Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Lekker gewandeld in De donkere duinen, een klein bos wat tegen Marieëndal aan ligt. Daar staat ook mijn oerboom, zolang ik hier woon ( 42 jaar) staat hij er al. En als ik dan in de donkere duinen ga wandelen moet ik de boom weer op de foto zetten. Het was heerlijk in het bos, heel rustig je hoort de vogels in de bomen mooi fluiten.
Ik ontspan dan helemaal en het liefst zou ik dan languit op de grond willen gaan liggen, maar dan moet je wel een dik kleed meenemen want in het zand waren allemaal gaatjes daar kwamen wespen uit, en er liepen reuze mieren op de grond dus even lekker languit zat er niet in.
Ik heb lopen genieten het was er fijn.
Dan zie ik die kraai op het bankje denken: "Wanneer gaat die verekte patatzaak nu open"
We wilden wat boodschappen halen in een winkel langs de weg, ik hoor ineens een krijsend geluid,schoot er een lief klein biggetje uit de winkel. De man van de winkel vertelde dat ze hem met de fles hadden groot gebracht en dat het net een hondje was zo schattig, ik was helemaal verliefd op dat biggetje.
Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan, ijle populieren als hoge pluimen aan den einder staan; en in de geweldige ruimte verzonken de boerderijen verspreid door het land, boomgroepen, dorpen, geknottte torens kerken en olmen in een groots verband, de lucht hangt er laag en de zon word langzaam in grijze veelkleurige dampen gesmoord, en in alle gewesten word de stem van het water met zijn eeuwige rampen gevreest en gehoord.
Geschreven door 'H. Harsman' uit de bundel: 'Verzameld werk'
Jammer van de balkjes die af en toe op de foto's staan, dat is gewoon het dak en het zijraam. Dat kan ik wel weghalen maar ik wou u laten zien zo als ik het zag.
Licht in de duisternis, ik had het niet zo op die tunnels in Oosterijk hoewel die goed verlicht waren. In Joegoslavië was er een tunnel die helemaal niet verlicht was, daar moest je vanuit de witte midden streep het midden maar houden, dat vond ik echt grieselig.
De USB stick, een klein zwart plat staafje waar 1500 fotos op zitten? toch is het zo . In de vakantie had ik maar 1 geheugen kaartje mee voor het fototoestel, toen ik er dus ongeveer 700 fotos mee geknipt had waren we nog niet eens in Joegoslavië. De leiding van het vakantie gebeuren had een laptop mee, die kocht voor ons zon USB stick. Het kleine platte staafje in de pc en! toveren er mee. Nu zie ik weer de fotos van het begin van onze vakantie het heeft toen ongeveer 2 weken geregend daarna werd het 30 tot 35 graden. Regen was niet leuk maar die warmte dat was ook wennen hoor. Ik heb volop genoten van de mooie natuur,de bergen,de kust met die helblauwe zee, die witte stadjes tegen de bergen aan, de bergdorpjes in al hun eenvoud. Minder heb ik genoten van het racende verkeer in de grotere steden mijn vriend is een geweldige chauffeur dus ik hoefde echt niet bang te zijn ,maar toch. Het huis vuil langs de wegen dat vond ik heel erg als er grote bergen lagen ging er gewoon de brand in, het is hier vergeleken met daar super schoon.
Vandaagis het lichtweer aan, het zonnetje schijnt alleen er staat veel wind maar daar doen we het wel voor. Ik hoop dat het morgen ook zo is, ik wens iedereen een fijn weekend.
De kapper is helaas niet door gegaan, er stond maar een half uur voor de afspraak en aangezien ik toch besloten heb om voor krullen te gaan moest er een nieuwe afspraak gemaakt worden die ik ook weer moet afzeggen want dan heb ik al wat. Het valt dus niet mee om een knap koppie te realiseren dat word krulspelden draaien tot ik een ons weeg.(Als ik zo makkelijk gewicht zou verliezen liep ik altijd met krulspelden.)
Ik ben gevraagd om bij vrienden te komen barbecueën dat vind ik heel gezellig. Ik heb de rauwkost nu voor mijn rekening genomen een witte kool rauwkost lekker fris bij het vlees.
Gisteren was het warm en zonnig, vandaag staat er meer wind het is grauw het licht is weer even uit.
We doen het er maar mee, ik zit de uren gewoon weg te kijken, ik ga naar de kapper om 12 uur moet ik er zijn daar verheug ik mij op want dan word er nog iets gemaakt van dat koppie van mij. Daar heb ik al vaker over geschreven, mijn haar doet een hoop met mij.
Als het niet goed zit voel ik mij niet goed in mijn vel zitten. Dat het van je haar moet afhangen is niet goed, maar ja? Ik wou ook dat ik een vast kapsel had, gewoon wist het word weer in model geknipt en klaar. Maar bij mij weet je het maar nooit, ik ben altijd nerveus om het feit dat ik niet weet wat ik wil. Of krul, of kort,of kleuren? Ik heb nu wel al heel lang de zelfde kapster die mij helpt, maar ja! als zij mij goede raad geeft en ik doe dat, denk ik later wel eens 'go' maar ik ging toch voor iets anders. Heel vervelend dat ik zo wisselvallig ben, (datis het goede woord er voor)maar dat ik er van opknap als ik bij de kaper geweest ben is zeker weten, dus gewoon blij naar de kapper gaan toch?
De wereld staat vandaag een beetje stil. De zon schijnt maar vaag en de wind voelt veel te kil. De wereld staat vandaag een beetje stil.
**************************************
Geef mij nog vijf minuten voor een lach, zomaar uit liefde voor elkaar. en geef mij vijf minuten voor een traan, die ik niet heb vergoten voor die ander. Maar God sprak plotseling "kom nu, kom" uw vijf minuten zijn al meer dan om.
**************************************
Wanneer je verdrietig bent, blik dan opnieuw in je hart en je zult zien dat je weent om wat je vreugde schonk.
Vandaaggezwommen in het zwembad met mijn mede zwemgenoten. Genoten heb ikecht, wat vind ik het heerlijk om in het water te liggen hoewel we pittige oefeningen kregen in het water.Het ploegje weer bij elkaar was vertrouwd 5 weken lijkt niet zo lang maar ik was toch blij dat ik ze allemaal weer zag.
Het is vandaag een beetje benauwd, de zon breekt nu pas door ik zit nog niet helemaal in mijn ritme, moet van mijzelf best wel het een en ander doen maar het komt nog niet zo goed uit mijn handen. Geen probleem we doen het rustig aan. Morgen naar de kapper het haar is best snel gegroeid . En als je haar goed zit komt alles wel goed.
Ik kijk naar een boom naar het gras van de wei en de boom en het gras kijken ook weer naar mij of ik kijk naar een pauw naar een mus of mug er kaatst uit hun leven iets naar mij terug omdat ik met muggen en mussen en pauwen te zamen wil leven met mannen en vrouwen met kind'ren en vogels met paarden en ossen omdat ik wil ademen met zeeën en bossen met alles wat ademt en leeft om me heen zo voel ik mijzelf geen split-second alleen
Prachtig, geschreven door 'Toon Hermans' uit de bundel 'Liggen in het gras'
Vijf weken weg alles in de tuin is gigantisch gegroeid. De heg daar kon ik bijna niet meer bij, het vingerhoedskruid hoog boven mijn hoofd. Ik moet bekennen dat ik het wel mooi vind als alles door elkaar groeid, alleen de heg ja daar ben ik na een dag thuis zijn toch wel aan begonnen. Ik heb het in drie gedeeltes gedaan, zodra ik moe was ben ik gestopt om de volgende dag weer een stuk te doen, vandaag heb ik het laatste stukje geknipt en voel me trots hij staat er weer knap bij met de handschaar geknipt.
Een keer heeft iemand het voor mij gedaan met de elektrische heggenschaar, ten eerste voelde ik niet die voldaanheid van het knippen op de hand, als ik aan het knippen ben geeft dat niet zon lawaai, het gaat ook niet zo snel, voor dat ik het wist zat er al weer een kuil in die dan ook weer moest worden weggeschoren en de heg werd steeds korter en korter. Nee, dit is ook nog eens therapeutisch je kunt heerlijk mijmeren onder het knippen. De rest van de tuin is een kwestie van planten die dor zijn weg halen de grote stelen van de klaprozen weg halen als ze uitgebloeid zijn en het gras wat hier en daar de kop op steekt er uit halen. Het is nog een klus maar elke dag wat,rustig op mijn gemak en het word weer een gezellige tuin.
De fotos zeggen het al, we hebben een geweldige trip door voormalig Joegoslavië gemaakt. We verzamelde ons bij Zagreb in Kroatië, we kwamen door:
Slovenië
Kroatië
Servië,
Macedonië: Munteenheid: de Dinar.
Albanië:Munteenheid: Lek
Montenegro:Munteenheid: de Euro
Ik durf niet met mijn hand op het hart te beweren dat ik alles nog weet, ik kijk het na in het reisboek. Ik weet wel dat we ook met : Kunas betaald hebben maar waar kan ik zo gauw niet vinden. Het was best wel eens lastig dat je weer een andere munteenheid had. Maar dat mocht de pret niet drukken.
Een geweldig reisboek hadden we waar we elke keer het blad uitkonden halen met de route beschrijving voor die dag. De avond voor dat we op pad gingen werd de route nog uitvoerig besproken en uitgelegd, met zn 44 allemaal je eigen stoeltje mee in een grote kring we hadden een fijne groep er is geen wanklank geweest onder elkaar we werden een beetje familie, het wasleuk als je onderweg een camper tegen kwam en zag dat hij ook tot de familie hoorde.
De reisleider en zijn vrouw stonden ons dan al op te wachten bij de volgende camping plaats vroegen hoe de rit was geweest en gaf je dan een plaats waar je kon gaan staan, je had gelijk ook stroom dat werd allemaal keurig voor ons geregeld .
Al met al heel prettig, hele mooie steden, kloosters en kerkjes gezienwaar we dan met een gehuurde bus naar toegingen.
Over de boodschappen ( levensmiddelen) hebben we ons ook geen zorgen hoeven maken overal langs de route waren er kleine winkeltjes waar je van alles kon kopen, als je de goede munteenheid had. Er waren ook grote supermarkten waar we boodschappen kochten. Leuke stalletjes onder weg waar groente en fruit werd verkocht onder ander die grote moot watermeloen waar ik al een tijdje naar smachten.
Als je een water meloen uit de winkel moest halen sleepte je werkelijk je eigen het rotje maar zo langs de kant konden we hem gelijk in de camper doen.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
wel goed.
