Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
26-01-2010
Vier jaar!
Vier jaar
Vier jaar is het vandaag geleden dat ik bij de baasjes kwam wonen. Het baasje is daar vorige week achter gekomen toen hij binnen moest blijven met zijn keelpijn. Hij heeft toen de tijd gehad om nog eens terug te bladeren op t blog.
In het eerste berichtje van onze hand/poot, waar wij ons in voorstellen als Bas & Belle hebben wij geschreven dat Bas een vriendje kreeg, ik dus, dat hij zelf was mee mogen gaan kopen.
Op 25 januari 2006 in de namiddag kwam er inderdaad een koppel met een hond in een Mitsubishi Pickup in Affligem onze oprit opgedraaid.
Ik weet het nog alsof het gisteren was. Ik lag met ons moe Freya en mijn zus Ella op een karpetje voor een rood gloeiende kachel. Bloedheet was dat daar, en ik denk dat ik het daar heb opgedaan die zin voor lekker warm.
Dat ik bij de baasjes terecht gekomen ben dank ik aan het feit dat ik sneller bij Bas was dan ons Ella, die bleef voor de kachel liggen. Ons moe en ik, wij moesten die andere Drent toch eens gaan inspecteren hé. Wij twee zagen wel iets in Bas, hij was wel merkelijk ouder dan wij maar toch nog ne knappe gast.
Ons baasje zag ook dat het klikte tussen ons en daarom viel de keus op mij. Vanaf dan was ik niet meer Elle Bockstal, maar in een oogwenk was ik Belle Faes geworden.
Er is in die vier jaar veel gebeurt en de laatste twee jaren heb je dagelijks ons lief en leed kunnen delen hier op ons blog. En zoals Jos Ghijsen destijds zijn programma afsloot zo ook zeggen wij dat we bij leven en welzijn nog lang willen blijven verhaaltjes neerpennen op deze bladzijden
Op de ring van Brussel staat een jongeman in de file richting Waterloo.
Terwijl hij in de file staat, klopt er plots iemand op zijn venster.
Hij doet zijn venster open en vraagt: Wat is er aan de hand?
De andere antwoordt: Terroristen hebben Pieter DE CREM, Madame NON, Yves LETERME, Laurette ONKELINCKX, Jean Luc DEHAENE, André FLAHAUT, Michel DAERDEN, Stefan DECLERCK, Etienne SCHOUPPE, Olivier MAINGAIN en Elio DI RUPO gegijzeld.
Ze vragen 2 miljoen Euro voor het einde van de week! Anders worden de gijzelaars overgoten met benzine en gooien ze er een lucifer in. Dus, begrijpt u, vragen we aan elke chauffeur die voorbijkomt een bijdrage.
De jongeman vraagt: En hoeveel geven de anderen?
Dat hangt er van af, zegt de man: meestal tussen de 5 en 10 liter
Dank zij de winter zijn wij terug voorbeeldhondjes geworden. In de ogen van t vrouwtje toch.
Een frisse -6° C heeft er voor gezorgd dat de tuin terug bevroren ligt en dat er geen slijk meer tussen onze tenen blijft hangen. Dat blijft r enkel tussenhangen tot we binnen zijn en dan . Dan hebben we er van !
Slijksporen van in de keuken tot in de woonkamer zijn dan het resultaat waar het vrouwtje echt niet happy van is. Vandaag dus niet meer en wij zijn terug die brave hondjes met hun propere poten !
Dan komt Frankske van t één weer vertellen dat het tot na het weekend nog zal winteren. Goei vooruitzichten voor ons want de koude stoort ons in generlei mate, ons pelsen frakske is voldoende om ons lekker warm te houden.
We kunnen nu ravotten zo lang we willen in de tuin entoch niet naar onze vuile poten krijgen. Laat die mensen maar klagen over de koude, wij voelen er ons uitstekend bij !
Vandaag hebben we met het baasje nog eens aangelijnd gewandeld. Dat gaat dan één voor één, telkens alleen met het baasje dan weten we al dat het wandeling/training is.
Na een paardagen wat minder wandelen door de keel problemen van het baasje was het ook vandaag nog niet vollen bak . De toer ging vandaag ook niet naar het bos maar bleef hier in de wijk. t Baasje ondervond vorige week al dat vooral Heros te snel schrok van langsrijdende autos en autobussen.
Ons baasje let daar de laatste tijd veel op, bij ons alle drie. Toen wij zon maand of drie waren lette de baasjes daar speciaal op in het kader van de socialisatie. Daarna gingen wij naar Frankrijk en daar is het enige verkeer die tractor van de buurman en hééél af en toe een auto. Ook hier in Vosselaar moet hij er op letten dat we autos blijven kennen want in het bos komt er ook al geen gemotoriseerd verkeer.
Maar het was goed de training vandaag. Zelfs Heros sprong niet plots opzij bij het horen en passeren van een autobus. Ook de gewone training met voet, zit en lig, keren en blijf ging alsof ze driemaal per dag oefenen (?)
Ons baasje was heel tevreden over zijn roedeltje en zelfs ik Belle deed het goed volgens hem. Morgen opnieuw zegt m
Belle ps: ons baasje heeft het zo eens opgezocht en Hera en Heros hebben Baron, uit het vorige bericht, al eens ontmoet in april, er zijn zelfs foto's van.
Een maatje meer en wel in twee betekenissen. Gisteren kwamen we in het bos een oude bekende tegen, voor mij althans want ik kan me niet meer herinneren dat Hera en Heros ooit Baron ontmoet hebben. Zo het wel is, dan is het toch vele maanden geleden.
Nu hebben ze dus een maatje (kameraadje) meer die twee geweldenaars van ons.Baron, zo heet de Duitse Dog, was wel iets meer dan één maatje meer tegenover Hera en Heros en toch was hij onder de indruk van het spel en zottigheid van hen.
Nu is Baron de meest brave lobbes die er is en het enige dat hij tegen heeft is zijn immense grootte. Veel mensen die hem niet kennen deinzen de eerste maal danig achteruit, we schrijven wel mensen, want wij Drenten springen tegen Baron op alsof we elkaar al eeuwen kennen.
Het was spijtig dat we elkaar ontmoeten toen wij pas aan onze wandeling begonnen en Baron onderweg naar huis was, anders hadden wij nog andere fijne ontmoetingen samen kunnen hebben.
Zo kwamen we Fiep de blonde labrador weer tegen. Iets verder ontmoeten we een Viszla die in gezelschap was van een terrorist van de Taliban zegde ons baasje. Eerst konden we ons baasje niet volgen in zijn uitleg maar even later was het duidelijk. De Taliban was een Afghaanse windhond, die was in het gezelschap van de Viszla.
Wij moeten wel zeggen dat niet alle Afghanen Taliban aanhangers zijn, toch zeker die brave van gisteren namiddag toch niet
Ons baasje leest zo van tijd tot tijd ook eens de franse gazet op het www.Het gaat dan om de regionale krant die hij dagelijks koopt bij David in Villefagnan, als wij ginds verblijven.
Zo kan hij dit weekend in de Charente Libre lezen dat de Engelse inwoners van ons buurtdorp Theil-Rabier de oplossing hebben gevonden om toneel te spelen . Hun kennis van de franse taal is voor het merendeel ondermaats en dus is het niet zo evident dat ze toneel spelen. Tot er eentje de oplossing heeft gevonden ! ! !
Ze spelen pantomime !
Goed gevonden van Tommy en Mabel zegt het baasje dan. Als we terug ginds zijn gaan we eens kijken in Theil-Rabier op zon 3,5 kilometer van Ferret. Verstaan gaan we het waarschijnlijk wel, Van ons mogen ze er nog bij praten ook.
Hamlet van Shakespeare zullen ze wel niet spelen in pantomime zegt ons baasje
De fotos dateren weeral van voor een paar dagen, van toen de wandelingen nog lang waren en t baasje zich van geen keelpijn bewust was.
We waren haast op t eind van de wandeling toen we Dré en zijn Tibo tegenkwamen. Eigenlijk kwam het baasje hen tegen want wij zaten onder de bramen en in een sloot om konijnen te ambeteren en wilde katten op te jagen.
Toen Tibo ons baasje zag kwam m vrolijk pluimstaartend de weide overgelopen, want waar t baasje is daar is ook Belle, zo redeneert den Tibo .
Toen het baasje ons riep met het inmiddels door ons gekende kom eens kijken, rap rap zijn wij op één lijn op Tibo afgestormd want ook wij hebben hem graag en met de konijnen was er toch geen vreugde meer te vinden.
Vermits Tibo nog maar juist begonnen was aan zijn bosronde hebben wij hem dan maar vergezeld op zijn ronde, voor ons betekende dat dubbel plezier en op t einde waren we wat het baasje noemt kei kapot.
De juf staat voor de klas en schrijft wat op het bord. Jantje roept: 'Juf, u heeft haar onder uw rechterarm.' De juf wordt heel boos en zegt: 'Foei Jantje, ga jij voor de rest van de dag maar naar huis.' De volgende dag is Jantje weer op school. De juf schuift het bord omhoog met de linkerarm en Jantje roept: 'Juf, u heeft ook haren onder uw linkerarm.' Roept de juf woedend: 'D'r uit! Voor de rest van de week.' De maandag daarop mag Jantje de klas weer in. De juffrouw is door Jantje een beetje nerveus geworden en laat van de zenuwen een krijtje vallen. Ze bukt om het krijtje op te rapen. Hoort ze achter zich
Zullen we Sam nog eens in de aandacht brengen ? Sam zit nu weeral enkele maanden in het asiel wegens overlijden van zijn baasje. Sam heeft niet veel opvoeding genoten en is daarom geen simpel hondje. Sam is al eens geplaatst geweest bij mensen die zich op het ras verkeken hadden en Sam niet aan konden.
Wat Sam nodig heeft is een warme mand en een baasje die Sam de leiding kan geven die hij nooit gehad heeft, een cursus en een consequente baas zijn een noodzaak voor Sam.
Wie dat alles Sam kan geven heeft gegarandeerd een vriend voor het leven !
Sam
Rasgroep:
Grote jachthonden en retrievers
Ras:
Drentse Patrijs
Leeftijd:
Volwassen
Geslacht:
Reu
Kleur:
rood/wit
Kan bij andere honden:
Ja
Kan bij Katten:
Nee
Kan bij kleine kinderen:
Nee
Kan bij grote kinderen:
Ja
Kan alleen thuis zijn:
Ja
Kan mee in de auto:
Ja
Omschrijving:
Sam is een gecastreerde Drentse Patrijs geboren op 09-10-07. Sam is bij ons in het asiel terecht gekomen wegens het overlijden van zijn bazinnetje. Sam trekt wel wat aan de riem daarom hadt hij bij zijn vorige eigenaars altijd een haltie om. Een Drentse Patrijs valt onder de jachthonden en hebben veel beweging nodig,dus nieuwe eigenaar moet wel van wandelen houden. Sam kan wel alleen zijn maar moet dan in een bench,ook 's nachts sliep hij daarin. Van katten houd hij niet zo,maar andere honden vind hij geweldig en speelt met zowel reuen als teven. Sam is een echte allemansvriend,maar is wel waaks(dus slaat aan als er vreemden komen).
Sam is nu 1 keer geplaatst geweest. Hij heeft daar vanwege zijn wat bezitterige karakter het vrouwtje in haar arm gebeten. Wij denken dan ook dat het verstandig is om deze hond niet te plaatsen in een gezin met kinderen.Welke consequente baas durft het aan om van deze leuke maar dominante hond een goed luisterde hond te maken!!!!!
Jaren heeft het touw zijn oorspronkelijke vorm behouden. Er waren er twee gekocht destijds, één voor Bas en één voor Belle. Zij zullen dus de leeftijd van vier jaar bereikt hebben.
Voor één zal het ver gedaan zijn want twee energieke wildemannen hebben gisteren hun energie afgereageerd op dat touw. De energie hebben ze sowieso, ze moeten ze alleen op één of andere wijze kwijt.
Normaal gezien gebeurt dat tijdens de dagelijkse lange wandeling maar met een zieke baas komt het er niet van. Het resultaat zie je dan hier op de foto, een totaal uit zijn vorm getrokken touw waar je moet bij vertellen wat het ooit geweest is. Meestal noemt dat grondig vernield wij noemen dat restylen of ook bezigheidstherapie.
Voor kandidaat Drentenkopers het zijn de meest fantastische honden die er onder Gods zon rondlopen maar als ze niets hebben om zich af te reageren weet je wat je in huis hebt.
Het bewijs dat een Drent echt zijn dagelijkse wandeling nodig heeft kan je hier thuis op het tapijt vinden. Duizenden draadjes, afkomstig uit een honden speeltouw, vakkundig uitgepluisd en verspreid door gans de woonkamer en t zijn toch zon schatjes .
Voor alle Drenteneigenaars en liefhebbers van de Drentsche Patrijshond is dit de dag dat men verzamelt in Vosselaar voor de jaarlijkse winterwandeling, voor de kenners de Kaawpollekeswandeling.
We komen samen aan het buurthuis de buren aan de Zeggelaan te 2350 Vosselaar. Voor de GPS rijders, deze coördinaten: 51° 17 55.98 Nen 4° 52 27.38 O.
We verzamelen daar ter plaatse om 10 uur voor een wandeling door de Kempische bossen van ongeveer 1,5/ 2 uur. Er is een verkorting van de wandeling voorzien voor pups en oudere honden, ook eigenaars die minder goed te been zijn kunnen deze verkorting wandelen. Op het keerpunt van de wandeling is er dan de haast traditionele citroenjenever met de plak cake.
Na de wandeling, rond 12u30, verzamelen we in het buurthuis waar de pot hutsepot staat te dampen op het vuur. Als we twee uren gewandeld hebben zal de hutsepot zoals steeds goed smaken.
Na het eten(14 uur) is er voor de leden van Drentenvereniging de jaarlijkse statutaire vergadering van de vereniging.
Voor de wandeling alleen vragen we een deelname prijs van 4 en voor kinderen 2
Voor het eten is de vraagprijs 7,5
Voor de kandidatenwandelaars en eters vragen wij in te schrijven bij het secretariaat bij Hilde Bousard voor 17 februari 2010.+32 (0) 55 30 55 10 http://www.drentschepatrijshond.be/
En dat gaat nu eens niet over Drenten, Het is onze baas waar niks mee aan te vangen valt. Hij ligt ziek te bed, met wat de dokter noemt een virale keelontsteking !
Het zat er gisterenmorgen al aan te komen, keelpijn , geen stem en een belabberd gevoel. Tijdens de dag is dat een beetje beter geworden maar een lange wandeling is er over geschoten gisteren. Met mij is het baasje nog wel tot aan het bos geweest maar ik mocht niet vrij. Hera en Heros hebben het met de tuin moeten stellen gisteren.
Vandaag zal het er niet beter op worden want nu is het helemaal geen zicht, tenzij een extra belabberd uitzicht ook een zicht is.
We hebben zijn stem nog niet gehoord, waarschijnlijk is ze er ook niet. Geblokkeerd in een pijnlijke keel. Ikzelf heb daar ook eens last van gehad, ons baasje zegde toen dat ik blafte als een Fien of een strandjanet. Wat dat is dat moet ik nog eens vragen maar de toon waarop hij dat zegde beloofde niet veel goeds !
Nu maar hopen dat hij tegen deze namiddag een beetje opgekalafaterd is en dat hij toch bekwaam is van met ons naar het bos te trekken, anders hangen hier straks drie Drenten die hun energie niet kwijt konden in de gordijnen denk ik zo
Weinig inspiratie, geen stem en keelpijn, dat is de situatie van het baasje. Voor dat geen stem en keelpijn bestaan een dokter en pillen, maar dat geen inspiratie is snel opgelost als je in de tuin kijkt.
Twee jonge Drenten hangen achter elkaar op zulke wijze dat de aarde tot tegen het venster vliegt. Als je hen bezig ziet dan denk je, nu moet de lente voor de deur staan. Maar de winter is nog maar een maand aan de gang ! Daarom de titel Knettergek. Het gaat er zo snel aan toe dat het bij momenten niet duidelijk is wie er achter wie hangt.
Het baasje wil dan roepen dat ze het wat kalmer aan moeten doen, maar die moet dan zonder stem het vrouwtje inschakelen om wat kalmte in het spel te brengen. Die poot van Hera heeft nog altijd zoveel mogelijk rust nodig! ! ! Als je ze dan zo bezig ziet denk je dat komt nooit meer goed. Je zou soms wensen dat het WEL pijn doet die bobbel op haar poot, dan zou ze tenminste wat geremd zijn in haar hevigheid .
En dan komen ze dadelijk de keuken binnengestormd, tussen de tenen niets dan slijk, en een bek die drupt van het drinken uit de emmer regenwater. Niet voor niets dat ze dan onder hun poten krijgen van t vrouwtje.
Dat was nog eens geluk hebben deze namiddag. Wij hadden al een behoorlijke wandeling achter de rug en waren juist terug richting huiswaarts vertrokken toen het baasje onze maat Tibo zagen komen .
Vermits het baasje en vrouwtje den Tibo en zijn baasje dit jaar nog niet ontmoet hadden hebben wij nog maar een extra ronde door het bos gemaakt.
Tibo wist nog altijd in welke jaszak het baasje zijn wandelsnoepjes bewaart en liet dat dan ook duidelijk blijken dat er aan zijn geheugen en bek nog altijd niets mankeert. Dré het baasje van Tibo, wist te vertellen dat Tibo intussen al negen jaar geworden is. Maar daar is voorlopig niets van te merken, toch zeker niet als hij met ons kan ravotten.
Mijn beide pups heb ik daarstraks eens goed laten opschrikken. Ik had een konijn uit een houtwal gejaagd en dat liep toch wel recht de richting uit waar Heros en Hera stonden zeker. Het konijn vloog tussen die twee tussendoor en kreeg zo drie Drenten achter zich aan. Met een rotvaart dook het konijn een pijp in en toen waren we eraan voor onze moeite.
We hebben nog gepoogd van met vereende krachten te beginnen graven maar daar heeft het baasje een stokje voor gestoken (symbolisch) Hij vond het toen al welletjes en wou Piet Konijn ook nog wat rust gunnen, Piet was zo al hard genoeg geschrokken van mij.
Een vrouw fietst door Gent met op haar bagagerek twee grote vuilniszakken,waarvan in één vuilniszak een groot gat zit van waaruit regelmatig briefjes van twintig euro vallen.
De politie ziet dat en houdt haar staande met de woorden: 'Madam,er vliegeneen heleboel briefjes van twintig euro uit die vuilniszak'.
'Ah nee hé!', roept de vrouw, 'dan moet ik zo snel mogelijk terug om die briefjes van twintig euro weer op te pakken.
'Héla momentje hé madammeke', zegt de politieagent, 'waar heb jij al die briefjes van twintig euro eigenlijk vandaan? Gestolen?!'.
'Bah nee' antwoordt de vrouw, 'ik heb een tuintje, vlak naast het stadion van de Gantoise, en daar komen ze vaak plassen tegen de haag, zo mijn tuintjein! Maar ik laat dat niet ongemoeid. Ik ga telkens achter de haag staan meteen heggenschaar en als er eentje zijne piemel doorsteekt, roep ik 'twintig euro of je lul eraf!'.'
De agent moet lachen en vindt het een goed idee. Nieuwsgierig vraagt hij: 'En, wat zit er in die andere vuilniszak?'
Waarop de vrouw antwoordt: 'tja, ze betalen nietallemaal hé'.
Gisterenavond in een discussie op het Nederlandse Drentenforum even naar adem moeten happen !Het ging er op een bepaald moment over dat er in Nederland nog honden belasting moet betaald worden aan vele gemeentes.
Voor zover ik weet is dat hier in Belgenland al decennialang afgeschaft. Ik herinner me nog wel dat ik geld meekreeg van mijn moeder om op het belastingkantoor in Turnhout een hondenpenning te gaan kopen voor onze Polly. Het was in elk geval minder dan mijn wekelijks zakgeld en dat was ook al gene stoef !
Als je dan hoort wat die onderdanen van Harry Potter moeten afdokken dan ga je toch wel eens slikken en diep ademhalen vooraleer je een welgemeende miljaar laat ontsnappen!
Als voorbeeld de stad Arnhem, die vraagt van hondeneigenaars 59,76 voor de eerste hond, voor de tweede en elke volgende hond vraagt men daar 81,00.
Das dan nog schappelijk tegenover de stad Heerlen in Limburg. Daar vragen de Heer Burgemeester en wethouders voor de 1° hond 67,92,nummer twee kost daar dan al 193,92 voor een derde hond en elke volgende ,het astronomische bedrag van 387,84 !
Een kennel betaalt 1038,24
Of zou het zijn omdat ze daar in Limburg alleen maar hooooooonden hebben dat het zo duur is daar ?
Alles samen zou ons triootje Drenten in Heerlen jaarlijks een sommetje van rond de 600 euro kosten.
Als ze dat hier in Vosselaar terug invoeren dan staat er hier onherroepelijk een Sophies choice aan te komen. Wie van de drie moet dan gaan ?
Hera ontvangt post, echte post zo in een speciale enveloppe met bobbeltjes plastiek gevoerd, uit Nederland en via de postbode tot ons gebracht.
De post was van Willeke Loots, Natuurgeneeskundig therapeut voor dieren, die ons vorige week via het Nederlandse Drentenforum liet weten behulpzaam te willen zijn voor de bobbel op Heras poot.
Day vinden wij uiteraard zeer sympa zoals de Fransen zeggen, en wij hebben de hulp in dank aanvaard. De enveloppe bevatte een handleiding om de poot van Hera een geschikte massage te geven en een buisje korreltjes Arnica C30 . Deze korreltjes moeten tweemaal per dag aan Hera toegediend worden. Nu is medicijnen toedienen aan de jonge honden geen enkel probleem bij ons, zij slikken medicijn alsof het snoep is !
Het eerste korreltje is ondertussen toegediend en vanavond na het eten krijgt ze nummer twee. Vrijdag morgen zouden we dan resultaat moeten merken. Nu is het ook nog kwestie vanmiss energy proberen rustig te houden en geen overdreven inspanning te laten doen.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
