Zondagxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vaderdag, ik hoop dat alle vaders vandaag in de watten worden gelegd vertroetelt en verwent worden, niet met enorme cadeaus gewoon kleine waarderingen, laten zien dat vader super belangrijk is.
Het is echt herfst, we zijn zo van het ene seizoen, de zomer, in het andere seizoen, de herfst, beland. De wind speelt met de takken van de bomen de regen doet vrolijk mee toch vind ik het niet zo heel erg Rocky wel, die dacht ga jij maar in de regen lopen ik niet. Natuurlijk gaat hij wel hij zal wel moeten. Eenmaal weer binnen ging ik mijn ontbijt maken. Zonder mijn vriend (Vaderdag) ga ik niet de tafel dekken, een grote kom thee staat naast mijn toetsenbord, ik heb de Brinta pap weer ontdekt als je af en toe keukenkastjes opruimt kom je vergeten dingen tegen. Brinta, dat is een vezelrijk strooispul, je strooit het zo in de kom, hete melk er bij en roeren maar, wel wat suiker er bij of zoetstof, heel klein beetje zout en een mini likje boter. Als je dat zo doet ( de hoeveelheid van de Brinta ligt aan je zelf hoe dik je het wilt hebben), is het te eten. Ik wil het altijd wat smeuïg hebben dus ik dacht; melk in de kom, Brinta strooien
roeren
en dan de magnetron even in .O
o
niet te lang dus, ik hoor het belletje kijk en zie langs de kom traag de Brinta naar beneden lopen. En gelooft u mij maar als het echt smeuïg is dan is het nog plakkeriger als cement. Dus kom en glazen onderschaal van de magnetron gauw uit de magnetron, Brinta overgieten in een andere kom en de boel onderwater zetten, als dat niet gebeurd krijg je de opgedroogde Brinta en niet meer af, volgens mij kun je er echt mee metselen. Nu begrijp ik ook dat ik een voldaan gevoel heb als ik Brinta eet, het metselt mijn maag gelijk dicht. Was dat maar waar.
Eliza
|