Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Gisteremorgen ben ik naar de oude mevrouw geweest in het ouderen tehuis, ze heeft nu ook kanker en is er erg slecht aan toe. Ze is erg bang om dood te gaan,vanmorgen was het echt verschrikkelijk ze zat op de rand van haar bed en wou niet meer gaan liggen omdat ze bang was dat ze dan dood ging het was afschuwelijk. Ze viel ieder keer bijna om,maar als de verpleegster aan haar benen kwam om die weer in bed te leggen verzette ze zich met alle kracht die ze nog had. Het was wel heftig ik heb voor haar nog het lied gezongen Hij was maar een clown die zongen we altijd samen. Ze glimlachte ze hoorde het . Vandaag lag ze te slapen recht op in bed, had het zeer benauwd, hoop dat ze spoedig in haar slaap heen mag gaan.
Recht naar de Hemel omhoog, naar het begin van de regen boog.
Ik denk de echte dood is zo licht als een veertje dat je wegblaast in een lucht bol van zon en dat schommelend verdwijnt in het licht dat schijnt alsof er in de verste verte nooit een eind aan komt.
HANS ANDREUS.
Prachtig gedichtje over de dood, gestuurt door een goede vriend
Elke morgen neem ik mijn camera mee en alles wat ik mooi vind zet ik er op. Thuis kijk ik op mijn pc wat gelukt is of iets minder, daar ben ik dan blij mee en zet ze op mijn blog zodat ik het later altijd terug kan zien.De fuut is een prachtige vogel om te zien, maar duikt ook gauw weg dus druk je soms de foto te snel af. Eliza
Toen ik vanmorgen de gordijnen open deed zag ik iets trippelen op de grote kist in de tuin waar tuinspullen instaan. Daar staat ook de bak waar ik altijd duivenvoer in doe, ja hoor een piepklein muisje kroop door de bak op zoek naar wat lekkers. Boven zijn(of haar) hoofd aan de schutting is en vogelvoer houder daar zitten ook zaadjes in, hoeveel moeite de klein muis ook deed, bij het vogelvoer kon hij niet komen. Ik gauw de camera gepakt om het vast te leggen, zo leuk die foto op het mezenhuis, precies op de schoorsteen zit hij(of zij) .
%
Ik kan niet begrijpen dat er mensen zijn die gillend op een tafel kruipen bij het zien van zon klein schattig schepsel uit de natuur. Minder zou ik het vinden als ze in mijn huis in de keukenkast zouden zitten om de voorraad op te eten, maar buiten ik vind het een wonder, zon klein muisje alles zit er op en er aan, de oortjes zijn bijna doorschijnend, de kraaloogjes kijken nieuwsgierig de wereld in. Het staartje sleept vrolijk achter hem aan, dan die kleine muizenpootjes die zijn snuitje aan het wassen waren, ik kan er uren naar kijken, vroeger hadden we witte muizen met roden oogjes .
Vanmorgen in Mariëndal heb ik met Rocky heerlijk gewandeld, de zon scheen er was geen wind het was er zo vredig, hele kleine vogeltjes gaven elkaar antwoord in de toppen van de bomen die zich in het zonlicht baadde. Een ekster zo mooi zwart wit en blauw zat ook op de hoogste tak van een boom en wou ook mee fluiten, heel jammer hij schetterde alleen maar, ik liep zo zachtjes vond het zonde als mijn voetstappen de rust verstoorde, wou ook het bos gewoon niet uit. Arme Rocky ik keek zo omhoog naar de vogels dat Rocky een behoorlijk schop van mij kreeg hij liep voor mijn voeten en dat had ik niet gezien, ik heb sorry gezegd en hem flink aangehaald. Eliza
Er zijn van die dagen dat alles een beetje door elkaar loopt, het lijkt of je het dan heel druk hebt , als ik wat meer georganiseerd was en niet zon chaoot was het vast minder druk in mijn hoofd. De dag is toch omgegaan en de doelen die ik mij gesteld had vandaag, redelijk vervult. Gisteren was ik met Rocky naar een kennis, we waren er nog niet eerder geweest, het was en prachtig gebouw met mooie appartementen. We moesten op 1 hoog zijn dus Rocky en ik met de lift. Dat vond hij al niet zo geweldig, ik had de riem los gedaan, we komen de lift uit en zouden een galerij opgaan de deur ging vanzelf open Rocky schrok daar zo van dat hij behoorlijk hard tegen de ruit naast de deur aan liep hij dacht dat hij daar ook doorheen kon. Nu was hij helemaal niet te bewegen om door de deur die ook weer automatisch dicht ging te gaan dus zat hij bijna klem,ik kon hem nog net een zetje geven. Het was heel gezellig, op de terug weg Rocky maar even aan de riem en ja hoor hij was het nog niet vergeten moest hem letterlijk door de deur slepen.
Molletje je bent maar klein maar groter in graaf werk kan niemand zijn Lange nagels aan je voorpoten doen gangen steeds vergroten Je vacht is zwart als de nacht super en super zacht Je snuitje is puntig je oogjes dicht ze kennen geen licht Niemand is eigenlijk blij met jou mol dus blijf maar onder de grond in je hol Boeren gaan je altijd vangen met die akelige klemmen van staal Soms zijn jullie te slim en krijgen ze jullie niet allemaal Word je dood uit de klem gehaald zie je nog wat een kracht er uit je poten straalt Wat is de zin van jullie bestaan als jullie er toch zo aangaan Jullie eten insecten en andere dieren die anders in de grond gingen klieren Zo'n klein lijfje kan grote hopen zand naar boven duwen Even boven de grond dan gauw terug omdat jullie het daglicht schuwen Komt n beest met z'n pootje in een mollen gang terecht Kan het niet goed aflopen eerder slecht Lammetjes bijvoorbeeld breken hun pootjes gauw Dan is het voor jullie groot alarm weg wezen nauw.
Het leek buiten erger als het is, ik had de gordijnen opengemaakt en de regen kletterde tegen de ramen,er was ook behoorlijk wind, dus ik dacht dat word gauw een loopje van Rocky onder de balkons door naar de hoek en weer terug. Nu ik eenmaal gewassen en aangekleed ben,ik Rocky in de tuin een plasje laatdoen, valt het erg mee. Het regent zachtjes er staat wel wind maar de wind is gewoon warm, de temperatuur is behoorlijk gestegen, heel voorzichtig zie ik ook al kleine stukjes blauw in de lucht.
Ja, ik ben twee dagen weg geweest, een bus tripje van twee dagen naar de Veluwe. Heel goed koop, heel vermoeiend, behoorlijk lange verkoop demonstratie, maar toch het museum bezoek heeft alles goed gemaakt voor mij, hoewel ik nog steeds nijdig kan zijn, dat ik het dubbele moest betalen omdat ik alleen was,en als je dan dubbel betaald toch in een eenpersoons kamertje word geplant. Je betaald dus voor het alleen zijn, niets aan te doen? of? zo is het nu eenmaal.
Het museum heeft mijn hart gestolen, we konden ongeveer anderhalf uur rond lopen dan eten, toen hadden we nog wat tijd te besteden aan het museum. Dat heb ik ten volle benut, wat leuk al die oude ambachten dat oude speelgoed, hoe leuk die gesprekken van de mensen; oh! heb je dat gezien dat had ik ook moet je kijken zo ben ik begonnen in mijn keukentje kijk daar nou zo was het bijons op de boerderij en dat vosje, het beestje hadden ze om hun nek weet je nog wat we schrokken als Ma dat te voorschijn haalde.
%
Ook een verzameling van Bassie en Adriaan was er in het speelgoed museum. Het kind van vroeger was terug en liep door de herinneringen van toen. Die tol met het zweepje de priktol de knikker bak hamertje tik de meccano doos waar mijn broers uren mee speelde hele kleine schroefjes en moertjes in allemaal vakjes die plaatje van ijzer die dan aan elkaar konden worden gemaakt. Heel veel later heb ik zon zelfde sisteem voor mijn zoon gekocht van plastiek veel groter, in vrolijke kleuren waar hij zelfs op kon kauwen.
Je eerste poppenwagen zelf de punnik poppetjes stonden er. Op hun hoofd hadden ze vierhaakjes ze waren hol van binnen ik had restjes wol van mijn moeder gekregen, je deed het draadje van de wol door het holle poppetje, maakte vier lusjes om de haakjes dan nam je de draad ging langs de vier lusjes en haalde het lusje over het draadje heen. Je draaide de hele tijd het poppetje, je breide eigenlijk in het rond. Het spannendste moment was als er een klein stukje uit het holle lijfje van het poppetje kwam dan zag je het begin. Daar trok je dan af en toe aan elke keer als je weer rond was geweest met draadje en poppetje, als je dat niet deed stond er geen spanning op de lusjes dan vlogen de lusjes van de haakjes. Heel in het begin hadden mijn vader en moeder niet veel geld, mijn vader had toen van een leeg houten klosje garenwaar ook een gat in zat, 4 spijkertjes in de boven kant gespijkerd en je had even goed je punnik speelgoed. Het werd steeds langer dan, met allemaal gekleurde restjes wol kon je weken zoet zijn en had je een hele lange ronde gekleurde veter. Wat een verhaal hé ja dat komt allemaal terug als je dat ziet. Het koste bijna niets,het klosje was toch leeg, de stukjes wol waren over en het kind was zoet.
Soms vliegen de dagen om ik heb gisteren niet eens tijd gehad om iets op mijn blog te schrijven, vandaag ik is het ook al best laat. Ik heb heerlijk op mn kleinkinderen gepast, ben naar een kinderverjaardag geweest, ik heb vandaag op mijn andere twee kleinkinderen gepast voor het eerst, het zijn de kinderen van mijn zoon zijn vriendin dus gewoon mijn kleinkinderen ze horen nu bij Chris dus ook bij mij. Het was gezellig we hebben een film gekeken Rummicub gespeeld lekker pannenkoeken gegeten ijsje na, het was heel leuk.
Monique kwam de kinderen brengen en zei; Chris zal de pannenkoeken bakken, niemand kan het zo lekker als hij. Ho,ho, jongedame van wie denk jij dat hij dat geleerd heeft. Chris heeft de pannenkoeken gebakken en ja echt ze waren BIJNA net zo lekker als ik ze bak. Het was toch best fijn dat Chris zo in de keuken aan het bakken was, wij gezellig in de kamer, ik zei tegen Eline Eline weet je wat ik nu niet snap? Chris heeft al die tijd dat hij groot werd bij mij gewoond, nu wil ik bij hem wonen maar dat wil hij niet,vind jij dat nu eerlijk? Chris verschoot helemaal in de keuken. Eline vond het ook niet eerlijk.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
%
