Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
11-04-2011
De eerste maal op gras
De eerste maal op gras
Als je ooit eens plezier wil maken moet je pupjes van zes weken op kort gemaaid gazon zetten. Dat is hier deze namiddag gebeurd en we hebben ons te pletter gelachen met de gekke capriolen van ons negental.
Waar de eerste minuten wat aarzelend en afwachtend werd rond gekeken, zo op een manier van wat is me dat hierwat durven die andere allemaal wat gaat het baasje hier van zeggen Je zag het aan de pupjes, ze waren alle hun kluts kwijt.
Tot het baasje ook over de draadafsluiting stapt en aan de andere zijde van waar de pups zitten gaat staan en in zijn handen klapt Negen huppeldingskes stormen dan op hun korte pootjes op de baas en het handgeklap af. Springend, lopend, buitelend, zo komen ze aan de andere kant van het grasperk.
Ook Heros die het grasperkje als zijn privébezit beschouwd omdat hij de enige is die over de afsluitdraad springt, zich met het kleine spul gaat bemoeien is de pret helemaal volledig. Een grote die je aan de staart mag hangen, of naar de oren springen, wat is er fijner voor jonge Drentjes ?
Als ze dan hun diner van Hills puppybrokken met blikvoer gemengd ook nog eens op het gazon gepresenteerd krijgen is de lol helemaal het einde.
Volgens het hoofdbestuur moeten we hen morgen niet dwingen om naar het perkje te trekken !
Midden januari was hij hier samen met zijn baasje Marian nog bij ons te gast hier in Vosselaar . Zijn maatje Bente was toen twee maanden er voor overleden en Marian wou eens kennis maken met Belle waarvan we toen haast zeker waren dat ze drachtig was.
We hebben toen met zeven Drenten en Max nog een wandeling gemaakt waarvan de fotos hier op het Bas en Belleblog, op het Max en Bente blog en het Drentenforum te zien waren.http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/
Vorige week meldde Marian dat het na de dag van het Drentenforum weekend slechter begon te gaan met Max. Hij at nog amper en ook de dierenarts had er geen goed oog in.
Vandaag vinden we op het Max en Bente blog dit onderstaand bericht. Het is triest maar zeer moedig van Marian om haar directeur te besparen van meer leed en pijn. En zestien jaar is een mooie leeftijd voor Max die werkelijk een Herenleven heeft gehad bij Marian.
Het gaat je goed over de regenboogbrug Max, je gaat naar Bente en doe ook onze Bas ge groeten
11-04-2011
We gaan afscheid nemen
Na ruim 16 mooie en goede jaren gaan Max en ik vandaag afscheid van elkaar nemen. Voor Max is het mooi geweest en dus mag hij zoals hij zelf aangeeft door allerlei dingen de reis naar zijn vrienden maken die hem ongetwijfeld daar over de brug zullen opwachten en zullen vertellen waar de meeste konijntjes zitten.
Lieve,lieve Max wat zal ik je verschrikkelijk missen jongen! Dag manneke.
Het is hen gelukt, ze hebben de baasjes te grazen gehad. De zak van speciale puppybrokjes van Hills die men bij de dierenkliniek voor ons hadden besteld, is voortijdig leeg geraakt.
Deze morgen heeft het baasje de laatste brokjes in hun schaal geschud, goed geschud want er was helemaal niet genoeg om iedereen het nodige te geven.
Zo dadelijk, om negen uur, zal ons baasje voor de deur van de Zoomart/Maxizoo staan om zich opnieuw te bevoorraden met een grote zak voer. Wij krijgen meermaals de vraag wat en hoeveel eten zulke hondjes vanaf vandaag is het antwoord veel, veel te veel.
Zij krijgen nu goed twee weken die brokjes, in verschillende vormen zelfs. Ze hebben ze al gewoon te eten gekregen zoals ze uit de zak komen, in het begin was dat geblended en gemengd met puppymelk, maar ook geweekt in puppymelk tot ze wat mals ware in het tussenstadium.
Honger hebben de arme (?) hondjes echter niet moeten lijden deze morgen. Bij het naar binnen komen van het terras naar hun benches en mandjes binnen in de woonkamer was het voor hen de laatste dagen een sport om onderweg, in de keuken te ontsnappen van de normale route. Dan waren ze vlakbij het eten van de grote Drenten en daar durfde zoal wel eens iets in blijven liggen. Tot het kleine grut daar passeerde, dan waren ook die kommen uitgekuist ! ! !
Ze hebben vanmorgen dus ook van lieverlede met de groten samen Pedigree met kip gekregen. Even later lagen ze dan ook alle negen vreedzaam te knorren op hun kussens.
Ze vragen elke dag, haast elk uur meer werk van de baasjes. Gisterenavond is het 1u30 geworden voor alles terug netjes was voor de nacht. Hoopje hier, hoopje daar en los door een ander hoopje heen gelopen
Die hoopjes worden dan ook elke dag groter, hier is gisteren het idee geopperd wat dat zou geven als de mensen in verhouding tot hun grootte evenveel hoopjes zouden produceren. Conclusie, het mestactieplan zou meer van toepassing zijn op de mensen dan op de veestapel !
En ondertussen poetsen we maar verder, netjes moet het blijven, das deboodschap !
Lichamelijke training is hier een activiteit die samen met slapen de hoofdmoot van het dagelijks leven. Ze vechten wat af die kleine dupjes, terwijl ze hun krachten meten met elkaar, oefenen ze gelijk in wie het meeste lawaai kan maken. Enkele dagen geleden was het nog alleen piepen en krijsen, nu zijn er al verschillende die een heuse blaf ten gehore brengen.
We hebben wel geweldig veel geluk met het schitterende weer. De pups brengen nu toch wel vlotweg 10 uren per dag buiten onder het overdekte terras door. Ze spelen daar rustig uit de wind en toch lekker in het zonnetje. Dat samen met het buikje vol maakt dat gelukkige pups zo te zien !
Veel bezoek over de vloer, allemaal pupjes kijken en snuiven. En vooral, voor ons dan toch hopen hoopjes opkuisen. Vandaag hadden we met dat laatste wel veel hulp van Gonda en Anton die hun Kyra-Belle nog maar eens een bezoekje brachten.
Ook Fred en Viv, kameraden sinds jaren kwamen de groei van de pupjes nog eens in levende lijve bekijken. Wanneer dan ook Jos en haar dochter Linde ons kwamen nbezoeken wisten we haast zeker dat het laatavond blog bericht er zou overschieten vandaag.
Maar niet getreurd, we hebben nog wat mooie fotos geschoten vandaag , en die gaan we hieronder nog even presenteren.
Kyra-Luna, het teefje dat binnen twee weken naar Minderhout verhuist naar Inge en Yvonne is vannacht op stap geweest uit de ren waar ze normaliter in moeten SLAPEN.
Het hele verhaal zit zo in elkaar In onze poging de pups zindelijk te maken zijn er ups en downs, de laatste twee dagen waren er uit de laatste reeks, de downs dus. Het baasje wil daar wat aan verhelpen door de pups niet zo laat meer te laten eten en ze nadien nog tweemaal uit te laten.
Ook slaapt m de laatste nachten nogal licht en het minste dat er beneden wat puppy lawaai is trekt hij naar beneden om de pups uit te laten. Vannacht was dat om 2 uur en om kwart na vijf.
Als hij dan niet te lang treuzelt is m de pups voor en blijft het binnen relatief proper. Het terras is nadien wel herschapen in een vlakte met niets dan hoopjes !
Terwijl het baasje dus hoopjes staat te ruimen heeft haantje de voorste Kyra-Luna de kans gezien om langs het hek te glippen en recht naar de zetel te spurten waar Belle juist voordien terug gaan liggen is. En daar staat ze dan, rechtop te kijken naar haar moeder met vragende ogen van mag ik er bij jou niet bij komen liggen. Konsekwent als ze is denkt Belle Die tijd heb je gehad meisje, ik heb vijf weken dag en nacht bij jullie gelegen, t is welletjes geweest. En als het dan toch niet lukt begint ze maar aan het leder van de zetel te bijten.
De baasjes zullen de aanschaf van een nieuw salon nog maar even uitstellen tot Kikki tot de jaren van verstand gekomen is. Dat lijkt ons wel de beste oplossing !
Ze worden steeds groter, sneller en slimmer, die pupjes van ons. En nog wel op zon wijze dat zowel de baasjes als Belle & co af en toe al eens grommen.
Neem nu de maaltijden als er eentje zijn luide klep open trekt dan heb je in geen tijd een concert van negen sopraan pupjes stemmen. Zingen kunnen ze niet maar piepen des te beter, en ook durt er al eens een blaf aan het concert toevoegen.
Nu is het ook zo dat de meesten feilloos de weg naar buiten en dus ook naar de eetschalen kunnen vinden. Maar er zijn er ook die weten dat Belle & co ook eten krijgen, dat die kommen in de keuken staan tegen de verwarming.
Ze weten ook dat er al eens lekkere dingen in blijven liggen en dat ze er bij kunnen als ze op hun achterste pootjes gaan staan. Overmorgen worden ze zes weken die kleine dreumessen en je kan je niet voorstellen hoe doortrapt ze al zijn. En neen dames, nu niet dadelijk steigeren, het zijnniet alleen de teefjes, ook de mannetjes doen ijverig mee. Hoewel de teefjes in de meerderheid zijn
t Baasje zegt dan ook dat het niet lang gaat duren dat ze zulk duur puppie eten van Hills blijven krijgen als ze om de hoek in de keukenPedigreebrokken van de groten komen stelen !
Acht weken heeft ze er achter gevraagd als ze me zag, onderweg naar school, in de krantenwinkel van haar ouders, als ze met Dymphna naar de pupjes kwam kijken. En steeds dezelfde vraag Jan het is dit jaar het jaar van de K voor de pupjes, er zal toch wel een Kiki bij zijn bij de teefjes hé ?
Daarstraks bij Nelly als we de gegevens van pups en eigenaars moesten doorgegeven hebben we de knoop doorgehakt. Het blauwe halsbandje gaat door het leven gaan als Kikki en ze blijft bij moeder Belle, tante Hera en nonkel Heros. Op haar paspoort staat Simonne als eigenaar !
Daarstraks toen ik een krant ging kopen heb ik het moeder Carine gezegd van Kikki en dat Kiki doopmeter mocht zijn. Maar ook dat het verplichtingen met zich meebrengt zoals wandelen met de pup, cadeautje op 27 februari de verjaardag, cadeautje met Nieuwjaar enzoverder. Al wat een goede doopmeter moet doen hebben we opgenoemd en kiki blijft overtuigd, zij is de meter van Kikki.
Het ging zelfs zover toen Kikki een sigaartje produceerde bleek dat ook een taak van de meter te zijn en prompt kwam de keukenrol te voorschijn en poetste Kiki het drolletje weg. Zo kan Drentjes fokken ook nog educatief zijn voor de jeugd, blijkt telkens weer een geval van motivatie te zijn. Den baas is t nog niet verleerd hoor je dan zeggen, en dan krult die zijn neus nog maar eens te meer !
Vandaag zijn de pups voor de eerste maal uithuizig geweest. Met zn allen en moeder Belle zijn we een dorp verder , naar Beerse gegaan om onze verplichte chipping te ondergaan.
Gelijk kregen we dan de eerste puppyvaccinatie die we normaal op zes weken moeten krijgen. Op 12 weken volgt dan een tweede vaccinatie en de derde krijgen we op 18 weken
Die vaccinatie die was probleemloos, prik en het was over. Die chip in de hals is andere koek. Die naald is zon driemaal zo dik als een normale injectienaald en de chip moet geïnjecteerd worden in spier, niet tussen vel en vlees want dan kan de chip op wandel gaan. Het is de bedoeling dat de chip zich aan de linkerkant van de hals zit. Maakt het later ook makkelijker als de hond dient geïdentificeerd te worden.
Dat die prik pijnlijker is dan de gewone vaccinatie blijkt wel uit de kreet die elke pup gaf bij het inspuiten. Maar het was maar één krijs, en tegen het moment dat Nelly de chip controleerde was het leed al geleden.
En dan is er nog ander groot nieuws ! ! !Kikki blijft bij ons . Kikki is het hondje met het blauwe halsbandje. Het hondje dat ons baasje nog verschillende dagen heeft moeten voederen met het papflesje toen al de andere pups hun puppymelk al zelfstandig opslabberden.
Morgen meer nieuws over Kikki.
Belle & co ps: speciaal voor Gonda, we hadden bezoek, uiteraard voor de pupjes. Daarom was het bericht wat later ... (lol)
- De rechter: naam,voornaam,leeftijd? - De prostituee: Dobrovska, Sofia, 34 jaar. - De rechter: nationaliteit? - De prostituee: Poolse - De rechter : Beroep? - De prostituee: MAAR ALLEE JANTJE !!!!!!!!!!!!
Vandaag gaat de familie Belleferronekes voor de eerste maal op uitstap. De Franse bench van Heros staat al van eergisteren achteraan in de auto. Het baasje wilde erg goed op tijd de maat nemen om op het laatste moment niet voor verrassingen te staan.
De reutjes gaan de rit maken in de stoffen plooi/reisbench, die heeft het baasje twee jaar en een half terug gekocht voor het vorige nestje. Toen was de rit iets langer, dat was toen 800 kilometer naar de Franse Charente om het Nieuwjaar 2008/2009 te gaan vieren!
Vandaag gaat de reis naar Beerse, naar de dierenkliniek het Binnenhof waar dr. Nelly de pups gaat chippen en waar ze gaan voor de eerste vaccinatie.Een plezierreisje gaat het dus niet worden.
Het baasje heeft de reutjes en teefjes gescheiden omdat ze ten eerste niet meer met negen hondjes in één bench kunnen en wanneer dat wel zou gaan de bench zo zwaar zou worden dat ze niet meer uit de auto kon gehoffen worden ! De pups wegen nu alle tussen de 3,2 en de 3,7 kg en dat maal negen + de bench, daar bedankt het baasje tegenwoordig voor.
En dan kunnen de werkzaamheden voor het bekomen van de stambomen beginnen, de chip/DNA keurder moet dan langskomen. Wij hebben chipcontrole voor alle pups aangevraagd, kost iets meer maar de pups hebben dan vanafde start een DNA code die dan later niet meer moet aangevraagd worden indien er met deze hondjes eventueel ook een nestje gefokt gaat worden. Een extra service naar de eigenaars toe zullen we het maar noemen.
Maar eerst maar eens naar Nelly toe, fotos en wedervaren straks op deze plaats! ! !
Belle & co
Buikje vol, wij bekijken het wel vanuit de hoogte...
Da's lang geleden zo in deze mand, en dan zoals toen puppy's likken...
Met eten morsen we niet, Belle ruimt de overschotjes op...
En het waren dan ook nog eens heksentoeren uithalen om overal tijdig te komen. Maar alleen het blog heeft er even onder geleden.
t Baasje heeft vanmorgen de toer van Noord Brabant gedaan. Hij begon al met een afspraak om 10 uur in Veldhoven, daarna naar Oirschot, langs Tilburg en Goirle terug naar Vosselaar. Toch wel een toer waar hij drie uur mee zoet was.
En al die bloglezers maar denken dat t baasje waarschijnlijk in zijn nieuw boek verdwaald was. Niks daarvan, hij was de tank van de auto aan het leegrijden zegt m dan zelf.
Het zijn hoofdzakelijk fotos die vorige zondag genomen zijn. Gonda en Anton komen trouwens elk weekend naar hun kleine(?) spruit kijken. Als je dan de fotos ziet die bvb woensdag genomen zijn, en je vergelijkt die met de fotos van zondag dan is dat net of we hebben het over een ander nestje. Zo zit er verandering in de hondjes op dit moment.
Nog twee weken en een half Gonda, en Kyra-Belle verhuist naar de buurt van Nijmegen, naar jullie stulpje. Ondertussen dragen wij er zorg voor alsof ze hier zou blijven wonen bij moeder Belle en tante Hera en nonkel Heros
Sinds vandaag proberen we, met nog meer aandacht als voordien te vermijden dat de pupjes hun plasjes binnen doen op de kranten. Dat deden ze voor hun leeftijd van vijf weken al voortreffelijk. In elk geval beter dan dat je van zulke pupjes mocht verwachten.
Nu letten we er op dat , wanneer de pupjes janken aan het hek w zo snel mogelijk de kabaal maker oppakken en buiten zetten. Tot nu toe hebben we al telkenmale resultaat gehad.
Hondje geeft te kennen dat hij/zij buiten wil, oppakken en buitenzetten en het plasje of het kakje volgt terstond . Als zij dat nu al doen staan we al heel ver. Desnoods staan we er midden in de nacht voor op om ze dan eens uit te laten.
Nu al verwachten dat de pupjes alles zeven tot acht uur kunnen ophouden is werkelijk er over. Dat is het onmogelijke vragen. Maar wat het belangrijkste is, is het feit dat ze aangeven dat er iets moet gedaan worden !
Nu moeten we wel bekennen dat we er zelf ook van staan te kijken, bij het vorige nestje, dat met Hera en Heros was het ook zo dat ze voor 85 % zindelijk waren op acht weken. Maar niet zoals deze, na vijf weken en een half.
Nu de toekomstige eigenaars nog opmerkzaam maken op de op te volgen signalen en het is voor de bakker zoals ze over de grens het zeggen !
Een non neemt een taxi naar Brussel en merkt dat de knappe chauffeur haar voortdurend in 't oog heeft.
Ze vraagt hem waarom hij haar constant zo intens bekijkt.
Hij antwoordt: "Ik wil u iets bekennen maar ik wil u niet in verlegenheid brengen".
Ze stelt hem gerust: "Mijn zoon, ge kunt me niet kwetsen, als je non was en zo oud als ik heb je zo goed als alles al gezien en gehoord. Ik weet zeker dat je me niets kan zeggen of vragen dat voor mij beledigend of kwetsend kan zijn". Hij: "Wel, ik droom altijd opnieuw dat een kloosterlinge me heel passioneel kust". De non: "Wel, dan kijken we wat daaraan kan gedaan worden. Eerst en vooral moet je vrijgezel zijn en daarnaast ook katholiek". De taxichauffeur, al helemaal opgegeild, antwoordt: "Jaja, ik ben vrijgezel en katholiek!" "Ok", zegt de non "sla maar de eerstvolgende landweg in". Daar voldoet ze zijn fantasie met een overtuiging die de meest geroutineerde straatmadelief zou doen blozen. Als ze de weg verder zetten begint de chauffeur te wenen. "Mijn kind", zegt de non "waarom huil je nu toch?". "Vergeef me dat ik gezondigd heb. Ik moet bekennen dat ik gelogen heb: ik ben getrouwd en ben een jood". De non antwoordt: "Trek het je niet aan. Ik heet Dirk, ben homo en ik ben op weg naar 't carnaval in Aalst ".
In de paar weken dat we nu bezoek toelaten bij de pups zijn er door de ouders van de bezoekende kinderen al een pak fotos gemaakt. Heel mooie fotos die we jullie zeker niet willen onthouden.
Per ongeluk zijn we er deze morgen achter gekomen dat de pups ook graag een boterhammetje lusten. Elke morgen krijgen Belle, Hera en Heros oud brood in hun kom. Die zijn daar verzot op, en het liefst zo oud en hard mogelijk.
Nu was daar deze morgen een korstje uit de kom gevallen zonder dat we er erg in hadden, of die grote loebassen hebben dat korstje daar laten vallen bij het passeren, wij weten het niet en het is ook niet van levensbelang.
Even later zien we dat één van de pups op dat korstje aan het knabbelen is Dat brengt het hoofdbestuur op het idee van nog enkele korsten in de ren te leggen voor wie het belieft. Op geen tijd waren alle pups boterhammetjes aan het eten.
Deze namiddag hebben ze dan ook voor de eerste maal puppybrokken gekregen die we de eerste malen wel gaan laten weken in puppymelk. Kwestie van niet in éénmaal van het papje naar harde brokken te moeten overstappen. En eten doen ze als de beste, nog niet eenmaal hebben ze iets laten staan. Wat wel is dat het vrouwtje telkens eten moet bij maken omdat de schalen snel leeg zijn.
Dat was gisteren al, t baasje heeft er gisteren geen melding van kunnen maken omdat het onbeleefd is van je bezoek zo maar te laten zitten en aan het blog gaan werken.
We hadden veel bezoek gisteren, het begon al voor elf uur toen tante Marleen en nichtjeJoke met kleine Cas ons kwam bezoeken. En zo ging het door tot na acht uur s avonds.
Zo had Roswitha voor ons piepballetjes als cadeau . Voor elk pupje een balletje, dat gaan we meekrijgen als we naar onze nieuwe baasjes verhuizen vertelt ons baasje. Dat gaat al een flinke valies worden als we verhuizen. Van dokter Nelly kregen we een welkomstpakket van Hills met brokjes die we nu ook krijgen. Daar was ook nog blikvoer van dezelfde fabrikant bij en van Nelly deed er van haarzelf nog een flostouw bij.
Ook het baasje ging op cadeautjes jacht en deed er ook nog een balletje bij en ook nog voor elk pupje een eerste leibandje. Ook het boekje de Drentsche Patrijshond kregen de eigenaars al mee bij een bezoek.
We kunnen als het ware hier gewoon met volledige uitrustingbuiten stappen. Maar eerst moeten we nog drie weken bij ons moe blijven. Goed voor de socialisatie zegt het baasje. Wat socialisatie is weten we niet, lekker is het in elk geval niet want we hebben het nog niet in onze eetkom gevonden.
Donderdag krijgen we nog enkele pikuren. Er is er één bij met een dikke naald, das voor de chip zegt het baasje. Dat is verplicht en het laat toe dat men ons altijd bij het baasje kan terug brengen moesten we verloren gelopen zijn. Het is als het ware een paspoort die we onderhuids in onze hals met ons meedragen.
Maar tegen dat we zover zijn kan er nog veel gebeuren in pupjesland !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
