Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Elk jaar op 1 Januari neemt Els zich voor; weer minder te eten om weer wat kilootjes af te vallen, dus dit jaar geen uitzondering. De knäckebrödbruin met véél vezels, de magere smeerkaas tomaatjes komkommer augurken paprika zilveruitjes Amsterdamse uitjes (die gele, klein en groot, echt lekker hoor) zijn in huis, daar ben ik creatief mee bezig om het zo aanlokkelijk mogelijk te maken.
In het midden liggen 4 stukjes braadharing
Het is pas de tweede dag dus ik ben vol nieuwe moed. Ook heb ik mijn opschrijfschrift weerte voorschijn gehaald, alles op schrijven wat ik onder mijn neus in mijn mond steek, eerlijk opschrijven wat je per dag eet, ook dat handje zoute pindas die nog op het aanrecht stond van oudejaarsavond, helemaal scheel kijken naar die ene oliebol die nog over was speciaal al in zilverpapier gepakt, maar je weet nu eenmaal dat hij onder dat papier zit. Ik heb gewacht tot mijn vriend weg was, ik had hem wel die oliebol in zijn mond willen proppen. Toen hij weg was heb ik de oliebol gepakt in kleine stukjes gesneden ( 1dun plakje kwam WEL inmijn mond terecht) de rest in het vogelhuisje buiten in de tuin.
Hoe vaak heb ik al gejammerd?? Oké elke dag dat het wel lukt ! Ja toch.
De eerste keer met het grote vliegtuig, het mooie hotel, de luxe van het niets doen en toch het eten op tafel krijgen, de jonge bediendes die als duiveltjes tevoorschijn kwamen zodra je het bordje leeg was om het weg te halen, niets afwassen bedden opmaken stofzuigen ramen wassen was doen. Net of je in de Hemel bent. (zou het daar zo zijn? )
Het was een ervaring die ik niet had willen missen, maar toch het hele gedoe erom heen de lange reis ongeveer 9 a10 uur onderweg zijn, die grote afstanden in Shiphol. De vele controles, de koffers die we van de band met een rot gang af moesten halen, riemen af, schoenen uit, door dat enge poortje, ging die beambte ook nog met haar handen helemaal langs je lichaam ik had het daar niet op hoor, vond het allemaal maal maar eng. Misschien als ik vaker zou gaan went het vast wel, maar ook de prijs zon 750voor een goede week, dat moet je waarschijnlijk ook leren om dat voor je zelf uit te geven. Wel prachtige fotos gemaakt, echt genoten van wat we allemaal gezien hebben. Alleen ik zou Els niet zijn als er weer niet wat gebeurde. De eerste de beste dag gingen we een eindje Alanya verkennen, ik zie een zwerfhond vlak voor een auto oversteken,dus ik roep:
hond kijk uit
Terwijl ik dat zeg val ik in een groot gat in de stoep
auwwwwwww
Kon niet meer op mijn voet staan die was helemaal omgezwikt, wat nu?
Het was zon rare ervaring ik ging in een soort vertraging naar de grond, mijn fototoestel had ik in mijn hand daar keek ik naar voor ik op de grond te recht kwam. Phoe, het deed me echt heel zeer, Harry mijn vriend begon gelijk aan mij te sjorren die wou dat ik opstond, maar daar had ik helemaal nog geen zin in ik was helemaal hoteldebotel. Toen ik eenmaal omhoog gehesen was, kon ik echt niet op mijn voet staan, hangend aan Harry ben ik een klein stukje vooruit gekomen, toen heeft mijn vriendin haar man die in een rolstoel zat, eerst naar het hotel gebracht en toen mij opgehaald bij een koffie tentje waar we neergestreken waren. We zaten smiddags in het ziekenhuis om er toch even naar te laten kijken, fotos gemaakt, bleek niet gebroken maar pittig gekneusd.
Hebben daar toen in een medisch centrum een rolstoel kunnen huren en heeft Harry mij drie dagen in een rolstoel rond gereden. Zeer jammer, geen zwembad in geweest, niet op het strand gelopen, maar wel na drie dagen met een elastieken sok die ook voorgeschreven was een boottocht over een rivier gemaakt waar we gegrilde vis en kip met patat en heerlijke salade hebben gegeten. Die boten zagen er uit als piraten boten met doods hoofden en andere verziering.
Onder de klanken van het Wenerstaats orkest die prachtig spelen schrijf ik in het zonnetje mijn belevenissen op. Ik hou van het Nieuwjaars concert, elk jaar weer boeiend om naar te luisteren, deze combinatie is helemaal goed.
Het is kwart voor 11, dus voor de jaarwisseling wil ik u als mijn blog familie, alle het goede wensen, geluk en gezondheid in:
2013
dikke knuffel, morgen ga ik aan het verslag beginnen van de fijne vakantie die we net achter de rug hebben. Het knalt hier al behoorlijk Rocky is niet echt bang maar voelt zich niet happy
Ja het is echt zo ver, vannacht om half 4 worden we opgehaald en gaan dan naar Schiphol. Om 7 uur in de morgen zitten we als alles goed gaat voor het eerst in een groot vliegtuig en vliegen naar 'Alanja' in Turkije. Ik moet nu echt gaan slapen om half 3 gaat de wekker.
Ik wens u allemaal fijne Kerstdagen. Voor het uiteinde van dit jaar zijn we weer thuis en dan meld ik mij weer.
Ja, ja vanmiddag heb ik eigenhandig, helemaal zelf, oliebollen gebakken. Dat het een ambacht is dat heb ik nu wel begrepen, goeie grutjes, ik heb voor 15 oliebollen 2 uur staan bakken.Het is al héél lang geleden dat ik oliebollen heb gebakken, ik zou niet meer weten hoelang geleden maar weet nog wel dat het toen veel moeilijker was als nu. Ik had nu een pak kant en klare mix, er hoefde alleen 2 eitjes in en 300ml water, er zat ook een zakje vruchtjes (kleine stukjes appel en krentjes) in,plus een zakje poedersuiker goed hé. Ik herinner mij toen ik voor het laatst oliebollen heb gebakken, ik gewoon bloem had, daar moest gist in die ik eerst geweekt had. Ik weet nu weer goed dat ik er veel wou bakken en ik dus het deeg in een plastiek emmer had gedaan. De bloem met gist moest op een warme plaats rijzen, er kwam een theedoek over de emmer, ik dacht toen; ik zet hem voor de kachel. De emmer stond iets te dicht op de kachel ik was even een ommetje maken met Tosca (mijn hondje van toen) want het deeg moest minstens wel een uur rijzen. Ik kwam terug en was stom verbaast, de emmer was aan een kant lichtelijk gesmolten en het deeg was wel behoorlijk gestegen, de thee doek zat aan de emmer vast gesmolten.Ik weet ook nog dat ik er toen niet echt bollen van bakte maar meer gedrochten met gevaarlijk tentakels, geen ronde bollen, maar dat was toen!
Nu kon ik gewoon het meel eieren vruchtjes en water met de garde door elkaar kloppen en klaar was kees ik kon gelijk bakken. Eerlijk is eerlijk zo mooi rond als in de oliebollen kraam heb ik ze niet gekregen maar trots ale een pauw ben ik er op. We hebben er een geproefd, hij smaakte heerlijk en de rest gauw weggezet en later in de vriezer gedaan, want ik heb ze gebakken voor als we terug zijn van vakantie dan kan ik waarschijnlijk geen oliebol meer kopen,dus missie geslaagd.
In dit oliebolletje zag ik met mijn fantasie, een klein biggetje.
Vanmorgen heb ik uit behoorlijk schuldgevoel een gezond en verantwoordelijk hapje uitgevonden. Niet echt uitgevonden want de cracker, het snoeptomaatje en de 20 plus smeerkaas bestaan natuurlijk al heel lang. Alleen vind ik het een fonts van mij zelf om de snoep tomaatjes zo door te snijden dat je met elke hap die je neemt een stukje tomaat mee kan happen. Ik heb wel vaker tomaat ook op brood gedaan,dan sneed ik dunne plakken maar 9 van de 10 keer met het doorbijten van de plakjes tomaat verschuift alles en valt de tomaat er af, gevolg een kledder boel. Deze cracker is best heel knapperig maar vrij hard, nu zo met die kleine stukjes tomaat gaat het heel goed. Niks afgevallen, hoera geen kledderboel.
Jan kan je voor de juffrouw een paar schoenen maken Jawel juffrouw als ze maar op de leest willen raken Van voren spits van achteren smal Ja juffrouw ik zal! Maar niet met wijde bekken Dan zou ik met de juffrouw gekken Wanneer kan de juffrouw ze komen halen Als ze maar geld heeft om te betalen Maar de juffrouw heeft nog geen geld ontvangen Dan moet ze maar in den winkel blijven hangen
Dag Jan van Loenen Dag juffreouw zonder schoenen Dag Jan van Besteveld Dag juffrouw zonder geld
Het is elke morgen wel weer spannend, hoe zal het weer buiten zijn.
Het is elke dag verschillend, vanmorgen toen ik naar buiten keek dacht ik getver het regent. Er was geen wind dus Rocky maar op het pad achter de tuin uitlaten. Rocky voelde het al aankomen, als hij zijn koppie buiten het afdakje steekt en het regent dan draai hij zich gelijk weer om. Dan gaan we aan de voorkant langs de huizen onder het afdak van de galerij naar de hoek hij doet een plas en roetsjt recht om keer naar huis.
Als de buurvrouw met Spetter ons kom halen dan gaat Rocky ook gewoon onder dwang mee. Nu kwam ik buiten er staat geen wind, een kant van de lucht licht grijs, andere kant al vaag het zonnetje te zien en zachte blauwe lucht.
Een gevoel kwam over mij, zo direct, het regende zo zachtjes zo stil, meteen kwam de gedachte bij mij op; dit zijn tranen van God, God huilt zachte tranen om al het leed wat de mensen elkaar aan doen.
Gisteren toen ik kerstkaarten schreef had ik de tv aan op een net waar elk kwartier het journaal op kwam. Terwijl ik schreef :
Fijne kerstdagen en een gelukkig Nieuwjaar,
hoorde ik achter mij op de tv:
er is een autobom ontpoft in India, veel mensen waaronder kinderen gedood.
De president van Amerika hield een toespraak over het hebben van wapens, er was een man die heel veel kindertjes, zijn ouders en zich zelf omgebracht had.
Ik ben katholiek opgevoed, maar doe er nu niet veel meer mee, daarom riep ik vaak als er iets erg gebeurde :
Is er wel een God, hoe kan dit dan allemaal gebeuren
Maar zoals ik het geleerd heb, heeft God de mens geschapen met een eigen wil, dus gaat het gewoon niet goed in de wereld.
Kunt u zich voorstellen dat ik vanmorgen dacht, dit zijn tranen van God.
Even een foutje toelichten. Ik had mijn verhaal eerst in 'Word' geschreven een paar dingen veranderd, geknipt en geplakt, dan toevoegen in mijn blog. Als ik dat gedaan heb lees ik altijd meteen mijn blog, ik had dan gelijk gezien dat ik wat foutjes niet uit gegumd had.
Nu had ik het toegevoegd, de bel ging ik kreeg ik visite, geen tijd om te zien hoe mijn verhaal op mijn blog stond . De visite is net weg ik kijk op mijn blog en zie ook dubbel maar het is al weer opgelost en ik heb zeker een geweldige avond gehad.
Zo heb je tijden dat je nergens heen gaat en zo heb je het ene uitje naar het andere. Gisteravond was het concert van t
Nieuwedieper Visserskoor uit Den Helder.
Iedereen kan er heen ze vragen geen intree geld maar in de pauze komt er een collectemandje langs dan is het de bedoeling dat je naar draagkracht iets geeft.
Het was weer geweldig zo mooi, er was ook een gast optreden van het:
Amsterdam Staff Songsters koor.
Samen hebben ze een concert geven in de kerstsfeer.
Er trad ook een pianiste op, die speelde zo betoverend, ik hoorde in haar muziek de rollende golven van de zee die op het strand komen en weer terug trekken, de muziek kabbelde eerst vrolijk en licht, dat waren dartelende golven in de zomer, later werd het zwaarder dan hoorde je gewoon de stormgolven door de muziek heen. Zeer indrukwekkend.
Bij het lied 'Stillenacht Heiligenacht' kwam kippenvel op mijn armen en rolde er toch stiekem een traantje over mijn wang, dat vind ik echthet mooiste kerst lied. Er waren 800 mensen ongeveer dacht ik, die ook het concert meebeleefde, toen we dus een samenzang gingen zingen;
Er is een Kindeke geboren op aard,
leek het wel of er een trein denderde door dat grote gebouw. De dirigent deed nog wel een poging om ons wat langzamer te laten zingen maar na dat hij lachend naar het orkest had gekeken gaf hij het maar op, het was MACHTIG vooral het laatste;
Ere zij God
iedereen was opgestaan, het gevoel van samen zon prachtig lof lied te zingen, niet te beschrijven wathet met me deed. Dan denk ik hoe komt het toch dat we nu wel saamhorig zijn en zodra we ieders een kant opgaan de verdraagzaamheid ver te zoeken is?
Ik rol bijna letterlijk van het ene feest naar het andere, van 4 kilo afvallen voor de vakantie is dan ook niets terecht gekomen.Als u dit ziet, mijn vriendin had voor 70 mensen een koud buffet gemaakt. Ik heb en paar uur geholpen met snijwerk, kleine blokjes van dit, kleine blokjes van dat. Het versier werk mocht ik ook wat doen, met zo'n spuitzak de eieren...tomaten... en komkommer opvullen. Wat ben je dan trots als de mensen er zo van genieten, helemaal geweldig. Ja en dan zou ik alleen komkommer en fruit eten? Dan had ik zeker vannacht een nachtmerrie. Dat is toch erg onnatuurlijk voor mij. Erg grappig was dat mijn vriendin een carnaval orkest had geregeld ze speelde wel even kerstliedjes maar toen ging het los, dat was wel appart maar heel gezellig.
Bennie de zwemhond, zomers als hij langs de sloot kwam zat hij er al in voor dat je er erg in had, hij wou er dan ook niet zo gauw uit hij spetterde en blafte dat het een lust was, mensen die langs fietste en dat nog niet eerder gezien hadden, dachten dat Bennie aan het verdrinken was dan ontstond er wat paniek maar hij kwam er zelf weer uit als hij er genoeg van had.
Verliefd op die prachtige jurk in de etalage ( die ik niet aan kan)
Verliefd op dat ene lekkere geurtje
Verliefd op een prachtig opgemaakt; koud buffet
Verliefd op de buurman van 1 hoog in de flat,
die elk jaar een kerststukje aan mij geeft
Verliefd op het leven, als je verdriet weer weg geëbd is en de zon schijnt.
Ik zit weer met de tuindeur open omdat Rocky zo heerlijk onder het afdak in het zonnetje ligt. Ik kan het niet over mijn hart krijgen om de deur dicht te doen want dan staat hij gelijk te krabben aan de deur. Nu kijkt hij af en toe om ziet mij zitten en dan is het goed.
Vanmorgen was weer alles wit buiten, dan glinstert de hele natuur je tegemoet, er is geen wind het lijkt of alles veel stiller is, ik wil dan eigenlijk niet naar binnen net als Rocky, maar de huishoudelijke plicht roept. Rocky en ik nemen elke dag wel een beetje zand mee naar binnen, maar daar heb ik de allermooiste handigste uitvinding op gebied van vegen voor:
De gene die dit uitgevonden heb, daar zou ik ook meteen verliefd op worden. Je hebt natuurlijk verschillende vormen van verliefd zijn dat begrijpt u hoop ik wel.
Verliefd zijn op Rocky is anders als verliefd zijn op mijn vriend. Om uit te leggen hoe je gevoel is voor iets noem ik het maar verliefd zijn, dan kun je zelf invullen hoeveel je van iets houd.
Beetje ingewikkeld misschien, maar iedereen heeft andere gevoelens en als je het dan een naam geeft denk ik dat iedereen weet wat je bedoeld?
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
