Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
29-01-2010
De schoonzoon!
De schoonzoon
Toen een vrouw langs de slaapkamerdeur van haar dochter liep, hoorde ze daarbinnen een vreemd zoemend geluid. Ze opende de deur en zag dat haar dochter zich flink lag te verwennen met een vibrator. Geshokeerd vroeg ze: 'Wat in 's hemelsnaam ben jij aan het doen?' De dochter antwoordde: 'Mam, ik ben 22 jaar, ongetrouwd en met dit ding lijkt het een beetje alsof ik een echtgenoot heb. Ga alsjeblieft weg en laat me alleen'. De volgende dag hoorde de vader hetzelfde zoemende geluid aan de andere kant van zijn dochter 's slaapkamerdeur. De deur openend, zag hij zijn dochter gepassioneerde sex hebben met een vibrator. Op zijn vraag wat zij daar aan het doen was, antwoordde de dochter: 'Pap, ik ben 22 jaar, ongetrouwd en dit ding is zo'n beetje mijn echtgenoot. Ga alsjeblieft weg en laat me alleen!' Een paar dagen later komen de moeder en dochter thuis van een middagje winkelen, zetten hun tassen in de gang en horen het bekende gezoem uit de woonkamer komen. Ze gaan de kamer binnen en zien de vader, zittend op de bank,T.V.Kijken. Naast hem op de bank de vibrator, trillend en zoemend als een gek. Vraagt zijn vrouw: 'Wat ben JIJ in godsnaam aan het doen?'
Zegt de vader: 'Ik kijk een voetbalwedstrijd met mijn schoonzoon....
Het is jaren geleden, niemand van ons heeft het ooit al meegemaakt, we weten zelfs niet of Bas het ooit heeft meegmaakt Maar gisterenavond is het baasje nog eens alleen, of toch bijna gaan stappen.
Hij s met twee schoonbroers naar wat hij zegt een schoon meisje gaan luisteren. Het vrouwtje bleef bij ons wegens hoor ik niet graag.
Axelle Red kwam in de Warande, voor de buitenlandse lezers hét toonaangevend culturele centrum in België. De kaarten waren al maanden op voorhand besteld en de plaatsen waren dan ook uitstekend. Op de vijfde rij, de rij na de orkestbak , hadden ze uitstekend zicht op Axelle en haar drie muzikanten.
Axelle Red begon met haar nieuwere nummers , in het engels, en laat dat nu juist deze nummers zijn die het baasje het minst kan smaken. Al snel kwam ze dan aan haar Franstalige repertoire en daar gaat ons baasje iets verder vooruit zitten op zijn stoel. Zijn mening chanson moet in t Frans zijn en van die mening blijken er meerdere fans te zijn.
Het meeste applaus kreeg ze dan ook voor die Franstalige nummers. Haar drie muzikanten waren ook topklasse zodat het optreden meer dan een avondje muziek was, het was gewoon KLASSE !
Neen het mag niet van het centrum tegen racisme en voor gelijke kansen (of zoiets in dat genre).Neen je mag niet lachen met een neger, je mag zelfs het woord neger al niet meer gebruiken.
Dat is nu iets wat ons baasje niet verstaat, met Hollanders mag je lachen, met Duitsers ook al is dat al moeilijker, en de Fransen lachen met ons. Maar met dat arme zwartje zoals op de foto hieronder DA MAG NIE ! ! !
Versta je dat nu ? Dit is toch om slap te vallen van t lachen of niet soms ? Waarschijnlijk hebben ze die fotograaf die de foto heeft genomen ook nog bijna (of helemaal) den bak ingedraaid wegens inbreuken op de privacy
t Was toch plezanter toen ze tegen ons nog zegden dat we ne snotter waren en we nog een goei lap tegen ons verstand konden krijgen. Maar ik heb nooit een lap gekregen omdat ik met een donkergekleurde medemens lachtte.
Van Hilde Bousard, secretaris van de Belgische Drentenvereniging krijgen wij een mail in onze mailbox met de melding dat de familie Fransen - De Backer , baasjes van Drent Genio en hun twee Haïtiaanse adoptiezoontjes Hans en Phil, een Benefietavond inrichten ten voordele van de heropbouw van het zwaar getroffen land.
Een betere garantie dat uw hulp en steun goed terecht komt is mijn inziens niet mogelijk. Daarom doen wij een oproep, om als lezers van dit blog, als eigenaar van een Drent of gewoon uit solidariteit dit initiatief te steunen. Wij gaan er in elk geval naartoe, alle andere afspraken zijn geannuleerd.
Meer inlichtingen bij de familie Fransen - De Backer:
Een zatlap loopt 's nachts over straat en belt om 4 uur 's morgens aan bij mensen. De man des huizes staat woedend op en vraagt: "Wat is dat hier, wat scheelt er?" De zatlap: "Kom me duwen! Je moet me komen duwen!" Razend zegt de bewoner: "Ik ken je niet eens, het is 4 uur in de morgen, en jij vraagt me om je te komen duwen. Bol het af jong..." Terug in de slaapkamer, legt hij zich terug in bed, maar zijn vrouw speelt hem de les: "Nu heb je toch overdreven. Het is jou toch ook al overkomen dat je in panne staat met de wagen. Je had die sukkelaar toch wel even kunnen helpen duwen." Man: "Ja, maar die kerel was strontzat." Vrouw: "Reden te meer om hem te helpen, het gaat hem nooit alleen lukken. Nee, zo ken ik je helemaal niet, ik ben zeer teleurgesteld in je." Haar man, helemaal ontdaan, kleed zich toch maar weer aan en gaat naar beneden. ! Hij opent de deur en roept: "He kerel, ik komje duwen, waar zit je?" Zatlap: "Hier in de tuin, op de schommel"
We hebben het over het bezoekers aantal op t blog, en niemand heeft een verklaring waar dat aan ligt
En het is niet bij ons alleen, Myriam van de Chambres & Tables dHôtes au Cercle Des Chênes in Auradou in Frankrijk,http://www.bloggen.be/aucercledeschenes/staat verbaasd dat hun blog plots veel meer bezoekers krijgt. Zij denkt dat het aan hun Sirka, de Golden ligt die volgende maand pupjes verwacht en nu de aandachtstrekker voor het blog is.
Bij ons doen zich ook rare zaken op t blog voor. Gemiddeld hebben wij zon 150 bezoeken per dag, vorige week waren dat er plots enkele dagen na elkaar meer dan 350 ! Toen waren er plots 19 bezoekers op t zelfde moment aanwezig . En bij ons zijn geen pupjes op komst (denken wij toch niet)! En dan enkele dagen later valt dat bezoekers aantal plots terug onder het gemiddelde, naar 120 gisteren.
Niet dat we er over piekeren, het is een hobby en we gaan er ons geen punthoofd over piekeren. Maar toch is het raar zon blog. Op zijn minst gezegd kunnen we het grillig noemen, t lijkt wel vrouwelijk zon blog zegt t baasje .
Er liep een echtpaar te wandelen op de Kemmelberg. Ze gingen een restaurant binnen om een hapje te eten. Toen de ober kwam zei de vrouw: "Mijn man heeft hier in de oorlog gevochten op de Kemmelberg." De ober was onder de indruk en vertelde zijn baas het verhaal. "Breng deze mensen wat ze willen eten en drinken, alles is voor hen gratis!" zei de baas van het restaurant(nog een échte patriot). Het echtpaar liet het zich goed smaken. Bij het weggaan draaide de man zich om en riep naar de ober:
Neen het is niet één van zijn overgrootvaders, een zekere Pieper Fan de Lauwers Poel, het is gewoon een piepspeeltje. We hebben er alle drie eentje gekregen om geen ambras in t kot te krijgen maar enkele Heros benut het speeltje ten volle.
Van het eerste moment kende hij het systeem, hoe harder je op dat balletje of bootje of poppetje bijt hoe meer herrie hij kan maken en sindsdien loopt hij hier als een luidruchtige astmalijder door het huis.
Aanvankelijk met zijn bek, maar dan ging het grommen en blaffen niet zo goed, daarna met zijn twee poten kreeg hij het speeltje aan het piepen. Met een hupje springt hij met zijn twee voorpoten op dat balletje. Dat geeft dan zon hevige piep dat de baasjes bang zijn (of hopen) dat het fluitje uit de bal springt.
Even later is ook Belle aan het piepen gegaan met haar speeltje, nu is het al een sectie van een orkest voor twee fluitjes, wel twee piccolootjes maar ze zijn tweestemmig. Nu is stemmig wel een verkeerde woordkeuze als het over muzikaliteit gaat. Maar het was nog maar de eerste avond dat ze aan hun opleiding bezig zijn.
We zullen toch onze tante Ella, de zus van ons moe maar eens raadplegen, die gaat alvast meer muzikale ondervinding hebben opgedaan bij muzieklerares Ingrid en Johan. Daar zullen de fluitjes wel blok- of dwarsfluit heten denken wij zo
Vier jaar is het vandaag geleden dat ik bij de baasjes kwam wonen. Het baasje is daar vorige week achter gekomen toen hij binnen moest blijven met zijn keelpijn. Hij heeft toen de tijd gehad om nog eens terug te bladeren op t blog.
In het eerste berichtje van onze hand/poot, waar wij ons in voorstellen als Bas & Belle hebben wij geschreven dat Bas een vriendje kreeg, ik dus, dat hij zelf was mee mogen gaan kopen.
Op 25 januari 2006 in de namiddag kwam er inderdaad een koppel met een hond in een Mitsubishi Pickup in Affligem onze oprit opgedraaid.
Ik weet het nog alsof het gisteren was. Ik lag met ons moe Freya en mijn zus Ella op een karpetje voor een rood gloeiende kachel. Bloedheet was dat daar, en ik denk dat ik het daar heb opgedaan die zin voor lekker warm.
Dat ik bij de baasjes terecht gekomen ben dank ik aan het feit dat ik sneller bij Bas was dan ons Ella, die bleef voor de kachel liggen. Ons moe en ik, wij moesten die andere Drent toch eens gaan inspecteren hé. Wij twee zagen wel iets in Bas, hij was wel merkelijk ouder dan wij maar toch nog ne knappe gast.
Ons baasje zag ook dat het klikte tussen ons en daarom viel de keus op mij. Vanaf dan was ik niet meer Elle Bockstal, maar in een oogwenk was ik Belle Faes geworden.
Er is in die vier jaar veel gebeurt en de laatste twee jaren heb je dagelijks ons lief en leed kunnen delen hier op ons blog. En zoals Jos Ghijsen destijds zijn programma afsloot zo ook zeggen wij dat we bij leven en welzijn nog lang willen blijven verhaaltjes neerpennen op deze bladzijden
Op de ring van Brussel staat een jongeman in de file richting Waterloo.
Terwijl hij in de file staat, klopt er plots iemand op zijn venster.
Hij doet zijn venster open en vraagt: Wat is er aan de hand?
De andere antwoordt: Terroristen hebben Pieter DE CREM, Madame NON, Yves LETERME, Laurette ONKELINCKX, Jean Luc DEHAENE, André FLAHAUT, Michel DAERDEN, Stefan DECLERCK, Etienne SCHOUPPE, Olivier MAINGAIN en Elio DI RUPO gegijzeld.
Ze vragen 2 miljoen Euro voor het einde van de week! Anders worden de gijzelaars overgoten met benzine en gooien ze er een lucifer in. Dus, begrijpt u, vragen we aan elke chauffeur die voorbijkomt een bijdrage.
De jongeman vraagt: En hoeveel geven de anderen?
Dat hangt er van af, zegt de man: meestal tussen de 5 en 10 liter
Dank zij de winter zijn wij terug voorbeeldhondjes geworden. In de ogen van t vrouwtje toch.
Een frisse -6° C heeft er voor gezorgd dat de tuin terug bevroren ligt en dat er geen slijk meer tussen onze tenen blijft hangen. Dat blijft r enkel tussenhangen tot we binnen zijn en dan . Dan hebben we er van !
Slijksporen van in de keuken tot in de woonkamer zijn dan het resultaat waar het vrouwtje echt niet happy van is. Vandaag dus niet meer en wij zijn terug die brave hondjes met hun propere poten !
Dan komt Frankske van t één weer vertellen dat het tot na het weekend nog zal winteren. Goei vooruitzichten voor ons want de koude stoort ons in generlei mate, ons pelsen frakske is voldoende om ons lekker warm te houden.
We kunnen nu ravotten zo lang we willen in de tuin entoch niet naar onze vuile poten krijgen. Laat die mensen maar klagen over de koude, wij voelen er ons uitstekend bij !
Vandaag hebben we met het baasje nog eens aangelijnd gewandeld. Dat gaat dan één voor één, telkens alleen met het baasje dan weten we al dat het wandeling/training is.
Na een paardagen wat minder wandelen door de keel problemen van het baasje was het ook vandaag nog niet vollen bak . De toer ging vandaag ook niet naar het bos maar bleef hier in de wijk. t Baasje ondervond vorige week al dat vooral Heros te snel schrok van langsrijdende autos en autobussen.
Ons baasje let daar de laatste tijd veel op, bij ons alle drie. Toen wij zon maand of drie waren lette de baasjes daar speciaal op in het kader van de socialisatie. Daarna gingen wij naar Frankrijk en daar is het enige verkeer die tractor van de buurman en hééél af en toe een auto. Ook hier in Vosselaar moet hij er op letten dat we autos blijven kennen want in het bos komt er ook al geen gemotoriseerd verkeer.
Maar het was goed de training vandaag. Zelfs Heros sprong niet plots opzij bij het horen en passeren van een autobus. Ook de gewone training met voet, zit en lig, keren en blijf ging alsof ze driemaal per dag oefenen (?)
Ons baasje was heel tevreden over zijn roedeltje en zelfs ik Belle deed het goed volgens hem. Morgen opnieuw zegt m
Belle ps: ons baasje heeft het zo eens opgezocht en Hera en Heros hebben Baron, uit het vorige bericht, al eens ontmoet in april, er zijn zelfs foto's van.
Een maatje meer en wel in twee betekenissen. Gisteren kwamen we in het bos een oude bekende tegen, voor mij althans want ik kan me niet meer herinneren dat Hera en Heros ooit Baron ontmoet hebben. Zo het wel is, dan is het toch vele maanden geleden.
Nu hebben ze dus een maatje (kameraadje) meer die twee geweldenaars van ons.Baron, zo heet de Duitse Dog, was wel iets meer dan één maatje meer tegenover Hera en Heros en toch was hij onder de indruk van het spel en zottigheid van hen.
Nu is Baron de meest brave lobbes die er is en het enige dat hij tegen heeft is zijn immense grootte. Veel mensen die hem niet kennen deinzen de eerste maal danig achteruit, we schrijven wel mensen, want wij Drenten springen tegen Baron op alsof we elkaar al eeuwen kennen.
Het was spijtig dat we elkaar ontmoeten toen wij pas aan onze wandeling begonnen en Baron onderweg naar huis was, anders hadden wij nog andere fijne ontmoetingen samen kunnen hebben.
Zo kwamen we Fiep de blonde labrador weer tegen. Iets verder ontmoeten we een Viszla die in gezelschap was van een terrorist van de Taliban zegde ons baasje. Eerst konden we ons baasje niet volgen in zijn uitleg maar even later was het duidelijk. De Taliban was een Afghaanse windhond, die was in het gezelschap van de Viszla.
Wij moeten wel zeggen dat niet alle Afghanen Taliban aanhangers zijn, toch zeker die brave van gisteren namiddag toch niet
Ons baasje leest zo van tijd tot tijd ook eens de franse gazet op het www.Het gaat dan om de regionale krant die hij dagelijks koopt bij David in Villefagnan, als wij ginds verblijven.
Zo kan hij dit weekend in de Charente Libre lezen dat de Engelse inwoners van ons buurtdorp Theil-Rabier de oplossing hebben gevonden om toneel te spelen . Hun kennis van de franse taal is voor het merendeel ondermaats en dus is het niet zo evident dat ze toneel spelen. Tot er eentje de oplossing heeft gevonden ! ! !
Ze spelen pantomime !
Goed gevonden van Tommy en Mabel zegt het baasje dan. Als we terug ginds zijn gaan we eens kijken in Theil-Rabier op zon 3,5 kilometer van Ferret. Verstaan gaan we het waarschijnlijk wel, Van ons mogen ze er nog bij praten ook.
Hamlet van Shakespeare zullen ze wel niet spelen in pantomime zegt ons baasje
De fotos dateren weeral van voor een paar dagen, van toen de wandelingen nog lang waren en t baasje zich van geen keelpijn bewust was.
We waren haast op t eind van de wandeling toen we Dré en zijn Tibo tegenkwamen. Eigenlijk kwam het baasje hen tegen want wij zaten onder de bramen en in een sloot om konijnen te ambeteren en wilde katten op te jagen.
Toen Tibo ons baasje zag kwam m vrolijk pluimstaartend de weide overgelopen, want waar t baasje is daar is ook Belle, zo redeneert den Tibo .
Toen het baasje ons riep met het inmiddels door ons gekende kom eens kijken, rap rap zijn wij op één lijn op Tibo afgestormd want ook wij hebben hem graag en met de konijnen was er toch geen vreugde meer te vinden.
Vermits Tibo nog maar juist begonnen was aan zijn bosronde hebben wij hem dan maar vergezeld op zijn ronde, voor ons betekende dat dubbel plezier en op t einde waren we wat het baasje noemt kei kapot.
De juf staat voor de klas en schrijft wat op het bord. Jantje roept: 'Juf, u heeft haar onder uw rechterarm.' De juf wordt heel boos en zegt: 'Foei Jantje, ga jij voor de rest van de dag maar naar huis.' De volgende dag is Jantje weer op school. De juf schuift het bord omhoog met de linkerarm en Jantje roept: 'Juf, u heeft ook haren onder uw linkerarm.' Roept de juf woedend: 'D'r uit! Voor de rest van de week.' De maandag daarop mag Jantje de klas weer in. De juffrouw is door Jantje een beetje nerveus geworden en laat van de zenuwen een krijtje vallen. Ze bukt om het krijtje op te rapen. Hoort ze achter zich
Zullen we Sam nog eens in de aandacht brengen ? Sam zit nu weeral enkele maanden in het asiel wegens overlijden van zijn baasje. Sam heeft niet veel opvoeding genoten en is daarom geen simpel hondje. Sam is al eens geplaatst geweest bij mensen die zich op het ras verkeken hadden en Sam niet aan konden.
Wat Sam nodig heeft is een warme mand en een baasje die Sam de leiding kan geven die hij nooit gehad heeft, een cursus en een consequente baas zijn een noodzaak voor Sam.
Wie dat alles Sam kan geven heeft gegarandeerd een vriend voor het leven !
Sam
Rasgroep:
Grote jachthonden en retrievers
Ras:
Drentse Patrijs
Leeftijd:
Volwassen
Geslacht:
Reu
Kleur:
rood/wit
Kan bij andere honden:
Ja
Kan bij Katten:
Nee
Kan bij kleine kinderen:
Nee
Kan bij grote kinderen:
Ja
Kan alleen thuis zijn:
Ja
Kan mee in de auto:
Ja
Omschrijving:
Sam is een gecastreerde Drentse Patrijs geboren op 09-10-07. Sam is bij ons in het asiel terecht gekomen wegens het overlijden van zijn bazinnetje. Sam trekt wel wat aan de riem daarom hadt hij bij zijn vorige eigenaars altijd een haltie om. Een Drentse Patrijs valt onder de jachthonden en hebben veel beweging nodig,dus nieuwe eigenaar moet wel van wandelen houden. Sam kan wel alleen zijn maar moet dan in een bench,ook 's nachts sliep hij daarin. Van katten houd hij niet zo,maar andere honden vind hij geweldig en speelt met zowel reuen als teven. Sam is een echte allemansvriend,maar is wel waaks(dus slaat aan als er vreemden komen).
Sam is nu 1 keer geplaatst geweest. Hij heeft daar vanwege zijn wat bezitterige karakter het vrouwtje in haar arm gebeten. Wij denken dan ook dat het verstandig is om deze hond niet te plaatsen in een gezin met kinderen.Welke consequente baas durft het aan om van deze leuke maar dominante hond een goed luisterde hond te maken!!!!!
Jaren heeft het touw zijn oorspronkelijke vorm behouden. Er waren er twee gekocht destijds, één voor Bas en één voor Belle. Zij zullen dus de leeftijd van vier jaar bereikt hebben.
Voor één zal het ver gedaan zijn want twee energieke wildemannen hebben gisteren hun energie afgereageerd op dat touw. De energie hebben ze sowieso, ze moeten ze alleen op één of andere wijze kwijt.
Normaal gezien gebeurt dat tijdens de dagelijkse lange wandeling maar met een zieke baas komt het er niet van. Het resultaat zie je dan hier op de foto, een totaal uit zijn vorm getrokken touw waar je moet bij vertellen wat het ooit geweest is. Meestal noemt dat grondig vernield wij noemen dat restylen of ook bezigheidstherapie.
Voor kandidaat Drentenkopers het zijn de meest fantastische honden die er onder Gods zon rondlopen maar als ze niets hebben om zich af te reageren weet je wat je in huis hebt.
Het bewijs dat een Drent echt zijn dagelijkse wandeling nodig heeft kan je hier thuis op het tapijt vinden. Duizenden draadjes, afkomstig uit een honden speeltouw, vakkundig uitgepluisd en verspreid door gans de woonkamer en t zijn toch zon schatjes .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
