Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
08-03-2008
Makkelijk
Makkelijk
Voor Bas wel, die ligt daar rustig op zijn matje onder de computertafel. Voor de baas ligt de zaak een beetje anders.
Opletten dat de wieltjes van de bureaustoel niet over oren of staart rollen, dertig cm verder dan normaal van de computer weg zitten en dan nog zijn benen bijna in zijn nek moeten leggen.
Dit alles om dagelijks onze nieuwtjes op de blog te zetten. Die bazen moeten er tegenwoordig wat voor over hebben.
Daarbovenop komt nog, wanneer Bas opstaat, ik als een hazewind zijn lekker warm plaatsje inneem.
En de baas ? Hij computerde voort, als m zijn benen wil strekken kan hij nog altijd TV kijken
Hier is Bas de toekomstige biodiesel aan het keuren, al een geluk dat het colsa nog niet geperst en geraffineerd is. Hij zou nogal eens vettig thuiskomen en dan maar zeggen dat ik Belle- de vettige Trien ben.
De landbouwers hier in de omgeving verbouwen al jaren raapzaad, vroeger voor in de keuken, nu vooral voor de auto brandstof.
Zijn dit dan de nieuwe Arabieren ? k Zie nog niet zo dadelijk buurman Serge met zon laken over zijn kop op zijn tractor zitten.
Bas heeft in elk geval de colsa goedgekeurd. Hij heeft in elk geval zijn poot er tegen op gelicht. En dat doet m altijd als het goed is (of wanneer hij een volle blaas heeft).
Terwijl de baas dood hout uit de fruitbomen aan het snoeien was hebben wij een handje/poot/bek geholpen.
Of m daar nu blij mee was weten we niet maar hij is nog wel dik een half uur bezig geweest met het opruimen van al dat snoeihout. Over gans de tuin lag het verspreid.
De baas was ijverig bezig met al dat dood hout op een stapel te leggen om het later in de fik te steken (hier mag dat nog zonder dat de brandweer ongevraagd komt helpen), zonder ons om raad te vragen.
Wij vonden zon stapel maar niks en hebben alles proberen terug op zijn plaats te leggen. Al een geluk dat onze baas de ordelijkheid (?) van een Drent kan apreciëren want anders had het er weer gestoeberd.
Dinsdagavond bij aankomst in La Magdeleine heeft de baas de laptop aangesloten op t Internet. Althans dat was de bedoeling, maar Mr. Wanadoo of Mr. Orange hadden blijkbaar andere plannen. Twee dagen vertikten ze het gewoon van verbinding te geven.
Vandaag donderdag heeft de baas, na een ganse woensdag schuttingtaal te hebben gebruikt, zijn installatie cd-rom bovengehaald en gans de boel terug geïnstalleerd. Met succes blijkbaar want de merdes, miljaardes, en ander fraais horen we op het moment niet meer.
Hier komen we dus weer met nieuws uit de Charente, terug online !
Bij een stralende zon en een bitsig koude noordenwind hebben we gisteren onze inspectieronde afgemaakt. Geen indringers gevonden in het al aardig hoog opgeschoten gazon. Den baas heeft dan ook snel de zitmaaier bovengehaald en gans het zaakje flink gekortwiekt.
De egels zijn blijkbaar nog niet uit hun winterslaap. We hebben er nog geen gezien maar sommige hopen bladeren en takken hebben onze verhoogde aandacht. Daaronder zullen de speldenkussens wel zitten. Wacht maar tot de eerste zijn spitse snuit laat zien, de buren horen dat dadelijk aan ons kabaal dat we dan maken.
De volgende dagen voorspellen de meteo meneren- en madammen niet veel goeds, regen afgewisseld met buien We zullen wel zien, na regen komt toch zonneschijn zegt de baas.
Wat we al enkele dagen vermoeden is uitgekomen. De activiteiten van de baasjes waren te doorzichtig voor een Drentsche Patrijshond.
Plots nog aankopen doen,plastic zakjes van Zoomart,enkele zakken Pedigree Pal,-terwijl er nog voldoende op voorraad was-gezeul met valiezen en stapelbakken, alles wees op een spoedig vertrek naar Frankrijk.
Deze morgen was het dan zo ver, nog een snelle wandeling voor een plas en een sigaar langs onze favoriete route en we mochten de achterbank van de auto op.
Voor ons Belle is dat niet de favoriete plaats, ze is nogal eens wagenziek, maar ikzelf doe niets liever.
Na enkele kilometer, nog voor Oelegem staan we in de file, miserie voor ons Belle, vertrekken, stoppen,vertrekken is niet goed voor haar maag. t Baasje let wat op en alles gaat goed. Vlak voor Gent, van t zelfde laken een broek, weer gaat alles goed met Belle.
Als we de wegenwerken gepasseerd zijn gaat de kilometerteller de hoogte in
Bij een sneeuwbuitje in Compiegne doet de baas zijn voet een beetje van het gaspedaal en bij de péage moeten we toch eens kijken welke juffrouw de baas nu heeft uitgekozen om zijn centen af te geven.
Zelfs de beruchte periferique in Parijs geeft geen moeilijkheden, eventjes later mogen wij de pootjes eens strekken en een plas doen terwijl de baas voltankt.
Nog een kleine vierhonderd kilometer en we vinden onze vakantiemanden terug en de grote tuin om ons nog eens goed uit te leven.
Zelfs de laatste tien kilometer over bochtige wegen kan ons Belle zich goed houden, de baas zegt dan ook dat Belle een uitstekende snelweghond is.
Als we arriveren begint de avond al te vallen, het is al flink koud door een straffe noordenwind. Dit belet ons echter niet het terrein aan een grondige inspectie te onderwerpen, geen poezen, geen egels, we besluiten dat alles onder controle is en gaan maar eens samen met de baasjes wat vroeger dan normaal onder de wol.
Ook alweer een foto uit de oude doos. Ikke (Belle) met t vrouwtje tijdens de gehoorzaamheidsles bij de broers Rony en Marnix.
Veel heb ik daar geleerd, zit, zit voor, lig, blijf, enz. Wat ik daar ook geleerd heb is niet trekken aan de lijn als we gaan wandelen, t baasje heel fier toen ik dat kon tijdens de les.
Tot we gingen wandelen in Vosselaar, niks les, niks geen resultaat, den baas hing terug aan de les als voorheen. Eens het bos geroken is er geen houden meer aan.
Niet dat ik de ambitie heb Claus, Geeraerts of Aspe naar de kroon te steken maar na een publicatie in het Drentenblaadje en sinds deze morgen in Hondentips Magazine ben ik toch al toe aan twee publicaties. Ik doe hier het verhaal over mijn dieet dat mijn baasje mij vorig voorjaar heeft opgelegd omdat m van mening was dat ik wat aan de zware kant was geworden.
In het nummer 24 van Hondentips Magazine doe ik het ganse verhaal. Even surfen naar http://www.hondentips.com en je kan het ganse verhaal uitpluizen. Hondentips is een hondenmagazine waarop je gratis kan abonneren en waar Rudi en Nanny van den Dyck tweewekelijks interessante tips geven over leven met honden, gezondheidstips, ras van de maand, foto van de maand e.d.
Is jouw trouwe viervoeter ook wat aan de zware kant en behoort m ook al bij de senioren ? Dan kan ik U de vermageringskuur van harte aanbevelen, ik ben er in elk geval goed bij gevaren.
Uit de verhalen hier op mijn blog kan je opmaken dat ik nu, als +14 jarige, nog steeds mijn dagelijkse grote wandelingen met ons Belle en de baasjes meemaak.
Wie interesse heeft, de dieet kuur is van Jansen Pharmaceutica en is bekend onder de naam Yarvitan. Uw dierenarts weet er beslist alles van vraag hem/haar of de kuur ook geschikt is voor uw dikke vriend.
Die storm van vannacht heeft me wel wat van mijn lood gebracht. Ik heb het niet meer voor stormwind en dergelijke sinds die beruchte storm van 28 december 99 in zuidwest Frankrijk waar we toen windsnelheden van 220 km/u hebben meegemaakt.
Juist op tijd binnen na de namiddagwandeling. We waren al een hele tijd aan het ravotten in t bos toen de lucht flink betrok.
De baas zag de bui al hangen (letterlijk nu) en zette ons een beetje tot spoed aan om terug aangelijnd naar huis terug te keren.
De poort was nog maar juist achter ons gesloten wanneer de regen in bakken neerstortte. Wij hebben het gehaald, maar de baas die de poort nog moest afsluiten niet.
t Vrouwtje die deze maal niet mee was geweest op wandeling stond al klaar met de handdoeken om ons af te drogen. Onze lol kon niet op toen ze vroeg of t baasje de hondenhanddoeken niet beter kon gebruiken deze keer
Meestal wel maar niet met zoveel eenden in de buurt. Een duik in de vijver is één van onze favoriete bezigheden. Maar met een te dunne laag ijs op de plas betrouwt het baasje het niet.
Een eend apporteren doen we als de beste, Drenten hebben een zachte beet dat betekent dat wij het wild niet beschadigen of kwetsen.
De keren dat Bas een eend uit de vijver heeft geapporteerd zette hij ze af aan de voeten van de baas. De eend is dan zonder een pluimpje verloren te zijn- gewoon terug opgevlogen.
Met kippen ligt dat anders, die houden zich niet als dood zoals een eend en verzetten zich heftig. Dat loopt gewoonlijk verkeerd af.
Van toen ik nog klein was zegt Belle nu, twee jaren is het geleden dat ze kennis maakte met de digitale fotografie.
Op de foto is ze enkele uren voordien op haar nieuw adres bij de nieuwe baasjes gearriveerd.
Dat ze ondertussen volwassen is geworden heeft ze als teefje deze namiddag bewezen door met een vibrator (een echte, zo een uit een sexshop) uit het bos te komen aandragen.
You've touched my heart, You've touched my soul Changed my life and all my goals Love is blind and that I knew My heart was blinded by you
I knew you well, I knew your smell I've been addicted to you I loved you, I swear that's true I'ts hard to live without you
Goobye my Buddy Goodbye my friend You have been the one You have been the one for me. ----------------------------------------- Time for me to go now, I won't say goodbye; Look for me in rainbows, way up in the sky. In the morning sunrise when all the world is new, Just look for me and love me, as you know I loved you.
Just wish me to be near you, And I'll be there with you.
Geen prettig nieuws vandaag op de Bas en Belle blog. t Baasje verneemt het heengaan naar de regenboogbrug van mijn zus Vitesse.
Vitesse was de Drent van Jos, een jeugdvriend van t baasje. Door Jos en Vitesse ben ik bij mijn baasjes terecht gekomen. Ik was destijds de laatste uit het nestje dat nog geen nieuwe baas gevonden had.
Vitesse was net als ik, de trots van haar baasje, die het er erg moeilijk mee heeft dat zijn beste maat er niet meer is. Jos en zijn Vitesse waren onafscheidelijk, dat is ook de reden dat Vitesse een superleven heeft gehad.
Na Loebas, begin 2007, Bowie in augustus ll. is Vitesse de de derde uit ons nest van 6 puppys die ons verlaten heeft. Van één van mijn broers zijn we het spoor kwijt, en ben ik samen met mijn broer Bal de enige nog overlevende.
Als ik dat zo verneem ga k volgende maal toch maar wat liever op controle bij Dr. Nelly, vorige week was t nog allemaal dik in orde met de gezondheid en we gaan proberen dit nog lang vol te houden.
Ik heb al enkele malen geschreven over onze ontmoetingen met andere viervoeters in ons bos.
Deze namiddag kwamen we Tashi nog eens tegen, Tashi is een boxer teefje van 8 jaar bij ons uit de buurt en haar vrouwtje maakt ook elke dag een fikse wandeling met haar.
Tashi heeft niet zulke vaste wandeluren als wij en daarom treffen we ons niet alle dagen.
Vandaag heb ik ze eens cross les gegeven in het struikgewas. Dan kan je toch wel merken dat ook bij honden de jaren tellen. k Heb dikwijls op haar moeten wachten als ik weer eens iets opmerkelijks gevonden had.
Bas heeft het niet zo staan op boxers, zeker niet meer sinds we eens samen een wandeling maakten met Gust, de boxer van baasjes broer. Die heeft zich daar eens van zijn dominante kant laten zien. Puur seksuele intimidatie noemen we dat en Bas was helemaal niet gediend met zijn avances.
Omdat het ook zulk mooi weer was had t baasje zijn Kodak meegenomen en heeft hij dus ook eens een ontmoeting kunnen vastleggen. Zo kunnen jullie ook eens kennismaken met Tashi.
Ja hoor, zoals beloofd is de link naar de Belgische Drentensite terug in orde, de webmaster heeft alles veel sneller gemaakt .
Kijken jullie ook eens op de Nederlandse Drentensite ? Er zijn bij de herplaatsingen op dit moment 5 (vijf) schatten van honden die door omstandigheden wachten op een nieuwe superbaas.
Bedenk wel dat hij / zij je haast verplicht van dagelijks zijn grote wandeling en beweging mee te maken. In ruil daarvoor krijg je een vriend voor het (honden)leven.
Een vriend die altijd goed gemutst is, steeds vrolijk naar je toekomt, ook al ben je maar vijf minuten weggeweest, en die steeds trouw aan zijn baas is.
Hier een foto van mijn zus Ella op de schoot bij baasje Ingrid. Ella heeft het in haar puppy leven niet zo erg goed getroffen. Zij is na twee vorige baasjes bij Ingrid gekomen.
Niet dat het aan Ella ligt, zij is best een zeer lieve Drent maar de vorige baasjes hadden het Drentenkarakter onderschat.
Nu is ze dus al meer dan een jaar bij Ingrid en Johan en zoals je op de foto kan zien heeft ze het daar bijzonder goed in haar sas.
Bij Ingrid en Johan heeft zij nog andere Drenten als speel- en jachtmaatjes, mijn baasje zegt van Ella dat zij uiteindelijk met haar gat in de boter gevallen is
Op de jaarvergadering van Drentenvereniging kwam dierenarts Dr. Lückerath een lezing verzorgen over EHBO voor honden en daar was Ella het bereidwilligenep slachtoffer voor de demonstratie.
Ik heb nog twee zussen maar die heb ik sinds ik bij mijn baasjes ben niet meer ontmoet, dat vind ik spijtig maar de baas zegt wat niet is, kan nog komen en daar kan ik me in vinden.
Hoe komen wij, twee Drentsche Patrijshonden er toe om onze belevenissen op papier of een blog te zetten.
Wel, onze baasjes die nogal eens graag een boek lezen, hebben op ne schone dag de boeken van ene Peter Mayle ontdekt. Een Engelse schrijver uit de publiciteitswereld die de Franse Provence ontdekt en met zijn hele hebben en houden verhuisd is naar de Luberon.
De baasjes hebben ook een stek gevonden in Frankrijk en waren dus sterk geïnteresseerd hoe die Frans onkundige Engelsman het er van zou afbrengen in een haast Engels onkundige streek als de Luberon. Van uw fouten leer je het meest en van de fouten die een ander maakt leer je ook, maar kosten je niets zei de baas.
Na enkele boeken over het leven in de Provence zoals Een jaar in de Provence en Toujours Provence, zet Peter Mayle zijn geadopteerde straathond aan het schrijven.
Opdracht: beschrijf het leven van een geadopteerde Franse straathond bij een Engels echtpaar in Frankrijk, gezien door de ogen van de hond. Het resultaat zijn een aantal verhalen, los van elkaar, gebundeld onder de titel Een hondenleven.
De baas zegt dat het een aanrader is voor allen die iets met honden of met Frankrijk te maken hebben !
De baasjes hebben met ontzaglijk veel plezier dat boek gelezen en herlezen, zodanig dat onze baas, wetende dat Drenten ook de nodige intelligence bezitten, ons ook aan het klavier heeft gezet. Deze week hebben we genoeg inspiratie opgedaan en aan de activiteiten te zien hier ten huize, zal het niet lang meer duren voor we ons verslag kunnen schrijven vanuit "La Douce".
Aan jullie om te zeggen dat we het er goed of slecht van af brengen.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
