Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
23-02-2011
Marmelade II
Marmelade II
Het vrouwtje had gisteren die bittere sinaasappelen verwerkt en laten koken, t baasje dacht daar deze morgen eens even van te proeven maar dat viel m lelijk tegen. Een bitter smoelwerk was het resultaat
Gelijk moest m aan het vrouwtje vragen wie er werd veronderstelt zoiets te eten ? Toen bleek dat enkel het fruit nog maar was gaar gekookt en dat er nog behoorlijk wat suiker moest toegevoegd worden !
De volgende proefsessie deed m dan wel niet zo uitbundig als de eerste maar de smaaktest gaf ditmaal een gans ander resultaat. De marmelade was echt lekker, en dat met een product van Engelse oorsprong Een keuken waar t baasje niet hoog mee oploopt !
Ondertussen was het hier in Vosselaar beginnen sneeuwen. Aanvankelijk nog maar heel aarzelend met enkele vlokjes. Later met flink wat sneeuwvlokken van een behoorlijk formaat. Op plaatsen waar de zon nog niet komt bleef de sneeuw zelfs liggen.
En zo kwam het dat we een gevoel hadden dat er iets niet klopte. Normaal wordt er geen confituur of marmelade gemaakt wanneer het sneeuwt. Dat is meer iets voor de hoogzomer. Een mens zou voor minder van slag geraken !
Mijn knappe vriendin en ik waren al meer dan een jaar met elkaar en we besloten het erop te wagen. De huwelijksdatum werd vastgelegd maar er was 1 ding dat mij parten bleef spelen: Haar bloedmooie jongere zusje mijn toekomstige schoonzusje was 22, droeg ultrakorte minirokjes en liep meestal zonder beha. Als ze in mijn buurt was, gebeurde het regelmatig dat ze zich bukte en mij een hemels zicht op haar boezem gunde. Dat kon geen toeval zijn ze deed zoiets nooit bij anderen. Op een dag belde het kleine zusje, om te vragen of ik even langs kon komen om de huwelijksaankondigingen met haar door te nemen. Ze was alleen thuis toen ik aankwam en fluisterde dat ze gevoelens en verlangens voor mij koesterde die ze niet kon overwinnen. Ze bekende mij dat ze één keer met mij seks wilde hebben voor ik zou trouwen en ik haar zuster tot vrouw zou nemen. Ze zei met hese stem: Ik ga naar boven, naar mijn kamer. Als je nog een laatste wilde beurt wil, storm dan de trap op en neem me. Ik stond als aan de grond genageld, kon mijn oren niet geloven, toen ik haar heupwiegend de trap op zag gaan. Op de bovenste trede stroopte ze haar string af en gooide die mij toe.
Ik stond een ogenblik perplex, draaide me dan om en beende recht naar de voordeur.
Ik opende de deur en liep naar mijn auto, daar stond heel mijn toekomstige schoonfamilie verzameld. Ze klapten allen in de handen. Met tranen in de ogen legde mijn schoonvader zijn arm rond mij en sprak:
Wij zijn zo blij dat je onze test hebt doorstaan we kunnen ons geen betere schoonzoon wensen!.
Een paar dagen geleden kreeg het hoofdbestuur een mailtje van Fons Nicolay , blogmaatje van t baasje en eigenaar van de blogs, keukenweetjes en keukenverhalen en nog enkele soortgelijken. Sinds vorigeweek ook nog BV en bekend van radio en TV zoals dat vroeger heette.http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/
Fons mailde ons dat hij in het bezit was van een grote kilo bittere sinaasappelen en of t vrouwtje daar zin in had om daar mee te experimenteren. Nu, dat wilde die wel, er is hier ten huize al van zoveel mogelijke soorten fruit confituur en gelei gemaakt en bittere sinaasappelen hoorde nog niet in het rijtje.
Dus bracht Fons gisterenmorgen hier een zakje met sinaasappelen en een zakje met kauwbeentjes voor elk van ons !
Zulke gasten zijn hier altijd welkom, en terwijl wij kauwend onze tijd verdeden trok het vrouwtje de keuken in om als een onvervalst alchemist geen goud maar sinaasmarmelade te brouwen.
Binnen de kortste tijd rook gans het huis naar sinaas. Het deed de baasjes een beetje denken aan het kasteel van Grand Marnier in Bourg Charente. Kasteel dat de baasjes al drie keer bezochten tijdens de opendeurdagen. Ook omdat het er zo erg lekker rook en de hapjes waren er telkens onweerstaanbaar. Wel, zo rook het bij ons in huis ook !
Dadelijk gaan we van het brouwsel proeven, indien er deze middag geen mop op het blog verschijnt, dan moet je nog niet ongerust te zijn. Indien er echter vanavond ook geen bericht is kan je beter het anti-gif center en de ziekenhuizen, begrafenisondernemers, familie en crematoria bellen om ons terug te vinden .
Op de ring van Brussel rijdt een jongeman richting Waterloo. Terwijl hij in de file staat, klopt er plots iemand op zijn venster. Hij doet zijn venster open en vraagt: Wat is er aan de hand?
De andere antwoordt: Terroristen hebben Pieter DE CREM, Madame NON, Yves LETERME, Laurette ONKELINCKX, Jl. DEHAENE, André FLAHAUT, Michel DAERDEN, Servais VERHERSTRAETEN, Anne-Marie LIZIN, Olivier MAINGAIN en Elio DI RUPO gegijzeld. Ze vragen 2 miljoen VOOR het einde van de week! Anders worden de gijzelaars overgoten met benzine en gooien ze er een lucifer in. Dus, begrijpt u, vragen we aan elke chauffeur die voorbijkomt een bijdrage.
De jongeman vraagt: En hoeveel geven de anderen?
Dat hangt er van af, zegt de man: meestal tussen de 5 en 10 liter
En dat in de betekenis van knellend, gespannen staan, en niet in de betekenis van een thriller. We hebben het dan over mijn buik, die gaat met de dag meer gespannen staan. Het baasje zegt dat we nog iets meer dan een week te gaan hebben maar dat zie ik niet zo zitten.
Als het baasje en Nelly maar zes à zeven pups gezien hebben en dat cijfer is juist, dan gaan het toch pupjes zijn die zo groot gaan zijn dat ze na een week naar het eerste studiejaar kunnen gaan van de lagere school.
Het baasje doet nu elke dag met mij een korte wandeling van ongeveer twintig minuten, dat vind hij en ik fijn. Op die tijd kom ik nog eens buiten en kan mijn sigaartje en mijn plasje plegen.
Het was vandaag ook flink koud tijdens de wandeling. t Baasje dacht er aan dat m Max (van Marian) zijn jas wel eens wou lenen voor mij, maar het gaat zijn zoals zijn eigen jassen. Er zijn er niet veel waar m zelf nog in past. Met mij gaat het dezelfde kant uit. Wat vandaag nog goed is, is morgen hopeloos te klein !
En toch denkt ons baasje dat hij nog zaken vergeten is voor een goede gang van zaken volgende week. Zo bracht hij vandaag twee immens grote pakken keukenrol mee. Bij vorig nestje heeft m daar zoveel van gebruikt dat m nu toch wel overdrijft
Nu gebruikt als werkwoord, om aan te geven dat Belle vanaf vandaag tweemaal daags haar temperatuur dient genomen te worden.
Deze morgen zijn we er mee begonnen en zoals altijd, ons Belle is geen moeilijke in die zaken. Een thermometer in haar achterste vind ze net zo hinderlijk als bvb de straat oversteken. Ze blijft er voorzichtig en waakzaam bij maar dat is dan ook al .
We nemen haar temperatuur om te zien wanneer haar temperatuur een graad daalt dan is de geboorte binnen de 24 uur te verwachten. Een hond heeft een normale temperatuur die ligt rond de 38°. Deze morgen liet ze 37,8° optekenen. Dat is dus een 100% normale temperatuur.
Vanaf vandaag gaan we dan ook onderaan het ochtend- en avondbericht de temperatuur van Belle meedelen, dan kunnen de lezers nog beter de evolutie volgen.
Daarstraks heeft Belle nog eens de grote wandeling mee gemaakt. Dan zijn we een klein uurtje onderweg. Het hoofdbestuur heeft besloten dat het vandaag de laatste dag was voor die grote wandeling. Belle loopt nog wel gezwind mee, maar het lopen begint toch meer op waggelen te lijken ! Maar plezier heeft ze er nog altijd aan gehad. Dat getuigt haarstaart die ronddraait als de propeller van een helikopter.
Ondertussen kan het baasje nergens zijn kop niet meer vertonen of hij moet de ganse toestand uitleggen. Bij de bakker, de slager en de krantenwinkel. Maar ook op de bank en bij de apotheker willen ze uit de eerste hand op de hoogte blijven. En dan hebben we het nog niet gehad over de buren en vrienden die aan de telefoon hangen om te informeren naar ons Belleke
Jago en Lina, de eerste het hondje van Ute, de tweede de kleindochter van Ute en J.P. Zoals je ziet een knap duo.
Nu is Jago vorige week toch geopereerd van een darmobstructie, gevolg van een dunne darm die in de dikke darm geschoven was ! ! ! Inderdaad zoiets bestaat, iedereen kan het krijgen en het is dodelijk !
Nu met oplettende eigenaarsals Ute en Jean-Pierre is er geen gevaar voor Jago geweest. Alleen, Jago was er toch niet goed van en hij zal zich nog enkele dagen gedeisd moeten houden.
Voor dat gedeisd houden hebben J.P. en Ute hun kleindochter als prima hulpje. Lina, jongste van de kleinkinderen plaatst zich bij Jago in zijn mand en leest (?) hem voor. Die brave snul van een Dent laat zich de aandacht goed welgevallen.
Volgens de bijgevoegde uitleg die we uit Budingen kregen was de uitleg die Jago te slikken kreeg wel het vijfvoud wat een pagina uit het boek kon bevatten. Volgens ons baasje hebben ze hier een toekomstige lerares in huis die haar publiek in elk geval weet te boeien en daar draait het in het onderwijs toch om, of hebben we het mis ?
Marian geeft aandacht op haar blog op de voorbereidingen waar wij aan bezig zijn om onze pups zo optimaal mogelijk te ontvangen. Ook zij heeft al gemerkt dat wij heel knappe herkennings halsbandjes voor onze pups hebben aangeschaft bij Hunter & co te Goirle.
Ook geeft ze melding van het nieuwe hondenprogramma hondenschool op TV één dat vanavond zijn start kent. Er zijn nogal wat Nederlanders voor wie de Vlaamse TV geen geheimen kent en die regelmatige kijkers zijn van bvb thuis en FC de Kampioenen
Bij ons staat het blog van Marian al lang bij de favorieten
Plezant nieuws speciaal voor de wandelaars van vorige week in Vosselaar ! Wekregen gisterenavond nog een berichtje van de koptrekker van de wandeling. En nog een heel plezant nieuwtje ook, Louis en Agnes zijn Opa en Oma geworden ! Voor de eerste maal.
Het is een flinke kleindochter geworden. Zaterdag hebben we het er nog over gehad en toen kon Louis me melden dat er een grote belangrijke gebeurtenis stond aan te komen deze week. Het is dus nog sneller gegaan dan voorzien.
Inderdaad, de eerste maal grootouder worden doe je maar éénmaal in je leven. We wensen Louis en Agnes en de Drentjes Gorky en Cato heel veel geluk en plezier met de kleine Katrijn. Nen dikke proficiat Louis en Agnes van ons allemaal .
(ik denk er aan om in het vervolg onder de moppen getekend met L.M., te tekenen met Opa )
Nog iets plezant, dat hebben we dan geleend van het Drentenforum. Een puppytest om te zien welke hond het best bij je past. Misschien kunnen de kandidaat puppykopers van ons de test eens doen ? Als we dan niets meer van hen horen weten we hoe laat het is.
Ikzelf heb de test gedaan en een flatcoated Retriever stond bij mij op één, er stond nog een verdwaalde Kuvasz en een Tibetaanse Mastiff tussen maar overigens waren het alle jachthonden.
De vraagstelling is soms wel komisch en kan je er eens goed mee lachen en het is plezant om te doen. Hier moet je klikken voor de test:http://tvdd.nl/ydd
Jan
Louis als aanvoerder van de troepen bij de Kaawpollekeswandeling
En dan nog voor een goed doel in het Afrikaanse Malawi. Dat kon vandaag in het Kempense Wechelderzande.
Het is hier in de streek ruim bekend dat de weduwe van de vermoorde dierenarts /vleeskeurder Karel Van Noppen, Mieke Hendrickx haar leven totaal heeft herschikt en naar Malawi in Afrika getrokken is. Zij heeft daar een schooltje en kleuteropvang gesticht. Maar daar zijn centen voor nodig.Op volgende links maakt U kennis met het project.
En daarom richtte de KWB van Wechel vandaag een wandeldag in om Miekes project terug wat adem te geven.
Je kon kiezen uit drie wandelingen, respectievelijk 5,3 km, 5,5 km, en 8 kilometer, vermits wij toch alle dagen wandelen lag het voor de hand dat wij dat daar gingen doen en gelijk het project steunen. Voor de belachelijke lage prijs van 1 euro steunde je het project al !
We waren met drie personen en drie honden, Belle was hoogzwanger thuisgebleven en wij waren met dejongskes weg. Ook Petra met haar labrador Fiep had ons gemaild dat ze met ons mee wilde wandelen. Petra en Fiep zijn wandelbekenden uit ons bos en Petra was in een ver verleden ooit in Malawi.
Bij het vertrek sneeuwde het zelfs en de temperatuur was echt winters (+1°C is niet echt warm) Maar de honden hielden er een flinke tred in en de aangelijnde baasjes dienden dus te volgen. Op goed een uur wandelen hadden we ons parcours van 5,5 km dus al in de voeten/poten.
Een koffietje en achteraf een kop Broccolisoep maakten de wandeling af. Met een frisse kop togen wij dan ook rond één uur terug richting Vosselaar. Daar wacht ons hoogzwanger moedertje Belle op ook nog een wandelingetje
Twee mannen lopen over straat beide hebben ze een hond aan de lijn de één met een Rottweiler en de ander met een Pekinees. Het is warm en de ene man zegt: "Zo, ik zou best wel zin in een pilsje willen hebben!" "Ja ik ook wel", zegt de ander, dus ze lopen naar het dichtstbijzijnde café toe. Bij de ingang staat een bordje 'verboden voor honden'. "Shit!" zegt de één, "nu moeten we eerst onze honden naar huis brengen." "Niets daarvan!" zegt de ander, "let maar op." Hij doet een donkere zonnebril op en gaat met de Rottweiler aan de lijn naar binnen. De cafébaas komt achter de bar weg en zegt streng: "Sorry verboden voor honden hier." "U wilt me toch niet gaan discrimineren omdat ik blind ben en een geleidehond nodig heb", zegt de man. "Een Rottweiler als blindegeleide hond? Dat zie je ook niet vaak", zegt de cafébaas. "Ja", zegt de man, "tegenwoordig experimenteren ze met allerlei rassen." "OK, dan zal het wel goed wezen, kom dan maar binnen", zegt de cafébaas. De andere man ziet dat het gelukt is en doet ook zn zonnebril op en loopt met het pekineesje aan de lijn naar binnen. "Sorry hier mogen geen honden komen", roept de cafébaas. "Ja maar dit is mijn geleidehond!" roept de man verontwaardigd. "Een Pekinees als geleidehond, dat geloof je toch niet!" roept de cafébaas. Zegt de man: "Een Pekinees? Een Pekinees?? Hebben ze mij verdomme een Pekinees gegeven!?"
De reactie van Jil op vorig bericht deed het baasje gisterenavond eens terug bladeren in de archieven van het blog. We gaan dan terug tot 1 oktober 2008 een zestal weken voor de komst van mijn eerste nestje puppys.
Het was toen het allereerste nestje ooit voor onze bazen maar ze hadden zich via veel kanalen geïnformeerd. Veel via het internet en ook veel via de Drentenvereniging.
Als je nu al die verhalen terug leest, hebben we, na ervaring te hebben opgedaan en al meer dan twee jaar met drie van die kleppers in huis niet zo veel fouten gemaakt destijds. Het zijn meer verbeteringen die we nu toepassen, zoals het wegen dat we nu kunnen doen tot de pups het huis uitgaan, naar hun eigenaars toe.
Toen hadden we enkel het kleine Weight Watchers weegschaaltje. Nu hebben we die professionele babyweegschaal en kunnen we tot 15 kg wegen, voordien was dat maar 1,5 kilogram.
De opmerking die Jil maakte over het gelijklopend gewicht van toen en nu klopt dus wel, enkel heeft het overlijden van Bas toen roet in het eten gegooid en stond ons hoofd niet zo op het gewicht van ons drachtig toekomstig moedertje. De gewichten van de laatste week kunnen we nergens terug vinden. Het zal wel hetzelfde geweest zijn vermits de voor historie ook dezelfde is.
Op dit moment is alles onder controle en we voelen ons geweldig gesteund door Nelly op wie we op elk moment van de dag kunnen rekenen om advies en steun, waarvoor uiteraard onze eeuwige dank !
Als je dan terug gaat tot één oktober merk je ook al dat de zaak Van Noppen de gemoederen bedaarden (we gaan dadelijk om 11 uur wandelen ten voordele van het project van Mieke, Karels weduwe, in Malawi) maar ook het bekende pollepelverhaal komt uit die periode !
We zegden het al, de baasjes zijn haast op alles voorbereid wanneer de pupjes komen, er mogen er zelfs meer dan zes komen, ons hoofdbestuur gaan ze niet hebben !
Vanmorgen zijn ze naar Goirle gereden, dat is de eerste gemeente in Nederland als je van Turnhout naar Tilburg rijdt .
In Goirle kan je een internetwinkel vinden waar je ook bij hen thuis je inkopen kan doen, http://www.jachthondenwinkel.nl/index.php?action=home&lang=NLdat is het internetadres waar je hoofdzakelijk jacht en honden spullen kan vinden. Nu heeft het baasje nog wel kleding genoeg (waar m eigenlijk niet meer in kan, maar daar gaan we het nog wel eens over hebben) en gaan jagen doet m ook niet dadelijk.
Maar bij het laatste nestbezoek dat hij deed bij Mevr. Dooren in Leopoldsburg zag het baasje dat al die pups een verschillende kleur halsbandjes droegen. Nu had ons baasje die bandjes al eens op net internet gezien maar hij wist niet meer waar en het internet is zo verdomd groot.
Maar geen nood, Ali had die bandjes gekocht via het internet bij Hunter & co in Goirle. Reden te meer om de site nog eens op te zoeken en wat merkt het baasje dan nog, ze hebben dit weekend nog opendeur ook. Voor iedere bezoeker een cadeautje en 10% korting .
Dus trok het hoofdbestuur naar Goirle en bracht twee kaartjes met elk zes puppybandjes mee naar Vosselaar. Zes met primaire kleuren als rood, blauw, geel enz en nog een kaart met bandjes in pastelkleuren. t Baasje heeft al gezegd, de primaire kleuren voor de reutjes en de pastelletjes voor de meisjes.
Marian van het Max en Bente blog kan dus gerust zijn, zelfs als het elf pupjes, ofwel de Belgische voetbalploeg , dan nog kan ieder zijn eigen originele kleurtje hebben ! http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/ (daar kan je zelfs deze week de 20.000° bezoeker worden)
Een man ligt na een ernstig ongeval al weken in coma en zijn vrouw wijkt geen minuut van zijn ziekbed. Op een dag komt de man bij bewustzijn en wenkt zijn vrouw meteen dichterbij. Hij fluistert haar zachtjes in het oor: 'In alle kwade dagen bleef jij bij mij; toen ik ontslagen werd op mijn werk, was je er voor mij...' 'Toen later mijn zaak failliet ging, heb je me niet in de steek gelaten, maar me gesteund.' 'Toen ons huis afbrandde, zijn we samen meteen ander onderdak gaan zoeken...' Zelfs toen mijn gezondheid slechter en ik erg chagrijnig werd, bleef je steeds aan mijn zijde...' En nu sta je hier weer aan mijn bed.. Ik heb er nu lang over nagedacht en weet je wat ik denk? De ogen van de vrouw vullen zich met tranen van ontroering. 'Zeg het maar mijn lief schatje, zeg het maar....' zegt ze snikkend.
We hadden het gisteren al over de weegschalen hier in huis bij de voorbereidingen vande bevalling. Gisterenmiddag ben ik met het baasje mogen meegaan met de auto naar Beerse waar het baasje nog een boodschap moest doen.
De reden waarom juist ik mee mocht was omdat ons baasje nog eens wou gebruik maken van de geijkte weegschaal van het Binnenhof onze dierenkliniek.
Toen wij voor de eerste echo, op drie weken dracht, daar waren gaf de weegschaal nog 29 kilo aan. Drie weken later, na zes weken bij de tweede echo, was dat al 32,3 kg.
Gisteren na zeven weken + één dag, gaf de weegschaal 34 kg aan. De pupjes zorgen er voor dat ik echt geweldig bijkom in gewicht. Niets abnormaal in feite, de laatste twee weken groeien de pups enorm, en dat zie en voel je, en kan je zelfs afwegen !
Ja, ons baasje heeft alles goed in de gaten gehouden tot nog toe en het vrouwtje schrijft alle nieuwe gegevens nauwgezet op in haar carnetje
Nog twaalf dagen zegt ons baasje, elke dag eentje minder tellen we af naar 3 maart. Dan zijn we uitgerekend volgens het gemiddelde van 63 dagen dracht voor een hond. Maar het kan ook vroeger zijn, als het later gaat worden dan zal dr. Nelly al snel ingeschakeld worden is mijn gedacht, het hoofdbestuur hier kennende !...
Daarstraks was ik alleen met het baasje gaan wandelen, t vrouwtje was nog aan het werk in het buurthuis en dan doet het baasje eerst de wandeling met mij en dan nadien met Hera en Heros.
Toen we bijna aan het bos waren zagen we de choco labrador, die schuldig was dat wij ons baasje enkele weken geleden door de modder sleurden links uit het bos kwam met zijn baasje. Rechts aan de overkant van de baan uit het andere bos kwam een Jack Russell met zijn baasje. Uit tegenovergestelde richting kwam een mevrouwtje met een BMW uit de bocht
Das geen verhaal zul je zeggen maar Jack was niet aangelijnd ! ! ! Die neemt een sprint richting choco en mij en daar komt dus ook nog een BMW op de proppen, Nu is het al wel spannender vinden wij. Mevrouwtje gaat met beide voeten op de rem staan maar Jack loopt in vliegend vaart knal onder die BMW ! ! !
Ons baasje zijn hart sloeg over, de baas van Jack liet een kreet en de baas van choco was er ook niet goed van. Ook het mevrouwtje van de BMW was van de kook, hoewel ze totaal geen schuld had. Zij had haar auto dadelijk geparkeerd en was danig onder de indruk.
En jack zal je zeggen ? Die is als een hazewind op zn korte pootjes terug naar huis gespurt. Die bleek totaal niets te mankeren hoewel hij een flinke bots met de BMW heeft gemaakt. Een van de dagen komen we die nog wel eens tegen want het is ook en van de vaste gebruikers van het bos, dan informeren we nog wel eens met Jacks toestand. Aan de BMW was alvast geen schade te merken
Sensatie tijdens de wandeling, t is lang geleden zon emotie
De voorbereidingen voor de bevalling vorderen gestaag, elke dag iets meer maar nooit spectaculair.
Gisteren heeft het vrouwtje de werpkist gereinigd en ontsmet met Dettol, daar is ze toch even mee zoet geweest. Het is dan ook een behoorlijk groot en zwaar geval die werpkist.
Na het gaan ontbijten gisteren zijn de baasjes nog langs tante Rita gereden om het digitale weegschaaltje van de Weight Watchers op te halen. Dat schaaltje heeft vorige keer ook de eerste weken dienst gedaan toen we het H-nestje hadden.
Het H-nestje wil zeggen het nestje van o.a. Hera en Heros, het nestje uit het jaar 2008 zeg maar.
Het nestje dat er nu staat aan te komen gaat dan ook het K-nestje zijn. Eén van de toekomstige pupjes heeft nu al een naam. Anton en Gonda hebben voor hun pupje al een K-naam gekozen. Uitbrengen doen we het echter niet, dat moeten ze zelf maar aan de wereld melden
t Baasje is wel heel goed bezig, zelfs de warmwaterkruik, die de pupjes moet warm houden tijdens de bevalling is al uitgetest op lekken. De kruik is dan ook in twee jaar, sinds het vorige nestje, niet uit de kast geweest.
Ondertussen zet mijn lijf meer en meer uit, ik heb ons baasje mij al mijn olifantje horen noemen. Het was liefkozend bedoeld en het is zo dat ik me soms ook zo voel
Natuurlijk hebben we naar ons blogmaatje gekeken daarjuist op één TV. Nu is ter Duinen één van de beste zo niet de meest vermaarde hotel/kokschool van België. Een rondleiding door een oud leerling is dan steeds mooi meegenomen als kennismaking met het grote publiek.
Fons stapte rond en gaf toelichting van hoe het er vroeger aan toe ging en bezocht ook zijn vroegere kamer waar hij als intern leerling verbleef.
Dat Fons van chemie hield was mij al vagelijk bekend, maar dat hij destijds op school al terroristische neigingen had was me niet bekend. Bommen maken en bomen opblazen zijn nu toch niet dadelijk dagelijkse bezigheden van jeugdige koks in spe.
En dan maar afgeven op de hedendaagse jeugd !
Jan
Ps: de fotos zijn van het scherm gefotografeerd, de kwaliteit is dus navenant
Ons baasje kreeg vijf minuten geleden een telefoontje om te melden dat zijn blogmaatje Fons Nicolay van het keukenweetjes- en keukenverhalen blog vanavond te zien is in man bijt hond
Fons gaat de TV mensen rondleiden in zijn oude kokschool ter Duinen in De Panne.
Dus mensen, lieve Bas & Belle bloglezers, dadelijk na het nieuws van zeven uur op TV één kijken naar Man bijt hond met als gastster Dé Fons
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
