Jezelf
Geconfronteerd worden met jezelf
Wanneer begrijp je iets van jezelf
Je vind eigenlijk dat je niet zwart bent
Huh….wat zeg je nu!
Zwart, maar ik heb een blanke huid
Dat klopt natuurlijk wel!
Toch ben je ook zwart
Ja, niet buiten maar vanbinnen
En je volgt de verkeerde zinnen
Je zoekt het bij de wilde spinnen
En dan kom je een keer jezelf tegen
Want die weg is doodlopend
En als er niemand je innerlijk beroerd
Dan zit je zo in een depressie
Waar jezelf niet uit kan komen
Daar heb je een Heiland voor nodig
En dat is broodnodig
Want anders sterf je de eeuwige dood
Er zijn mensen die al op weg waren gegaan
Maar ze werden afgeleid
En raakte de weg kwijt
Wat een doolhof
Om naar het einde te komen
Als je niet wordt gevonden
door de Heiland
Dan kom je aan in een duister land
En zo sta je dan aan de afgrond
Ga je in de Bijbel lezen
Dan zal die je tegenspreken
Je wilt door het Woord niet de les worden gelezen
Maar je gaat het op je eigen manier verklaren
Maar versta je het Woord wel
Dan zit je vol kommer en kwel
En je ziet jezelf als een vogelverschrikker
Of misschien wel een zwarte piet
En als je hier van geniet
Dan ga je direct op zoek
In dat vreselijke mooie Boek
Die jou niet eenzaam doet zijn
Maar het trekt je uit het duister naar
het wonderbaar Licht
Dan ga je huppelen van zielenvreugd
En je begeert samen te zijn met de grote Deugd
De Deugd die in het midden moest hangen
Voor de innerlijke belangen
Van een gezonken mensenkind
Ja, maar ik doe toch mijn plichten
Ik heb helemaal niet zoveel verkeerds gedaan
Ja, dan zal Hij zeggen je was allang bij vandaan gegaan
Je denkt er zonder innerlijke strijd te komen
Maar dat is net zoiets als het gaan naar Rome
Daar zitten ze wel te dromen
Maar het is er nog niet van gekomen
Dat ze in hun godsdienst zichzelf zijn tegen gekomen
Want ze doen dagelijks hun plichten
Maar heb je voor die grote Deugd kunnen zwichten
Dan denk je waarom heeft niemand dit mij ooit verteld
Men had aan de dagelijkse en wekelijkse plichten genoeg
Men dacht zonder gezwoeg
Met Hem mee te kunnen gaan
Maar Hij ziet je dan niet meer staan!
Dan is alles verloren gegaan!
Maarten Luther dacht het ooit zo te kunnen verdienen
Maar het is de genade van God
Die het hart verlicht en de lamp brandende houdt
Dan verdwaal je ook niet in het grote wereldse woud
Hij is het die je Thuis gaat brengen
Ook al zie je grote zwarte mensen om je heen zwermen
Hoe dieper een mens voor de Drie Enige God buigt
Des te eerder is het dat je van die grote Weldoener getuigt!
Dat is Kerkhervorming!!
Maar het bleef of het werd steeds leger in dit afgodische land
En dan neemt die Weldoener niemand meer bij de hand
Dan wordt de kerk ontvolkt
En alles staat open voor die grote dwarsboom
Dat is geen suikeroom
Maar een vederver tot op de dag van vandaag!!!
Lukas 5:33-39
31-10-2019 om 14:03 geschreven door Liesbeth
|