er zijn blogs die mij diep raken en telkens opnieuw aantrekken. het verhaal van mensen die in voelbare taal hun pijn en verdriet
uitschrijven lijkt soms een spiegel waarin ik mezelf herken. ik zou al wat zij uitschrijven zacht willen uitwissen en met hen meestappen
naar een plaats van vrede en liefde. maar zo zit het hier blijkbaar niet in elkaar. elke dag leeft zijn eigen leven en elke mens ondergaat en
kiest en zoekt. misschien staat morgen jouw en mijn hemel vol sterren.
Herman
Reacties op bericht (3)
08-02-2012
Herman
rakend emotioneel mooi
liefs
08-02-2012 om 22:35
geschreven door verhavert
07-02-2012
Een fijne Dinsdag kom ik je wensen lieve vriend
Herman dit heb je weer prachtig geschreven,
ja er is veel pijn en verdriet in het leven he
Als een bloem zo is het leven 't Begin is teer en klein De 1 die bloeit uitbundig De ander geurt heel fijn Sommige bloemen blijven lang Weer andere blijven maar even Vraag niet bij welke groep je hoort Want dat is het geheim van het leven Nikki
07-02-2012 om 14:44
geschreven door Nikki
bedankt
Op onze eigen manier, zijn we allemaal samen op weg, steunen elkaar door een woordje van meeleven, een gouden tip, een beetje goeie raad en een virtuele schouder om je hoofd op te rusten te kunnen leggen. Het leven geeft, maar het neemt ook veel en toch blijft het de moeite om stappen te zetten en loont het de moeite om naar elkaar te kijken en naar elkaar te reiken .... zelfs in blogland. Bedankt omdat je er bent.. Groetjes patricia
dwaallicht
