Roep!
Er was steeds een roep!
Al heel jong ervaar je dat!
Maar ja, die roep zit je niet altijd glad
Je hebt een innerlijke strijd
En die wil je al snel kwijt
Maar het moment van die roep
Die is er later als de dag van gister
Je weet heel goed dat je iets miste
Maar de wereld lonkte ook
Dit alles ging op in rook
Je krijgt een eenzame opsluiting
Weg van al dat gerumoer
Anders word je een echte hoer!
Want er gaat veel meer naar je lonken
Iedereen wil je verleiden
En in die tijd met veel vals licht is dat niet te vermijden
Dus gaat het vlees aan twee kanten snijden
Thuis ging het niet pluis
En als je getrouwd bent is er ook geen thuis
Oh, wat voel je je dan in die wereld nergens thuis
Niemand wees je de weg!
En dan steeds die tegenspoed
Toch geeft die moed
Met vallen en opstaan!
Zul je, je weg verder gaan!
Dan word je later totaal ontgoocheld
Door al die mensen met die vrome wensen
Je ogen gaan steeds verder open
Je ziet het en wil alleen nog op Hem hopen
Maar dat wil de vader van de leugen niet
Hij zorgt voor heel veel verdriet
En er wordt steeds geroepen
Hou toch op met al dat gedoe!
Hoe meer het werd geroepen
Je ging steeds meer van dat andere snoepen!
En dan is het wie tot aan het einde volhard zal zalig worden
Er is niets dat zoveel waarheid in zich heeft
Op het einde van het volharden vind je al je antwoorden!
Maar dat was nog niet genoeg!
Er kwam heel veel gezwoeg!
Je had nog eens zoveel jaren voor de boeg!
Dan ben je heel erg zalig
En toch leef je onzalig
De wereld is één grote stronthoop
Iedereen zet zichzelf te koop!
Ja, het is werkelijk leeg verkoop!
Dat zie je dan ook nog allemaal in een gezicht bevestigd!
En alles wat je tegen je naaste zegt
Dat hebben ze naast zich neer gelegd
Die denken dat je niet goed bij je hoofd bent
Zelf je eigen moeder nam je niet serieus
Waarom? Omdat ze bij een uitverkoren vat
Een andere figuur had gedacht
En ze wilde mij niet kwijt
En ik wilde niet meer terug vanuit de eeuwigheid!
Want die geeft alleen maar teleurstelling en bedrog
Dus weer een aparte strijd
Een strijd met allen die je lief zijn
Het leven geeft enkel pijn
Want iedereen wil liever een zwijn zijn!
En zich wentelen in die aardse drek
Zo komt die duivel echt helemaal aan zn trek!
Maar met die grote Banier
Werk je als een mier
Je levert gevecht op gevecht
Dan komt er nog een keer een gevecht
Maar Hij geeft vreselijk veel moed
Dit gevecht is nu ook bijna voorbij
Het was een intens karwei
Het is steeds maar volharden
En je bent niet van plan het prijs te geven!
Want zo is nu eenmaal het leven
Totdat het volmaakt zal zijn!
En dan vergeet je heel snel alle pijn!
Hoewel er dingen zijn!
Die toch nog niet echt aangenaam zijn!
Ben je echt gehoorzaam en heb je echt geduld
Dan verlies je van dit alles niet je ware onschuld!
Iedereen ontvangt zn eigen schuld
En dan wordt de schande geopenbaard
Van hen die Hij niet voor het eeuwige leven heeft bewaard!
Jeremia 50 en 51
In het bijzonder vanaf
vers 25
09-04-2009 om 09:59 geschreven door Liesbeth
|
