Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Wat is het toch fijn als er nog mensen zijn die niet wantrouwig zijn als je gewoon aardig tegen hun kindje bent.
Ik was gisteren met Rocky naar het bos de ‘ Donkere Duinen’ . Het was prachtig weer er waren veel mensen in het bos. Ook zo de vader en moeder en nog een kindje van een klein meisje ongeveer 4 jaar. Ze mocht van haar vader brood gooien naar de eendjes ze hadden ook een jonge hond bij zich,het was heel leuk om te zien dat die arme eendjes bijna geen brood konden pakken omdat de hond steeds te water sprong en het brood er uithaalde, dat vond ik al heel leuk om te fotograveren ik had gevraagd of het goed was en spontaan werd er ja gezegd.
Later zat ik in het begin van het bos op een bankje mijn foto’s die ik gemaakt had terug te zien, vliegt er en tennisbal vlak langs ons heen in het gras.
Het zelfde hondje kwam langs rennen en hij kon de bal niet vinden.
Het kleine meisje kwam er achteraan, ik kon haar vertellen waar de bal lag, het hondje sprong tegen haar op toen ze de bal hoog boven haar hoofd hield. Ze wou Rocky de bal geven ,ik vertelde dat Rocky al oud was en niet meer met een balletje speelde toen gaf ze de bal aan haar hondje en ging naast Rocky en mij op de bank zitten. Keek me met haar grote blauwe ogen aan en zei:
” Ik ga straks nog naar een verjaardag feestje”
“ Oh wat leuk, doe je dan ook die leuke laarsjes aan?”
“Nee dat zijn mijn laarsjes voor in het bos.” Ze stak allebei haar voetjes vooruit
“Oh maar dat zijn echte ‘Mini Mous’ laarsjes wat een mooie laarsjes”.
Toen kwam haar vader in beeld:
“Zit ze weer te kletsen?
“Ja geweldig vind ik dat”
“Haar mondje staat niet stil.”
Ik mocht de laarsjes ook nog even op de foto zetten, ze zei heel lief gedag en stapte zo mijn leventje weer uit maar laat een heerlijke herinnering achter.
Zo fijn dat het nog zo onbevangen kon en dat haar ouders ook zo leuk reageerde.
“sorry ik denk dat ik verkeerd gedraaid heb ,ik wil mijn nicht Annie aan de telefoon”.
“Jammer mevrouw maar ik ben niet uw nicht Annie, ik vind het wel gezellig dat u belt”
Was het weer even stil :
“Vind u dat gezellig?”
“Ja u klinkt heel aardig en een leuk gesprek vind ik altijd fijn”.
“Als u tijd heb wil ik best wel even met u praten,maar dan stel ik mij eerst voor,ik ben Bep zeg maar Bep, ik ben 83 jaar oud,ik heb het idee dat u jonger bent”
“Ja Bep ik ben 67 jaar,en heet Els”
We kwamen aan de praat Bep is een rasechte Helderse en ik dus Amsterdamse.
Hoe ik in De Helder terecht gekomen was enz, enz, uiteindelijk nodigde ze mij uit om
eens langs te komen Rocky mocht mee dat vroeg ik meteen.
Zeker ben ik van plan als ik in de buurt ben om eens langs te gaan bij Bep.
Dit zijn dingen waar door ik weer een beetje geloof in de mensen krijg.
Het is niet allemaal narigheid maar er zijn mensen die nog vol vertrouwen zijn, of dat goed is ? ergens is het niet zo goed dat Bep mij verteld hoe oud ze is waar ze woont, heb ik verkeerde bedoelingen is Bep een makkelijke prooi,of niet is het een hele struise dame en ga ik in een houtgreep als ik iets verkeerds zou doen.
Wel een beetje angstig dat ik zelf ook altijd zo veel vertel om dat ik iedereen vertrouw.
Arme Rocky, lieve vriend, dit heb je niet verdiend. Uit liefde heb ik je dik gemaakt... Toen je uit je vachtje was geraakt, schrok ik me naar echt waar. Ik dacht zijn vacht is zo dik Maar tot mijn grote schrik toen we je gingen ophalen, schaamde ik mij en ging balen. Nu gaan we samen er tegen aan Wat vaker aan de wandel gaan. Geen lekkere dingen tussen door Lieve Rocky jij en ik gaan er voor. Nu ‘ MOET’ ik , zeker voor jou, omdat ik heel veel van je hou.