Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
01-07-2010
Lekker dieet!
Lekker dieet
Vorige week was het baasje bij de huisarts om pillen voor de bloeddruk en ook voor de jaarlijkse afspraak met Dr. Dracula, m.a.w. voor het jaarlijks bloedonderzoek.
Eergisteren heeft hij dan gebeld naar de dokter om naar de uitslag van het onderzoek te informeren. Er was wel een beetje te veel van dit, wat te weinig van dat, daar moet je een beetje op letten en om dat in orde te krijgen zou je meer vette vis moeten eten.
Waarom hij vette vis moet eten heeft m niet goed verstaan of allang vergeten maar die vette vis die heeft m maar al te goed verstaan
Eergisteren zalm in papillotte (vis in een pakske zeggen ze ook) voorafgegaan door een dozijn oesters.
Vandaag zes forellen, truites heeft m aan de Super U madam gevraagd, in het rookoventje, twee voor vandaag en de rest voor morgen vrijdag (visdag weet je nog).
Dan gaan er nog twee de diepvries in om volgende week ook nog eens te kunnen snoepen.
O ja, dat heeft de dokter ook nog gezegd, van alles wat maar niet te veel en met mate(n).
Eergisteren zijn de eerste maten al op bezoek geweest en vanaf volgende week is het een komen en gaan van maten !
Het belooft nog een fijne zomer te worden voor de baas !
Gisteren avond, we hadden juist gegeten, is er weer zon fameuze bui uitgevallen. Op zijn Kempisch gezegd het heeft weer oude wijven geregend En ze waren met velen die oude w n, een gans peekeshuis zegde het baasje !
Al twee dagen was het geleden dat er nog zon bui gevallen was, daartussen warm tot zeerwarm weer. De tuin zal er wel baat bij hebben, spijtig genoeg het onkruid ook
Gisteren hebben wij de ganse dag bij t baasje onder de boom gelegen. Die baas blijft maar kersen plukken. Emmers vol heef hij al van de boom gehaald en die sorteert het vrouwtje dan om nog maar eens confituur te maken. Marie Thumas van t jaar stillekes zou er serieuze concurentie aan hebben.
Straks gaat het baasje geen kersen plukken maar onkruid uit de moestuin aanpakken. De handschoenen heeft hij gisterenavond al klaargelegd want er zitten verschillende distels tussen en dat zijn nu net geen plantjes om zonder handschoenen aan te pakken !
Gisterenavond had ook de TV de hik. Door de hevige plensbui en de oude wijven heeft TV Vlaanderen zo de neiging van regelmatig de pijp aan Maarten te geven. t Vrouwtje heeft dus gemist hoe Margriet Hermans haar duif heeft klaargemaakt. t Zal ons een zorg wezen, het baasje heeft gezien dat de forellen in de Super U in aanbieding zijn en t rookoventje is ook al van de zolder gehaald.
Daar hebben we veel meer interesse in dan wat Margriet er van bakt .
Ondertussen (9uur) staat de thermometer al op 34° (in de zon) en heeft de pluviometer gisterenavond ook 8 mm moeten "slikken"
Gisteren is het nog maar eens opgevallen, van al mijn pups is het Harko die het meest op mij lijkt. Hadise, Hera en Hercule vielen door hun echte Drentenkleur en tekening al helemaal uit de boot. Harry met zijn witte vlek op zijn heupen is ook dadelijk te herkennen, Heros is flink wat groter dan mijzelf maar Harko is een kopie van mij.
Hij heeft ook die witte streep in de nek, hetzelfde bruine hoofd en dezelfde ogen. Onze baasjes, zowel die van mij als Harko heb ik gisteren verschillende malen horen zeggenwie is dat nu Belle of Harko? Om zeker te zijn moesten ze aan de onderkant gaan zien, daar was het duidelijk, ik het teefje, hij de reu.
Op de rug gezien was het enige verschil de halsbanden, als die zouden verwisseld zijn veel kans dat Ronny en Carine mij hadden meegenomen naar Ile de Ré, naar hun vakantiehuis.
t Baasje heeft daarjuist van ons beiden een ongeveer dezelfde foto bijeengezocht, kunnen jullie met zekerheid zeggen wie dan ook wie is ?
We kunnen er niet genoeg tegen waarschuwen, koop nooit een pup bij een boodfokker ! NOOIT betekent ook, dat wanneer je op zoek bent naar een hondje en je komt bij een broodfokker terecht alle pups even lief en verleidelijk zijn. Je bent omgepraat voor je het weet en je hebt medelijden met dat zielige pupje .
Koop je het toch zit er binnen no time een ander zielig pupje op die plaats. Op die wijze hou je die handelaar in levende ellende zijn bankrekening goed op peil. Enige binding met dat hondje hebben die ellendelingen niet. Het is jouw geld dat ze willen niks meer of minder !
Kijk eens even op deze site en vorm voor eens en altijd je mening over broodfok(kers):
Ronny en Carine en Harko hadden gisteren een smakelijk cadeautje mee vanuit Ile de Ré. Een mandje oesters kunnen onze baasjes steeds wel appreciëren en daar samen van genieten is al helemaal de max.
Verder hebben we met zn allen het gehucht verkend en een deel van onze dagelijkse wandeling door de zonnebloemvelden samen gemaakt.
Dat er goed gespeeld is hebben de baasjes gemerkt, om tien uur hadden we al een poosje geslapen en tot deze morgen acht uur hebben we geen krimp gegeven, Aan één stuk tien uur doorgeslapen.
Het is nu nog een week wachten op de volgende bezoekers, die komen uit de familie en hebben geen speelkameraadje voor ons mee wegens poezenliefhebbers.
Het was al een hele tijd aangekondigd, vorige week kon het niet wegens nog verplichtingen in België maar daarstraks kwam het er eindelijk van.
Onze Harko, mijn laatstgeborene van de zes pups was bij ons op bezoek samen met zijn baasjes Ronny en Carine.
Wij hebben de ganse dag geravot met zn vier en op een klein incidentje tussen Heros en Harko liep alles gesmeerd. Op een gegeven moment speelde Harko wat teveel met Hera en toen was Heros toch wat jaloers. Ze zaten aan ZIJN ZUS ! Dat het dan nog zijn eigen broer was maakte hem niet veel uit en na een robbertje vechten bleek dat Harko in zijn oor gebeten was ! Dat was voor ons ook nieuw dat onze meest sociale zo kon reageren !
Toch heeft Harko nog uren liggen spelen met zijn favoriete zus, dat die twee het voor elkaar hebben is na vandaag wel heel duidelijk.
Iets na negen uur zijn Harko en de baasjes terug vertrokken richting Ile de Ré waar zij een vakantiehuisje huren. Zij hebben dan nog goed twee uur en een beetje te rijden.
Maar daar gaat Harko niet veel meer van merken, volgens ons sliep die al als ze bij ons de straat uitreden.
Zo ziet een perfecte Charentaise ochtend eruit volgens ons. Na de bui, en het onweer in de verte van gisterenavond is het nu deze ochtend weer onbewolkt en plein soleil.
Daar kom je wat vroeger voor uit je bench, (de bazen komen uit bed, honden uit de bench) en als je dan nog eens in de tuin kan gaan ravotten en kletsnat van het natte gras terug kan binnenkomen wat moet je nog meer hebben als Drent ?
Je kan nog, zoals ik daarjuist deed, een oud brood zien te stelen dat onder de hangar ligt om te drogen. Maar dan krijg je weer naar je voeten omdat je dat probeert op te eten naast de eetkommen waar net hetzelfde maar dan kleingesneden in ligt. t Vrouwtje maakt dan van haar oren omdat we de laatste kruimels niet mee opeten.
Ondertussen leven we in blijde verwachting want onze Harko is onderweg vanuit Ile de Ré naar ons toe. Straks is er weer een blij weerzien. Ikzelf heb Harko een maand geleden nog gezien bij hen thuis in Oostkamp toen ik met het baasje een wijnpers mee mocht gaan kopen. Toen zijn weg nog bij hen langs geweest.
Het is alsof we nog maar iets moeten wensen en we hebben het al ! Eerst wilden we het lekker warm, en oeps, het werd warmer. Het werd zelfs heet, 32° konden we hier aflezen, met ochtenden van 15°.
Toen werd het ons wat té warm, we moesten een kuil graven onder de struiken waar we ons konden invleien en dat bezorgde ons wat verfrissing. Ook de schuur en stal waren frisser dan de andere plaatsen. t Baasje zorgde dat de deuren goed gesloten bleven om de warmte niet binnen te laten.
Toen wensten we dat het wat frisser werd. Prompt installeerde het baasje ons hondenbadje, dat was al iets wat we vriê goed konden appreciëren en waar we meermaals gebruik van maakten.
En toen begon het in de verte te rommelen, wij lagen bij het baasje onder de ladder terwijl hij kersen aan het plukken was. De eerste druppels die vielen hoorden we dan ook alleen maar omdat het bladerdek van de boom ons aanvankelijk beschermde tegen de regen.
En toen gingen de hemelsluizen open over de Charente. De tuin kreeg een welverdiende douche, en wij moesten rennen om droog binnen te komen. Het baasje had dan ook nog de zorg om zijn proppensvolle emmer kersen.
En toen wensten we dat het morgen terug droog en opgefrist gaat zijn. Want morgen komt onze Harko met zijn baasjes Ronny en Carine ons bezoeken. We verheugen ons al op de dolle pret
Een blondje en een brunette staan voor de vitrine van een bloemenwinkel,
als het blondje plots zegt tegen de brunette:
"Kijk daar, is dat je man niet die daar bloemen aan het kopen is?" De brunette antwoordt:
"Verdorie, inderdaad, het is mijn man die daar weer zonder enige reden bloemen koopt voor mij." Het blondje vraagt enigszins verontwaardigd:
"Hou jij er dan niet van dat je man bloemen koopt voor jou?" "Toch wel," antwoordt de brunette, "Maar mijn man koopt steeds bloemen voor mij met een achterliggende bedoeling in zijn hoofd,
en ik heb echt geen zin om, de volgende drie dagen, weer op mijn rug te liggen met mijn twee benen in de lucht!" Vraagt het blondje: "Hebben jullie dan geen vaas?"
Honderden hectare zonnebloemen staan hier rond het gehucht te wachten tot er miljoenen bloemen de omgeving geel kleurt. Voorlopig ziet alles nog fris groen en als we springen kunnen we nog over de planten heen kijken om te zien waar de baas blijft.
Die baas van ons kijkt elk jaar over de planten heen om de allereerste zonnebloem vast te leggen in zijn fotoapparaat. Gisteren is het hem gelukt, en nog wel met zijn nieuw kodakske II.
Helemaal alleen in een immens veld van verschillende honderden meter zijden aan beide zijden, daar haalt m de allereerste bloeiende bloem tussenuit. Aan zijn ogen mankeert nog niks, dat leesbrilletje daar gelaten, zoveel is wel duidelijk .
Je kan er niet omheen als je bij ons komt, het is de trots van ons en het pronkstuk van de voortuin, zeg maar koer.
Onze lindeboom staat er weer prachtig bij, mooi in het blad en nu ook volledig in bloei. Dat hebben ook de duizenden bijen gemerkt die af en aan vliegen om het stuifmeel naar hun korf te brengen. Zoals de boom dit jaar bloemetjes draagt, en zoals de bijen actief zijn gaat dat de imker verschillende emmers uitstekende lindehoning opleveren.
Waar die bijen ook voor zorgen is het geluid van onze boom, die zoemt van het ochtendkrieken tot na tien uur s avonds van het bijenkoor. Het is geen slavenkoor van Verdi maar het werkerskoor uit de lindeboom. Componist is onbekend en de zangers/zoemers anoniem, maar het geeft een heel aangenaam geluid een extra genot aan ons verblijf hier.
Wat de echte charme van de boom betreft, niets geeft betere afkoeling als de schaduw van de boom, geen parasol of partytent kan daar aan tippen. Menig bezoeker heeft die charme al ontdekt en meestal wordt er tijdens de middag onder gegeten. Er zijn ook al heel wat eurocenten van eigenaar gewisseld als er weer eens gekaart werd onder de boom. Ook het aantal flink gekoelde flessen rosé wijn die er al onder geleegd zijn is niet meer te tellen. Meestal gebeurde dit ook tijdens het kaarten, tot we ophielden met kaarten omdat bij elke slag moest uitgelegd worden welk teken of kleur troef was, ook een gevolg van de roséwijn !
Zelfs voor Heros is het een uitermate nuttige boom, die is garantie zeker dat zijn toch wel krachtige straal geen schade zal aanbrengen aan de boom waar hij zo graag zijn dutje onder doet met zus en moeder naast hem.
Onze baas kan je op alle vrije momenten van de dag lezend terugvinden, geen playboy, geen Nobelprijswinnaar zoals Hemingway of Solzjenitdinges, maar een klein boekje met prentjes van Kodakskes.
Altijd dezelfde kodakskes maar wel van een ander oogpunt, van voor, bezijden, achteraan, telkens met andere verwijzingen en cijfertjes ernaast. Het lijkt er wel op dat hij het boekje van buiten aan het leren is.
Regelmatig neemt hij dan ook zijn nieuw speeltje vast en loopt er de tuin mee in. Onze baas zijn uitverkoren boekwerk is in een klein pocket formaat en tweetalig Deutsch en Nederlands. Er staat dan ook naast gebruiksaanwijzing ook nog gebrauchsanleitung op de kaft. Zou dat de titel of de auteur zijn vragen wij ons dan af ?
Straks als de zon gaat dalen en we met de bazen de velden intrekken (de zonnebloemen staan hoog genoeg om ons te kunnen verstoppen) zal het baasje zijn DSC-HX1 zoals het ding heet weel omhangen om het uitgebreid te proberen en zijn kennis die hij thuis uit het boekje heeft opgedaan, in de praktijk te brengen.
Als we het een beetje slim spelen levert dat weer heel wat koeken op uit zijn linkse broekzak. Als we niet dadelijk gaan zitten om te poseren dan zijn er gewoonlijk wel koeken te versieren. Koeken als motivering om opdrachten goed op te volgen, je moet even je Drenten verstand gebruiken om het maximum er uit te halen.
We hebben er naar uitgekeken en haast twee weken aan gedacht toen we nog in Vosselaar waren. Wat gebeurt er met onze medehuisgenoten/stalgenoten de zwaluwen ?
Eén van de eerste werkjes voor we aan de rest van de aankomst werkzaamheden begonnen was dan ook de controle van het zwaluwen nestje. Vader Hirondelle zat op zijn nagel in de balk vlakbij het nest. Moeder werd opzij geduwd door twee kletskoppen van zwaluwenjongen die iets gehoord hadden. Iets gehoord hadden wil bij hen zeggen bek zo ver mogelijk open, het eten komt er aan ! En dat gebeurde deze keer echt niet, wij wilden er wel wat mee delen uit onze kom , maar of ze pedigree Pal brokken lusten is toch twijfelachtig. En vader Hirondelle zat op zijn nagel uit te rusten .
Straks als vader en moeder weer druk in de weer zijn proberen we een blik in het nest te werpen om te kijken hoe groot de kroost is. Dat we jullie op de hoogte houden is de logica zelve.
Door familiale omstandigheden gisteren was het vertrekuur deze morgen ook een beetje laat. De baas met zijn goede voornemens van vertrek te 6 uur, vanmorgen was er dik aan voor zijn voornemens.
Het was dus kwart voor tien wanneer we de oprit bij ons afreden. We reden voortreffelijk tot we vlak voor Lens de tweede werkzaamheden troffen (de eerste was tussen Gent en Kortrijk) Maar hier in Lens hadden we de eerste aanschuifbeurt ofte franse bouchon. We konden stil verder rijden tegen een 25 km/h niet erg dus, als je maar beweegt is er weinig aan de hand.
Parijs was dan weer gans anders kilometer lange files. Het baasje, die sinds de werken aan de Porte d Italie, steeds Parijs West neemt via de Porte St. Cloud, nam terug Parijs Oost een keer en inderdaad, t was weer van dat ! Hij heeft dan aan de porte Bagnolet de andere richting maar genomen als de gebruikelijke en toch Parijs west maar genomen. Geen file meer gezien nadien ! We waren dus om 20 voor zes hier thuis en de boordcomputer van de Mitsubishi gaf een gemiddelde over 800 km aan van 101 km/h.
Voor de lezers die dit jaar richting Frankrijk gaan met de auto en al een paar jaar geen péage snelweg hebben genomen! ! !Even opletten aan de betaalpoorten. Zij die niet met het systeem vertrouwd zijn nemen de poort waar een GROENE pijl boven brand. Daar kan je zowel met geld als met bank/Visa kaart betalen, ook tankkaarten van Esso, Shell, DKV , en andere worden aanvaard. Er zijn nu ook poorten met een BLAUWE pijl ! ! ! Hier kan men enkel betalen met voornoemde betaalkaarten ook Belgische en Nederlandse. Bij deze poorten is er geen bediening, je doet dus alles zelf. Eerst het snelweg ticket in de gleuf met de magneetstrip naar onder een aan de rechterkant, en daarna op dezelfde wijze de betaalkaart. Deze laatste krijg je terug, het ticketje verdwijnt maar door op een knop te drukken krijg je een betaalbewijs ticket. In elk geval wegblijven van de poorten waar een oranje zeshoek boven brand. Hier kan e enkel betalen aan klasse 4, dwz. Vrachtwagen tarief. Je kan betalen zoals aan de blauwe poort maar het kost je haast wel een weekloon. Voor de poorten met en T boven, daar heb je een telepéage abonnement nodig. Ook wegblijven dus !
De poorten met de blauwe pijl zijn gecreëerd om alles sneller te laten voortgaan maar er stonden vandaag toch weer een stel klunzen die gans het boeltje blokkeerden met een toeterconcert achter zich om hun tot spoed aan te zetten wat uiteraard het omgekeerde effect heeft. Dus even samenvatten: blauw poort, eerst ticket op de goede wijze nadien betaalkaart op dezelfde wijze, groene poort, betalen aan de dame of heer, oranje zeshoek: wegblijven, tenzij je een vrachtwagen van 30 ton onder je hebt of de lotto gewonnen hebt. Bij de poorten met een T wegblijven tenzij je het abonnement hebt !
Goede reis en houd het voorzichtig en onthoud de goede péage raad.
We hadden het bij het rechte eind, de voorbereidingen waren maar al te zichtbaar. Vandaag gaat het terug La Magdeleine een petieterig dorpje me 150 inwoners (als ze allemaal thuis zijn) zegt ons baasje.
Weinig nieuwtjes te lezen hier dan ook vandaag. Ook vanavond zal het laat worden voor er weer een nieuw bericht komt. Het baasje kan dan ook dadelijk als we daar aankomen de handen uit de mouwen steken om verder te werken met het parket. Of moet het DE parket zijn ?Het parket stap af zeggen ze, maar dat krijg je alleen als je met het gerecht te maken krijgt. t Baasje weet het niet, het is in elk geval de houten vloerbekleding die m bedoelt.
Aan dat parket moet eerst nog wat geboend worden vooraleer de zetels kunnen teruggeplaatst worden. Vorige week, toen hij ginds was om de vloer te schuren, plakte het beschermingsproduct nog ietsje en kon er dan ook niet geschuurd worden. Er op wachten zou te veel tijd in beslag genomen hebben, en nu, een kleine twee weken later moet alles kurkdroog en bewerkbaar zijn.
Vanavond laat meer nieuws over de vloer en de rit en wat weten we nog al niet meer
Neen, het heeft niets te maken met Nieuwjaar, het gaat m hier over het baasje zijn kodakskes. Het baasje heeft zich nog maar eens een nieuw fotoapparaat aangeschaft.
Na meer dan 8000 fotos in iets meer dan twee jaar heeft het hoofdbestuur ten huize beslist van iets professioneler te gaan portretten trekken. Echt profi is het niet maar wel een goed alternatief dat nog juist in een grote jaszak past en dus mee op wandeling kan zonder dat de baas schuin loopt van het gewicht.
Een Sony Cybershot lost een andere Sony Cybershot af. De naam blijft, het type is anders !
De oude DSC H3 krijgt een opvolger met de nieuwe DSC HX1. Meer tele, meer pixels, meer mogelijkheden, helderder scherm en ook zeer belangrijk, een zoeker zoals vroeger We kunnen terug fotos nemen met het fotoapparaat aan het oog.
Panoramafotos maken behoort tot de mogelijkheden, meerdere fotos per seconde ook en de video functie is in HD. De blog lezers gaan nog grote ogen trekken zegt het baasje. De fotos gaan nog mooier zijn belooft m. Wij zeggen wait and see, eerst goed oefenen en dan zullen we nog eens klappen is ons motto !
De apotheker zegt: "Wij hebben shampoo voor vette haren, shampoo voor droge haren, shampoo voor normale haren, "
De klant onderbreekt hem: "Heeft u ook shampoo voor vuile haren?".
2 )Aan de ontbijttafel
Hij: "Telkens als ik me 's morgens scheer heb ik de indruk dat ik tien jaar jonger ben"
Zij: "Je zou je moeten scheren voor we het bed in gaan".
3)Gelijkenis
De vader: "Vind je dat mijn zoon op mij gelijkt?"
De vriend: "Ja, maar da's niet erg. Als hij maar gezond is".
4)Definitie
De ene vriendin tegen de andere: "Het huwelijk is als een fata morgana in de woestijn: paleis, palmboom, kameel, Plots verdwijnt alles, alleen de kameel blijft over".
5)Vóór de geboorte
Hij: "Als de baby op jou lijkt, dat zou prachtig zijn"
Zij: "Als de baby op jou lijkt, dat zou een mirakel zijn".
6)In het moederhuis
Verpleegster: "Uw baby is echt een engeltje. Eénmaal in zijn bedje beweegt hij niet meer!"
Jonge moeder: "Helemaal zijn vader".
7)Dieet
Aan de telefoon:
Zij: "Schat, ik ben nu twee weken hier in het vermageringsziekenhuis, en ik ben al de helft van mijn gewicht kwijt"
Het zeil gaat al een keer meer van de aanhanger om er weer wat bij op te zetten dat zeker niet mag vergeten worden. Het is voor 8 weken en de volgende keer dat we terug naar België komen is ter gelegenheid van de Drenten clubmatch op 28 augustus.
Acht weken dus gaan we ons vermaken in de Charente, het baasje die vorige week nog daar was vertelde dat de zonnebloemen nu zo hoog gegroeid zijn dat we er ons in kunnen verstoppen ! ! !
Laat dat nu juist zijn wat wij willen, en hij probeert te vermijden. Als t baasje vorige week dinsdag van de bakker terugkwam is m moeten stoppen voor een ree die op de smalle weg in de kant aan haar Petit Déjeuner bezig was. Als die weer in de buurt is en we krijgen haar lucht in onze neus dan zijn we nog niet thuis, niet letterlijk en niet figuurlijk.
Ons baasje heeft een tijd geleden wel drie jachtbelletjes voor ons gekocht in de kannonenwinkel in Ruffec. Kannonenwinkel zegt het baasje omdat er altijd zoveel grote geweren in de etalage staan. Die jachtbelletjes krijgen we aan onze halsband opdat het baasje ons beter zou kunnen lokaliseren als we weer eens verdwenen zijn. Als je in La Magdeleine komt, en je denkt mini-Zwitserse koeien te horen, geen nood t zijn wij met ons bellen aan onze nek !
Wij gaan ondertussen verder met onze speelgoedjes op te graven. Het baasje verzamelt die dan, want zo ver zijn we nog niet in de opvoeding dat we de speeltjes zelf in onze rode tas proppen.
Zegt de ene : 'Ik ga efkes pissen.' Hij komt even later terug en zegt zachtjes tegen zijn vriend : 'Beetje gênant, maar er loopt een blauwe streep over mijn piemel.'
Zegt de ander : 'Geeft niks, ik had laatst overal rode strepen op mijn piemel. Ben naar dokter Dubois gegaan, en die heeft me direct geholpen voor 25 euro.'
De andere man zucht opgelucht en gaat diezelfde middag ook naar dokter Dubois. Als hij zijn probleem heeft getoond, zegt de dokter 'Ik kan dit wel verhelpen maar dat gaat je 500 euro kosten.' 'Wat !? 500 euro !?', zegt de man, 'Je hebt laatst mijn vriend met zijn Rode strepen geholpen voor 25 euro!'
'Tja', zegt de dokter, 'lippenstift verwijderen is goedkoper dan spataderen.'
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
