Gisteren was ons uitstapje

Mijn vriendin en ik hebben een keer in de maand onze afspraak, we gaan dan samen tussen de middag iets buiten de deur eten, gewoon om er even uit te zijn voor mijn vriendin en ook voor mij hoor. Christien wou graag weer naar het pannenkoek huis, dat vond ik zelf ook prettig, omdat dat 10 minuten van mijn huis vandaan was lopend, dus ik op tijd terug zou zijn als Indra  mijn kleindochter langs kwam. Zij moest even opgevangen worden na schooltijd. Mijn vriendin moet altijd een dag van te voren al het rolstoelbusje bellen had dat ook gedaan hij zou haar om half 1 ophalen. Ik dacht ik ga wat eerder heen dan ben ik er al als ze komt. Dat klopte in zo ver, toen ik er aan kwam was mijn vriendin net uit het busje geholpen. De taxi chauffeuse was behoorlijk zwaar en stond te puffen toen ze mijn vriendin uit het busje had geholpen ,het  geeft echt niet dat ze dik is, ik hoorde mijn vriendin zeggen “Ik wil langs de zijkant op het rolstoelrijpad naar binnen”.”Word u dan niet opgehaald door iemand”?

“Mijn vriendin komt zo maar ik word altijd alvast daar naar toe gebracht”

De vrouw keek of ze water zag branden maar deed niets. Gelukkig was ik daar,  Ik had zo eens naar het pannenkoek huis gekeken en voor mij was het echt gesloten er was niemand. Komt er gelukkig nog iemand aan die naar het pannenkoek huis wou, die ging even voor ons kijken of het zo was, en inderdaad het was gesloten. Wat nu? De taxi chauffeuse zei glas hard,
”dan moet u maar een andere taxi bellen ik heb nog iemand in de auto die ook graag naar huis wil “.

Helemaal niet een beetje medeleven of zo, het zonnetje scheen daar kan mijn vriendin niet meer tegen, het waaide behoorlijk dat is ook niet goed voor haar ze is tenslotte al 80 jaar zeer broos bijna altijd binnen dus mijn haren gingen rechtop staan. “Dat gaat dus niet gebeuren ze kan hier toch niet een tijd staan voor dat die andere taxi er is”?

  ”Nou het enige wat ik dan kan doen is u weer naar huis brengen.”

Mijn vriendin vroeg toen of ik ook mee in het busje kon als begeleidster.

“Nee dat kan niet er staat een rollator tegen de stoelen aan en op de ander stoel staan boodschappen".
Niet eens even proberen of er iets mogelijk was het zou haar een worst wezen hoe ik dan naar de stad kwam.

Mijn vriendin zei toen rustig tegen mij, ”dan ga jij maar met de bus naar mijn huis en dan gaan we dan naar Mc Donald
Inmiddels was het kwart voor 1. Ik stond wel even te kijken dat ze dat zo eenvoudig vond. Ik moest dan eerst naar huis, bus kaart halen dan naar de bus in de hoop dat hij gauw kwam een kwartier met de bus in gedachte kwam ik daar pas om 2 uur aan,en half 4 had ik met Indra bij mijn thuis afgesproken. Dus toen ik thuis kwam heb ik zelf en taxi besteld en gevraagd of ze zo gauw mogelijk konden komen. 
Normaal is dat altijd zo, nu stond ik 20 minuten te wachten en geen taxi. Ik zat op hete kolen belde nogmaals de taxi  bleek er een middag voor oudere te zijn in Den Helder dus ze hadden het razend druk, alles liep dus tegen. Tien over half 2 kwam de taxi en ik had echt in gedachte; ik ga bij mijn vriendin een kopje thee drinken even bij kletsen en dan met de bus weer naar huis,ik wou echt op tijd voor Indra zijn.

Kom ik bij mijn vriendin zit ze met haar jas aan in de deuropening klaar om naar Mc Donald te gaan.  Haar man  was helemaal niet blij dat ze al zo vroeg thuis kwam hij had een afspraak  met een vriend, hij had haar gewoon in de deuropening gezet tot ik zou komen. Toen bedacht ik; oké dan gaan we met een rot vaart naar Mc Donald, maar als ik dan toch in de stad ben wil ik wel mijn nieuwe bril uitzoeken , dan ga ik gewoon met de taxi ook weer naar huis dan kan ik zelf regelen hoe laat ik thuis ben. Mijn vriendin dorst geen tegen woord te zeggen ze zag wel aan mijn stemming dat die niet zo best was. In de brillen winkel was ik zo klaar er was een hele aparte bril een soort schildpad monteur echt heel leuk,  toen was het fijn dat mijn vriendin mee was die vond hem ook geweldig staan.  Mijn humeur ging met sprongen vooruit. Mijn vriendin heeft Multiplexsclerose M.S ze gaat wel hard achter uit, haar handen kan ze ook bijna niet meer gebruiken dus je moet haar bijna voeren wat ze beslist niet wil. We hadden Wrabs genomen,een soort wit pannenkoekje dat opgerold was met sla ,mosterdsaus en kip er in, de onder kant hadden ze dicht gevouwen dus je moest het gewoon aan de boven kant afhappen. Ik vroeg nog of ik een mes zou halen om het te snijden,nee dat hoefde niet, maar ondertussen hield ze haar hand iedere keer onderste boven dus viel al het vulsel er uit. toen dat dus niet ging, ging ze de heleboel scheuren het was best een puinhoop maar ik liet haar maar gaan.

Alleen  kwam ik een beetje in tijdnood, dus ik dacht ik bel in
Mc Donald al vast de taxi die om kwart over 3 naar  haar huis zou komen, dan heb ik nog ongeveer 20 minuten om van haar huis naar mijn huis te gaan. Mijn vriendin vond  het overdreven dat ik met de taxi ging , maar was later erg verbaast dat het al zo laat was, ik heb daar geen aandacht aanbesteed, heb haar aangekleed en we liepen richting huis. Komen we een winkel tegen waar ze hele goedkope verjaardag kaarten verkopen en meestal gaan we daar dan ook naar binnen. Dat moest nu ook gebeuren, “ ik wil wel naar binnen maar dan moet het wel vlug, straks staat de taxi voor jouw deur.”

Natuurlijk kon ze niet beslissen welke kaart ze nu mooi vond of niet,ik  heb  er gewoon een paar uitgezocht en betaald toen richting haar huis. We waren er nog maar net , de taxi kwam er al aan, toen ik om half vier  mijn  voordeur inging,  stond Indra bij de achterdeur in de tuin, dus toch nog op tijd en alles in orde maar dat koste me wel mijn zenuwen hoor.

Als mijn vriendin dan later belt “Els het was toch erg gezellig”, dan is alles weer oké.
Met Indra was het ook heel gezellig dus de middag was toch nog geslaagd. Dat was het uitje van Els en vriendin.

Eliza

02-10-2013 om 23:10 geschreven door Sylvia