Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
24-03-2009
Wij ontsnappen....
Wij ontsnappen er nog maar eens aan
Terwijl Frankske van het weer, gisterenavond uitlegde wat het verschil is tussen regenen en buien, ontsnappen wij weer eens te meer aan buien en smeltende sneeuw. Heel dikwijls is het zo dat de Charente op het scheiden ligt tussen goed en slecht weer. Hier in Frankrijk zeggen ze als je onder de Loire zit, dan zit je goed. En we moeten het haast geloven, maar toch is de Loire van hier uit toch zon 180 km noordelijker gelegen.
We gaan er dus nog maar eens tegenaan, nog een dagje in de moestuin werken, hoofdzakelijk door den baas, en dan hebben we niet echt nog zaken die MOETEN gedaan worden.
Misschien gaan we toch nog eens naar de zee hebben we het hoofdbestuur hier onder elkaar horen bedisselen. Als de weersvooruitzichten blijven zoals nu dan zit het er dik in ! Als ze over Angoulême en Cognac naar Saintes rijden, dan hebben ze die kronkelwegen niet die onze magen door elkaar schudden, en dan moet het lukken, Atlantique here we come ! ! !
Regelmatig nemen we eens een andere wandeling, of we maken een regelmatige wandeling wat langer, kwestie van de asfalt in het gehucht overal gelijkmatig te verslijten overdrijft het baasje dan.
Ook gisteren weer, zo zijn we een eind verder gegaan om een paar fotootjes te nemen om binnen een paar weken te kunnen vergelijken met het wisselend uitzicht van ons gehucht.
Aan dat struikgewas is het altijd plezierig snuffelen, het ruikt er telkens weer anders en er zou eens iets moeten veranderen zonder dat we er weet van hebben. Dat kan gewoonweg niet !
Het veld vlak voor het grote witte huis is dit jaar een veld met graan geworden, vorig jaar stonden hier zonnebloemen. Ons moe verteld dat zij hier vorig jaar eens verloren gelopen is met achter een poes te jagen. Zij is toen aan de gans verkeerde kant uit de zonnebloemen gekomen en Bas is ze toen komen zoeken.
Dit jaar zal ons moe wel zelf moeten zorgen dat de roedel bijeen blijft; Nu staat dat graan nog niet hoog maar als we nog eens een maand verder zijn kunnen we er helemaal in verdwijnen. Dan is het enkel ons moe haar neus die ons nog kan vinden, op de wijze dat Bas het ook deed.
En wij die dachten dat het de zonsopgang was die Hera en Heros wakker maakten en dan ook de baasjes verplichtte op te staan.
Niks daarvan, het zijn de duiven die hier op het dak van voor zonsopgang hun roekedekoe zitten zingen. Laat het nu ook lente zijn dan weet je gelijk waarom ze zo vroeg uit de veren zijn. Zij zijn bezig een fraai gevormd en gekleurd duivinnetje naar hun nest te lokken, de geilerds
En daar moeten dan de baasjes hun ochtendrust voor laten ! Voor een bronstige duiver op het dak. Om halfzes was m al actief op de nok.
Het baasje kan zich niet herinneren dat hij ooit op het dak en zeker niet om halfzes in de morgen, bronstig op de nok van het dak heeft gezeten. Maar op het dak zitten is nu ook meer iets voor duiven dan voor baasjes denken wij zo.
t Baasje is al op de gedachte gekomen van morgenvroeg een stuk oude autoband in de kachel te steken en het zo op het dak aan het stinken te brengen dat die duiver een beetje afgekoeld wordt in zijn liefdesleven en op een ander gaat vrijen. Er is volgens ons baasje geen enkele duivin die in een nest kruipt met een naar verbrand rubber ruikende vrijer
De lente heeft zo van die eigenaardigheden waar je niet naast kan. Zo dienen die roselaars verzorgd te worden, niet alleen meststof moeten ze krijgen, ook snoeien hoort erbij.
En daar heeft het varken luizen, die rozentakken moet je kwijtraken. De composthoop is geen optie, die takken vergaan haast niet en je prikt je er makkelijk 4 jaar aan. Want telkens gaan ze terug op de composthoop en het volgend jaar erger je je er weer aan.
Dus het stookvat maar buitenzetten en op zn ouderwets vuurkestook doen ! Achteraf ruik je wel als een 1° kwaliteit rauwe hesp maar je bent die takken kwijt.
Hier in Frankrijk mag je nog vuurkestook doen, wij hebben dan vandaag onze bijdrage geleverd aan de opwarming van de planeet. Buurman Serge zegt dat we het zo zwart niet mogen bekijken, enkel de Charente is wat opgewarmd.
Heros en Hera waren er toch ook niet gerust in, zij poetsten de plaat van zo snel de eerste rook uit het stookvat kwam. Twintig meter verder zijn ze dan wel beginnen blaffen naar de rook. Waar het baasje bang voor was, dat ze zo dicht zouden komen liggen als bij de kachel daar was helemaal geen sprake van. Deze keer hebben ze geen hulp geboden bij de werkzaamheden .
Omdat het baasje ze mooi vond, deze fotos. Ze zijn daarjuist genomen hier in de tuin, na de wandeling.
Belle is nog kletsnat want die is in de waterbak gaan zitten waar deze morgen nog ijs op lag. Dat is dan écht een verfrissing na een stevige wandeling door de velden.
En miss Hera en mister Heros hebben ons daar deze morgen om tien na zeven (!) op attent gemaakt. Hun normaal uur zal je zeggen na dat berichtje van afgelopen week. Voor t baasje reden om de eerste dedjuvan de dag te uiten.
Eens ze buiten gelaten zijn zij we ook maar eens een frisse kop gaan halen. Dat was niet moeilijk die frisse kop want op de regenwaterbak waar de honden uit drinken als ze in de tuin zijn dreef een heel dun laagje ijs. Het heeft dus lichtjes gevroren in de Charente, het is wel raar dat er geen rijm aan het gras kleeft, geen vorst aan de grond dus.
Hera en Heros hebben mij deze morgen danig in hun spel meegesleurd, ik heb dan ook meegedaan en deze maal niet om de orde wat te handhaven. Het was spelen voor het spel en we hebben er met zn drieën duchtig plezier aan beleefd. Het baasje stond erbij en keek ernaar
Na het spel heeft het baasje ons met drie wel moeten afdrogen, door het rollebollen in het bedauwde gras waren we kletsnat geworden. Als we dan de zetels induiken krijgen we toch wel lichte tegenwind vanwege het hoofdbestuur.
Eventjes wachten aan de deur om afgedroogd te worden is van groot belang voor de vrede in huis. Dat zullen we eens moeten doormailen naar mijnheer Obama als m zijn labradoodle ziet binnenkomen na het spelen op t pelouske van the White House Dan heeft m toch al in beperkte kring de wereldvrede bewaard.
Met zn drieën zijn ze het hok binnengeraakt waar de vuilniszakken staan vooraleer ze buitengezet worden om opgehaald te worden. De zakken zitten speciaal hondproof in een vuilniston en toch liggen hier drie stinkerds in de zetel.
De eetbakken zijn blijven staan zoals ik ze daar gezet heb, geen honger wegens op een ander gegeten. Dan maakt het baasje een extraatje met toevoeging van een deel befaamde quiche van t vrouwtje bij hun brokken en Chappi en dan blijft dat staan Je zou ze met plezier soms ne poot uitvijzen.
Dan moet je weten wat ze hebben binnengespeeld uit die vuilzak, dinsdag (!) hebben we bouillabaise gegeten, de echte zelf huisgemaakte bouillabaise . De visafval zoals koppen, staarten,graten, mosselschelpen, garnalenkoppen dat verdient hun volle aandacht ! En goed eten dat niet gedurende de week is beginnen stinken dat blijft staan. Je zou ze nog een poot extra uitvijzen.
Dan zijn ze nog zo leep ook van een chinese vrijwilliger aan te duiden die het baasje moet week maken om niet te veel naar hun poten te krijgen. Deze maal was het Heros die met grote onschuldige (?) ogen voor het baasje kwam zitten. Allee, voor één keer zegt het baasje dan, gij moogt uw vier poten houden deze keer !
De vermoeidheid van de namiddagwandeling heeft gisteren niet lang geduurd, voor een zestiger is het verbazingwekkend hoe snel dat zon jonge honden recupereren. Tijdens de wandeling zijn ze allen, ikzelf Belle inbegrepen, gaan liggen hijgen aan de straatkant.
Bij de thuiskomst hebben we, na eens goed gedronken te hebben, ons laten vallen waar we stonden en een flinke poos geronkt, maar dat wisten jullie al van t baasje.
Veel vroeger dan hij verwachtte stonden wij al terug mee onder de hangar waar t baasje houtblokken aan het halveren was, die waren iets te lang voor de kachel en nu zijn ze een pak te kort of wat dacht je !
Na het eten zijn we er dan eens flink tegenaan gegaan. Binnen in huis wel te verstaan want buiten begon het al te schemeren. Drie maal zijn we de slaapkamer ingestormd, en driemaal heeft het baasje, omdat we weer niet wisten waarvoor die flaporen dienden, ons bij ons nekvel moeten nemen om terug wat orde in het huishouden te brengen.
Uiteindelijk heeft m ons naar de benches gedirigeerd en hebben we nog een uurtje gerust tot we gekalmeerd waren en het deurtje terug open mocht. Onze baas kan wel eens kwaad zijn, meestal omdat m moet kwaad zijn van t vrouwtje, maar vlak daarna staat m achter t hoekje te lachen met onze kuren.
Je moet het maar kunnen, tegelijk lachen en iemand naar zijn poten geven !
We hebben het rustig gehouden vandaag, zo rustig dat het baasje niet weet wat er vandaag te vertellen valt op Drenten gebied. We hebben niets vernield, we hebben geen voorbijgangers laten schrikken, de postbode is onopgemerkt kunnen passeren omdat we voor de kachel lagen te pitten.
Het baasje heeft bij Marc & Sarah en bij Min & Mick, beiden Engelse buren die voor langere tijd in GB zijn het gras gekortwiekt, t vrouwtje heeft hier bij ons wat rozenstruiken gesnoeid.
Het baasje heeft zitten wachten naast de laptop op een bericht van ozzen Dré, zijn broer die vandaag naar een pup is gaan kijken. Neen, niet naar een Drentenpup, bij ozzen Dré moet het een Boxer zijn. Gust die vorige week ingeslapen is was ook een boxer en zoals onze baas verslingerd is op Drenten, zo is André zot van Boxers.
Uit Nederland kregen we dan een mail dat Alfred Schouten het programma over Drentsche Patrijshonden van RTL4 voor ons op DVD heeft opgenomen.Alfred heeft een Drentenkennel vanNoordhove, hier kan je hen vinden:http://www.vannoordhove.com/
Morgen voorspellen ze ook nog mooi weer en dat zal waarschijnlijk zo blijven tot woensdag, je mag ons bij de sjansaars rekenen
Een sterke noord oostenwind blaast over de Charente, het is zeer zonnig maar de wind blaast je terug binnen.
Ondanks die wind zijn we daarjuist een grote wandeling gaan maken, eentje waar Hera en Heros nog niet geweest waren. Die hebben de ontdekkingen van hun leven (tot nu toe) gedaan blijkbaar want ze hebben op zon manier rond gehold dat ze nu nog lawaai maken, van het snurken nu
Die twee zien we voor vanavond niet meer, ik wou al schrijven zien en horen we niet meer maar dat horen is meer dan aanwezig, in stereo nog wel !
Bij aankomst van de wandeling was de tuinman bezig bij de buren, dat is dan de mogelijkheid om de achterzijde van het huis en dak eens te gaan inspecteren. De januari storm heeft op sommige plaatsen flink huisgehouden, daarom toch maar eens achterom lopen om te gaan kijken.
Er zijn twee pannen gesneuveld, één is er gevallen en dus gebroken en een andere is gewoon gebroken en ligt nog op haar plaats. Met behulp van een ladder en twee reservepannen is het euvel ondertussen ook alweer opgelost.
Ik loop met het baasje nog eens mee in de tuin, de pups blijven te hard snurken naar mijn zin
Op paasmaandag 13 april nodigt de Belgische vereniging van de Drentsche Patrijshond jullie uit om deel te nemen aan de jaarlijkse lentewandeling.
Deze wandeling gaat door in Scherpenheuvel. Erik Petitjean heeft weer een mooi parcours voorbereid die zowel de honden als de baasjes kan bekoren.
De deelnemers verzamelen te 14 uur op de autobus parking achter de Mariahal. Wandelaars die op GPS naar Scherpenheuvel komen geven Spordelstraat in als eindbestemming , deze straat geeft uit op de autobusparking.
Omdat de vereniging trakteert met een glaasje en een knabbeltje is er een deelname prijs van 4 voor volwassenen en 2 voor kinderen bepaald.
Praktisch
-deelnemers met puppys of zij die minder goed te been zijn, hebben de mogelijkheid om een verkorting te nemen
-deelnemers met kleine kinderen in een kinderkoets kunnen eveneens deelnemen, het zijn wel geen geasfalteerde wegen. Op eventueel (?) moeilijke plaatsen zullen wel helpende handen aanwezig zijn.
Om organisatorische redenen vraagt de vereniging aan de deelnemers zich op het secretariaat van de vereniging aan te melden voor vrijdag 10.04.09 (goede vrijdag)
Het is een traditie in Frankrijk, zo rond de nieuwjaarsdagen komt de postbode, hier is dat een facteur, U een gelukkig Nieuwjaar wensen, tegen een kleine Nieuwjaarsgift overhandigt hij dan een almanach du facteur.
Nu was dat dit jaar een beetje misgelopen en onze facteur was ziek of met verlof, feit is dat we hem toen niet gezien hebben.
Nu vorige week, toen we onze dagdagelijkse wandeling maakten, toetert er een geel Cliootje van de post achter ons. Onze facteur komt dus en passant letterlijk nu een babbeltje doen over het weer en hoe lang les Belges nog blijven, de gewone babbel van alle dagen dus.
Dan zegt het baasje dat het spijtig is dat we hem niet gezien hebben tijdens de feestdagen want die almanach du facteur is wel een bron van informatie, en dat moeten we dus in 2009 een gans jaar missen
Gisteren bij het druiven snoeien stopt onze facteur en geeft aan het baasje een zakje en vertelt dat m al te laat is en dringend verder moet
Als t baasje het postzakje opent blijken er twaalf almanachs in te zitten. Er zijn verschillende almanachs met telkens andere afbeeldingen, met hondjes, oude fotos, vlinders , landschappen, je noemt maar op en t zit er tussen.
Zo hebben wij voor elke maand een nieuwe almanach, en dat terwijl we schrik hadden dat we er geen zouden hebben dit jaar
Pedagogisch ingesteld als we zijn wilden we de pups vandaag een uitstap gunnen naar het héééle grote water. Waar kan je dat beter als je hier in de buurt bent als op Ile dOleron.
Zo togen we iets voor de middag op pad met twee pups in de bench en een moederhond op de achterbank. Een goede veertig kilometer heeft de 120 kilometer lange tocht geduurd en is toen afgebroken ergens in de groene oceaan van koolzaad en opkomend graan, ergens tussen Chef-Boutonne en Aulnay.
Iets voor de stop begon het baasje een geur waar te nemen in de auto die niet auto-eigen of omgeving-eigen was. Bij de stop bleken er twee grote hopen braaksel in de bench te liggen met twee ongelukkig ogende pups die met grote schuldige ogen de baas aankeken.
Terwijl t vrouwtje de pups aan de lijn houdt maakt het baasje de bench dan maar een beetje toonbaar en proper. Er zit dus niets anders op dan halve draai te maken, terug richting La Magdeleine.
Geen ravotten op het strand zoals een maand geleden, geen dozijn oesters voor t vrouwtje en t baasje. Een poetsbeurt van de bench zal het worden, en voor de rest er is nog genoeg te doen in de tuin, daar amuseren ze zich ook die arme zieke pupjes
Tien na zeven, dat is nu al meer dan een week het uur dat de pups willen uitgelaten worden. Het is ook het uur dat volgens de plaatselijke krant de Charente Libre de zon opkomt boven de horizon te Angoulème.
Omdat het niet het favoriete ontwaakmoment is van de baasjes zijn de twee puppybenches al verhuisd van de living naar de keuken waar het donkerderis, maar ook dat brengt geen baat.
Het is volgens de pups tien na zeven en het blijft tien na zeven basta ! En dan heeft het baasje al eens gedacht, ik ben de baas en jullie hebben te luisteren, ook basta ! Dan hebben ze hun kussen in de vernieling geholpen, of zoals gisteren, toen heeft Heros een plas gedaan in zijn bench.
Daar kan t manneke natuurlijk niet aan doen dat hij of te veel gedronken heeft s avonds of dat m een klein blaasje heeft. Dus laat het baasje ze nog eens met zn drieën uit als hij zelf s nachts op toiletbezoek gaat. Dat heeft resultaat met een droge bench, maar zijn kussen, een reserve, want het originele was nog niet droog na de wasbeurt, lag in flarden.
Deze avond slaapt m op een oud dekentje, niks geen zacht kussen en als morgen vroeg het dekentje ook gaten vertoont zal het gewoon op een stuk vasttapijt of karton worden.
Bij Bas of Belle hebben wij dat nooit meegemaakt, zelfs nu nog steeds met Belle, die maakt nooit kabaal om s morgens uitgelaten te worden. Is het dan toch waar dat er geen twee dezelfde karakters onder de Drenten zijn.
Dat kan je denken, maar gewoonlijk liggen ze in de weg te liggen. Vandaag niet, het baasje was de druivelaars aan het snoeien moeder en pups zijn er bij komen liggen.
Wanneer het baasje opschoof naar een volgende struik dan schoven zij mee op. Meestal met zn twee soms ook met zn allen. Dat ligt daar dan wat te rollen; in elkaars oren te bijten, of elkaar af te likken.
Komt er iemand is de straat gegaan of gereden dan vliegt heel die roedel recht en stormt dan naar de afsluiting om de bezoeker of passant te verwelkomen, of is het om hem weg te jagen ?
Veel hulp heeft het baasje aan hen niet gehad. Maar of ze zelf daarvan overtuigd zijn is nog maar de vraag. Moe en uitgeteld liggen ze toch al weer op hun vertrouwde stekbij de kachel. Veel warmte zullen ze daar niet van hebben, het is pas tegen de avond dat er wat vuur gemaakt wordt, zo warm is het hier al in de Charente.
Op het Drentenforum heb ik deze morgen dit bericht gevonden. Is er iemand die een fijn nestplaatsje over heeft voor deze niet meer zo jonge Drent ?
Voor inlichtingen geef maar een mailtje of een reactie op het blog maar liefst een mailtje omdat dat eenvoudiger te beantwoorden is
Hallo allemaal,
Mijn naam is Sylvia en ik ben hier lid geworden om een iets minder leuke reden. Na lang en veel nadenken en twijfelen hebben mijn partner en ik besloten om voor onze (bijna) 7 jarige drent Bo een ander baasje/gezin te zoeken. Niet omdat we hem niet meer lief vinden, maar omdat wij te weinig tijd in hem kunnen investeren. Sinds we een zoontje hebben sneeuwt hij een beetje onder in ons gezin. Nu er zeer binnenkort een tweede kindje bij komt vrezen wij dat Bo er helemaal bij in gaat schieten. Niet eerlijk dus voor hem. Vandaar dat Bo bij de herplaatsingen staat. Al gaat het ons wel aan het hart.
Het ene zal wel te maken hebben met het andere denken we. Die twee klein mannen van ons zijn door het dolle heen. Geen seconde laten ze elkaar gerust, nu het baasje er voor gezorgd heeft dat ze niet meer bij het zwembad kunnen komen, hebben ze de ganse tuin voor zich alleen. Geen toezicht niet meer nodig voorlopig zegt t baasje.
Er zijn al wat narcissen gesneuveld in de tuin en op de koer, de primulas kunnen het Drentengeweld wel aan en de tulpen laten nog wat op zich wachten. Echt het begin van de lente dus !
De bomen beginnen ook bijen te lokken met hun bloesem. Het amandelboompje, (dat later perziken droeg) staat al in bloei, één van de pruimenbomen heeft zijn bezoekers al mogen verwelkomen, de bijen zijn met ploegenwerk bezig aan de bloesem.
En dan hopen we maar dat de vruchtjes al gevormd zijn tegen de ijsheiligen, en dat het niet hetzelfde is als vorig jaar toen er op 4 april een nacht was van -7°C ! Alles foutu, geen kersen of krieken, peren een paar, de nieuw aangeplante appelbomen zouden de eerste vruchten krijgen niks ook niet !
Alles bevroren op één nacht, het weinige fruit dat we vorig jaar hebben kunnen oogsten waren heel veel aardbeien, die waren super, groot en zoet. Ook de stoofappeltjes, die steeds op de noten na, het laatste fruit in de tuin is, die heeft goed opgebracht. Voornamelijk omdat het zon late soort is en de boom en bloesem aan de vorst ontsnapt is.
Nu gaan we nog wat spelen met de pups in de tuin, het is veel te mooi buiten om te computeren zegt onze baas.
Franca kreeg van ons de gele trui voor de hoogste temperatuur op t blog 38° Cin Sigogne vlakbij Cognac, op zon 35 kilometer van bij ons.
Mijn goeie kameraad Fred zou zeggen met wat hulp van de haardroger zeker ? Maar neen , het is in de zon en uit de wind echt zo warm geweest vandaag. Het maakt dan ook lui die eerste warmte.
Pas op , je gaat ons niet horen klagen hé. Je weet pas nadien hoe zulk weer kan opkikkeren, hoe snel de batterijen terug opgeladen zijn. Ook de honden weten van het weer, zij zijn de koning te rijk en zijn amper binnen te houden. Als ze dan binnenkomen is het om als een blok in slaap te vallen. Ze vallen letterlijk om waar ze staan van vermoeidheid. En ik zal je denken ik keek er naar en zag dat ze het goed deden !
Het is helemaal geen normale die Heros van ons. Met zijn kont in de zon en met zijn hoofd onder een brandende kachel. Niet één zot in Geel die zo gaat liggen, daar zijn we wel zeker van.
De enige beweging die er in te krijgen was, gebeurt dan met de woorden van wie is die koek Dan gaan plots alle koppen omhoog. Zo ook gebeurde daarstraks toen we inkopen gingen doen, dan moeten de pups in hun bench, voor alle zekerheid, zo dat ze geen varkensstreken uithalen zoals aan de meubels bijten. Het is tot nu toe niet gebeurd maar beter voorkomen dan genezen zegen wij hier.
In de krant die we kochten tijdens onze inkoop ronde waren wij direkt op zoek naar de weerberichten voor de rest van de week. Vermits dat het nu in België ook wat beter is durven we het hier laten zien wat de Charente Libre in petto heeft voor de volgende dagen.
We gaan dat laptopke hier dichtdoen nadat dit berichtje geplaatst is en we gaan in de tuin van t goei weer profiteren. Saluukes aan t Belgikske en tot later
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
