabaal te maken omdat ze ook willen
meedoen)
Hier in La
M. was het vandaag werkendag na de buien van gisteren. Onder de perzikenboom
leek het wel perziken te hebben geregend. Veruit alles wat er nog aan de boom
hing lag tegen de grond. De baasjes hebben dan een emmer vol van de mooiste
geraapt en nog effe snel 6 bokalen perziken gesteriliseerd.
Ook de
hoogwerker is veilig en droog opgeborgen in de schuur. Die gaat de volgende
maal dat we komen aan het werk worden gezet om het dak te herstellen. Daar
hebben we dan toch minstens een week bestendig weer voor nodig.
Je ziet,
we vervelen ons zelden, zeker niet als t mooi weer is
Regen,
regen en nog eens regen de ganse dag zonder ophouden. Alle soorten regen
hebben we gehad.
Motregen
in de ochtend, lichte regen waar je flink nat van wordt, en buien waar je geen
hond door krijgt gestuurd, zelfs geen Drent
De
waterput stroomde al snel over, en waar er vroeger een overloop was die goed
dienst deed is er nu een barst in de vloer van het hok dat ons baasje gebruikt
als pomphuis voor het zwembad en waar destijds in gesteriliseerd werd toen
alles nog op gas gebeurde .
Nu stond
in een mum van tijd de ruimte onder water. Zonder veel erg want een deel van de
vloer waar heel vroeger een stookplaats was is nog zand en er is ook nog een
afvoergootje naar de hangar.
Op weg
naar het boodschappen doen spoot het water aan beide zijden van de auto meters
hoog. Dat deed het belletje rinkelen dat het schuifdak nog opengeklapt stond.
Dat schuifdak van de auto was in weken niet meer dicht geweest, de auto staat
toch altijd droog onder de hangar getald Maar nu kreeg het hoofdbestuur een
lading water in hun nek toen ze stopten aan het kruispunt.
TV kijken
naar de aankomst in de Vuelta was er vandaag ook niet bij. Te veel regenbuien,
stortbuien tussen de satelliet en de ontvangstschotel, is dan gewoonlijk de
oorzaak. Dan is het ook nog flink beginnen waaien in de avond zodat er niemand
nog aan dacht van zijn neus nog aan de deur te laten zien !
Door al
die nattigheid en wij met zn vieren met onze natte vacht was het in huis wat
te vochtig geworden en heeft het hoofdbestuur voor de eerste maal in maanden de
kachel nog eens aangestoken.
Daar
hadden we wel zin in en Heros was de eerste die zich languit gestrekt
neervlijde voor de kachel.
Intussen
is het droog geworden vandaag, de zon hebben we nog niet gezien maar de
groentetuin hoeft deze week alvast niet meer gesproeid te worden.
Voor de
baasjes in elk geval, voor ons gaat het een slaapdag worden voor zover we
kunnen zien.
Het is
grijs en het regent, het regent afwisselend motregen en pijpenstelen, het enige
dat zeker is het regent aan één stuk door tot nu toe.
De baasjes
zien ons liever niet naar buiten gaan want we komen telkens kletsnat terug
binnen en de hondenhanddoeken zijn al kletsnat van één voormiddag honden
afdrogen !
t
Vrouwtje is een reuzenpompoen aan het verwerken naar pompoensoep die het baasje
straks gaat steriliseren. Dat zijn fittamientjes voor de winter zegt m dan,
en we geloven hem op zijn woord.
Straks
gaat onze steriliseerspecialist ook een poging wagen om perziken te
steriliseren. Het vrouwtje heeft al zoveel perzikenconfituur gemaakt dat we het
volgende jaar meer dan één pot moeten soldaat zien te maken. Die één pot is
geen probleem, maar als je ziet dat er ook nog eens zoveel confituur gemaakt is
van kersen en pruimen de slager gaat niet veel commerce met ons kunnen doen
wat boterhambeleg betreft.
De
perziken die t baasje gaat steriliseren gaan dan weer een toepassing vinden in
gebak allerhande. De vermageringskuur van t baasje gaat weer een stap terug
moeten zetten als we al die zoete dingen op ons bord gaan krijgen.
We hebben
wel een voordeel dat die voorraad aan gesteriliseerd fruit na de bewerking
niets meer kost in tegenstelling van bewaren in een diepvriezer. En het blijft
ook langer goed dan diepgevroren.
Maar er is
nog hoop voor het dieet. Enkele dagen terug begaf ons baasje zich op het pad
van nichtje en aangetrouwde neef Gert en Anke van bakkerij Willems in Turnhout.
Hij ging tarte tatin maken. Je weet wel, die vriê lekkere tondersteboven
gebakken appeltaart. We kunnen melden dat buiten een geschroeide vingertop van
t baasje door de gloeiende suiker , alles goed gegaan is behalve het
eindresultaat. TV koks en kookboeken schrijvers Huyzentruut en Meeus kunnen in
t vervolg bij onze baas de pot op ! Alles vertellen ze behalve de plaats waar
je dat toekomstige gebakpronkstuk in de oven dient te zetten ! Een stuk vlees
dat een uur te lang op de BBQ op een hoog vuur heeft gelegen zag er tegenover
de baas zijn tarte tatin nog heel fris uit !180° drie kwartier in de oven, volgens t vrouwtje is dat stand 3-4 op
de ovenknop Maar dan moet dat baksel wel bovenaan in de oven staan, en niet
onderaan zoals t baasje deed. Zievereers, dat vertellen ze er dan niet bij hé
! En wat hebben we vandaag geleerd ? vraagt Piet dan Wel, we hebben geleerd
dat het allemaal zievereers zijn, die koks van den televies !
Goed 14
jaar kennen we hem ondertussen , Pierrot Plisson van de gelijknamige firma in
bouwmaterialen, transport en brandstof leverancier.
Vandaag
was hij nog eens bij ons op den hof voor een levering van een pallet pannen
die ons baasje gaat gebruiken bij de dakrenovatie van de schuur.
Gisteren
middag waren we bij hem en minder dan twintig uur later staat het netjes
geleverd op de plaats die jou het beste uitkomt.
Wij werken
graag met hem, steeds vriendelijk en voorkomend, waar je hem ook tegenkomt of
met wat hij bezig is. Misschien iets duurder dan de concurentie maar altijd
comme il faut. Zo gaat het bij de firma sarl Plisson.
Veertien
jaar terug , in juli 1999, wilden we heel overmoedig beginnen aan een zwembad
te graven. Na drie pogingen om een schop in de grond te krijgen zagen we het al
niet meer zitten. De grond in La Magdeleine bleek van een andere structuur te
zijn dan de Vosselaarse zandgrond. Dat de buren er al van in het begin
grijnslachend bijstonden van in den beginne verklaarde veel.
Van hen
kregen we de raad van eens langs te gaan bij mister Pliessen (engelse buren
weet je wel) die zou ons tegen een zacht prijsje wel kunnen helpen met zijn
graafmachine. Zo gezegd zo gedaan, in twee dagen was de kuil gegravenen de betonnen vloer waarop het zwembad zou
komen gegoten. Twee weken later namen we onze eerste duik !
Toen het
baasje vroeg of de brandweer ook hier het zwembad kwam vullen in ruil voor een
bak Belgisch bier antwoordde hij heel duidelijk dat het in de Charente niet de
gewoonte was ! De reden waarop hij daar zo duidelijk op reageerde werd ons
duidelijk toen in het najaar de spuitgasten van Villefagnan met de kalender van
de pompiers sapeurs van deur tot deur gingen. Te midden van de manschappen op
de foto pronkte een fiere brandweer commandant die erg veel leek op de man die
ons zwembad had uitgegraven
Duiveltje
doet al Pierrot Plisson was hier vanmorgen, en maandag komt hij terug om de
fioultank oftewel de mazouttank te vullen. Maar daar heeft m een andere
vrachtwagen voor nodig
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
