Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Vaderdag, ik hoop dat alle vaders vandaag in de watten worden gelegd vertroetelt en verwent worden, niet met enorme cadeaus gewoon kleine waarderingen,laten zien dat vader super belangrijk is.
Het is echt herfst, we zijn zo van het ene seizoen, de zomer, in het andere seizoen, de herfst, beland. De wind speelt met de takken van de bomen de regen doet vrolijk mee toch vind ik het niet zo heel erg Rocky wel, die dacht ga jij maar in de regen lopen ik niet. Natuurlijk gaat hij wel hij zal wel moeten. Eenmaal weer binnen ging ik mijn ontbijt maken. Zonder mijn vriend (Vaderdag) ga ik niet de tafel dekken, een grote kom thee staat naast mijn toetsenbord, ik heb de Brinta pap weer ontdekt als je af en toe keukenkastjes opruimt kom je vergeten dingen tegen. Brinta, dat is een vezelrijk strooispul, je strooit het zo in de kom, hete melk er bij en roeren maar, wel wat suiker er bij of zoetstof, heel klein beetje zout en een mini likje boter. Als je dat zo doet ( de hoeveelheid van de Brintaligt aan je zelf hoe dik je het wilt hebben), is het te eten. Ik wil het altijd wat smeuïg hebben dus ik dacht; melk in de kom, Brinta strooien roeren en dan de magnetron even in .O o niet te lang dus, ik hoor het belletje kijk en zie langs de kom traag de Brinta naar beneden lopen. En gelooft u mij maar als het echt smeuïg is dan is het nog plakkeriger als cement. Dus kom en glazen onderschaal van de magnetron gauw uit de magnetron, Brinta overgieten in een andere kom en de boel onderwater zetten, als dat niet gebeurd krijg je de opgedroogde Brinta en niet meer af, volgens mij kun je er echt mee metselen. Nu begrijp ik ook dat ik een voldaan gevoel heb als ik Brinta eet, het metselt mijn maag gelijk dicht. Was dat maar waar.
"Oma mag ik bij jou komen, Pappa en Sven gaan even iets anders doen, ik heb je al weer een tijdje niet gezien." "Natuurlijk kan dat, wil je mij dan ook weer even helpen met wat rauwkost te maken?"
"Die sliertjes soep is ook lekker Oma samen lekker slurpen"
"Oma heb je nog herinnerings speelgoed van vroeger?" "Herinnerings speelgoed? "Ja oma als ik het dan zie dan kan ik mij herinneren dat ik er mee gespeeld heb, op school hebben wij het daar over gehad". Dus daar kwamen de speeltjes die ik nog had van lang geleden weer te voorschijn
De handpoppen gespaard met boodschappen
"Oma heb je al gezien dat mijn tand er aan de bovenkant uit is, kijk maar".
Foto's maken vind Indra net als ik prachtig, vooral oma haar dikke billen, (die ik u niet laat zien) giebelen deed ze, het schilderij dat ik heb gemaakt dat mag u wel zien het was mijn eerste probeersel met wat hulp is het mooi geworden. Het was veel te gauw om dit gezellig samen zijn. Eliza
Hallo , hoe heeft u de Pinksterdagen door gebracht?niet eenzaam hoop ik. Mijn vriend en ikzijn eerste Pinksterdag inLimburg op zoek gegaan naar mooie plekjes en daar hebben we gewandeld.
Het was zo als ik me had voorgestel, op en grote uitgestrekte vlakte (door de droogte was er weinig bloeiende heide, jammer) stond er af en toe een machtige boom zomaar in het plaatje, daar onder schaapjes die schuilde voor de zoneen lieflijk gezicht, heerlijkde rust en het uitzicht. De naam van die plek de grote heide was in de laatste wereld oorlog eengroot vliegveld, nu word hij nog regelmatig gebruikt voor zweefvliegtuigen en als schietbaan. Er staat ook een grootbord met de mededeling als er een rode vlag uithangthet dan levensgevaarlijk is om daar te wandelen. Normaal als de vlag niet uithangt kun je er wandelen . Je moet dan wel door een hek waar een rooster(wild rooster) achter gemaakt is speciaal voor de schapen en andere dieren, zodat ze niet eruit kunnen.
Ook langs de rivier de Maas hebben we mooi gewandeld, speciaal aangelegde paden langs de Maas en aan de andere kant plassen water waar vroeger grint uitgebaggerd is die plassen zijn nu begroeit en geven een rustig beeld hoe je de natuur( en n beetje de hand van de mens) zijn gang weer moet laten gaan. Ik vind het moeilijk om in woorden uit te drukken hoe ik me voelde, helemaal goed in mijn vel.
Zondagmiddag1 uur het regent, nou en zou je zeggen, maar voor mij is het eigenlijk een super hulp bij een uitvlucht zoeken om de heg Niet te knippen.
Zeg nu eerlijk een heg knippen als het regent gaat niet toch?
(als ik stoer was pakte ik een regenjas en knipte de heg met de handschaar even goed) Ik zou het wel kunnen, maar nu heb ik toch een excuus; ik word zo nat die regenjas belemmert mij in het knippen dus! HELAAS de natuur beslist.
Is natuurlijk uitstel van executie, ik heb er zelf de meeste last van het zint me niet dat die heg niet mooi is. Maar vandaag heb ik mijzelf echt belooft, als je nu weer uren tennis gaat kijken (mijn vriend kan het weekend niet komen vandaar, gisteren finale van de vrouwen, vandaag finale van de mannen) moet je er ook wat voor doen , de heg knippen. Ik wil er een luie zondag van maken, heb eerst om 9uur Rocky in de tuin laten plassen, ben mijn bed weer ingedoken met een kop thee en een prachtig boek ik mocht van mij zelf tot 11 uur lezen, dan met Rocky fatsoenlijk zijn plas en andere behoefte rondje lopen, braaf de heg knippen en dan om 3uur heerlijk met mij zelf tevreden tennis kijken. Maar ja! we gingen naar buiten en! het regent, Rocky trekt gelijk zijn poten weer onder het afdak hij houd echt niet van regen, moest van mij toch nog even lopen om te poepen. Dat kan hij dan snel hoor, anders wil hij nog wel gezellig snuffelen en lopen maar nu hup klaar gauw naar binnen. Geen heg knippen dan lekker achter de computer ik kan natuurlijk af en toe even kijken of het nog regent maar dat doe ik niet.
Ik heb nu weer een grote pan groente soep opstaan, had veel te veel groente ingeslagen dus de lente uitjes paprika bleekselderij en tomaten staan te pruttelen. Ik heb een paar stukjes bleekselderij bewaard, daar magere roomkaas? en gerookte kip opgedaan, een ei in vieren daar rookvlees om en dat is mijn middagmaal met een enorme kop thee, het lijkt wel een bloemenvaas. Ikmoet mij er toe zetten om het te maken, mijn animo zakt al weer aardig, ik heb gelukkig niets in huis waar ik me aan kan bezondigen. Als ik dit allemaal terug lees ben ik toch wel een zeurpiet, of je lijnt of je lijnt niet SIMPEL
Weer!!! aan de lijn, ik zou echt niet weten hoeveelste keer dit nu is, niet te tellen denk ik. Nu word het toch wel een ernstige zaak het ziekenhuis moet er aan te pas komen, als ik ergens als de dood voor ben dan is het een ziekenhuis.
Ik heb er in mijn bijna 65 jarige leventje weinig voor mij zelf mee te maken gehad, een keer een bevalling en toen heb ik ook als een speenvarkentje liggen gillen,( vandaar geen tweede kind meer dat kon mijn man niet aan )1 keer toen ik klein was en mijn pols had gebroken. Voor de rest geeft een ziekenhuis mij een paniek aanval omdat er in het ziekenhuis mensen zijn dood gegaan die mij zo dierbaar waren.
Allereerst mijn vader, die mijn grootste vriend en held was, mijn moeder ging plotseling dood in een verzorgingshuis, dan is het zo direct. Later heb ik 6 weken in het ziekenhuis (waar ik nu ook naar toe moest), mijn man zien lijden en wegteren. Omdat mijn knie zo zeer ging doen en ik dus amper kon lopen heb ik op aanraden van mijn vriend de huisarts gebeld waar ik meteen terecht kon, mijn ene knie was toch behoorlijk versleten volgens de huisarts.
Ik had dus geen tijd op mij op te vreten van angst, de huisarts wilde dat ik een foto liet maken, ik meteen ook maar door ging naar het ziekenhuis voor een foto( als ik dat niet gedaan had was ik vast niet gegaan)
Ook kreeg ik een brief mee voor een orthopedisch arts die er wat aan kon doen. Volgens mijn huisarts een injectie met een soort smeermiddel om het kniegewrichtte smeren als eerste oplossing. Eerlijk waar (mijn vriend was mee die moest de auto parkeren hij zou buiten wel op mij wachten, )toen ik dus de hal van het ziekenhuis in liep kreeg ik een paniek aanval, het zweet brak me uit, ik ging hyperventileren heel raar adem halen, ik moest even gaan zitten, ging van de zenuwen ook meteen aan het huilen wat een drama, alles van die 6 weken met Simon kwam weer op mij af. Ik kon mijzelf weer herpakken want er was nog niets gebeurd ik moest de afspraak voor de foto nog maken, toen ik dan ook meteen de foto kon laten makenwat ongeveer een kwartier zou duren was ik weer gekalmeerd. Ik heb mijn vriend buiten opgezocht mee naar binnen genomen en aan dekoffie gezet. De foto gemaakt, toen moest ik dus de brief van de huisarts aan de orthopedisch dokter afgeven(dacht ik), kom bij de balie en wil de brief afgeven. Dat ging mooi niet door ik moest de brief zelf meenemen op de afspraak die zou worden gemaakt.
Kon ik pas terecht 18 augustus voor een eerste gesprek waaruit zou blijken wanneer ik geholpen zou kunnen worden. Toen had ik het niet meer, eindelijk had ik de moed om te gaan en dan duurt het nog 2 maanden voor ik iets meer weet en dan??Toch wel teleurgesteld naar huis, in de auto diep nagedacht
( dat gebeurd sporadisch )en besloten dat het nu echt noodzakelijk was om het gewicht wat ook op mijn zere knie rust drastisch naar beneden te krijgen.
Als het nu niet gaat dan weet ik het niet meer, als ik mijn gewicht naar beneden krijg hoeft er misschien niets te gebeuren? dat is het lokmiddel voor mij
De worteltjes tomaten komkommer?( als ik ziek word val ik vanzelf af) nee daar mag ik niet mee spotten, de ijsbergsla lente uitjes bleekselderij de paprika, zezijn weer in huis. Alle groente netjes klein gesneden, de helft in een pannetje met eenbouillonblokje lekker even laten sudderen voor een gezond groente soepje, de andere helft in een kom, alleen zout en peper er bij en wegzetten in de koelkast, later als ik het wil eten doe ik er wat naturel dressing op dan word het niet zo kledderig, ( liefst neem ik mayonaise,NU EVEN NIET! )hethard gekookte eitje mag niet ontbreken dat hoort er in, dit is lekker en dan wil ik het wel eten. Lijnen vind ik niet zo erg als ik maar dingen eet die ik niet vies( wat is vies?) vind. Dus ik ben weer vol goede moed aan het uitvinden wat ik lekker vind en wat niet zo slecht is voor mijn gewicht.
Een beschuit met rabarbercompote is heerlijk, een beschuit met een toetje
( Griekse yoghurt met bramen ) is net een gebakje, een liga ouderwets geprakt met een banaan kan als ochtend ontbijt prima, helemaal lekker.
Hardgekookt ei op een volkoren cracker, een hardgekookt ei in vieren delen daar paard of rund rookvleesomheen, een lekker tussendoortje. Ook kalkoenvleeswaren, 1 plakje daar wat rouwkost in rollen, lekker hartig
20 plus smeerkaas met komijn smaakt goed op een cracker.
Ik heb knijpflesjes met citroensap gekocht, in mijn thee doe ik nu steeds een flinke kneep citroen, smaakt lekker fris, eet het vet op (wat weet ik het toch allemaal goed hé, waarom word ik dan toch steeds opnieuw dik?)
Ja dat is niet zo moeilijk, als ik steeds weer terugval naar de snoepjes kroketjes gebakjes koekjesenz, (dat weet ik ook heel goed).
Ik drink mij nu de rambam aan alles wat maar mag, thee (met citroen ) water met citroen, zelfs appelazijn gekocht, als je wakker word en je neemt een glas lauwwarm water met een scheut appelazijn moet dat ook voor je vethuishouden een ramp zijn( wat het op denduur met je maag doet? Die gaat vanzelf dan wel krimpen,toch? )U leest het en vraagt zich vast af VOOR HOE LANG!...
Het is bijna 12 uur( nacht), ik heb Rocky voor het laatst uitgelaten ongelofelijk hoe stil het op straat is. Er raasde twee dagen een klein stormpje en nu? Er is geen zuchtje wind, er valt een hele zachte regen, niet met grote spetters het sijpelt zachtjes naar beneden, ik hoop dat het regenbuitjede hele nacht zo door zal gaan, ik hoor de verdroogde grassprietjes gulzig slurpen daar hebben ze naar gesnakt. Die stilte was gewoon weldadig, de regen beroerde zachtjes mijn gezicht een moment van intense rust.
Foto's van mijn kleinkinderen kan ik niet vaak genoeg zien. Dit zijn wat oudere foto's omdat ik nog steeds niet mijn foto's kan verkleinen om bij mijn verhaaltjes te zetten dus ik zoek maar naar foto's die al verkleind zijn.
Deze spreuken werden gegeven bij boodschappen. Als je zoveel besteed had kreeg je zon spreuk, ook een kalender waar je dan de spreuken op kunt plakken is er bij.
Het is hartstikke leuk alleen vind ik het wel wat oneerlijk soms.
Er word van alles en nog wat aan reclame gedaan, iedere keer kun je wat anders sparen, maar mensen die het niet zo breed hebben die dus niet van die grote bedragen aan boodschappen kunnen betalen zijn de pineut, hun kinderen moeten dan maar toekijken hoe andere kinderen leuke speeltjes krijgen en op school met elkaar ruilen, zij staan daar buiten. Misschien dat ze van de buren die wel veel kopen die hebbedingetjes kunnen krijgen of van ooms en tantes, maar eerlijk is het niet.
Hallo daar was ik dan weer, een weekje Limburg met prachtig weer is heel fijn, maar nu achter mijn pc is t ook heel fijn.Op het ogenblik stormt het hier behoorlijk, dat is niet zo heel erg , als het maar niet gaat regenen, hier in Den Helder is nu het weekend van de muziek. Dat is knoert gezellig, er zijn 28 grote en kleine orkestjes door heel de stad verspreid op straat aan het spelen.
Regenbuien passen er dan net niet bij, jammer dat het weer dan spelbreker wil zijn als er iets georganiseerd word .Laten we hopen dat de buien over waaien. We zijn even bij de zee gaan kijken we waaide zowat uit onze jas Rocky het hondje hield zich maar net staande het zand zagen we met kleine wolkjes op ons afkomen en dat voelt niet prettig.
Om half 2 vanmiddaggaat Chris mijn zoon een klein stukje zingen uit de nieuwe musical die ze al weer aan het voorbereiden zijn daar wil ik bij zijn. We gaan om ongeveer 1 uur weg om ook even gezellig door de stad te wandelen( als het weer het toelaat).
Ik ga fotos maken en hoop ze bij mijn verhaal te kunnen zetten. Ik heb wel een foto programma gevonden om de fotos op de pc te krijgen, maar het verkleinen van de fotos zodat ze bij mijn verhaal passen heb ik nog niet kunnen ontdekken.
Ik duik er gewoon weer tussen uit, zit met git zwarte nagels nu op mijn toetsen bord te drukken, kan het niet laten. De tuin is zo droog, als ik 1 gaatje heb gemaakt om het plantje in te doen en ik er water in giet rent het water gewoon weg voor ik het plantje er in kan doen is het waterpleite( Amsterdams voor weg) Dus gaatje maken, water er in doen, gauw droge aarde er in, modder maken (heerlijk net als vroeger lekker kledderen), dan plantje er tussen friemelen en dan aan drukken.
Mijn vriendin belde op, wat ben je aan het doen?
Ik plant stekkies.
Ik ben ook in de tuin bezig maar ik heb nu koffie gezet, kom lekker een bakkie doen, en roetsj weg ben ikin oude tuinbroek die steeds afzakt, voeten in rubber laarsjes, in de tuin prima maar in de zon bij mijn vriendin erg zweterig. Zij heeft een erg zeer been, dus ik toch even tussen de boompjes bij haar het vuil weg halen, terwijl bij mij in de tuin de plantjes heel hard roepen om water en een plekje.
Kennissen komen even aan het hekje kletsen, gezellig maar eerst mijn broek ophalen.
Nu even tussen het vertellen door soep op te zetten als mijn vriend straks komt heb ik een lekker bakje soep voor hem, het is toch 3 n half uur rijden om bij mij te zijn het doet mij goed dat hij dat voor mij overheb, ben ook blij als ik hem weer zie. Het gaat vandaag weer lekker rommelig zon dag met een gaatje net als vroeger, alles loopt dan door elkaar heen, druk druk druk maar wel vertrouwd. Mijn klein zoon is jarig we gaan vanmiddag bij hem op visite.
Vanavond gaan we bowlen met zn allen verheug ik me nu al op. Dat was niet zon piep gesprekje maar wel gezellig, toch?
gebruik nu foto's die op de harde schijf staan buiten de pc om en die al verkleind zijn, mischien af en toe de zelfde, helaas. Eliza
Even een piep klein gesprekje, ik moet echt in de tuin even wat stekkies planten maar de pc trok me gewoon op de stoel ik kan even niet anders. Het is een heerlijke zonnige dag langs de sloot kant is gemaaid er stonden een hele boel paarde bloemen die uitgebloeid waren, dan hebben ze zon pluizig bolletje,.
Nu is het net of het plaatselijk sneeuwt op het pad allemaal kleine pluisje die door de wind weggeblazen worden dus volgend jaar nog meer paardenbloemen, niets mis mee ze zijn stalend geel jammer niemand wil ze in de tuin hebben omdat de bladeren nogal grof zijn en er inderdaad elk jaar meer bij komen. Ik heb gisteren allemaal stekkies gehad voor de tuin, maar als het zo warm is in de tuin dan wacht ik op de avond of de ochtend, gisteren kwam er wat tussen( Eerlijk?... De TV) . Ik ben wat vroeger opgestaan om de stekkies te planten, ik pak mij zelf op bij kop en kont en ga de stekkies in de grond doen .
Het is prachtig weer een heerlijk zonnetje schijnt en ik zit te lummelen achter mijn pc. Ik kan het gewoon nog niet helemaal vinden, wat ik altijd standaard deed kan even niet dus ben ik een vreemde voor mijn eigen pc. Ik wil vertellen over alles en nog watmaar kom niet in mijn vertel gevoel, ik weet niet hoe ik het anders moet uitdrukken. Ik ben mijn vertrouwen in mijn pc een beetje kwijt, ben als de dood dat ik weer wat verkeerds doe en weer alle programmas weg zijn.
Het is natuurlijk niet mijn pc zijn schuld, ik zat er achter en ik heb iets goed verkeerd gedaan, ik moet nu gewoon niet meer zeuren en opnieuw mijzelf vertrouwen en mijn pc.We zijn altijd de beste maatjes dus dat gaat nu ook weer van start.
Mijn vriend en ik rijden dus nu regelmatig naar Limburg zon 3 en n half uur rijden, ik zie dan soms allemaal dingen die mijn verbeelding tarten.
Er reed een hele grote vrachtwagen voorbij, die had een heel groot zijl over zijn lading dat vast zat met riemen, een heleboel riemen naast elkaar, de uiteinde van die riemen staken allemaal met gelijke stukjes uit de gesp, door de wind flapperde al die uiteindjes tegelijk op en neer, ik zag dat en in mijn verbeelding waren het net allemaal danseressen die de Can-Can danste. Ik grinniken en mijn vriend vragen waarom grinnik je nou? de vrachtwagen was al lang voor bij, ga het dan maar eens uit leggen.
Als je vaker het zelfde traject rijd kom je punten van herkenning tegen, zo zijn er stukken bos met een erge storm omgewaaid heel veel jonge berkenbomen hadden de storm niet overleeft, iedere keer als ik er langs rij doet het mij gewoon nog zeer als ik het zie, het ziet er zo treurig uit, al die bomen met die witte stammetjes kris kras door elkaar geknakt, ze waren de laatste keer wel bezig om de gesneuvelde bomen te verwijderen maar dat is een mega klus. Aan de andere kant van die zelfde weg waren een heleboel bomen verbrand echt heftig vind ik dat, ik heb wat met bomen. Het zijn uiteindelijk ook zaadjes geweest die in de grond zijn gestopt of uit andere bomen over gewaaid zijn, die dus super klein waren, daar groeien dan kanjers van bomen uit, daar gaat jaren over heen, een storm of brand kunnen in enkele uren gewoon alles wegvagen. Als ik ook ergens zie dat een hele grote boom word om gezaagd, dan gaat er gewoon iets droevigs in mijn om, dan hoop ik altijd maar dat het echt noodzakelijk was.
Harry en Mathilda ons eigen zwanenpaar hebben het weer gepresteerd om 4 mini zwaantjes temaken samen. Geweldig om te zien hoe bezorgt ze zijn en mooi zoals ze achter elkaar zwemmen. Helaas kan ik er nu geen fotos bijleveren omdat ik het foto programma nog niet op mijn pc heb, dat vind ik zeer irritant moet ik zeggen. Helaas het is even niet anders het komt vast wel weer goed.
Ik val om van de slaap ik wou zo graag zien wat er nog wel en niet in mijn p c zat, het werd half 2 toen ik een poging deed om te gaan slapen, maar mijn hersentjes gingen niet op commando slapen ze bleven malen. Moet wel eerlijk bekennentoen ik het niet meer wist, heb ik nog een uurtje met de pc geklaverjast, een beetje ontspanning moest.Wat ons leventje betreft;
Help!... mijn pc is overspannen geraakt, (waarschijnlijk een virus opgelopen?) en heeft al zijn programma's er uitgespugt, ik overzie de ramp nog niet helemaal, hij is vier dagen weg geweest vanavond terug gebracht met de mededeling dat ik maar moest opschrijven wat voor programma's ik er allemaal in had zitten? help!... Ik kom er achter dat ik dat gewoon zo gauw niet weet? wat ik wel weet is dat ik héél graag mijn 'Word' wil terug hebben waar ik mijn verhalen op schreef en die dan de fouten corigeerde. (misschien zitten er al weer fouten in nu, sorry) Ook ben ik al mijn email adressen weer kwijt, help!... morgen schrijf ik meer als ik van de schrik bij gekomen ben, gelukkig had ik een schijf buiten de computer dus een heleboel foto's en belangrijke dingen zijn er nog ik moet nu alles weer gaan uitvinden, mijn foto programma terug krijgen, weet ook niet meer hoe het programma heet waar ik mijn foto's mee kleiner maakte om op mijn blog te zetten, help!... even paniek.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Help!...
