hij heeft zijn begrenzing in de grenzeloosheid van de aarde gelegd en haar gekneed.
in elke groeve van zijn doorleefd gelaat schuilt zijn verlangen naar vasthouden en loslaten.
Hij ontmoet de Andere in zijn beeltenis als een gave aan geliefden die tussen zijn vingers
wegglijden in wat hij maakt voor altijd: zichzelf in stof en as. als de zon ondergaat begint de nacht voor eeuwig.
niets is nog wat het schijnt, nu pas begint het wonder.
herman
Reacties op bericht (2)
07-11-2012
een nadenkertje
Dag Herman,
Elke dag kom ik even op je blog en telkens probeer ik me in te beelden wat je precies met die mooie zinnen wil vertellen.Iedereen mag er het zijne van denken hé maar voor mij zijn ze altijd zeer byzonder mooi.
Weet je wat ik me ook afvraag?Je fan Nikki....schrijft ze haar tekstjes ook zelf?Dan heeft ze ook die gave om mooi te schrijven.Dank je wel allebei.
Groetjes
Lucy
07-11-2012 om 11:25
geschreven door lucy
05-11-2012
Fijne nieuwe week lieve vriend
Wat is me dit weer mooi geschreven Herman
De kans als het zou mogen en ik kreeg de kans hoe zou ik het dan doen zou ik weigeren zou ik doorgaan zou ik praten zou ik vergeven zou ik aangeven dus als het echt zou mogen en ik kreeg de kans dan zou ik het anders doen! Nikki