Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Geniet van 'gewone dingen'. In je hart weet je dat prachtige, gewone dingen je gelukkig kunnen maken en je troost kunnen bieden. Laat je hart deze boodschap overbrengen naar je hoofd.
Genoten heb ik vanmorgen onder het wandelen met Rocky
Wandelen mag ik het niet noemen ik was gewoon sloom op het pad aan het kuieren.
De ganzen hadden vergadering op het weiland, dat gaf wel wat herrie er vlogen zelf twee ganzen op en al gakkend bespraken ze dingen die de andere niet mochten horen, na een rondje al gakkend vliegen, streken ze weer neer bij de anderen. Soms zou ik wel eens willen horen wat ze allemaal te bespreken hebben.
Er waren ook twee ooievaars neer gestreken op het weiland, even heb ik gedacht Onze Lieve Heer heeft ons vervangers gegeven voor de zwanen familie
Dat is niet logisch denken de ooievaars hebben nu eenmaal een nest op een grote paalhelaas hebben we die niet in voorraad op het weiland .
Ik wou niet naar binnen , wilde zolang mogelijk de zon op mijn gezicht voelen luisteren naar de geluiden, de rust voelen, (terwijl ik juist zon drukte makerben)Rocky voelde dat schijnbaar ook, ging met elk hondje mee wandelen, ging stoer met 'n hond achter een kat aan,( wat hij nooit zou doen als hij alleen is, veels te bang voor poezen) wil niet komen als ik hem roep ik begrijp hemga gewoon richting tuin, ja hoor daar komt Rocky.
Zijn pootjes en buik zijn kledder nat, even alles afdrogen nogwat langer strelengoed voor Rockygoedvoor mij . Nu samen, (Rocky naast mijn voeten op zijn kusentje en ik achter )de computer.
Voor de zoveelste keer heb ik de verleiding van pudding niet kunnen weerstaan. Ik ga al bijna niet naar de winkel in mijn eentje omdat ik weet dat het duiveltje van verleiding altijd te voorschijn springt als ik in de winkel loop.
Ik had 10 euro geleend van de buurvrouw, omdat in een verjaardag envelop te doen voor mijn vriendje Donny, ik had een briefje van 20 euro dat wilde ik wisselen, Ik kon het niet in het envelopje doen, geven en dan zeggen ik wil 10 euro terug. De buurvrouw kon het niet wisselen ze had maar 1 tientje, neem dat dan maar ik krijg het later wel terug. Ik wou dat zo gauw mogelijk weer terug geven dus ging ik de 20 wisselen in de winkel.
Ik had natuurlijk meteen naar de kassa moeten lopen, dat deed ik dus NIET. Ik kom langs de toetjes (hoe is het mogelijk, mijn benen liepen er gewoon naar toe) Daar stond ze dan te stralen, in haar roze jurkje met een rode rand . Mijn armen strekte zich uit naar haar en heb haar liefdevol meegenomen. Wat heb ik zalig gegeten, (een restje, kliekje,klein beetje) zuurkool had ik nog staan, dat heb ik warm gemaakt een knapperig puntje wit brood in plakjes gesneden boter er op, daarop de warme zuurkool, gewoon zalig,
dan het hoogtepunt van mijn 3 sterren diner! Het roze toetje met haar rode randje
Hé waar is die ene helft?
Die is al opgesmikkeld voor dat het toetje in de ijskast belande. Ik geef gewoon het verleiding duiveltje de schuld, Ik kan er echt niets aan doen,TOCH?
Je venstertjes zijn stuk, de luiken zijn gesloten, het licht ging uit - de draad is afgeknapt. Je kleine wereld bleef: de velden en de slooten, je hoepel en je bal - maar jij bent uitgestapt.
Nu ben je dood - weer in het niet verzonken. Waarom kwám je bij ons? O rebelsch verdriet - Je hebt je bekertje te gulzig uitgedronken - nu is het leeg - en tranen vullen 't niet.
Je was een ster, gevallen uit den hemel - God nam je weg - wij bukken voor zijn werk - Maar als zij komen met hun vroom gezemel dan zou ik vloeken kunnen op je zerk.
geschreven door D. de Vries. uit de bundel 'De dichter en de dood'
Het was schatje vóór en liefje na, op het strandje, de liefste woordjes en voortdurend hand in handje, maar toen ze op een klein terrasje gingen zitten met van die grote houten stoelen van die witte, stond zij te vloeken in wel zeventien cupletten, toen hij het meubel op haar blote voetjes zette.
Dit zijn de foto's van het "Vogelasiel de Paddestoel te Den Helder' als u meer wilt lezen over Harry en Mathilde kun u dit op google opzoeken . er staat een uitgebreid verslag op hun website.
Ik ben er weer, het was fijn en minder fijn in Kessel. Fijn om dat het de eerste dagen daar zo warm washet leek wel zomer. Minder fijn dat na een controle in het ziekenhuis voor zijn medicijnen, mijn vriend 3 dagen opgenomen moest worden in het zieken huis van Venlo. Dat was voor een algeheel onderzoek en aanpassing van de medicijnen. Daardoor bleef ik iets langer weg dan verwacht.
Het was nog spannend of we wel naar het weekend konden in Beekbergen om kennis te maken met de andere vakantiegangers , de 21 andere Campers, die samen met ons van af 16 mei tot eind juni een rond reis door Joegoslavië gaan maken . Maar we konden er heen het was machtig om te zien 21 campers allemaal bij elkaar op een veldje, de een groot de andere iets kleiner maar heel gezellig samen.
Ik kreeg het wel wat benauwd toen s avond na een heerlijke maaltijd de reis werd toegelicht. Nu komt het wel erg dicht bij, er moet zoveel geregeld worden, ja, ja het word nu echt serieus.
Onderweg, en in het prachtige bos waar de camping aan lag, heb ik natuurlijk weer heel wat fotos gemaakt. Die ga ik u allemaal laten zien maar vandaag zijn het er maar een paar.
Hallo daar zijn we dan weer. Heel blij om weer achter mijn vriend(vriendin) de pcte zitten, heel verdrietig omdat ik vanmiddag heb gehoord, dat tijdens mijn afwezigheidhet zwanen echtpaar die ik zo liefdevol; Harry en Mathilde gedoopt had, zijn geruimd.
Ergens heel ver in een stilte gebied zijn zeuitgezet, het is het voor hun bijna onmogelijk om terug te keren naar ons. Het is ook wel het beste als dat niet kan gebeuren, er zijn mensen die zo de pest aan die zwanen hadden, dat ze er alles aan gedaan hebben om ze weg te pesten, kinderen die Harry zoopgejaagd hebben dat hij op de straat weg te recht kwam en aan gereden is door een auto ( er werd over zijn poot heen gereden) dan is het maar het beste voor Harry en Mathilde dat ze hun geluk terug vinden in de natuur. Voor mij is het echt een ramp.
Geen jonge zwanen meer in de sloot, het was voor ons juist zo bijzonder om dat elk jaar weer mee te maken, die rot lui die zoveel kabaal hebben gemaakt zijn olie dom, begrijpen niet hoe bevoorrecht ze waren om dit speciale uit de natuur mee te maken, weten niet wat ze aangericht hebben.
Morgen schrijf ik meer over alles wat ik deze 14 dagen heb beleeft.
Liefde is lankmoedig en goedertieren; de liefde is niet afgunstig, zij praalt niet, zij beeldt zich niets in. Zij geeft niet om de schone schijn, zij zoekt niet wat haar niet aangaat, zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan. Zij verheugt zich niet over onrecht, maar vindt haar vreugde in de waarheid. Alles verdraagt zij, alles gelooft zij, alles hoopt zij, alles dult zij. De liefde vergaat nimmer.
Pff ik had vanmorgen wel even de bibber, ik ging naar mijn vrijwilligers werk, wist niet of die chagrijnige kok er was, ik heb geruild met iemand, vandaag werkte deze niet vriendelijk kok, gelukkig niet.
Harry onze zwanenman, heeft het flink op zijn heupen. Zo jammer want daar komen moeilijkheden door. Harry zwemt als een slag schip vlak langs de slootkant, hij komt er nu regelmatig uit en hapt zelf naar mensen die op de fiets zitten. Ik woon hier nu 7 jaar en heb dit elk jaar al meegemaakt, maar erzijn verschillende mensen die hier nog niet zo lang wonen erg bang voor Harry , die willen er alles aan doen om hem weg te krijgen.
De buurman die 7 jaar geleden het leed eigenlijk (niet kwaadwillig )heeft aangericht door de zwanen te gaan voeren, die heeft het nu gedaan bij de nieuwe bewoners. Vanmorgen werd er behoorlijk over geruzied.
Ik was met een buurvrouw meelopen om de zwaan even af te leiden en de zwaan hapte over de heg naar mij, zegt de nieuwe buurman die langs liep:
Els, zijn kop moet er af.
De buurman die de familie zwaan te eten geeft stond achter mij in zijn tuintje, werd ook boos, de zwanen zijn zowat zijn kinderen .
De verhoudingen worden er niet vriendelijker op.
Ik begrijp het van allebei de kanten, toch vind ik dat de nieuwe buren zich moeten aanpassen zo als het al 7 jaar gaat?
Het gaat over ongeveer twee maanden, een beschermende vader zwaan naar zijn vrouw en zijn toekomstige kinderen, en buren die even om moeten lopen. Als het nest er eenmaal is gaat er een lang stuk gaas voor, vader Harry blijft daar achter, wij kunnen weer genieten van zwanen babys.
Een kind is niet zomaar een dingetje, iets bloots. Diep in dat dingetje verbergt zich zoiets groots. Er woont een wonder in, iets ongelooflijk machtigs. een kind is méér dan alleen iets engelachtigs. Ik weet niet wát het is, maar ik maak mij sterk: Zo'n mensenkind is niet alleen maar mensenwerk.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
%
