Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
22-11-2009
Management les 3
Management lessen
Management les 3
Een kraai zit op een tak boven in een boom en koestert zich in de zon.Een konijn op de grond kijkt naar hem en zegt: 'Ha kraai, wat zit je lekker te niksen. Denk je dat ik ook zo kan luieren?'
De kraai antwoordt: 'Natuurlijk kun je dat, ga je gang.' En het konijn strekt zich uit in het zand en dut in.
Even later komt er een vos langs, ziet het konijn en vreet het op.
Onthouden:Om ongestraft niets te kunnen doen, moet je heel hoog in de boom zitten.
Op het NL Drentenforum heeft Roswitha een oproep tot herplaatsing/adoptie van een Drententeefje geplaatst. Wij nemen dit over omdat we gemerkt hebben dat er veel vraag is naar Drententeefjes, maar de wachtlijst voor hen is lang. Daarom nemen we deze melding op Marktplaats in Nederland over
Een foto kan je vinden door de link van marktplaats aan te klikken. Op de foto rust auteursrechtdaarom hebben wij ze niet over genomen .
Onze zeer lieve Drentse Partrijs zoekt een goed tehuis. Wij vinden het zielig voor haar dat wij geen tijd hebben om haar drie maal per dag uit te laten. Het is een unieke hond die praat en trampoline springt. Ze heeft een zeer lief karakter en is overal enthousiast over. Wil graag de hele dag bij zijn of haar baas zijn en dat kunnen wij haar niet geven. Ze is gesteriliseerd. Wij zoeken duidelijk mensen met tijd en/of veel ruimte om het huis. Ze mag alleen mee als wij overtuigd zijn van de goede bedoelingen van de toekomstige eigenaren.
De baasjes dachten dat ze deze morgen de laatste blaadjes van de bomen zouden kunnen opruimen na de regen en wind van vannacht, net niet dus
Er zijn nog enkele tientallen die de toch felle windvlagen hebben kunnen trotseren. Het is elk jaar weer haast een ritueel dat afwachten tot het laatste blad van de bomen is gevallen.
Waarschijnlijk heeft het te maken met het gezegde bij het baasje vroeger thuis waar men zegde dat de Goede Sint pas kwam als alle blaadjes van de bomen waren. En die brave Sint is vele jaren trouwe gast aan huis geweest daar, temeer omdat t baasjes jongste zus wel 13 jaar jonger is dan hij. t Baasje heeft zich dus als oudste vele jaren van den onnozele moeten houden. Maar ondertussen kreeg hij toch elk jaar nog iets van de Sint. Waarschijnlijk kreeg hij nog iets om ambetante vragen te vermijden van klein zusje, die dan wel zou willen weten waarom grote broer en zussen niets meer kregen.
En dan zullen we mar wachten tot die enkele laatste blaadjes nog van de lindenboom vallen, ze hebben nog twee weken tijd tot 6 december
Een secretaresse, een verkoper en hun manager vinden tijdens de lunchwandeling een oude olielamp. De manager wrijft de lamp op en er verschijnt een geest die zegt: 'Jullie mogen alledrie een wens doen'.
De secretaresse gilt meteen: 'Ik wil naar de Malediven, heerlijk in de zon op het strand liggen.' Floep, weg is ze. De verkoper roept: 'En ik wil naar New York, met een portefeuille vol geld om te winkelen.' En hup, ook hij is ervandoor. 'Jij bent aan de beurt,' zegt de geest tegen de manager...
Die zegt: 'Ik wil die twee terug op kantoor na de lunch!'
Weinig inspiratie ook vanwege bovenstaand. Maar dat kan hier ten huize snel veranderen met drie Drenten in huis.
De werken die moesten gedaan worden en waarvoor we gekomen zijn vorderen goed. Zolang het zon mooi weer blijft, werken we buiten. Gladiolen, dahlias en cana zijn al uit de grond. Van de laatste tomaten is al soep gemaakt en de broccoli mag blijven staan voor de volgende kleinere bloemen. Er moest zelfs geen onkruid gewied worden
De filters en pompen van zwembad en waterput dienen nog geledigd te worden, maar daar heb je niet veel werk mee, dat loopt uit zichzelf leeg.
Eén werk mogen we niet vergeten er lopen hier twee jonge Drenten rond die onder geen voorwaarde zo vuil mee terug naar België gaan. Die gaan eerst de badkamer passeren om het slijk uit hun vacht te krijgen. Met kladden hangen de bollen slijk in hun vacht. Daar gaan we nog wat aan moeten doen voor we de terugweg aanvatten !
Hoe ze het volhouden begrijpt geen mens, een hond waarschijnlijk ook niet maar toch doen ze het. In de kachel zouden ze kruipen als ze konden.
Belle hebben we destijds zo gevonden, samen met moeder Freya en zus Ella voor een kachel die haast rood stond te gloeien. Ze lagen dan ook nog op een pelsje, waarschijnlijk om geen kou te hebben (?)
Terwijl de buitentemperatuur tijdens de dag zo rond de 18° C schommelt is de kachel enkel s avonds aan om het wat gezellig te maken. Het trio maakt dan ijverig gebruik van de ruimte vlak voor kachel. Welke temperaturen daar heersen willen we niet weten maar het is er vreselijk warm. Ook de buiken en de ruggen die naar de kachel gekeerd zijn voelen gloeiend aan.
Vragen wij ons af, wat gaat dat worden als het eens echt koud gaat worden, zo n graad of tien vorst. Vorige jaren stonden Bas en Belle dan in de vijver en braken ze het ijs om in koud water te staan. Hera en Heros hebben al wel een winter achter de rug maar die tellen we niet mee omdat ze toen als pup van drie maanden nog over beschermd werden.
Ondertussen spelen ze hier de enige echte Hot Dogs na, enkel de mosterd en ketschup mankeren !
Katrien en Peter zijn in de badkamer.Terwijl Peter onder de douche staat en Katrien zich aan het afdrogen is, gaat de deurbel.
Katrien slaat een handdoek om, rent de trap af en doet de deur open. Het is Jan, de buurman. Voordat ze een woord kan uitbrengen, zegt Jan: 'Ik geef je 500 euro als je nu die handdoek laat vallen'. De vraag brengt haar in verwarring, maar even later denkt ze 'Wat een buitenkansje!'.
En Katrien laat de handdoek op de grond vallen. Jan staart even naar haar en geeft haar een biljet van 500 euro.
Katrien drapeert de handdoek weer om zich heen en gaat terug naar de badkamer.
'Wie was dat?' vraagt Peter. 'Jan, de buurman,' antwoordt Katrien. 'Aha,' zegt Peter, 'zei hij nog iets over de 500 euro die hij me schuldig is?'
Moraal:als je kritische informatie op tijd met je collega's deelt, kun je pijnlijke situaties tegenover anderen voorkomen
Op bladzijde 55 daar staat het bericht dat in België grote koppen haalt op de frontpage !
De kersverse president van Europa Herman Van Rompuy haalt in Frankrijk bladzijde 55 van de krant Charente Libre.
Zo zie je maar dat alles relatief is, voor de Belgen is het een opkikker dat een Belg, een Vlaming nog wel, mee gaat spelen in de wereldpolitiek. Op zulke momenten gaan ze in Belgenland toch nog eens met de neus in de wind lopen, zo van ziede wel dat we nog meetellen
Even meer zuidelijk, voorbij Lille en Valenciennes is het enkel de Nicolas die naar zijn Carla belt vanuit Brussel met de melding t is den Herman geworden, ja dien Belg, k bel maar omdat ge het misschien niet gaat vinden in de franse gazetten
En nu maar hopen dat den Yves niet terug op Hermans stoel gaat zitten, want die haalde wel de eerste bladzijden van de Franse gazetten.Maar met minder fraai nieuws en dat moesten wij dat hier gaan uitleggen aan de plaatselijken. Die dachten gelijk dat in België, Vlamingen en Walen elkaar naar het leven stonden en elkaar te lijf gingen met pas gescherpte messen !
Neen , voor ons is dat geen goei zaak, dat den Yves maar in t buitenland zijn zegske blijft doen
Is het aan het sneeuwen in de Charente ? Het lijkt wel zo als je de fotos ziet. Ons baasje heeft zich er ook zijn kop al op gepijnigd en is tot het besluit gekomen dat het die hele fijne, haast niet merkbare motregen moet zijn in combinatie met de flits van het kodakske.
Het was nog vrij vroeg de ochtend nadat wij waren gearriveerd in La Magdeleine en we waren benieuwd hoe de tuin er bij lag. De motregen of vallende dauw, meer was het niet, heeft voor dit sneeuweffect gezorgd.
Het blijft overigens schitterend herfstweer met zachte temperaturen en enkel een beetje ochtendnevel. We gaan ons geplande werk in de tuin ruimschoots klaar krijgen tegen de tijd dat we terugkomen naar België.
Maar terug naar België is pas voorzien voor eind volgende week, we hebben dus nog even de tijd om ons keimoe te maken in de tuin
Daarstraks toen het baasje de gladiolen, dahlias en Canas uit de grond aan het halen was heeft m nog een prettige verrassing opgemerkt.
Toen hij onder het olijvenboompje aan het werk was en omhoog keek zag hij daar toch wel rijpe olijven aan hangen zeker !
Nu staat dat boompje daar toch al wel zes jaar en buiten het eerste jaar, toen het baasje het boompje kocht bij Marechal in Turnhout, heeft het nooit vruchten gedragen.
Nu zijn olijven direct van de boom niet te eten. NTV (niet te vreten) kwalificatie krijgt dat. t Baasje heeft dat ooit geprobeerd, op dat punt is er geen verschil met ons, en hij doet dat nooit meer. Gans zij mond trok samen, zijn speekselklieren kwamen in opstand en tijd om de olijf door te slikken heeft m niet genomen. Direct uitgespuwd heeft hij die olijf !
om er achter te komen hoe hij die 8 olijven, die er dit jaar aan het boompje hangen, moet prepareren om ze eetbaar te maken. Want volgend jaar zijn hetmisschien wel zestien olijven en voor je het weet zit je met bakken, misschien wel truckladingen olijven !
Als Fons het niet weet, wat haast ondenkbaar is, dan zal het baasje er mee naar de olijvenveiling moeten of ze persen om van de olijven een Super Vierge olijfolie te maken.
t Zal een klein flesje olie worden is zo ons gedacht, wat denken jullie er van ?
Wanneer je bij de dokter in de wachtkamer komt dan vraagt de receptioniste altijd: 'Waarvoor je de dokter wilt zien.' En dan moet jij haar vertellen, in het bijzijn van al die anderen die in de wachtkamer zitten, wat er verkeerd is met je. Soms is dat erg moeilijk en geneer je je zelf om dat zo maar even te zeggen. Er is niets erger dan zo'n dokters receptioniste die beslist wil dat je het haar vertelt in een wachtkamer vol met andere patiënten Ik weet dat de meesten van ons dit wel hebben meegemaakt, en ik heb genoten van de manier waarop een oudere man dit oploste:
Een 86 jaar oude man komt de propvolle wachtkamer binnen en gaat naar de receptioniste. Die zegt: 'Ja meneer, waarvoor wilt U de dokter vandaag zien?' Er is iets verkeerd met mijn lul', zegt hij. De receptioniste werd verbolgen en zei, "U kunt hier niet binnenkomen en zulke dingen uitkramen in een volle wacht kamer.' 'Waarom niet? U vroeg mij wat er verkeerd was en ik heb het u verteld', zei hij. De receptioniste antwoordde, 'U heeft de hele wachtkamer in verlegenheid gebracht. U had moeten zeggen; ' Er is iets verkeerd met uw oor of iets dergelijks en bespreek het probleem verder privé met de dokter ' De man antwoordde, 'U zou de mensen geen vragen moeten stellen in een wachtkamer vol met vreemden, als het antwoord ze in verlegenheid kan brengen.' De man liep naar buiten, wachtte een paar minuten en ging weer naar binnen. De receptioniste lachte zelfgenoegzaam en zei, Ja??? 'Er is iets verkeerd met mijn oor,' zei hij. De receptioniste knikte goedkeurend, wetend dat hij haar advies had aangenomen. 'En wat is er verkeerd met uw oor, meneer?' 'Ik kan er niet uit pissen', antwoordde hij. De wachtkamer barstte uit in luid gelach.
Dan bedoelen we eigenlijk in de weg lopers, wanorde makers of gewoon herriemakers.
Gisteren was het weer zo ver, de baasjes waren ijverig aan het werken in de tuin, het baasje aan de slag met de zitmaaier en het vrouwtje verwelkte bloemen en planten allerlei aan het kortwieken.
Overal, maar dan ook OVERAL, krijgen ze het klaar om tussen jouw en het werk te komen staan of nog beter met hun wild spel achteraan in je benen te knallen! Wat je dan in je handen hebt gaat gegarandeerd eerst in de lucht om dan toch nog tegen de grond te smakken.
Omdat het baasje het gazon ook heeft gemaaid en de afgevallen bladeren van de fruitbomen heeft opgeruimd is het nu niet meer zo nat en vuil s morgens in de bedauwde tuin. Ze kunnen zich nu ook wat properder houden als ze weer kopje over gaan. Hera is daar specialiste in Heros rent in volle snelheid van haar weg en zij, die lichter en iets sneller is, hapt dan naar zijn poten. Het resultaat is dan een kluwen Drentsche patrijshond dat over het gazon rolt.
Vandaag belooft weer zon schitterende dag te worden wat weer betreft. Dat kondigde zich gisterenavond al aan met een prachtige sterrenhemel. Zo snel het overige deel van het gazon wat opgedroogd is gaan we terug aan de slag en kan de grasmaaier zijn grote onderhoudsbeurt voor de winter krijgen, dan staat m klaar voor een volgend seizoen !
Dagelijks oefenen we nu met Hera en Heros, voornamelijk Hera moet het super doen want op het einde van de maand moet ze naar de keuringvan de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus.
Voor het bekomen van stambomen voor pups zijn de reglementen nog maar eens gewijzigd/aangepast. Zo moeten de ouders van de pups minstens een goed behaald hebben op een keuring /show erkend door de St Hubertus vereniging.
Nu heeft Hera op de laatste clubmatch wel een uitstekend bekomen maar die uitslag is niet erkend omdat de Drentenvereniging maar een B attest heeft en geen A. Dat we dit jaar een TOP Drentenkeurmeester hadden zal St Hubertus & co een zorg zijn.
Dus gaan we op 29 november naar Beringen waar er een keuring plaats heeft voor honden diegeboren zijn na 01.01.2008. De honden die voor die datum zijn geboren ontsnappen aan de maatregel.
We gaan daar zus Hadise ook tegenkomen, want ook de baasjes van Hadise zien het fokken van een nestje misschien ook wel zitten, net als wijzelf want het is nog niet zeker dat er een nestje komt met Hera. Maar als we in orde zijn met de reglementen dan is dat al een zorg minder waar we niet meer mee hoeven te zitten !
En daar zijn we nu aan het werken, een beetje ringtraining kan nooit kwaad, en tegelijk brengen we de lessen van de hondenschool ook nog eens in de praktijk .
Op 29.11.2009 weten we meer en zijn we weer een ervaring rijker.
Mijn vrouw en ik zaten op de sofa terwijl ik zapte met de TV besturing.
Ze vroeg: Wat is er op de TV ?
Stof, zei ik. Toen is de ruzie begonnen... --------------------------- Mijn vrouw bekeek zich in de spiegel en was niet tevreden met wat ze daar zag.
Ik voel me verschrikkelijk, ik vind me oud, dik en lelijk. Ik heb het werkelijk nodig dat je me onmiddellijk een compliment maakt. Ik antwoordde: Je zicht is uitstekend. Toen is de ruzie begonnen... --------------------------- Mijn vrouw en ik waren op een samenkomst van oud-leerlingen van haar school. Een van de aanwezige mannen was kompleet dronken en nam het ene glas na het andere. Ik vroeg mijn vrouw of ze hem kende. Zeker wel, zei ze zuchtend, wij zijn lang een koppel geweest en toen we uit elkaar gingen is hij beginnen drinken en is nooit meer gestopt. Ik zei: Wie had ooit gedacht dat hij dat nu nog aan het vieren zou zijn. Toen is de ruzie begonnen...
------------------------------ In de supermarkt vroeg ik mijn vrouw of we een bak bier van 25 euro zouden bestellen. Ze zei nee en zonder mijn advies te vragen kocht ze een pot revitaliserende crème van 15 euro. Ik zei haar dat een bak bier me veel meer dan de crème zou helpen om haar mooi te vinden. Toen is de ruzie begonnen... ----------------------------
Enkele dagen geleden vroeg ik mijn vrouw waar we heen zouden gaan voor onze huwelijksverjaardag. Ergens waar ik in lang niet meer geweest ben, antwoordde ze. Ik stelde toen voor om naar de keuken te gaan. Toen is de ruzie begonnen...
Voor een niets worden ze kwaad, begrijp het maar.......
t Ziet er goed uit voor de vooruitzichten van vandaag, De zon komt boven de horizon is door geen wolkje gehinderd. Een strakke blauwe hemel zonder één wolkje dat is het voor vandaag.
Dat het gisteren nog motregen gaf na dagen van flinke buien (zegt men ons) in combinatie met een frisse nacht geeft uiteraard een door nevel toegedekt landschap.
Wij kunnen ons weer lekker smerig maken want het gras is flink bedauwd. Net als gisteren toen de baasjes meer dan een uur bezig zijn geweest om dat ingedroogde slijk uit onze frak te kammen. Heros heeft dan nog eens goed naar zijn voeten gekregen van t baasje toen het baasje wat hard moest trekken aan de kam en hij gromde.
Daar heeft het baasje korte metten mee gemaakt en op een vloek en een zucht nam het baasje hem bij zijn nek en lag m op de grond te spartelen (Heros hé, niet het baasje). Toen heeft het baasje Heros eens goed de levieten gelezen en was m al heel wat kalmer en onderdaniger. Die heeft zijn lesje wel geleerd !
Ondertussen heeft Heer Heros dat nieuwe stuk vasttapijt in zijn bench, (nieuw van gisterenavond)ook alweer een eigen touch gegeven. Inderdaad ook hier zit alweer een gat in. Voor ons geen probleem niet meer, als mijnheertje denkt beter af te zijn met in lompen te slapen hij doet maar. Eer het parket omgebouwd is naar zagemeel zullen we wel enkele maanden verder zijn is ons gedacht .
het lieve baasje is gevonden! Zo te zien zal deze rakker een even fijn leven tegemoet gaan als ons Morriske .... Ja, inderdaad, door de mailactie die vorige nacht nog op gang kwam met de hulp van vele dierenvrienden is vandaag al fijn gezin gevonden voor het katertje!
Riet uit Tielen ging vanmiddag kijken bij Laathi en was onmiddelijk verliefd. Ze nam hem mee naar de dierenarts en noemde hem ... Mauriceke!! Zij had vanmorgen bij de slager een affice gezien voor een verloren gelopen hond en die noemde toevallig Maurice. Vanmiddag besloot zij spontaan haar katertje ook zo te noemen zondert enige weet te hebben van mijn Morriske! Zelf noemde ik Morriske naar mijn grootvader Maurice. Is dat niet straf!