Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Volendam is een heel mooi toeristen stadje aan het IJselmeer, ik weet het niet zeker, maar ik dacht dat het vroeger Zuiderzee hete maar door de afsluitdijk werd het IJselmeer. We waren vorig jaar met zon dagtocht mee, het is leuk dat je dan Volendam leert kennen,alleen er is dan een verkoop demonstratie bij die je wel moet volgen. Je hoeft niets te kopen maar het is erg langdradig, je zit uren in de bus en als je dan bij zon leuk plaatsje bent mag je precies 2 uurtjes rond lopen en kijken. Het is wel goedkoop, 10 euro voor de hele dag, daar krijg je koffie met een koekje voor, de reis, en warm eten, dus dat is niet veel geld. Ik doe zon reisje een keer per jaar dat vind ik genoeg.
Maar dan kan je toch leuke fotos maken en aangezien dat mijn hobby is, niet dat ik fanatiek ben, ik vind gauw mijn fotos mooi hoor .
Nog wat fotos van Schellinkhout, ik had er echt veel genomen om dat ik gewoon alles even mooi vind aan het dorp.
Ook het wandelen op de dijk langs het ijselmeer is zo een verademing, vooral smorgens heel vroeg als er nog weinig verkeer is ,danis hetnet of de wereld ontwaakt.
Ja, het was vakantie deze week voor de kinderen, ik had beloofd dat ze mochten komen logeren, het kwam papa Chris wel mooi uit, als het op vrijdagavond kon, tot zaterdag 1 uur, mam, kan dat? Dat kan hoor, gezellig, dus daar kwam het span met twee schattige koffertjes, van die linnen koffertjes met een rits. Daar zaten de schone kleertjes in, op de ene koffer stonden lieveheers beestjes en op de andere Jip en Janneke. Deze koffertjes waren niet zo groot, maar toen kwamen ergrote plastiek boodschappen tassen de auto uit, natuurlijk dat waren de 10 knuffels (ieder 5), Sven heeft een enorme krokodil als hij hem rechtop houdt is de krokodil net zo groot als zijn oma, dus die lag opgerold en er was een schattig zacht zeehondje, een egeltje, ik dacht een knuffelhondje nog, de vijfde weet ik niet meer, van Indra weet ik er nog twee, een grote roze knuffel en Bambi, dat is wel een van haar lievelingsknuffel.
Dus alles mee naar binnen, pappa kus, Indra had even in de auto gehuild omdat ze mamma alleen moest laten, maar dat was bij oma gauw over.
We hebben het heel erg gezellig gehad, alleen oma had tompoezen gehaald (dat is een soort gebak met pudding ertussen) en dat lusten ze echt niet, nou oma is verslaafd, dus weggooien? Nee, zonde toch, ik kreeg zaterdagmiddag visite om te rummikubben, die was verplicht 1 tompoes op te eten en de ander was dan toch maar voor mij. Heerlijk hoor, maar smorgens waren de kinderen en ik even bij Joop geweest, want die was jarig, (Joop heeft nu loopgips, dus is weer veel mobieler) krijgen ze van Joop een groot stuk taart, met veel slagroom maar ook pudding, ja, u voelt hem al aan, dat lusten we niet, ik lust wel de koek, dus slagroom opzij, pudding van de koek af en eten dan maar.
Toen ik de bordjes later naar de keuken bracht, grijnsde de heerlijke slagroom en super lekkere pudding mij zo aan, ik heb een grote lepel genomen en met echt schandalige grote happen alles van de bordjes leeggegeten, ik dacht ze zien het toch niet. Mis dus, want toen ik naar de kamer ging zei iemand van de visite, je doet wel stoer om net geen gebak te nemen, maar de restjes in de keuken smaakten lekker, zeker? De visite was naar de w c geweest en had mij in de keuken zien snaaien (Amsterdams woord voor snoepen) Ja, ik keek wel een beetje beteuterd maar ja het leed was al geschied.
We zijn een uurtje bij Joop geweest, het werd drukker en de kinderen verveelde zich een beetje, dus het was tijd om op te stappen. Thuis nog een spelletje Mens erg je niet gedaan, toen kwam Chris het grut weer ophalen, ik was echt behoorlijk moe, alleen al van het zeker twintig keer per middag, Oma Oma Oma Sven kan zich redelijk alleen vermaken, maar Indra wil alle aandacht, een kleinkind van haar oma hoor, ik vind het ook heerlijk om aandacht te krijgen.
Het was super gezellig en ze vinden Oma haar thee het allerlekkerste van de hele wereld, (warm water, theezakje er even in, theezakje eruit, 2 klontjes suiker en een scheutje melk, dat is het geheim). Langzaam slaag ik vast voor mijn diploma oma zijn.
Het was al een hele tijd geleden dat ik naar een rommelmarkt geweest ben.
Ik las in de zondagskrant dat er een werd gehouden in de sporthal. Ik belde, mijn zoon Chris, of hij ook geen zin had, maar hij had het erg druk in zijn huis. Monique wil 1 maart in haar eigen woning zitten, dus er moet van alles en nog wat van de ene woning naar de andere verhuisd worden. Chris was 1 of eigenlijk 3 lampen (drie lampjes naast elkaar) aan het ophangen boven zijn eettafel, dat wilde niet zoals hij wou, dus een beetje geïrriteerd was Chris wel. Mam ik breng u wel even, maak ik gelijk een lijstje van wat ik nog nodig heb, misschien komt u nog wat tegen, oké?Prima.Chris brengt mij om 12 uur naar de rommelmarkt, intree koste 1 euro 80.
Ik vond het heerlijk om weer eens lekker tussen de rommeltjes te duiken, ik moest voor Chris kijken naar koffie-,thee-, suiker-, en spaghettibus, koffie filterhouder en een prullenbakje. Ik dacht thuis, ik neem niet meer mee als 10 euro want neem ik 20 of 30 euro mee, dan maak ik het ook op.
Ja en dan kom je ogen te kort hé, bij de derde kraam kwam ik al hele leuke puzzels tegen voor de kleinkinderen twee spelletjes een kleine prullenbak van het lijstje van Chris, dus ik had al een hele tas vol en toen moest ik nog aan de markt beginnen. Ik mocht van een mevrouw de tas zolang bij haar laten staan, ik zou hem komen halen als ik naar huis ging.
Ik heerlijk aan het snuffelen, kom dus drie bussen tegen van het merk Brabantia leuke licht gele bussen, verderop een pastapot maar achteraf blijkt de spaghetti iets te lang, Chris vond de pot leuk, dus doet hij er macaroni in.
Zo jammer, ik had fotos willen maken bij mijn verhaal, maar ik ben dat totaal vergeten doordat ik zo hebberig werd van al die leuke spullen.
Maar dan is 10 euro best weinig hoor, ik heb nog een mooi tulpenvaasje voor Chris kunnen vinden een fijn boek voor mijzelf, toen waren de centjes op.
En dan is er niets meer aan hé, zonder geld kun je niet kopen, Ik mocht Chris bellen als ik naar huis wou, Chris komt en we gaan naar huis. Ik ging naar Joop om Rocky op te halen, Joop vroeg "wat heb je allemaal gekocht"?, ga ik enthousiast vertellen, kom op het kleine prullenbakje en kinderspeelgoed, oh hemel die heb ik nog bij die mevrouw laten staan, dat is toch ook zonde.
Ik dorst Chris amper te bellen, want de lamp hing nog steeds niet, ik zeg tegen Joop Chris gaat uit zijn dak als ik hem vertel dat ik wat vergeten ben.
Ik heb toch moed gevat en Chris weer gebeld, het duurde even voor hij aan de telefoon kwam en zijn stem klonk niet vrolijk. "Chris sorry, maar ik heb een tas laten staan bij een mevrouw, Chris zeker niet blij ik kom er aan, ik vast naar buiten, zodat hij niet hoefde te wachten. Zijn gezicht stond op onweer, ik kon amper instappen en hij scheurde gewoon weg, bleek dat hij echt pech had met de lamp en dat hij er net mee in zijn handen stond boven de eethoek toen ik belde, ik kan me er wel iets bij voorstellen hoor. Ik hield me maar muisstil, ben naar binnen gelopen, die mevrouw dacht al dat ik het vergeten was. Gauw weer naar buiten, Chris was toch wel blij met het prullenbakje, dus heeft mij weer bij Joop afgezet, ik heb Rocky opgehaald, fijn naar huis. Hoera, mijn eigen gezellige huisje.
Daar mijn schatten bekeken, ik had drie puzzels voor Sven en Indra, die heb ik zelf eerst even gelegd, want als er een puzzelstukje ontbreekt dan gaan ze gelijk weer weg, want dat vind ik zelf verschrikkelijk. Dit was een dagje rommelen en het rommelt altijd veel te veel in mijn hoofd, anders was ik de tas niet vergeten, maar ik was heel erg afgeleid door al die andere mooie dingen die ik zag, toch blij dat ik niet meer geld had meegenomen want dat was geheid op gegaan.
Ik zou visite krijgen uit Amsterdam, een aangetrouwde neef met zijn vrouw en kleindochter.
Ze waren nog niet in mijn woning geweest, dus u snapt het vast, toch als een wervelwind mijn woning door, hier wat opruimen, die schoenen uit de gang, even een lapje over het glas van de salontafel enz. Zo het raam open van de slaapkamer even luchten, daar gaat de bel, ja hoor daar zijn ze gezellig, (had eerst de slaapkamerdeur dicht omdat het raam open stond )
Eerst maar even een bakje koffie dan het huis bezichtigen, laat ik de slaapkamerdeur openstaan, we zitten in de kamer hoor ik ineens belletjes, en belletjes betekent alarm, Kurt de kat van de buurvrouw in aantocht. Ja hoor, hij was zo door mijn slaapkamerraam gesprongen, dus die kan ik ook niet meer opendoen. Ik dacht laat maar, ik zit in de kamer vogeltjes zijn veilig, mis dus, Kurt ging achter de stoel waar nota bene de neef op zat om, en gaf de vogelkooi evengoed een mep.
Neef pakt 'Kurt' bij zijn nekvel en gooit hem de tuin in, even later kwam Iris met Macho om te gaan wandelen met mij en Rocky, we moesten heel voorzichtig de tuindeur open doen want 'Kurt' lag al weer op de loer, maar hij had niet op Matscho gerekend die haat katten, nou dat werd een gebrul van Matscho 'Kurt 'als een haas er van door. Maar omdat ik visite had en niet mee kon, wou ze Rocky wel meenemen, de kleindochter wou wel mee om met Rocky en Iris te wandelen.
Toen Lincy, zo heet de kleindochter, terug kwam en weer in de kamer ging zitten trok ze in ene wit weg, haalde vlug haar beentjes van de vloer.
Ik zag een hele grote zwarte spin lopen onder de bank is hij",oh dat klopt dat is mijn huisspin ik zie hem al een paar dagen lopen, maar als ik een papiertje pak is hij weg, ik op mijn knieën onder de bank kijken, geen spin.
Even later kom ik met bordjes waar brood op lag naar binnen, zie ik de huisspin rennen, dus ik geef een brul naar de neef, kijk even waar hij naar toe gaat dan pak ik even een papiertje, de spin liep zich nu vast in de hoek van de kamer ik gaf het papiertjes aan de neef die pakt de spin en verfrommelt het papier helemaal. Dat was helemaal de bedoeling niet van mij, ik pak ze altijd heel voorzichtig en dan doe ik ze naar buiten, deze keer had de spin pech en moest hij het met de dood bekopen. De visite naar huis, Rocky en ik boodschappen doen.
Ik had de tuindeur wel dicht gedaan, maar niet op slot, we komen thuis ik doe de deur open en het eerste wat ik hoorde waren belletjes, dus u snapt het al, Kurt zat in de kamer, de vogeltjes ondersteboven op de grond. De tuindeur wagenwijd open. Toen werd ik lichtelijk hysterisch, ik heb Kurt met een bezem het huis uitgemept, de buurvrouw gebeld, dat ik het zat was. De buurvrouw kwam hem halen en ik vroeg wat ze er aan ging doen? ja, het enigste is dat ik hem moet laten afmaken, jij bent de enige die klaagt dus zeg het maar. Ja, dat is ook wat moois, nu word het op mijn bordje gelegd wil ze van mij een beul maken, ik vond dat niet eerlijk.
Buurvrouw weg met een blazende Kurt, ik was behoorlijk gestrest heb Chris mijn zoon gebeld, die kwam en heeft met de Buurvrouw gepraat, ze zou nogmaals proberen Kurt binnen te houden. Als hij weer binnen komt gaat Chris maatregelen nemen. Dan brengt hij hem naar het asiel in overleg met de buurvrouw.
Ja, je moet hem gewoon flink meppen dan blijft hij wel weg, ergens heb ik geen hekel aan Kurt, ik ben dan ook niet blij met de rol van kattenmepper, maar hoe het dan moet? Dit was best wel een dagje met stress.
Alle vogel vriendjes die ik dagelijks zie in de sloot en er om heen
Ik heb zoveel fotos, ik wil u mee laten genieten van wat ik elke dag zie zo van uit mijn achtertuin. Moet nog even wat recht zetten ik noemde steeds de zwarte vogels met witte snavel en stip op de kop waterhoentjes, maar het zijn meerkoeten, dus bij deze recht gezet.
Mevrouw en Mijnheer Zwaan Huis tuin en keuken eenden
mooie foto van een eend in actie Meerkoet aan de wandel
Meeuwen genoeg Zo wil ik de pulletjes straks graag weer zien
Verjaardagen, ik heb er twee overleefd, ik had er zo tegen opgezien omdat ik 2 en een half kilo gewicht kwijt ben en ik echt bang was dat ik niet tegen de verleiding van al het lekkers kon. Vrijdag bij mijn schoonzusje begon de beproeving, dat is het echt voor mij, ik had mijn schoonzus opgebeld en gevraagd of ze rauwe worteltjes en komkommer voor me wou halen dus toen ik kwam had ze heel lief een bordje klaargezet met komkommer en worteltjes.
Er stond van alles op tafel, kaas, stukjes worst, soesjes, heerlijke chocolaatjes, allerlei andere snoepjes, het leek voor mij wel lui lekker land. Het hielp wel dat ze voor mij die worteltjes en komkommer neer had gezet ik kon daar van eten. Maar toen kwam er meer visite, de mokkataart en appeltaart gingen zo voor mijn gezicht voorbij.
Watertanden, ik pak maar weer een worteltje, na 2 uurtjes wou ik weg, ik kon het niet langer aanzien, heel zwak ik weet het, maar ik ging er toch vandoor, ik was al op mijn handen gaan zitten want die wilden maar steeds naar de chocolaatjes en soesjes. Nee, zo erg was het niet, maar ik vond dat ik genoeg discipline getoond had. Ik was toch 2 uurtjes geweest, ze begrepen het wel.
Verjaardag 2, was van Joke, mijn vriendin, om 4 uur kwam ze me halen en ja, hoor weer de verleiding van chocolade, maar sterk wezen dus, graag een kopje thee. De dochter van Joke, heeft een dochter, die met oma samen ook haar verjaardag vierde, ze liep als Sneeuwwitje rond, een prachtig meisje met echt ravenzwart haar. De verjaardagstaart voor Peyton
(ze werd 6 jaar), was door haar moeder zelf gemaakt, oma had ook mee geholpen, allemaal marsepeinen blaadjes en bloemetjes erop gemaakt.
Toen ik binnen kwam en Peyton zo als Sneeuwwitje zag, vroeg ik waar de 7 dwergen waren, voor de grap was ik de zeven dwergen overal aan het zoeken, prachtig vond ze dat, toen ze de taart zag begon ze te gillen: daar zijn ze dáár, keurig op de taart stonden sneeuwwitje en de zeven dwergen. Prachtig, zoals kinderen mee kunnen gaan in een spel, ik natuurlijk het grootste kind, zo leuk. Ja ik kon natuurlijk nee zeggen tegen de taart, maar ik vond dat ik al zo braaf was geweest vrijdag, dus mocht van mijzelf een klein stukje proeven, nu proef ik ook echt hoe lekker het smaakt, ik vond het mierzoet, maar lekker!!!
Rocky was ook mee, hij gedroeg zich voorbeeldig, sommige visite had pas later in de gaten dat hij er was, er waren twee enorme salades in prachtige dozen, geweldig opgemaakt, zo jammer dat ik nu de camera niet mee had, het zag er hemels uit. Dus toen er gegeten mocht worden had ik bedacht, het is mijn avondeten, dus geniet ervan. Er was een doos met een grote zalmsalade er omheen de heerlijkste vis, kleine Hollandse garnaaltje, roze plakken zalm, paling en witte plakken vis, ook rauw en net zo dun gesneden als de zalm, ik wist niet precies wat dat was, maar het smaakte verrukkelijk. Ik heb dus een kleine lepel salade opgeschept en wel heerlijk de kleine garnaaltjes en roze zalm opgeschept,1 stukje paling, 2stukjes stokbrood en wat plakjes gekookt ei. Dat was mijn eerste gang. Toen iedereen wat gepakt had was het ook in ene muisstil, we waren met zn twintigen en zaten allemaal heerlijk te genieten ik ook".
Toen ben ik bij de vleesschaal terecht gekomen, oh, oh , de verleiding was zo erg en ik heb mij toch een beetje laten gaan, heerlijke plakken ham, moest ik eigenlijk niet doen, er lag rosbief dat was beter, maar ik heb toch van alle tweegenomen, hele kleine tomaatjes, komkommer, half gevuld eitje en dan als de bliksem wegwezen. Toen iedereen genoeg had werd het feest voor Rocky, hij kreeg de overgebleven rosbief, nou daar was hij niet vies van. Het is echt zo dat ik nu dubbel geniet van al dat lekkers, maar toen mijn buikje dan lekker vol zat, begon ik erg te gapen. Ik ben in de keuken de borden gaan afspoelenen heb ze in de vaatwasser gedaan,( ik was anders zeker stiekem in slaap gesukkeld zo rozig was ik ) Heerlijk hoor als je dan zo'n afwas Truus hebt. Ik ging weer in de kamer zitten, het gapen begon opnieuw, ik schaamde me gewoon, maar ik kon het niet tegenhouden, Joke zag het en sprak de verlossende woorden: zal ik je naar huis brengen?. Het was echt geweldig, heerlijk en gezellig, dus ik vond het naar, dat gapen. Ik heb verder niets meer gegeten,helemaal tevreden was ik niet over mijzelf maar vind toch dat ik wel mijn best gedaan heb, schouderklopje voor mijzelf.
In een plak boek kwam ik kaarten tegen die ons feliciteerde met ons huwelijk inmiddels 42 jaar geleden ,er zaten hele mooie bij ik heb er fotos van gemaakt.