|
Vertrouwen
Wat is het toch fijn als er nog mensen zijn die niet wantrouwig zijn als je gewoon aardig tegen hun kindje bent.
Ik was gisteren met Rocky naar het bos de ‘ Donkere Duinen’ . Het was prachtig weer er waren veel mensen in het bos. Ook zo de vader en moeder en nog een kindje van een klein meisje ongeveer 4 jaar. Ze mocht van haar vader brood gooien naar de eendjes ze hadden ook een jonge hond bij zich,het was heel leuk om te zien dat die arme eendjes bijna geen brood konden pakken omdat de hond steeds te water sprong en het brood er uithaalde, dat vond ik al heel leuk om te fotograveren ik had gevraagd of het goed was en spontaan werd er ja gezegd.
Later zat ik in het begin van het bos op een bankje mijn foto’s die ik gemaakt had terug te zien, vliegt er en tennisbal vlak langs ons heen in het gras.
Het zelfde hondje kwam langs rennen en hij kon de bal niet vinden.
Het kleine meisje kwam er achteraan, ik kon haar vertellen waar de bal lag, het hondje sprong tegen haar op toen ze de bal hoog boven haar hoofd hield. Ze wou Rocky de bal geven ,ik vertelde dat Rocky al oud was en niet meer met een balletje speelde toen gaf ze de bal aan haar hondje en ging naast Rocky en mij op de bank zitten. Keek me met haar grote blauwe ogen aan en zei:
” Ik ga straks nog naar een verjaardag feestje”
“ Oh wat leuk, doe je dan ook die leuke laarsjes aan?”
“Nee dat zijn mijn laarsjes voor in het bos.” Ze stak allebei haar voetjes vooruit
“Oh maar dat zijn echte ‘Mini Mous’ laarsjes wat een mooie laarsjes”.
Toen kwam haar vader in beeld:
“Zit ze weer te kletsen?
“Ja geweldig vind ik dat”
“Haar mondje staat niet stil.”
Ik mocht de laarsjes ook nog even op de foto zetten, ze zei heel lief gedag en stapte zo mijn leventje weer uit maar laat een heerlijke herinnering achter.
Zo fijn dat het nog zo onbevangen kon en dat haar ouders ook zo leuk reageerde.
Vond ik een fijn cadeau van de dag.
Eliza
|
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
