Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Beesten uit mijn vakantie in voormalig Joegoslavië
Eliza
Het bruine hondje was met ons meegelopen naar een restaurant waar we gingen eten. Het was zo begrotelijk dat hij voor de glazendeur naar binnen keek.Hij deed erg veel moeite om gezien te worden maar ik dorst toch niet eten nu naar buiten te brengen.
wie is die idioot die vlinders loopt te vangen ondanks terreur en dood een eindeloos verlangen koestert naar een verloren paradijs en ieder ogenblik van bloemen en van lente zingt...? die idioot ben ik
en ik, en nog velen zullen dat zeggen zo als 'Toon Hermans' dit bedoeld.
Lekker gewandeld in De donkere duinen, een klein bos wat tegen Marieëndal aan ligt. Daar staat ook mijn oerboom, zolang ik hier woon ( 42 jaar) staat hij er al. En als ik dan in de donkere duinen ga wandelen moet ik de boom weer op de foto zetten. Het was heerlijk in het bos, heel rustig je hoort de vogels in de bomen mooi fluiten.
Ik ontspan dan helemaal en het liefst zou ik dan languit op de grond willen gaan liggen, maar dan moet je wel een dik kleed meenemen want in het zand waren allemaal gaatjes daar kwamen wespen uit, en er liepen reuze mieren op de grond dus even lekker languit zat er niet in.
Ik heb lopen genieten het was er fijn.
Dan zie ik die kraai op het bankje denken: "Wanneer gaat die verekte patatzaak nu open"
We wilden wat boodschappen halen in een winkel langs de weg, ik hoor ineens een krijsend geluid,schoot er een lief klein biggetje uit de winkel. De man van de winkel vertelde dat ze hem met de fles hadden groot gebracht en dat het net een hondje was zo schattig, ik was helemaal verliefd op dat biggetje.
Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan, ijle populieren als hoge pluimen aan den einder staan; en in de geweldige ruimte verzonken de boerderijen verspreid door het land, boomgroepen, dorpen, geknottte torens kerken en olmen in een groots verband, de lucht hangt er laag en de zon word langzaam in grijze veelkleurige dampen gesmoord, en in alle gewesten word de stem van het water met zijn eeuwige rampen gevreest en gehoord.
Geschreven door 'H. Harsman' uit de bundel: 'Verzameld werk'
Jammer van de balkjes die af en toe op de foto's staan, dat is gewoon het dak en het zijraam. Dat kan ik wel weghalen maar ik wou u laten zien zo als ik het zag.
Licht in de duisternis, ik had het niet zo op die tunnels in Oosterijk hoewel die goed verlicht waren. In Joegoslavië was er een tunnel die helemaal niet verlicht was, daar moest je vanuit de witte midden streep het midden maar houden, dat vond ik echt grieselig.
De USB stick, een klein zwart plat staafje waar 1500 fotos op zitten? toch is het zo . In de vakantie had ik maar 1 geheugen kaartje mee voor het fototoestel, toen ik er dus ongeveer 700 fotos mee geknipt had waren we nog niet eens in Joegoslavië. De leiding van het vakantie gebeuren had een laptop mee, die kocht voor ons zon USB stick. Het kleine platte staafje in de pc en! toveren er mee. Nu zie ik weer de fotos van het begin van onze vakantie het heeft toen ongeveer 2 weken geregend daarna werd het 30 tot 35 graden. Regen was niet leuk maar die warmte dat was ook wennen hoor. Ik heb volop genoten van de mooie natuur,de bergen,de kust met die helblauwe zee, die witte stadjes tegen de bergen aan, de bergdorpjes in al hun eenvoud. Minder heb ik genoten van het racende verkeer in de grotere steden mijn vriend is een geweldige chauffeur dus ik hoefde echt niet bang te zijn ,maar toch. Het huis vuil langs de wegen dat vond ik heel erg als er grote bergen lagen ging er gewoon de brand in, het is hier vergeleken met daar super schoon.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
