Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Op een boot de haven uit langs de enorme rotsen, de boot ging heftig heen en weer de golfslag was best hoog.
Er was ons al verteld over het islamitie's geloof, dat de mensen 'n soort kralen ketting bij zich hadden zodat zij hun gebeden overal konden bidden, elk kraaltje een gebed, ongeveer het zelfde als de katholieke rozenkrans.
Waar we ook keken ik vond het allemaal prachtig. Eliza
Deze man had net zijn gebed gedaan op een kleedje in het gras. Als goed moslim moet je vijf keer per dag bidden in de richting van Mekka, waar je dat doet maakt niet uit. Een keer per week moet je naar de Moskee, handen wassen voeten wassen je moet rein zijn.
Elk jaar op 1 Januari neemt Els zich voor; weer minder te eten om weer wat kilootjes af te vallen, dus dit jaar geen uitzondering. De knäckebrödbruin met véél vezels, de magere smeerkaas tomaatjes komkommer augurken paprika zilveruitjes Amsterdamse uitjes (die gele, klein en groot, echt lekker hoor) zijn in huis, daar ben ik creatief mee bezig om het zo aanlokkelijk mogelijk te maken.
In het midden liggen 4 stukjes braadharing
Het is pas de tweede dag dus ik ben vol nieuwe moed. Ook heb ik mijn opschrijfschrift weerte voorschijn gehaald, alles op schrijven wat ik onder mijn neus in mijn mond steek, eerlijk opschrijven wat je per dag eet, ook dat handje zoute pindas die nog op het aanrecht stond van oudejaarsavond, helemaal scheel kijken naar die ene oliebol die nog over was speciaal al in zilverpapier gepakt, maar je weet nu eenmaal dat hij onder dat papier zit. Ik heb gewacht tot mijn vriend weg was, ik had hem wel die oliebol in zijn mond willen proppen. Toen hij weg was heb ik de oliebol gepakt in kleine stukjes gesneden ( 1dun plakje kwam WEL inmijn mond terecht) de rest in het vogelhuisje buiten in de tuin.
Hoe vaak heb ik al gejammerd?? Oké elke dag dat het wel lukt ! Ja toch.
De eerste keer met het grote vliegtuig, het mooie hotel, de luxe van het niets doen en toch het eten op tafel krijgen, de jonge bediendes die als duiveltjes tevoorschijn kwamen zodra je het bordje leeg was om het weg te halen, niets afwassen bedden opmaken stofzuigen ramen wassen was doen. Net of je in de Hemel bent. (zou het daar zo zijn? )
Het was een ervaring die ik niet had willen missen, maar toch het hele gedoe erom heen de lange reis ongeveer 9 a10 uur onderweg zijn, die grote afstanden in Shiphol. De vele controles, de koffers die we van de band met een rot gang af moesten halen, riemen af, schoenen uit, door dat enge poortje, ging die beambte ook nog met haar handen helemaal langs je lichaam ik had het daar niet op hoor, vond het allemaal maal maar eng. Misschien als ik vaker zou gaan went het vast wel, maar ook de prijs zon 750voor een goede week, dat moet je waarschijnlijk ook leren om dat voor je zelf uit te geven. Wel prachtige fotos gemaakt, echt genoten van wat we allemaal gezien hebben. Alleen ik zou Els niet zijn als er weer niet wat gebeurde. De eerste de beste dag gingen we een eindje Alanya verkennen, ik zie een zwerfhond vlak voor een auto oversteken,dus ik roep:
hond kijk uit
Terwijl ik dat zeg val ik in een groot gat in de stoep
auwwwwwww
Kon niet meer op mijn voet staan die was helemaal omgezwikt, wat nu?
Het was zon rare ervaring ik ging in een soort vertraging naar de grond, mijn fototoestel had ik in mijn hand daar keek ik naar voor ik op de grond te recht kwam. Phoe, het deed me echt heel zeer, Harry mijn vriend begon gelijk aan mij te sjorren die wou dat ik opstond, maar daar had ik helemaal nog geen zin in ik was helemaal hoteldebotel. Toen ik eenmaal omhoog gehesen was, kon ik echt niet op mijn voet staan, hangend aan Harry ben ik een klein stukje vooruit gekomen, toen heeft mijn vriendin haar man die in een rolstoel zat, eerst naar het hotel gebracht en toen mij opgehaald bij een koffie tentje waar we neergestreken waren. We zaten smiddags in het ziekenhuis om er toch even naar te laten kijken, fotos gemaakt, bleek niet gebroken maar pittig gekneusd.
Hebben daar toen in een medisch centrum een rolstoel kunnen huren en heeft Harry mij drie dagen in een rolstoel rond gereden. Zeer jammer, geen zwembad in geweest, niet op het strand gelopen, maar wel na drie dagen met een elastieken sok die ook voorgeschreven was een boottocht over een rivier gemaakt waar we gegrilde vis en kip met patat en heerlijke salade hebben gegeten. Die boten zagen er uit als piraten boten met doods hoofden en andere verziering.
Onder de klanken van het Wenerstaats orkest die prachtig spelen schrijf ik in het zonnetje mijn belevenissen op. Ik hou van het Nieuwjaars concert, elk jaar weer boeiend om naar te luisteren, deze combinatie is helemaal goed.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
