xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Kurt de piratenpoes

Ik heb een tijdje terug een gedicht en ik geloof zelfs een verhaal gewijd aan Kurt.

Kurt de Haagse kat die bij mijn bovenbuurvrouw was beland omdat hij in Den Haag soms een week alleen zat, maar hij heeft toen bij mij in huis mijn kanarie geroofd en opgegeten. Ik heb nog twee zebravinken, dus ik was in alle staten.

Kurt was weer terug in Den Haag. Maar nu komt haar ex-man toch oud en nieuw vieren en hij had  Kurt weer meegenomen. Logisch, want helemaal alleen is voor Kurt ook geen doen. Hij die bleek al een maand boven gezeten te hebben,  maar de buurvrouw dorst het mij niet te vertellen. Maar ja, eens glipt Kurt de deur uit en dat was van de week…

Ik doe de deur open om wat uit te kloppen en rrrrrt, daar glipt een rood met wit monster naar binnen meteen door naar de zebravinken. Ik denk: ik heb een droom, dit heb ik al eens mee gemaakt ! Het was dus geen droom, Kurt de piratenpoes is weer in het land.

Ik heb hem eruit gegooid. Dat ging niet vanzelf, want hij had mij weer gevonden en dat ’was het voor hem’. VOOR MIJ NIET DUS ! Ik heb hem in z’n lurven genomen en naar buiten gedaan. Was niet blij, want ik had zwart goed aan en zat onder de kattenharen. Maar 5 minuten later was ik al weer buiten, want ik had de buurvrouw gebeld die zei:

“Ik moest dringend weg en  hij is er uit geglipt !” Ik vragen: “Waarom heb je niets gezegd ?”

Buurvrouw: “Ik dorst niet…”

Kurt stond nog voor de deur. Ik heb hem achter mij aan weten te krijgen de trap op.  Ik heb de sleutel van de buurvrouw, dus ik heb Kurt weer in ‘ZIJN’

huis gedaan. Maar hoe nu verder ?

Ik heb gevraagd of ze wil bellen als Kurt buiten is, dan blijf ik binnen of ga voorzichtig naar buiten, dan kan ik opletten. Later zag ik Kurt op mijn tafeltje liggen vlak bij de achterdeur. Dus geen duifjes meer eten kunnen geven, geen tuindeur even open als Kurt de piratenpoes buiten is.

 Ik heb  een oude hondenmand van schuimrubber op de tafel gezet en daar zat hij dan heerlijk in te zonnebaden. Na een uurtje vond ik dat ik zelf weer van mijn tuin mocht genieten, heb de buurvrouw gebeld en die kwam Kurt zo weer uit zijn mand plukken, onder luid protest van Kurt. Hoe lang dat goed gaat ? Ik hoop dat ze het zo blijft doen, waarschuwen als hij buiten is en hem dan later ophalen.  Dan kunnen we redelijk met Kurt de piratenpoes leven.

De buurvouw weet het goed te brengen hoor,  want die kwam met de button en een kerstkaartje van Kurt de piratenpoes aanzetten:

“Lieve poesenmamma Els, ik ben boven. Prettige Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar van Kurt.”

Ja wat moet je dan ?

Eliza