Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Het is toch ook wat elke dag als je wakker word een nieuwe dag .
Elke dag weer maar zien hoe je de dag invult.
Ga je op de automatische piloot alle dagen het zelfde ritueel?
Heb je zo maar zin om helemaal niets te doen?
Wil je gewoon eens gek doen en iets heel anders doen als wat je normaal doet?
Het ligt uiteindelijk aan je zelf wat je met je nieuwe dag doet.
Maar door omstandig heden kan het zijn dat je niet anders kunt als wat je altijd doet of moet doen.
Als je niets meer kunt en afhankelijk bent van anderen heb je helemaal niets of weinig te vertellen hoe je de dag wilt doorbrengen.
Dan komt om de zelfde tijd de hulp die jou wast en aankleed, je kunt misschien zeggen “Hallo vandaag maar niet” dan word er gelijk alarm geslagen;" ze is niet in orde het gaat niet goed”.
Het eten word voor je neer gezet je kunt niet even zeggen “ik bak vandaag een eitje op brood laat die groente en aardappels maar ’n keer.
Over bezoek aan huis heb je nog wel overzicht, je hebt regels waar je, je aan moet houden dus bezoek moet altijd eerst afgesproken hebben zo dat je er klaar voor bent, niet gewoon kunnen zeggen “ kom gewoon binnen vallen al loop ik nog in pyjama”
De gene die met jou leeft heeft precies het zelfde probleem, hij of zij staat dag en nacht klaar om diegene waar hij of zij van houd zo goed mogelijk te verzorgen een strak schema dus .
Dus als je soms moppert :”wat moet ik met die dag ?”
Bedenk dan dat het een groot voorrecht is om gezond te zijn en je dag zelf te kunnen invullen.
Ik leef zo oppervlakkig soms en als ik dan een keer nadenk over iets. schaam ik mij.
En nu nog maar alleen het lichaam los te laten- de liefste en de kinderen te laten gaan alleen nog maar het sterke licht het rode, zuivere van de late zon te zien, te volgen- en de eigen weg te gaan. Het werd, het was, het is gedaan.
Laatste nieuws over Jet of Jetro? Zij of hij heeft een adoptie kind gekregen gister morgen waren we stom verbaast dat er bij Jet of Jetro een nog grijze jonge zwaan zwom we vonden het geweldig voor Jet of Jetro, nu was zij of hij niet meer alleen. gelukkig einde van een sprookje.
Het verhaal van Jet?(hij of zij?) is ,dat ze gewond bij het vogelasiel kwam daar liefdevol is verzorgt , toen ze beter was is ze losgelaten in Mariëndal. Wij hebben medelijde met (haar of hem ) omdat (zij of hij) zo alleen is.elke dag kijken we naar (haar of hem )uit.
Wat gaat het jaar
toch hard, nog even en we zitten met Sinterklaas?? Kerst en Oud en Nieuw jaar
en dan ligt er weer een nieuw jaar voor ons die net zo hard weer verglijd.
Met de donkere
dagen voor Kerst heb ik het nog steeds een beetje moeilijk. Die druilerige dagen
dat donkere, straks als je iedereen SAMEN boodschappen ziet doen dan ben ik
altijd een tikkeltje jaloers. Mijn leventje loopt op rolletjes ik red mij
prima, kan doen en laten wat ik wil, en toch mis je soms zomaar het gesprek, de
arm om je schouder het even schuilen . Maar mijn familie, vrienden hele goede vrienden slepen mij
er altijd weer doorheen, ik mag echt dankbaar zijn voor alles wat ik heb, nu
ook ik schrijf dit en op de achtergrond zingt Mahalia Jacksonde mooiste
liederen dan daalt er in mijn hart ook weer tevredenheid ,geluk ,en warmte. Ik vind
dat zo'n geweldige Zangeres zij zingt met zoveel gevoel en warmte over haar
geloof ,en al ben je dan niet heel erg gelovig, je voelt de echtheid zo als zij
haar geloof ooit heeft beleid.
De dingen worden voorafgegaan door de geest, beheerst door de geest, gevormd door de geest. Waneer mijn uit een bedorven geest spreekt of handelt, volgt het lijden ons zoals het karrenwiel de poot van een trekos volgt. Waneer men spreekt of handelt uit een reine geest, volgt het geluk ons als de schaduw die ons niet verlaat.
Er word ons al jaren verteld Dat het met de wereld slecht is gesteld Nu na de verschrikkelijke ramp in de Filippijnen Krijg je een beeld van onmenselijk lijden.... Dat is geweld van de natuur De mensen daar hebben vast gedacht: dit is het uur De wereld vergaat 1200 mensen weggevaagd Dat is wat er aan mij knaagt. Ik zie het op televisie heel ver van mij gebeuren Heel veel mensen die om dode familie treuren Hier zit ik in mijn warme huis Bibberende natte kindertjes op de buis Dit stukje van de wereld is gewoon vergaan Ben dankbaar hier voor mijn bestaan. Eliza
Muesli, volkoren pasta,volgranenbrood en zilvervliesrijst. Zet dit eens wat vaker op de menukaart. Waarom?Omdat deze voedingsmiddelen veel trage koolhydraten bevatten. en deze slomers hebben heerlijke eigenschappen. Ze verteren geleidelijker. Zo stoppen ze het hongergevoel en geven u lang en veel ernergie. Handig om op moeilijke momenten weerstand te bieden aan stevige trek.
Indra en ik hebben gesjoeld ze deed het echt niet gek hoor, ik paste weer een paar uur op haar. Het blijft een heerlijk kind Tinie had Spetter bij mij gebracht omdat ze even weg moest, belde de schilder aan of ik het raam even open wou doen, Rocky nam de benen ,die laat zich zelf uit als het zo'n vies weer is net om het hoekje van onze huizen (heb ik hem zelf geleerd even gauw te plassen daar, niet om er alleen naar te toe te sprinten.) Spetter er achter aan maar die ging recht streek de trap op naar 1 hoog en stond voor zijn eigen deur te wachten. Ik kreeg hem niet in beweging om naar beneden te gaan dus heb ik hem de trap afgedragen. Ik vond het echt zielig, ik had hem niets gedaan. Maar ik ben bang dat hij zich nog heel goed herinnerd die 8 dagen dat hij bij mij
gelogeerd heeft, ik was echt goed
voor hem maar hij mocht zn eigen niet zo bijten, heb hem vol gesmeerd met
allemaal enge dingen, heb hem in de wasbak op de aanrecht gewassen, was hem nog
nooit overkomen, hij werd netjes gedoucht. Dan ben ik zelf nachts nog bezig
geweest met een (plumeau wel eenzachte plumeau) op zijn kop te tikken
als hij aan het bijten was,dus dat arme beest heeft een trauma opgelopen
terwijl ik het zo goed bedoelde.
( dat zinnetje komt wel heel vaak
voor in mijn leventje)
Elke keer als ik niet nadenk voor ik iets zeg wat ik misschien beter niet had kunnen zeggen,beloof ik mij zelf de volgende keer denk ik wel na voor ik iets zeg Dat gaat dan een tijdje goed en dan is het jammer maar dan ga ik weer in de fout. Buurvrouw en ik wandelde met de honden uit Marieèndal toen we de mensen tegen kwamen waar ik Rocky van gekregen heb al weer 7 jaar geleden. In de bijna 8 jaar dat ik die mensen ken, zijn er al minstens 7 honden bij die mensen terecht gekomen en ook weer afgevoerd. Net vuilnis dat je gewoon weg doet. We zagen die mensen lopen met een heel klein lief wit hondje ende vlam sloeg bij mij in de pan. Ik loop langs die mensen,( beer van een moeder, nog bredere zoon en dochter,) ik kon het niet laten en zei: kijk Rocky hier loopt de zoveelste opvolger van jou, hoeveel zullen er nog na hem of haar komen? Wauw die vrouw die werd me toch kwaad. Nog 1 zon opmerking en ik sla je helemaal in elkaar Ma aan het woord. Ik denk dat ze hooguit 40 is dus ik gelijk durf je wel tegen en ouder iemand? stoer hoor( ik wil nooit oud genoemd worden maar nu was het noodzaak) Ja hoor ik wel, ik kom er aan zoonlief aan het woord. Mijn buurvrouw waar mee ik altijd wandel van het hondje Spetter,begon aan mijn jas te trekken: hou nu je mond en loop door,straks krijg je echt klappen, ik kneep hem gerust wel maar was zokwaad,ik had Rocky van hun gehad maar ik hebn jaar lang de grootste moeite gehad om te begrijpen waarom Rocky zowat ging bijten als je hem onverwacht benaderde, als ik hem een beetje te hard riep had hij het al niet meer, nu is het een schat van een hond. Wat komt erterecht van dat lieve kleine hondjewat ze nu weer hebben die hun al zijn vertrouwen geeft? die hondjes kunnen zelf NIETS zeggen of doen Wie komt er dan voor ze op? Mijn buurvrouw moest eigenlijk een andere kant op maar bleef angstvallig naast me lopen,vond ik erg lief van haar. Gelukkig droop de jongen af en kwam ik heelhuids thuis Belde ik heel verontwaardigt mijn zoon op maar het eerst wat hij zei: waar bemoei jij je mee mam? hou je toch eens in. Nou toen had ik het niet meer hoor.