Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Weer!!! aan de lijn, ik zou echt niet weten hoeveelste keer dit nu is, niet te tellen denk ik. Nu word het toch wel een ernstige zaak het ziekenhuis moet er aan te pas komen, als ik ergens als de dood voor ben dan is het een ziekenhuis.
Ik heb er in mijn bijna 65 jarige leventje weinig voor mij zelf mee te maken gehad, een keer een bevalling en toen heb ik ook als een speenvarkentje liggen gillen,( vandaar geen tweede kind meer dat kon mijn man niet aan )1 keer toen ik klein was en mijn pols had gebroken. Voor de rest geeft een ziekenhuis mij een paniek aanval omdat er in het ziekenhuis mensen zijn dood gegaan die mij zo dierbaar waren.
Allereerst mijn vader, die mijn grootste vriend en held was, mijn moeder ging plotseling dood in een verzorgingshuis, dan is het zo direct. Later heb ik 6 weken in het ziekenhuis (waar ik nu ook naar toe moest), mijn man zien lijden en wegteren. Omdat mijn knie zo zeer ging doen en ik dus amper kon lopen heb ik op aanraden van mijn vriend de huisarts gebeld waar ik meteen terecht kon, mijn ene knie was toch behoorlijk versleten volgens de huisarts.
Ik had dus geen tijd op mij op te vreten van angst, de huisarts wilde dat ik een foto liet maken, ik meteen ook maar door ging naar het ziekenhuis voor een foto( als ik dat niet gedaan had was ik vast niet gegaan)
Ook kreeg ik een brief mee voor een orthopedisch arts die er wat aan kon doen. Volgens mijn huisarts een injectie met een soort smeermiddel om het kniegewrichtte smeren als eerste oplossing. Eerlijk waar (mijn vriend was mee die moest de auto parkeren hij zou buiten wel op mij wachten, )toen ik dus de hal van het ziekenhuis in liep kreeg ik een paniek aanval, het zweet brak me uit, ik ging hyperventileren heel raar adem halen, ik moest even gaan zitten, ging van de zenuwen ook meteen aan het huilen wat een drama, alles van die 6 weken met Simon kwam weer op mij af. Ik kon mijzelf weer herpakken want er was nog niets gebeurd ik moest de afspraak voor de foto nog maken, toen ik dan ook meteen de foto kon laten makenwat ongeveer een kwartier zou duren was ik weer gekalmeerd. Ik heb mijn vriend buiten opgezocht mee naar binnen genomen en aan dekoffie gezet. De foto gemaakt, toen moest ik dus de brief van de huisarts aan de orthopedisch dokter afgeven(dacht ik), kom bij de balie en wil de brief afgeven. Dat ging mooi niet door ik moest de brief zelf meenemen op de afspraak die zou worden gemaakt.
Kon ik pas terecht 18 augustus voor een eerste gesprek waaruit zou blijken wanneer ik geholpen zou kunnen worden. Toen had ik het niet meer, eindelijk had ik de moed om te gaan en dan duurt het nog 2 maanden voor ik iets meer weet en dan??Toch wel teleurgesteld naar huis, in de auto diep nagedacht
( dat gebeurd sporadisch )en besloten dat het nu echt noodzakelijk was om het gewicht wat ook op mijn zere knie rust drastisch naar beneden te krijgen.
Als het nu niet gaat dan weet ik het niet meer, als ik mijn gewicht naar beneden krijg hoeft er misschien niets te gebeuren? dat is het lokmiddel voor mij
De worteltjes tomaten komkommer?( als ik ziek word val ik vanzelf af) nee daar mag ik niet mee spotten, de ijsbergsla lente uitjes bleekselderij de paprika, zezijn weer in huis. Alle groente netjes klein gesneden, de helft in een pannetje met eenbouillonblokje lekker even laten sudderen voor een gezond groente soepje, de andere helft in een kom, alleen zout en peper er bij en wegzetten in de koelkast, later als ik het wil eten doe ik er wat naturel dressing op dan word het niet zo kledderig, ( liefst neem ik mayonaise,NU EVEN NIET! )hethard gekookte eitje mag niet ontbreken dat hoort er in, dit is lekker en dan wil ik het wel eten. Lijnen vind ik niet zo erg als ik maar dingen eet die ik niet vies( wat is vies?) vind. Dus ik ben weer vol goede moed aan het uitvinden wat ik lekker vind en wat niet zo slecht is voor mijn gewicht.
Een beschuit met rabarbercompote is heerlijk, een beschuit met een toetje
( Griekse yoghurt met bramen ) is net een gebakje, een liga ouderwets geprakt met een banaan kan als ochtend ontbijt prima, helemaal lekker.
Hardgekookt ei op een volkoren cracker, een hardgekookt ei in vieren delen daar paard of rund rookvleesomheen, een lekker tussendoortje. Ook kalkoenvleeswaren, 1 plakje daar wat rouwkost in rollen, lekker hartig
20 plus smeerkaas met komijn smaakt goed op een cracker.
Ik heb knijpflesjes met citroensap gekocht, in mijn thee doe ik nu steeds een flinke kneep citroen, smaakt lekker fris, eet het vet op (wat weet ik het toch allemaal goed hé, waarom word ik dan toch steeds opnieuw dik?)
Ja dat is niet zo moeilijk, als ik steeds weer terugval naar de snoepjes kroketjes gebakjes koekjesenz, (dat weet ik ook heel goed).
Ik drink mij nu de rambam aan alles wat maar mag, thee (met citroen ) water met citroen, zelfs appelazijn gekocht, als je wakker word en je neemt een glas lauwwarm water met een scheut appelazijn moet dat ook voor je vethuishouden een ramp zijn( wat het op denduur met je maag doet? Die gaat vanzelf dan wel krimpen,toch? )U leest het en vraagt zich vast af VOOR HOE LANG!...
Het is bijna 12 uur( nacht), ik heb Rocky voor het laatst uitgelaten ongelofelijk hoe stil het op straat is. Er raasde twee dagen een klein stormpje en nu? Er is geen zuchtje wind, er valt een hele zachte regen, niet met grote spetters het sijpelt zachtjes naar beneden, ik hoop dat het regenbuitjede hele nacht zo door zal gaan, ik hoor de verdroogde grassprietjes gulzig slurpen daar hebben ze naar gesnakt. Die stilte was gewoon weldadig, de regen beroerde zachtjes mijn gezicht een moment van intense rust.
Foto's van mijn kleinkinderen kan ik niet vaak genoeg zien. Dit zijn wat oudere foto's omdat ik nog steeds niet mijn foto's kan verkleinen om bij mijn verhaaltjes te zetten dus ik zoek maar naar foto's die al verkleind zijn.
Deze spreuken werden gegeven bij boodschappen. Als je zoveel besteed had kreeg je zon spreuk, ook een kalender waar je dan de spreuken op kunt plakken is er bij.
Het is hartstikke leuk alleen vind ik het wel wat oneerlijk soms.
Er word van alles en nog wat aan reclame gedaan, iedere keer kun je wat anders sparen, maar mensen die het niet zo breed hebben die dus niet van die grote bedragen aan boodschappen kunnen betalen zijn de pineut, hun kinderen moeten dan maar toekijken hoe andere kinderen leuke speeltjes krijgen en op school met elkaar ruilen, zij staan daar buiten. Misschien dat ze van de buren die wel veel kopen die hebbedingetjes kunnen krijgen of van ooms en tantes, maar eerlijk is het niet.
Hallo daar was ik dan weer, een weekje Limburg met prachtig weer is heel fijn, maar nu achter mijn pc is t ook heel fijn.Op het ogenblik stormt het hier behoorlijk, dat is niet zo heel erg , als het maar niet gaat regenen, hier in Den Helder is nu het weekend van de muziek. Dat is knoert gezellig, er zijn 28 grote en kleine orkestjes door heel de stad verspreid op straat aan het spelen.
Regenbuien passen er dan net niet bij, jammer dat het weer dan spelbreker wil zijn als er iets georganiseerd word .Laten we hopen dat de buien over waaien. We zijn even bij de zee gaan kijken we waaide zowat uit onze jas Rocky het hondje hield zich maar net staande het zand zagen we met kleine wolkjes op ons afkomen en dat voelt niet prettig.
Om half 2 vanmiddaggaat Chris mijn zoon een klein stukje zingen uit de nieuwe musical die ze al weer aan het voorbereiden zijn daar wil ik bij zijn. We gaan om ongeveer 1 uur weg om ook even gezellig door de stad te wandelen( als het weer het toelaat).
Ik ga fotos maken en hoop ze bij mijn verhaal te kunnen zetten. Ik heb wel een foto programma gevonden om de fotos op de pc te krijgen, maar het verkleinen van de fotos zodat ze bij mijn verhaal passen heb ik nog niet kunnen ontdekken.
Ik duik er gewoon weer tussen uit, zit met git zwarte nagels nu op mijn toetsen bord te drukken, kan het niet laten. De tuin is zo droog, als ik 1 gaatje heb gemaakt om het plantje in te doen en ik er water in giet rent het water gewoon weg voor ik het plantje er in kan doen is het waterpleite( Amsterdams voor weg) Dus gaatje maken, water er in doen, gauw droge aarde er in, modder maken (heerlijk net als vroeger lekker kledderen), dan plantje er tussen friemelen en dan aan drukken.
Mijn vriendin belde op, wat ben je aan het doen?
Ik plant stekkies.
Ik ben ook in de tuin bezig maar ik heb nu koffie gezet, kom lekker een bakkie doen, en roetsj weg ben ikin oude tuinbroek die steeds afzakt, voeten in rubber laarsjes, in de tuin prima maar in de zon bij mijn vriendin erg zweterig. Zij heeft een erg zeer been, dus ik toch even tussen de boompjes bij haar het vuil weg halen, terwijl bij mij in de tuin de plantjes heel hard roepen om water en een plekje.
Kennissen komen even aan het hekje kletsen, gezellig maar eerst mijn broek ophalen.
Nu even tussen het vertellen door soep op te zetten als mijn vriend straks komt heb ik een lekker bakje soep voor hem, het is toch 3 n half uur rijden om bij mij te zijn het doet mij goed dat hij dat voor mij overheb, ben ook blij als ik hem weer zie. Het gaat vandaag weer lekker rommelig zon dag met een gaatje net als vroeger, alles loopt dan door elkaar heen, druk druk druk maar wel vertrouwd. Mijn klein zoon is jarig we gaan vanmiddag bij hem op visite.
Vanavond gaan we bowlen met zn allen verheug ik me nu al op. Dat was niet zon piep gesprekje maar wel gezellig, toch?
gebruik nu foto's die op de harde schijf staan buiten de pc om en die al verkleind zijn, mischien af en toe de zelfde, helaas. Eliza
Even een piep klein gesprekje, ik moet echt in de tuin even wat stekkies planten maar de pc trok me gewoon op de stoel ik kan even niet anders. Het is een heerlijke zonnige dag langs de sloot kant is gemaaid er stonden een hele boel paarde bloemen die uitgebloeid waren, dan hebben ze zon pluizig bolletje,.
Nu is het net of het plaatselijk sneeuwt op het pad allemaal kleine pluisje die door de wind weggeblazen worden dus volgend jaar nog meer paardenbloemen, niets mis mee ze zijn stalend geel jammer niemand wil ze in de tuin hebben omdat de bladeren nogal grof zijn en er inderdaad elk jaar meer bij komen. Ik heb gisteren allemaal stekkies gehad voor de tuin, maar als het zo warm is in de tuin dan wacht ik op de avond of de ochtend, gisteren kwam er wat tussen( Eerlijk?... De TV) . Ik ben wat vroeger opgestaan om de stekkies te planten, ik pak mij zelf op bij kop en kont en ga de stekkies in de grond doen .
Het is prachtig weer een heerlijk zonnetje schijnt en ik zit te lummelen achter mijn pc. Ik kan het gewoon nog niet helemaal vinden, wat ik altijd standaard deed kan even niet dus ben ik een vreemde voor mijn eigen pc. Ik wil vertellen over alles en nog watmaar kom niet in mijn vertel gevoel, ik weet niet hoe ik het anders moet uitdrukken. Ik ben mijn vertrouwen in mijn pc een beetje kwijt, ben als de dood dat ik weer wat verkeerds doe en weer alle programmas weg zijn.
Het is natuurlijk niet mijn pc zijn schuld, ik zat er achter en ik heb iets goed verkeerd gedaan, ik moet nu gewoon niet meer zeuren en opnieuw mijzelf vertrouwen en mijn pc.We zijn altijd de beste maatjes dus dat gaat nu ook weer van start.
Mijn vriend en ik rijden dus nu regelmatig naar Limburg zon 3 en n half uur rijden, ik zie dan soms allemaal dingen die mijn verbeelding tarten.
Er reed een hele grote vrachtwagen voorbij, die had een heel groot zijl over zijn lading dat vast zat met riemen, een heleboel riemen naast elkaar, de uiteinde van die riemen staken allemaal met gelijke stukjes uit de gesp, door de wind flapperde al die uiteindjes tegelijk op en neer, ik zag dat en in mijn verbeelding waren het net allemaal danseressen die de Can-Can danste. Ik grinniken en mijn vriend vragen waarom grinnik je nou? de vrachtwagen was al lang voor bij, ga het dan maar eens uit leggen.
Als je vaker het zelfde traject rijd kom je punten van herkenning tegen, zo zijn er stukken bos met een erge storm omgewaaid heel veel jonge berkenbomen hadden de storm niet overleeft, iedere keer als ik er langs rij doet het mij gewoon nog zeer als ik het zie, het ziet er zo treurig uit, al die bomen met die witte stammetjes kris kras door elkaar geknakt, ze waren de laatste keer wel bezig om de gesneuvelde bomen te verwijderen maar dat is een mega klus. Aan de andere kant van die zelfde weg waren een heleboel bomen verbrand echt heftig vind ik dat, ik heb wat met bomen. Het zijn uiteindelijk ook zaadjes geweest die in de grond zijn gestopt of uit andere bomen over gewaaid zijn, die dus super klein waren, daar groeien dan kanjers van bomen uit, daar gaat jaren over heen, een storm of brand kunnen in enkele uren gewoon alles wegvagen. Als ik ook ergens zie dat een hele grote boom word om gezaagd, dan gaat er gewoon iets droevigs in mijn om, dan hoop ik altijd maar dat het echt noodzakelijk was.
Harry en Mathilda ons eigen zwanenpaar hebben het weer gepresteerd om 4 mini zwaantjes temaken samen. Geweldig om te zien hoe bezorgt ze zijn en mooi zoals ze achter elkaar zwemmen. Helaas kan ik er nu geen fotos bijleveren omdat ik het foto programma nog niet op mijn pc heb, dat vind ik zeer irritant moet ik zeggen. Helaas het is even niet anders het komt vast wel weer goed.
Ik val om van de slaap ik wou zo graag zien wat er nog wel en niet in mijn p c zat, het werd half 2 toen ik een poging deed om te gaan slapen, maar mijn hersentjes gingen niet op commando slapen ze bleven malen. Moet wel eerlijk bekennentoen ik het niet meer wist, heb ik nog een uurtje met de pc geklaverjast, een beetje ontspanning moest.Wat ons leventje betreft;
Help!... mijn pc is overspannen geraakt, (waarschijnlijk een virus opgelopen?) en heeft al zijn programma's er uitgespugt, ik overzie de ramp nog niet helemaal, hij is vier dagen weg geweest vanavond terug gebracht met de mededeling dat ik maar moest opschrijven wat voor programma's ik er allemaal in had zitten? help!... Ik kom er achter dat ik dat gewoon zo gauw niet weet? wat ik wel weet is dat ik héél graag mijn 'Word' wil terug hebben waar ik mijn verhalen op schreef en die dan de fouten corigeerde. (misschien zitten er al weer fouten in nu, sorry) Ook ben ik al mijn email adressen weer kwijt, help!... morgen schrijf ik meer als ik van de schrik bij gekomen ben, gelukkig had ik een schijf buiten de computer dus een heleboel foto's en belangrijke dingen zijn er nog ik moet nu alles weer gaan uitvinden, mijn foto programma terug krijgen, weet ook niet meer hoe het programma heet waar ik mijn foto's mee kleiner maakte om op mijn blog te zetten, help!... even paniek.
Als dromen uitkomen zoals we zouden willen zou elke dag een feestje zijn. Niemand zou meer zorgen hebben, en niemand heeft ooit nog verdriet en pijn.
Dit zal nooit gebeuren, er zal altijd een stemmetje in je hooft blijven zeuren. Ook zullen er altijd zorgen zijn, die vaak gepaard gaan met ver- driet en pijn.
Wat je eraan kan doen is het aanvaarden, want dat is het leven. Je zult veel krijgen, maar moet ook veel geven.
Als je deze dingen allemaal aanvaardt, alle goede en slechte dingen. Dan is alles wat je krijgt in je leven, zeker de moeite waard.
Tekst boven rouwadvertenties, niet zelf geschreven
Vader, wat u voor ons heeft betekend, wat u voor ons heeft gedaan, al uw liefde, zorg en warmte, het is ons niet ontgaan. Opgewekt en zorgzaam, nooit vragend, nimmer klagend, altijd dragend. moedig ging u door,steeds weer. tot het laaste moment, het wilde niet meer.
********************************
Nacht, lieve Heertje Nacht, lieve vrouwtje Nacht, engeltje zoet Bewaar ons goed Leg uw hoofd op het kussen Met God de Vader zal u rusten Met god de zoon zal u slapen Met de Heilige Geest zal u ontwaken...
*********************************
Als mijn levens-einde nadert, Denk ik aan wat ik volbracht, Eer ik oud, moe en tevreden, Sluimer naar de eeuwige nacht. Of het goed was, of slechts matig, Of te geestig, of te statig... 't Komt er dan niet meer op aan. Alleen- heb ik mijn best gedaan!
Winkeltje van vroeger, ik had de flits uit moeten doen, hij weerspiegeld nu in de ruit.
Hallo
Even weer wat van ons laten horen. We waren maandag al in Den Helder, dinsdag is mijn vriend weer naar Kessel terug gegaan, van wegen afspraken, lief dat hij mij naar huis heeft gebracht.
Ik moest even uit de verhuizing en schoonmaak. Het meeste is nu gedaan, het nieuwe huisje is leuk ingericht is het nu een kwestie van dozen weer uitruimen, ik was er even klaar mee, er is zoveel nog meegegaan waar waarschijnlijk geen plaats voor is, om dus irritatie te voorkomen wou ik naar mijn eigen stekkie. Maar ik ben aangestoken door het schoonmaak en opruim virus, als ik hier nu een kast of la open trek wil ik ook alles er gelijk uitgooien, uitzoeken en schoonmaken, kan natuurlijk nooit kwaad maar ik wou juist even helemaal niets, gewoon luieren.
Ik kom vanzelf wel weer in mijn ritme, ik heb nog wat fotos van de vakantie op het blog gezet, ik heb er nog veel meer .
Het is gelukkig weer mooi weer, het is ook vaak gebeurd dat het dan net met de paasdagen noodweer is, vandaag schijnt het Paaszonnetje vriendelijk aan de hemel.
Mijn zoon komt straks met Sven en Indra, dus ik heb me weer even kunnen uitleven in de keuken.
Ik had wel gisteren nog even gebeld hoe laat ze kwamen,of ze dan niet net gegeten hadden. Ja hij ging ook uitgebreid met ze lunchen, dus ik moest niet al te veel maken. We zien wel ik vind het nu eenmaal leuk om hapjes te maken.
Zelfde stadje van de paasboom, ik weet alleen niet meer de naam.
Ik wens u allemaal fijne Paasdagen toe.
Vanmorgen heb ik ook onze Paastafel verzorgt, mijn vriend was verrast, ik werd beloond met een dikke kus. Het is wel echt wel mijn drukke gedoe, niet prachtig, niet rustig, maar veel kleur, in mijn ogen gewoon gezellig, leuk om het ook weer voor twee mensen te maken. Ik was fotos aan het maken, ik wou van een gezamenlijke schoolfoto van Sven en Indra een foto maken voor mijn blog, het ging op een of andere manier niet helemaal goed, het resultaat vind ik toch leuk vandaar dat ik hem plaats, ze worden erg gauw groot.
Lekkere paaseitjes en Paasfiguurtjes horen ook op mijn Paastafel
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Help!...
