xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

S’morgens vroeg

Vanmorgen  half 8 loop ik buiten met Rocky, de witte wazige

dauwwolk die over het weiland hangt lost langzaam op, fietsbandensporen glinsteren op het pad alles is  met de dauw nat gemaakt.

Over de tafel zie ik sporen glinsteren van de slakken die kris kras overgestoken zijn.

Het is nog heerlijk stil, het zonnetje laat zijn vriendelijk gezicht stiekem al door de bomen schijnen, het water heeft een klein rimpel, je ziet de takken van de bomen erin weerspiegelen, wat vredig is dit.

Het belooft een fijne nazomer dag te worden, het woord ‘samen’ zijn heeft voor mij weer betekenis, samen boodschappen doen, om de dag koken de ene keer ik de andere keer hij, ik Rocky uitlaten, hij de tafeldekken, thee zetten,samen ontbijten, misschien voor u kleine dingen voor mij weer gezelligheid.

Ik voel mij fijn, we wandelen veel, lachen veel, we praten nog meer ( kan u zich dat voorstellen van mij?) als het zo blijft vind ik dat heel erg prettig.

Gister avond ben ik naar een cursus geweest ’hoe leer ik met mijn camera omgaan, na tien minuten dacht ik wel wat doe ik hier, de mijnheer die les gaf was zo gepassioneerd, hij sprak met zoveel passie over het foto graveren, daar werd ik toch wel stil van hoor,( gaat moeilijk hoor stil wezen) daar zat ik met mijn fototoestel van €100.00 die mijnheer sprak  over lenzen die ik weet niet hoe duur waren.

We hebben veel theorie gehad, lichtval, het toestel NIET op de automatische stand zetten maar zelf proberen met de mogelijkheden die er op je toestel zitten, het duizelde mij wel, we zetten wel door natuurlijk.

Het zou steeds met kleine beetjes herhaald worden, ik ben  wat gerustgesteld.

Die mijnheer vertelde hoe hij rustig een kwartier naar iets kon kijken, hoe  hij dat op de foto zou kunnen zetten, dan moest het geen bewegend beeld zijn anders was het al weer voorbij, toen  vertelde ik, dat ik soms wel tien foto’s achter elkaar knipte en later dan uitzoek welke gelukt zijn.

Die mijnheer viel nog net niet van zijn stoel maar was wel ontzet over zulk misdrijf met de camera. Dat word echt afzien voor mij, maar ik ga er voor hoor. De soep die voor mij gekookt is, is voortreffelijk want onder tussen hebben we boodschappen gedaan en is er voor mij gekookt.

Dromen zijn bedrog maar deze droom mag lang duren van mij.

Eliza