Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
De dingen worden voorafgegaan door de geest, beheerst door de geest, gevormd door de geest. Waneer mijn uit een bedorven geest spreekt of handelt, volgt het lijden ons zoals het karrenwiel de poot van een trekos volgt. Waneer men spreekt of handelt uit een reine geest, volgt het geluk ons als de schaduw die ons niet verlaat.
Er word ons al jaren verteld Dat het met de wereld slecht is gesteld Nu na de verschrikkelijke ramp in de Filippijnen Krijg je een beeld van onmenselijk lijden.... Dat is geweld van de natuur De mensen daar hebben vast gedacht: dit is het uur De wereld vergaat 1200 mensen weggevaagd Dat is wat er aan mij knaagt. Ik zie het op televisie heel ver van mij gebeuren Heel veel mensen die om dode familie treuren Hier zit ik in mijn warme huis Bibberende natte kindertjes op de buis Dit stukje van de wereld is gewoon vergaan Ben dankbaar hier voor mijn bestaan. Eliza
Muesli, volkoren pasta,volgranenbrood en zilvervliesrijst. Zet dit eens wat vaker op de menukaart. Waarom?Omdat deze voedingsmiddelen veel trage koolhydraten bevatten. en deze slomers hebben heerlijke eigenschappen. Ze verteren geleidelijker. Zo stoppen ze het hongergevoel en geven u lang en veel ernergie. Handig om op moeilijke momenten weerstand te bieden aan stevige trek.
Indra en ik hebben gesjoeld ze deed het echt niet gek hoor, ik paste weer een paar uur op haar. Het blijft een heerlijk kind Tinie had Spetter bij mij gebracht omdat ze even weg moest, belde de schilder aan of ik het raam even open wou doen, Rocky nam de benen ,die laat zich zelf uit als het zo'n vies weer is net om het hoekje van onze huizen (heb ik hem zelf geleerd even gauw te plassen daar, niet om er alleen naar te toe te sprinten.) Spetter er achter aan maar die ging recht streek de trap op naar 1 hoog en stond voor zijn eigen deur te wachten. Ik kreeg hem niet in beweging om naar beneden te gaan dus heb ik hem de trap afgedragen. Ik vond het echt zielig, ik had hem niets gedaan. Maar ik ben bang dat hij zich nog heel goed herinnerd die 8 dagen dat hij bij mij
gelogeerd heeft, ik was echt goed
voor hem maar hij mocht zn eigen niet zo bijten, heb hem vol gesmeerd met
allemaal enge dingen, heb hem in de wasbak op de aanrecht gewassen, was hem nog
nooit overkomen, hij werd netjes gedoucht. Dan ben ik zelf nachts nog bezig
geweest met een (plumeau wel eenzachte plumeau) op zijn kop te tikken
als hij aan het bijten was,dus dat arme beest heeft een trauma opgelopen
terwijl ik het zo goed bedoelde.
( dat zinnetje komt wel heel vaak
voor in mijn leventje)
Elke keer als ik niet nadenk voor ik iets zeg wat ik misschien beter niet had kunnen zeggen,beloof ik mij zelf de volgende keer denk ik wel na voor ik iets zeg Dat gaat dan een tijdje goed en dan is het jammer maar dan ga ik weer in de fout. Buurvrouw en ik wandelde met de honden uit Marieèndal toen we de mensen tegen kwamen waar ik Rocky van gekregen heb al weer 7 jaar geleden. In de bijna 8 jaar dat ik die mensen ken, zijn er al minstens 7 honden bij die mensen terecht gekomen en ook weer afgevoerd. Net vuilnis dat je gewoon weg doet. We zagen die mensen lopen met een heel klein lief wit hondje ende vlam sloeg bij mij in de pan. Ik loop langs die mensen,( beer van een moeder, nog bredere zoon en dochter,) ik kon het niet laten en zei: kijk Rocky hier loopt de zoveelste opvolger van jou, hoeveel zullen er nog na hem of haar komen? Wauw die vrouw die werd me toch kwaad. Nog 1 zon opmerking en ik sla je helemaal in elkaar Ma aan het woord. Ik denk dat ze hooguit 40 is dus ik gelijk durf je wel tegen en ouder iemand? stoer hoor( ik wil nooit oud genoemd worden maar nu was het noodzaak) Ja hoor ik wel, ik kom er aan zoonlief aan het woord. Mijn buurvrouw waar mee ik altijd wandel van het hondje Spetter,begon aan mijn jas te trekken: hou nu je mond en loop door,straks krijg je echt klappen, ik kneep hem gerust wel maar was zokwaad,ik had Rocky van hun gehad maar ik hebn jaar lang de grootste moeite gehad om te begrijpen waarom Rocky zowat ging bijten als je hem onverwacht benaderde, als ik hem een beetje te hard riep had hij het al niet meer, nu is het een schat van een hond. Wat komt erterecht van dat lieve kleine hondjewat ze nu weer hebben die hun al zijn vertrouwen geeft? die hondjes kunnen zelf NIETS zeggen of doen Wie komt er dan voor ze op? Mijn buurvrouw moest eigenlijk een andere kant op maar bleef angstvallig naast me lopen,vond ik erg lief van haar. Gelukkig droop de jongen af en kwam ik heelhuids thuis Belde ik heel verontwaardigt mijn zoon op maar het eerst wat hij zei: waar bemoei jij je mee mam? hou je toch eens in. Nou toen had ik het niet meer hoor.
Veel mensen eten uit onvreden en dat is jammer. Vaak werkt het beter als u met negatieve emoties iets positiefs probeert te doen. Erover schrijven, de boos- heid vertalen naar een schilderij, muziek maken of een eind lopen. Geef uiting aan onvrede. Dat lucht op en daardoor zult u minder snel eten.
Echt zon dag
stilte na de storm. Een onbetrouwbare dag wat regenen betreft .
Zo denk je: oh
het ziet er redelijk uit we kunnen even een loopje met Rocky en Spetter doen, ja
hoor we zijn nog niet onderweg en de regen klettert op ons hoofd.
Als ik nu naar
buiten kijk is de lucht echt paars dus er komt vast nog wel een buitje aan. Je
merkt nu het uur verschil wel vind ik.
Vandaag echt zon
dag :wil ik wat doen of wil ik het niet?
Beetje slaperige
dag voor mij, kon ook ik had niets bijzonders op het lijstje staan vandaag.
Wel de spullen in
de tuin weer op zijn plaats gezet tussen de buien door,
De schilders
hadden de steigers weggehaald dus alles kon weer op zijn plaats.
Wel rot weer voor
die mannen.
Door de harde
regen zijn wel de ramen weer wat schoner.
Het was zeker
heftig, er zijn zoveel bomen omgewaaid dat de brandweer door de bomen het bos
niet meer ziet. Ze worden overal gevraagd om de arme boomkadavers klein te
zagen en te cremeren dat is toch verschrikkelijk. De natuur kan mooi zijn maar
ook wreed. Die bomen die zo lang hebben gedaan om zulke kanjers te worden en nu
een boze storm en ze liggen als zielige hoopjes hout op de grond. Ja dat zijn
de natuur elementen waar je niets
tegen kunt doen. Maar dat ik er zeer van onder de indruk ben is zeker,wat ben je als
mens dan nietig
Wat fijn dat ik nog
broers en 1 zusje heb, als er dan een jarig is en we zijn bij elkaar is
hetzo gezellig we kletsen door elkaar heen moeten
heel veel lachen het is gerust niet de hele dag of avond, al zijn we drie
uurtjes bij elkaar is het gewoon goed.
Nu was mijn
jongste broer jarig mijn zus uit Amsterdam kwam, mijn zoonen ik door echt noodweer van Den Helder naar
Alkmaar, het waaide heel hard maar toen het zo hard ging regen dat ik echt niets door de
ruiten zag, toen werd ik angstig.
Dat mijn zoon super rijd dat weet ik maar ik ben altijd bang dat anderen een fout maken en wij dan de dupe zijn. De regen spoelde
tegen de autoruit Chris merkte op dat hij in zo n 20 jaar de ruitenwissers
niet op de snelste stand had gehad, daar
werd ik niet rustiger van. Maar we kwamen er en zijn ook weer heelhuids thuis
gekomen op de terug weg scheen het zonnetje.
Toen ik dus
binnen kwam was mijn zus uit Amsterdam er al. We gingen zitten en er werd
gevraagd wat willen jullie drinken en welk gebak willen jullie? Het verhaal dat
ik een paar weken terug heel veel gesnoept had en daar door stuiterend door het
leven ging, daarna spijt had en nu weer erg aan het opletten was wat ik at,was
voor mijn broer aanleiding om een grapje met mij uit te halen, ik zei dat ik
graag appelgebak had dus toen hij binnen kwam met een schaaltje waarop kleine
tomaatjes lagen, super kleine komkommertjes, en gesneden repen paprika waren ze aan het wachten op een reactie van mij. Mijn
zus had gezien wat mijn broer gedaan haddie was in de keuken aan het
afwachten wat het commentaar van mij zou zijn, in plaats van appelgebak
rauwkost?
Maar dat viel
anders uit ik vond het zó lief dat ze voor mij speciaal een schaaltje met
rauwkost hadden gemaakt, ik dat ook kenbaar maakte . Oh wat lekkeren wat lief dat jullie dat voor mij klaar gemaakt hebben, dat meende ik echt want ik lust het wel hoor, toen kwam er toch een gelach uit de keuken?
(mijn broer heeft een openkeuken met een
klein tussen muurtje naar de kamer dus
je zietniet direct de gene in de
keuken maar horen kan je ze wel).Mijn
zus in de keuken kwam niet meer bij die had echt verwacht trouwens mijn broer
en schoonzuster ook, dat ik wel zou roepen waar is mijn appelgebak of zo iets .
Deze reactie werkte heel erg op de lach spieren van mijn zus dat vond ik zo
fijn dat ze weer even voluit lachte.
Haar man is alle
lange tijd behoorlijk ziek was thuis
gebleven, dan valt er niet zo veel te lachen.
Natuurlijk kreeg
ik een klein stukje appelgebak en dat smaakte ZO . LEKKER.