Dit is een herfstroosje Stond vandaag nog mooi te bloeien Rozen blijven altijd boeien Rozen zijn als mensen Mensen zijn als rozen Met soms kleine kinderwensen Elke roos moet groeien En dat is soms met veel gedachten stoeien En dat kan reusachtig vermoeien Nu het vroeger donker wordt Staat ze daar helemaal alleen Totdat de zon weer opkomt Dan opent ze weer haar rozenmond Dan kan zij weer met haar blaadjes pronken Zo raakt de roos weer in gedachten verzonken Het is een gaan en komen Die roos met al die rozendromen
Zomaar wat rozengedachten in de herfst.
20-09-2005 om 23:12 geschreven door Liesbeth
|