Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Wie te veel vraagt krijgt dat dan ook, daar ben ik nu wel achter.
Ik wou graag regen eergisteren omdat het een paar dagen zo heet was dat de jonge plantjes die ik in de tuin gezet had helemaal slap hingen en bijna verdroogd ik heb avonden met mijn gieter 20 keer heen en weer van de badkamer naar de tuin gelopen om de jonge plantjes van water te voorzien,maar toen het zo warm was had ik daar avonds geen zin meer in dus ik smeekte om regen water. Dat het twee dagen later dan met bakken uit de hemel komt ja dat is gewoon weer te veel want de grote planten vol bloemen die hangen nu allemaal met de bloemen op de grond zo zwaar zijn ze van het regenwater.
Help! heb ik toch iets te veel van het goede gevraagd?
Arm scholeksterkuiken jij hebt het van af je geboorte niet makkelijk. Je ouders leggen de eieren tussen kiezelstenen op het platte dak van de flat. Als je net kan lopen gooien ontaarde ouders je zomaar van het dak om je op de grond verder op te voeden. Dat dat een rede heeft wisten de buren en ik niet. Als zo'n inimini kuiken gaat lopen op het dak is 'kuiken' een gewilde prooi voor meeuwen, op de grond zijn er mogelijkheden om je te verstoppen.
Wij als leken zagen alleen een eenzaam inimini 'kuiken' op de stoep rennen willen ' kuiken' alleen maar helpen willen hem pakken,Pa en Moe scholekster schreeuwen het uit.
'Kuiken' ontsnapt en is voor ons even niet meer te vinden kom ik middags met Rocky terug van een loopje zit 'kuiken' helemaal zielig in elkaar gekrompen tegen het huis in een hoekje .
Het was erg warm dus ik dacht ' kuiken' heeft vast erg dorst? drinkt een scholekster eigenlijk water? Ik pak 'kuiken' neem hem mee naar binnen zie dat hij een wond heeft op zijn buikje het gewrichtje van 'n pootje steekt er door.
Pootje doet het nog wel,ik doe ' kuiken' in een doos en ga wurmen voor 'kuiken' zoeken in de tuin. Heb er vier gevonden spoel ze af ik dacht dan krijgt 'kuiken' toch vocht naar binnen de wurmen zaten vol aarde hoe doen Pa en Moe scholekster dat?
Wat nu verder? Bel een buurvrouw op die veel met het vogelasiel in contact staat, die haald ' kuiken' op, even later krijg ik op facebook een foto moeder scholekster op de grond 'kuiken ' er achteraan, hadden ze 2 blokken verder toch nog lopen zoeken naar ' kuiken'.eind goed al goed?
Of ' kuiken' het haald? wij hebben in iedergeval iets geleerd.
Al een tijdje heb ik geen gedachte op mijn blog geschreven ook word het dagelijks in mijn blog schrijven minder.
Dat heeft te maken met Face-book,waar ik nu regelmatig iets op zet waar ik ook regelmatig dan antwoord op krijg, wat ik helemaal leuk vind is dat mijn familie dit leest mijn blog lezen ze bijna niet. Dus mijn familie leeft mee met mijn belevenissen op Face-book.
Toch wil ik dit blog niet opgeven om dat ik het voor mij zelf in leven heb geroepen na de dood van mijn man toen ik vol met verdriet en vragen zat ,ik kon dit van mij afschrijven en daar heb ik een lieve blog maat door gekregen die mij uit die put heeft gehaald niet in een week niet in een maand maar zeker 2 jaar was mijn maatje er voor mij en daarna zijn we altijd verbonden gebleven door de pc en door mijn blog. Daar ben ik nog steeds dankbaar voor.Mijn blog is een deel van mijn leven geworden inmiddels al 8 jaar.
Ik kan er mijn gedachten op kwijt… mijn dingen die ik leuk vind…mijn foto’s die een grote hobby zijn geworden.
Als ik eens een dagje uit ben of een feestje heb gehad vind ik het fijn om het uitgebreid op mijn blog te zetten dat zijn gewoon 2 uurtjes die een stukje van mijn dag invullen, heerlijk. Ook mijn dagelijkse wandelingen door Marieëndal met zijn mooie natuur, bloemen, bomen, beesten en water.
Daar maak ik graag foto’s van en zet ze dan op mijn blog.
Meestal schrijf ik naar de mensen die mijn blog lezen of het vrienden van mij zijn,ik denk ook dat we allemaal vrienden zijn die een blog schrijven. Mensen die geen blog hebben en toch wel de blog lezen horen daar gewoon bij.
Dat moest me even van het hart, ik voelde me een beetje schuldig dat ik nu op het ogenblik niet elke dag iets op mijn blog schrijf.
Dat het in natuur met de beesten niet altijd even lief is heb ik vandaag gezien .
Laatst had ik wel 'n reiger een kikker zien opeten en dat vond ik al een rot gezicht maar dat 'n reiger een meerkoet kuiken zo uit het water plukt en dan opeet dat vond ik echt afschuwelijk om te zien vooral om dat Pa en Ma meerkoet gewoon vochten voor hun kleintje ze kwamen hooguit het water op om de reiger aan te vallen gooide zich zo tegen de kant van de sloot aan,een kleintje glipte onder moeders vleugel uit en hop daar spietste de reiger hem aan ziijn snafel dat vind ik heel zielig,maar het is gewoon eten voor de reiger dat is ook de natuur.
Heel leuk als je eigen zoon mee loopt in een modeshow waar ook van die schattige meisjes in meeliepen mijn zoon was de oudste dat kleine meisje de jongste zo schattig.
Deze foto is genomen door een klant die bij mij in het Buurtdhuis-Speeltuin een patattje kwam kopen, heb 4 uur voor de kinders en ouders patat verkocht mijn benen protesteerde vandaag best wel allemaal voor het goede doel.
Een zeer geslaagde eerste Koningsdag zowel voor het Koningspaar als alle Hollanders die weer hun uiterste best deden om er een onvergetelijke dag van te maken voor jong en oud.
Lieve Simon. 20 April 2914: eerste Paasdag tien voor acht.
27 Maart 2005: eerste Paasdag tien voor acht verliet je ons we hadden er op gewacht. Je was zo ziek je mocht gaan,... voor altijd bij ons vandaan. Vreemd toen was je op 20 april al 24 dagen heen De tijd HEELT dat alleen troost ons, het is goed, wij leven verder zo als het moet.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
