Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
20-10-2009
Bekaf!
Bekaf
Bekaf waren we gisteren tegen avond. Omdat het baasje nogal laat heeft doorgewerkt aan zijn houtkot, waar het hout voor de kachel opgestapeld ligt, gingen we niet wandelen in ons bos maar nog eens spelen op de weide bij ozze Yndhi van ozze Dré
Yndhi mag dan al vier maanden jonger zijn dan wij Hera en Heros, hij is al even groot als wij, ook even sterk en dat wil al wat zeggen. Alleen aan snelheid is m nog niet wat een Drent kan.
Als t baasjes broer een bal wegwerpt zijn wij er nogal eens als eerste bij. Lukt dat niet en Yndhi heeft de bal dan laten we hem niet met rust tot dat hij van het hijgen de bal toch eens neerlegt. Dat niet met rust laten wil dan zeggen dat we de weide op full speed afrennen zij aan zij, en zo wel 20 maal.
Hoewel Yndhi zeer goed zijn best doet, dat is er toch nog teveel aan voor een zeven maanden oude boxer. Wij doen ons dan stoer voor en we lijken wel ongenaakbaar maar als t baasje dan de koffer van de auto opent moeten we toch niet lang nadenken voor we er in springen en al maar gauw een dutje doen
Zo ook gisteren avond, van de rit van Beerse naar Vosselaar (baasje zegt 5 km)kunnen we toch alleen maar meepraten van horen zeggen
Twee oudere vrouwtjes staan te praten nadat ze elkaar al een tijdje niet meer hebben gezien. Nadat ze naar elkaars gezondheid hadden geinformeerd, vroeg de ene hoe het ging met de andere haar man. "Oh! Fred is vorige week gestorven. Hij ging in de tuin een bloemkool uit de grond halen voor het middageten, kreeg een hartaanval en viel te midden de groentetuin dood neer. "Mijn God! Wat heb je dan gedaan?" vroeg ze. "Ik heb dan maar een blik erwten geopend..."
Mooie clitoris
Een dom blondje ligt naakt te zonnen in haar tuin. De buurman die in zijn tuin aan het werk is, ziet haar liggen, en zegt: "Een mooie clitoris heb je daar." Waarop ze antwoordt: "Ik zou het niet weten, mijn man verzorgt de tuin."
De dame die de plaatsen aanwijst en haar chef op de bovenste galerij van de Lotto Arena in Antwerpen. Een dikke pluim zelfs !
Hoe kan je daar dan een pluim verdienen ? Gisterenavond in de Lotto Arena bleek dat onze plaatsen vlak tegenover het podium bevonden. Prima plaatsen dus, enkel was het gans bovenaan in de zaal. Niets op tegen, maar laat t vrouwtje nu een hoogtevrees hebben om U tegen te zeggen. Vermits het voor haar niet te doen was ging ze in de corridor boven de plaatsen maar tegen de muur zitten om niet in het diepe gat te moeten kijken.
De dame die voor dat vak blauw 233 verantwoordelijk was heeft dat gemerkt en dadelijk voorgesteld om haar chef te raadplegen om te vragen naar een plaats op een lagere verdieping. Even later kregen de baasjes een plaats aangewezen naast het podium maar een verdieping lager.
Voor de verantwoordelijken waarschijnlijk een kleine moeite maar je moet er wel aandacht aan geven en die kleine moeite willen doen. Dat is wat telt, en daarom willen we langs deze weg deze mensen eens in het zonnetje zetten.
Het was de eerste maal dat we in de Lotto Arena kwamen, maar het zal zeker niet de laatste maal zijn. De volgende maal komt en andere grote favoriet naar daar.
Op 6 juni volgend jaar staat Marc Knopfler geprogrammeerd, de vroeger frontman van Dire Straits. Tweemaal wou het baasje er al naartoe, één maal in Frankrijk, jaren geleden in Vaison la Romaine en de tweede maal in Gent en telkens kwam er iets tussen. Deze maal moet het lukken zegt m.
Voor de anonieme personeelsleden van de Lotto Arena Antwerpen nogmaals hartelijk dank, door hen was het concert van Status Quo voor t vrouwtje toch nog een pracht concert !
Ook een manier om te zeggen dat ze nog altijd even goed zijn als voorheen. En toch was er verandering ! Francis Rossi is zijn staartje kwijt !!!
De baasjes waren gisteren voor de tweede maal in evenveel jaren op rendez vous bij de Aartsrockers de Engelse groep Status Quo. Vorig jaar waren ze er al bij toen de groep optrad in Cognac in het kader van Cognac blues passion. Dat was toen zon in goede aarde gevallen dat ze gisteren avond opnieuw een concert van de groep bezochten. Ditmaal in Lotto Arena te Antwerpen.
Het is natuurlijk niet te vergelijken qua sfeer, bij 24° C in openlucht in juli te Cognac of in zaal te Antwerpen. Maar rocken deden ze net hetzelfde, de heren van SQ !
Enkele begintonen op de gitaren is voldoende om een zaal enthousiaste fans te laten ontploffen, en wees maar zeker, ontploffingsdeskundigen zijn ze pur sang.
Onze baas heeft weinig last gehad van zijn pijnlijke knie blijkbaar want hij loopt hier nog altijd lichtvoetig, neuriënd rond. Zijn Rocking around the World is nog altijd niet afgelopen. Tussen zijn oren zindert de muziek nog altijd door.
Twee kleutertjes van 4 jaar staan de praten op de speelplaats. Zegt het ene meisje: "Ik heb gisteren een condoom gevonden op de balustrade." "Wat is een 'balustrade'?" vraagt het ander.
Slaap je bij mij vannacht?
Het was een hete zomerdag geweest en net toen mama haar kleine spruit in bed wou stoppen, brak een hevig onweer uit. De kleine jongen was doodsbang en met een trillende stem vroeg hij: "Mama, wil je bij mij slapen vannacht?" Moeder gaf haar zoontje een flinke knuffel en zei: "Ik kan niet, ik moet bij papa slapen." Het jongetje was even stil en zei toen: "Wat een grote bangerik is hij toch, hé."
Het is juist van welke kant je het bekijkt. De baasjes hebben geluk gehad zeggen ze, wij hadden pech.
Alles gebeurde gisteren namiddag toen de baasje sgereed stonden om met ons te gaan wandelen. Zij moeten zich gereed maken, wij zijn dat elk moment van de dag, het scheelt een vingerknip en we zijn klaar, geen schoenen, jas, pet of nog wat anders nodig voor ons !
Het vrouwtje was klaar en het baasje nam nog enkele honden beloningskoekjes toen de regenbui in alle hevigheid losbarstte, niemand kon het voorzien, plots was die bui daar. Enkele seconden voordien speelden we nog in de volle zon buiten.
En er is wat uit gevallen, het moet zowat alle sluizen open of zoals aan de voet van de Niagara watervallen geweest zijn. Als we dat over ons gekregen hadden in het bos dan had je ons kunnen uitwringen. Temeer omdat niemand regen kon voorzien en dus waarschijnlijk enkel pulls voorzien waren of lichte jasjes voor de baasjes.
Pech dus voor ons want het heeft nog even geduurd voor we dan toch nog gaan stappen zijn, wij stonden al dadelijk klaar bij het einde van de bui, maar t baasje vertelde ons dat het eerst nog eens goed moest waaien om het nat uit de bomen te krijgen.
Het was een rare bui, normaal is het een donkere lucht voor de bui en terug licht er na, gisteren was het hier de omgekeerde wereld, en het is nog een hele tijd een donkere lucht geweest achteraf.
Marc De Wever uit de Brusselse regio ging naar bed, toen zijn vrouw zei dat er licht brandde in het tuinschuurtje, wat ze net kon zien uit het slaapkamerraam. Marc ging naar de achterdeur om het licht in het schuurtje uit te doen, maar hij zag dat er een paar kerels zijn spullen aan het jatten waren. Gauw belde hij de politie en zei: "Er lopen dieven in mijn achtertuin en die stelen mijn spullen". De brigadier vroeg: "Zijn ze ook in huis?" Marc zei: "Neen". Toen zei de brigadier: "Doe de deur goed op slot, want alle politie-auto's zijn op dit moment ergens anders bezig". Marc zei "OK", hing op en telde tot honderd. Toen belde hij de politie weer: "Met Marc De Wever, ik belde zojuist ook al dat er dieven in de tuin liepen. Wel, ik heb ze zojuist allemaal neergeschoten". En hij hing de telefoon weer op. Binnen de vijf minuten kwamen er drie politiewagens aanscheuren en een ambulance. De politieagenten rekenden de inbrekers in op heterdaad. De brigadier kwam naar Marc en zei: "Ik dacht dat jij ze had neergeschoten?" Marc zei: "Ik dacht dat jij geen auto's ter beschikking had?" Typisch Belgisch!
Het was niet fraai wat wij gisteren namiddag op wandeling gedaan hebben. We hebben een oud Cockertje aan het schrikken gebracht en hebben totaal niet geluisterd naar t baasje.
Het hondje was ook aan het wandelen met zijn baasje en aanvankelijk liep het net als wij los, dicht bij zijn baasje. Bij toeval waren wij eens met zn drieën samen en kregen het hondje in de gaten.
Ook ons baasje had gezien dat het andere baasje zijn hondje aan de lijn deed en daarom riep hij ons ook terug tot bij hem. Hera en Heros maakten aanstalten tot komen maar ik trok op verkenning. Ik kende het hondje niet en dus wou ik meer weten . Hera en Heros hebben net als ik niet geluisterd en zijn mij gevolgd.
Aan de toon waarop het baasje ons terugriep konden we al horen dat het zou misgaan ! Wij hadden echter geen slechte bedoeling met dat hondje, gewoon eens snuffelen en kennismaken zoals we steeds doen. Zo begreep dat Cockertje het niet en begon rond zijn baasje te rennen zodat die ook geen stap meer kon verzetten met die leiband rond zijn benen gewikkeld.
Zo snel als m kon met zijn pijnlijke knie is het baasje dan gekomen om ons vast te maken en eens goed bij ons nekvel te nemen. Dat andere baasje was, net als ons baasje, er niet vrolijker om geworden. Ons baasje heeft zich dan uitgebreid verontschuldigd voor ons gedrag, maar echt helpen deed het niet,om het andere baasje terug te laten lachen.
Na het dondersermoen dat we over ons kregen van t baasje kregen we ook nog de verwittiging dat we beter naar t baasje luisteren dan naar mij, anders zou het wel eens kunnen gedaan zijn met ons bos en dan gaat de lange lijn terug bovenkomen !
In de overvolle bus staat Fons met zijn voorpartij tegen een mooi meisje aangedrukt. Ze vraagt hem: 'Ben jij dat die zo tegen mij aandrukt, wat ik daar voel...' Zegt hij:'Hola, da's wel een rolletje Euro muntstukken, ik heb net mijn salaris gekregen' Zegt zij: 'Amaai, dan heb jij tussen de laatste 2 haltes wel ne serieuze opslag gekregen'
Hier een paar voorbeelden van miskleunen, en dan zijn deze nog scherp. De onduidelijk, de vage, te donkere, gaan we jullie nog besparen.
Dit zijn voorbeelden van daarjuist sprongm nog hoog of ze keken recht in de lens maar achter hen ritselde iets, of de baas zijn kodakske moest nog ingesteld worden reden genoeg om hier aan te halen dat het niks geworden is met die foto.
De volgende fotos zijn onuitgegeven, de eerste maal (en laatste) op dit blog, kijk maar!
Al meer dan een week is het baasje aan het proberen om de ultieme herfstfoto te maken van ons in het bos. Al meer dan een week staat het kodakske constant aan als we in het bos zijn, en telkens zijn we hem te snel af.
Een beetje tegenlicht, proberen die rode struik in beeld te brengen samen met ons drie, drie Drenten op een kruispunt met tegenlicht, een actie foto met een sprong over een gracht,alle heeft m al geprobeerd.
Soms is hij er heel dicht bij zoals de eerste foto, daar zijn we ijverig aan het snuffelen en aan het controleren wie er al is langs gekomen. Het ideale moment voor het baasje tot hij nadien bij het bekijken van de foto merkt dat Hera juist begonnen is met een plas te maken !
We zijn opgebouwd uit elektriciteit en zenuwen zegt het baasje, eens rustig lopen is er zelden bij, rennen en springen in het bos daar zijn we super in. Als we thuis zijn is het makkelijk voor de baas, dan hoeft m maar richting zetel te kijken.
Het baasje denkt er sterk over om een fotoalbum met gemiste kansen te gaan maken. Het gaat in elk geval een lijvig boek worden, wees daar maar zeker van.
Een Vlaming ging op een dag vissen in Wallonië en ving drie karpers. Toen hij naar huis reed werd hij tegengehouden door een Waalse opzichter die het niet zo op Vlamingen begrepen had. Hij moest zijn visvergunning tonen en de visser haalde een geldige Waalse vergunning boven. De wachter pakte dan een van de karpers, rook aan het achterste en zei: ' Dit is geen Waalse vis, dit is een Noorse vis?' Heb jij hiervoor een vergunning?
De Vlaming haalde een Noorse vergunning boven. De wachter keurde ze en greep een andere vis en rook weer aan het achterste. 'Dit is geen Waalse vis, dit is een Nederlandse vis. Heb jij een Nederlandse vergunning?' De Vlaming ging in zijn zakken en toonde een Nederlands papier.
De wachter nam de derde vis en rook aan het achterste. 'Dit is een Duitse vis, heb jij hiervoor een vergunning?' En weer ging de jager in zijn zakken en toonde een Duitse vergunning. De wildwachter raakte nu enorm gefrustreerd en schreeuwde naar de Vlaming: 'Waar ben jij, godverdorie, toch wel van afkomstig?' De Vlaming draait zich om, laat zijn broek zakken, bukt voorover en zegt: 'Ruik jij het maar, jij bent de expert.'
Het is een echte, ons Belle zegt het baasje. Zeker als je de fotos bekijkt die het baasje enkele dagen geleden genomen heeft toen ik dat dode konijn apporteerde. Ondertussen is gisteren konijn nummer twee ook al binnengebracht
Zowel mijn neus, als mijn aanwijs, als mijn apporteer kwaliteiten zijn van die aard dat ik telkens de baasje voor verrassingen zet. Mijn baasjes zijn geen jagers maar beseffen nu wel dat er meer in zit in hun drie Drentjes. Met kameraad Louis en Gorky willen ze samen op jachttraining gaan. De jachtcursus opleiding start in de maand februari en het baasje is vastbesloten met mij en Hera de opleiding te gaan volgen.
Heros is een ander paar mouwen. Al wat je wegwerpt om hem het apporteren aan te leren kan je zelf gaan oprapen. Hij heeft echter wel een neus die buiten proportie is zegt het baasje. Daar zou het baasje speurwerk mee moeten gaan doen, t baasje heeft nog altijd dat truffelzoeken in zijn bolleke.
En dan denkt het baasje dat hij een multifunctionele roedel bij zich heeft. Hij zou wel eens gelijk kunnen hebben !
Gisteren voormiddag waren we dus op les op de hondenschool. Hierover heeft het baasje eergisteren al een vermelding gegeven en toen fotos en een verslagje belooft.
Het ging zo goed met Hera en Heros dat het baasje rats vergeten is van fotos te nemen. Straf hé, en zijn kodakske zat nochtans in zijn jaszak.
Ik heb het allemaal duidelijk kunnen zien vanuit de auto, want ik mocht uiteraard ook mee. Moeder Belle moet de vorderingen van haar kroost toch kunnen volgen is de mening van het baasje.
Ook Yndhi, boxer sinds zijn geboorte, hond van ozze Dré en schoonzus Marleen, waren ook op les. Ook Yndhi maakt goed vorderingen, hij heeft al wel wat lessen gekregen in de hondenclub maar hier bij Rony en Marnix gaat het merkelijk beter.
Van de lessen die wij al kregen toen we nog héél klein waren is toch duidelijk nog heel wat blijven plakken zeggen de baasjes.
Volgende week woensdag is de volgende les, dan belooft het baasje wel fotos en geeft hij het vrouwtje opdracht van hem er aan te herinneren.
Inmiddels merkt het baasje wel dat we alle drie blijkbaar de smaak te pakken hebben gekregen van het autorijden. Heros, die anders altijd kwijlt in de auto, springt sinds een paar dagen van ver in de koffer van de auto, Hera loopt naar de auto, maakt aanstalten om er in te springen maar bedenkt zich dan en kijkt het baasje aan zo van geef me toch maar een zetje, ze krijgt wat gedaan van t baasje, dat juffertje. Ik ben dan weer de kampioen, ik spring in de koffer en in één jump ga ik over de zetel leuning om mijn vaste plaats op de achterbank in te nemen !
Wat ook nog nooit is gebeurd ik ben gisteren aan de voordeur gaan gereed staan om met het baasje met de auto boodschappen te gaan doen, zomaar uit eigen wil !t Baasje staat nog altijd in zijn ogen te wrijven van ongeloof !
Fietsers, meer bepaald mountain bikers hebben ons bos ook ontdekt, op zich geen probleem, maar er zitten van die onbeschofte tussen die van zichzelf zouden schrikken als ze zich zelf bezig hoorden. We gaan hier geen bloemlezing geven van wat een hondeneigenaar naar zijn hoofd geslingerd krijgt door die rood aangelopen, een bloedaandrang nabije, wielerterroristen.
Het baasje zegt dat sommige mensen totaal veranderen als ze zo een apenpakje met reclame op borst, rug en billen aantrekken en dan op een fiets kruipen. Elke elementaire vorm van beleefdheid valt dan weg en waar ze de woordenschat hebben gehaald Joost mag het weten zeggenze hier iets verder in het Noorden, over de grens.
Al een geluk dat, op enkele uitzonderingen na, in een circus, honden niet kunnen fietsen. De lijst van de gevaarlijke rassen zou dadelijk kunnen aangevuld worden met alvast één soort, indien het anders was.
Wie wel vriendelijk is zijn de honden die we dagelijks tegen komen en die altijd goed zijn voor een lik en een snuffel. Van al die jaren (ik) of maanden (Hera en Heros) hebben wij nog nooit enige agressie gemerkt met andere honden of hun eigenaars. Zijn wij nu zo sociaal of zijn die andere honden zulke voorbeelden ?
Het was in elk geval fijn deze namiddag dat we Chendor de Labrador en Tibo de Golden nog eens ontmoetten. Die twee, en ook Hera en Heros waren weer danig jaloers dat ik vandaag mijn tweede konijn in twee dagen heb gevonden in het bos. Aan het baasje geef ik dat konijn af maar die andere honden moeten zelf hun kostje maar bijeen zoeken is mijn gedacht.
Dat was de eerste reactie van de baasjes deze morgen bij het zien van de bench van Heros, ons braafste (?) Drentje van de drie !En hierna een reactie van ons baasje op een bericht van Jiltje van het Arcil bloghttp://bloggen.be/arcil/
Ja Hans en Jiltje, ik ben er ook al wat voorzichtiger in geworden met de goede (?) kwaliteiten van onze bandieten/krapullekes/lieve Drenten/ enz. Nu bekijken ze je met de mooiste lieve ogen van de wereld, even later rijzen je haren ten berge om wat ze nu weer hebben uitgespookt.
Profetische woorden of gewoon telepathie ?Wie vertelt het ons ? Ons baasje heeft al met de gedachte gespeeld om te vragen om onze twee blogs niet samen te voegen, het bespaart een hoop werk en de belevenissen lopen toch perfect parallel.
Het is ongelooflijk hoe al die Drenten hetzelfde gedrag vertonen, de ene al wat vroeger dan de andere maar krijgen doe je het. (met meer garantie dan de 5 jaar van Toyota)
We wachten nu op de instemming van Sonja, Jiltje , Karine & Ronny, Mary, Peter & Hilde, Jos & Dymphna , Jean-Pierre & Ute en al de lezers van het Drentenforum die allen met hetzelfde gevoel en belevenissen rondlopen.
We hopen nu ook maar dat al die mensen die dit lezen en die kortelings hun pupje zijn gaan ophalen of in blijde verwachting leven, zoals bij voorbeeld de toekomstige eigenaars van Noah, http://noahdedrent.web-log.nl/geen rouwkoop krijgen en terugkrabbelen.
Aan die laatsten durven wij de raad geven, laat je niet ontmoedigen want tegenover wat hierboven beschreven staat, daar staat dan onnoemlijk veel trouw en plezier tegenover van dat kleine lieve (krapullekes) Drentje.
Jan
Ps: foto van een onverslijtbaar kussen all wheater extreme eigendom van ene Heros Faes , één week in gebruik,49,90 . Eén positief feit ze hebben er nog in de Zoomart, het was niet het laatste kussen !
Een wat rare titel voor een bericht dat eigenlijk nog niet geweten is, toch zeker niet actueel. We bedoelen dat op woensdag 14.10.09 de ellentrik zal afgesloten worden omdat ze een nieuwe kabine hebben geïnstalleerd hier in de straat en ze gaan daar de draadjes allemaal op de goede (?) plaats aan elkaar knopen.
Vorige week hebben we dus allen een brief in de bus gekregen wat we moeten doen vanaf 8u30 tot 18u . Geen computer gebruiken, de ijs- en diepvrieskast zo weinig mogelijk openen, achteraf de verwarming controleren of alles nog wel terug kan werken een hele waslijst van wat er allemaal niet werkt.
Dus maakt de baas maar een berichtje klaar dat hij dan om acht uur kan plaatsen en dan gaat het richting hondenuniversiteit bij Rony en Marnix. Daar gaan we ook schoonzus Marleen, je weet wel van ozze Dré met Yndhi tegenkomen. Die laatste is ook toe aan enkele lessen goei manieren net als wij !
Straks zo tegen avond aan krijg je hiervan verslag, als die gasten hier in de straat tenminste de nutsvoorzieningen (zo heet dat) terug in orde krijgen. Voor ons is ellentrik al goed genoeg.
Een beetje utopisch dachten wij dat ik geen konijnen meer ging aanbrengen in het bos. Het is wel zo dat dit konijn van vandaag het meest frisse/verse is dat ik ooit heb gevonden in het bos.
Want laat ons duidelijk zijn, ik heb dit konijn niet gepakt, k heb het gevonden en t was al koud, dus toch al even dood. De kraaien waren er al aan beginnen pikken, maar hun buik hebben ze er bijlange niet aan kunnen vol eten !
t Vrouwtje was er niet blij mee maar t baasje was er toch wel fier over dat ik nog altijd mijn fijne neus achterna ga. Hij heeft dan ook verschillende fotos van gemaakt.
Hera en Heros bleven zo dicht bij mij dat het soms niet merkbaar wie nu eigenlijk het konijn in zijn bek had . Toen we bij de auto kwamen, wij gaan tot aan het bos met de auto wegens het baasje zijn pijnlijke knie, heb ik het konijnaan het baasje gegeven die het met een flinke zwaai over een omheining heeft geworpen om te vermijden dat het weer zal opgepikt worden door andere honden. Dan vinden we het een van de dagen toch terug tot het van rottigheid totaal uit elkaar valt.
Er waren veel konijnen dit jaar in ons bos, en tegen de herfst sneuvelt er al eens ééntje, zo eentje hebben wij vandaag terug in de wereld gebracht. Het baasje bekijkt het allemaal met gemengde gevoelens. Zo lang het bij konijnen blijft zoals dat van vandaag dan kan m er nog mee lachen, maar dat blijft niet duren, daar is m wel zeker van .
Het is 7u 's morgens. De man komt thuis en zijn vrouw zit hem kwaad op te wachten.
Zij: "Awel Superman, vindt ge het uur dat ge nu thuiskomt niet een beetje overdreven ?" Hij: "Ik kan het u uitleggen, het spijt me maar ik was bij klanten."
Zij: "Ah ja ? En daar hebt ge de ganse nacht liggen kletsen dan, tot 7u 's morgens zeker, nietwaar Superman !!!" Hij: "Laat mij toch uitleggen vrouw ! Ik heb een nieuwe klant kunnen binnenhalen en we zijn Italiaans gaan eten."
Zij: "En dat tot 7u 's morgens zeker, ge neemt mij voor een achterlijke trut zeker, Superman !!!" Hij: "Ja, goed. Daarna zijn we nog efkes op café geweest, tot een uur of 3."
Zij: "Ah ja, tot 3u en wat hebt ge dan tot 7u uitgestoken hè, Superman ???" Hij: "Ja, Euh, .. dan zijn we nog wel efkes naar een strip-tease tent geweest, maar alleen om toe te kijken zenne, dus eh... zoals ik al zei eh... ."
Zij: "Allée vooruit, ge hebt alleen maar gekeken, en rustig afgewacht? Hmm, wat gaat ge mij nu nog allemaal wijsmaken, Superman ???" Hij: "Laat mij't nu toch ne keer fatsoenlijk uitleggen en luister nu toch es ! En trouwens, waarom noemt ge mij nu al de hele tijd Superman ???"
Zij: "Omdat verdomme voor zover ik weet alleen Superman zijn slipje over zijn broek aandoet !!!!"
Neen , niet het baasje, die geniet van zijn onderwijs pensioen maar die twee wildebrassen hier in huis, Daar dient aan gewerkt te worden.
Het baasje heeft het besluit genomen nadat hij niet naar het bos kon wegens een ontsteking in zijn knie. Trekkende honden betekenden helse pijnen terwijl normaal wandelen nog wel te doen was. Vermits we hier toch zon halve kilometer aangelijnd moeten lopen voor we los mogen was dat voor het baasje niet te doen.
Gevolg t baasje heeft gisteren een afspraak gemaakt bij Rony en Marnix om terug op les te komen. Dat komt nu goed uit omdat we toch voor langere tijd in België blijven en er intens kan getraind worden.
In februari wil het baasje dan samen met Louis en Gorky op jachttraining. Ook Kristel van de bank waar t baasje klant is wil gaan jagen met haar labrador. Dat kan en voor de honden en voor de baasjes alleen maar plezierig worden. Maar eerst die basiscursus nog eens opnieuw doen. Wij zijn al eens op school geweest maar dat was een vergissing van onze baas, toen waren we nog te jong met onze 9 weken.
Vanaf morgen dus verslag en fotos van twee, misschien drie, vlijtige studenten en hun bazen in het voortgezet onderwijs
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
