|
 
Koning Winter is overtuigend terugxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ja, waar ik voor gevreesd had is werkelijkheid geworden. Er is vannacht een flink pak sneeuw gevallen, de wereld was sprookjesachtig wit, als je het ongerept ziet zonder voetstappen achter in de tuin, wel voetstapjes van de buurvrouws poezenbeest, dan hou je de adem in en geniet even van dit stille overweldigend natuurwonder. Maar sta je dan tot ver over je enkels in de sneeuw dan moet je aan het werk, Mijn man had ooit een sneeuw schuiver gemaakt, het was een dikke plaat aluminium met een behoorlijke lange steel, dus eigenlijk een onmogelijk ding voor mij, maar bij gebrek aan iets anders? Moeders dus aan de gang, (bewegen was toch ook goed voor mijn gewicht?) eerst maar aan de voorkant een stukje schoon maken tot aan de stoep en zeker een loop stuk voor de postbode, die goede man of vrouw brengt door weer en wind onze post, dus is het eigenlijk vanzelfsprekend dat de stoep in ieder geval een reepje schoon is over de loopafstand langs onze huizen. Daar sta ik dan met mijn kleine armpjes dat grote ding te schuiven, en als er dan sneeuw op ligt is het nog veel zwaarder. Wat wel zeer frustrerend is dat het heel stiekem zachtjes nog sneeuwt dus als ik achterom keek was het lege plekje al weer wit,maar de dikte is wel vermindert. Achter ben ik maar met een gewone schep bezig gegaan, ik kon de schuiver niet meer tillen. Ben wel trots op mij zelf .
 
Het snoetje van het kaboutermannetje heb ik schoongemaakt hij kon niet meer kijken naar zijn kaboutervrouwtje.
Erg jammer dat mijn mondharmonica les vanmiddag niet door gaat wegens de weersomstandigheden, daar had ik mij op verheugt, ik heb mijn week daar een beetje op ingedeeld, ik hoop echt dat donderdagmiddag de zwemclub wel doorgaat, maar ja tegen natuurelementen is niet te vechten.
 
Eliza 
|
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
