Als men door pijn je schuld leert ervaren Dan kan je op een betere wijze door de levenszee varen Pijn moet men voelen... Anders kom je niet tot hogere doelen De Medicijnmeester is het die de pijn geneest Daarom is Hij hier op aarde geweest Maar als je dat niet kan geloven Dan gaat het hoofd niet naar Boven Maar dan kijk je in de diepte En dat is erger dan pijn Dan kijk je alleen maar in een ravijn En denk je alles is schijn Maar aan de andere kant van het ravijn Is er ook één die je Vader wil zijn Ik zeg het nu nog omdat ik mee kan voelen Doe niet zo dom en gooi het roer om naar hogere doelen
Gaaf, gaaf zeggen mensen snel Waarom dan wel? Nou, het is zo gelegen... Iedereen denkt dat je hun bezit bent en hun slaaf Daarom roepen ze gaaf, gaaf... Omdat alle mensen willen worden verwend Maar ik ben en wordt nooit verwend Want iedereen is bezig met z'n eigen tent Daarbuiten zien ze weinig of niets Ja, aan de wandel of met het mooie weer lekker op de fiets En als je niet doet zoals het volgens hen moet Dan zitten ze je heel gek aan te kijken Maar over een ander nadenken en de geest emotioneel verrijken Dat kennen velen niet en weten ook niet wat het is En zo slaan ze de plank regelmatig mis Ik moest en moet altijd maar klaar staan voor iedereen En als ik tegengas geef Dan schop ik tegen het zere been Veel mensen zijn stuk voor stuk egoïsten Jammer, jammer dat ze het nog niet eerder wisten Want dan hadden we altijd al een paradijs op aard gehad En had de vorst der duisternis op hen geen vat Ze denken allemaal dat ik van ijzer ben Maar dooie honden gedragen zich in mijn omgeving al jaren als een kreng Maar ik ben wel goed en niet gek En als je dat zegt, dan krijg je letterlijk en figuurlijk een klap op je bek Ja, dat zeg ik wel een beetje plat Maar ja, zo is het wel Daarom is er vaak om mij heen een rel Niemand wil bij zichzelf naar binnen kijken Want dan vergaan hun innerlijk opgezette dijken Dijken rondom het eigen ik En daarin heeft de egoïst veel schik En jij als slaaf, je bent in hun ogen niet echt braaf Je bent vervelend en een lastpak Met je woorden zijn ze niet meer op hun gemak En daarom zien ze je liever vandaag dan morgen geknakt Maar niets is minder waar En ze worden onhandelbaar Jij hebt het bij ze gedaan Omdat je hen wilde verbeteren met liefdevol vermaan Ze willen je maar laten buigen en je steeds maar geestelijk aftuigen Met hun akelige negativiteit want ze zijn allang de weg kwijt Jezus kwam om als meerder de mindere te dienen Zodat de mens meer talenten kon verdienen Maar Hij kwam niet als slaaf En daarom was Hij in hun ogen niet braaf Slaven wonen in Egypte Die verrijken zich met het vlees En op die manier blijven ze voor eeuwig wees Zo komen ze niet bij de Vader En hun leven wordt steeds kwader Hij kwam als een Koning En bereidde bij de Vader voor hen die leren buigen een vaste woning
Vlindertje klein en wit Weet je wel waarop je zit? Op een brandnetelbloem En daar ben je aan het snuiven Je bent blij met elke bloem Waar je even rustig kan vertoeven En even niet anders te hoeven Om te genieten van die heerlijke bloemenlucht En dan ineens een diepe zucht... Daarna vlieg je weer vrij in de lucht Om toch weer bij een volgende bloem neer te strijken Zo laat je je liefde voor bloemen blijken Je was fotografisch mijn eerste vlinder van dit jaar Misschien kan ik er dit seizoen nog meer vergaar'
Het leven is zo hard als een straatsteen Al kan je elke dag overal om ween' Ieder gaat z'n eigen gang... Soms ben je dan echt bang Wie om wie bekommert zich nog? Vaak voel ik alles om me heen als bedrog Op wie kan je echt bouwen? Je kan er maar één vertrouwen en dat is God Het is een God die niet liegen kan En daarom is het dat ik vandaag nog leven kan Maar soms hoeft het van mij niet meer Niet omdat ik levensmoe ben Maar ik vind alles om me heen eng En dat komt door alle omstandigheden... Van dit vreselijke leven Mij aangedaan door kerkmensen Je zou ze toch verwensen Ze leven lekker door... Hun afgoden, feesten... en vakantie zijn het levenspoor Ze gaan elke zondag met een vroom gezicht Naar het kerkgebouw en doen hun zogenaamde plicht Maar ze kennen niets van het eeuwige Licht Dat Licht dat zo voor ze heeft willen schijnen Ze zullen als kaf verdwijnen Want een vaste burg dat is mijn God En die geeft het Licht alleen bij het ware liefdesgebod Heb je naaste lief als jezelf Dan zorg je voor zijn of haar ziel Opdat ze eens voor de grote Recher kunnen kniel' Dan zullen zij voor eeuwig geborgen zijn En zingen dan steeds het refrein... Wat fijn dat we bij U mogen zijn....
Dragen, dragen en verdragen.... Dat is wat men zou moeten doen in deze dagen In plaats van alles om ver te gooien Zo blijft men maar wat aanklooien Zo zal het ijs nooit ontdooien Ikke, ikke en de rest kan stikken Dat is wat er vandaag of liever gezegd al jaren heerst... Het eigen ik moet altijd eerst... Is het niet binnen de deur dan wel buiten de deur Dit geeft het mensdom maar weinig kleur De echte liefde zoekt de ander En daarna kan je pas echt aan de wandel Maar wie niet van deze handel houdt Die blijft vanbinnen altijd koud En dan viert het egoïsme hoogtij En zo wordt er geen mens meer echt blij Daarom zet ik van verdriet hier maar een mooie bloem Daar kan ik het vandaag wel weer even mee doen
Elke vogel zingt zijn eigen lied... wat ik nu schrijf bedoel ik positief
Soms zie ik scheel van al dat gekrakeel Waar al niet over wordt gevallen Het kan toch zo een hele dag verknallen Al bedoel je alles goed en komt het voort uit een meevoelend gemoed Niemand begrijpt tegenwoordig eenvoudige dingen nog goed Hoe moeten we dan alles zeggen... Moeten we nu werkelijk op alle slakjes zout leggen Niets zeggen is niet goed Wat zeggen ook niet goed En dan zitten we weer met een vol gemoed Dan gooien we de beuk er maar in En dan is dat ook weer geen goed ding Als je denkt laat maar waaien Dan gaat ook alles naar de haaien Hoe maak je het nu alle mensen naar de zin? Om met elkaar om niets te strijden Dat geeft alleen maar innerlijk lijden Het brengt zo toch ook geen gewin?
Soms ben je groot en ook wel klein Ineens zit je dan met je hoofd in je schoot Je weet het even niet meer Maar een volgende keer... zeg je dan, hier ben ik weer... Telkens met jezelf in gesprek zijn Dat voorkomt latere pijn Nadenken doet bewust leven En dan heeft je leven veel te geven Ga je achter je impulsen aan Dan heb je geen been op om te staan Dan zakt alle grond onder je voeten weg En dan heb je niets meer waar je je hoofd op kan leg' Dan heb je alles verloren Om dat je het verkeerde hebt verkoren Berouw komt dan te laat Want dan zie je van jezelf, ik was een onverlaat Je dacht aan een dappere daad Maar deze bracht over velen en jezelf veel kwaad
Handelingen 28:11-31 in het bijzonder vanaf vers 25
Ik ben blij dat ik een vogel ben Want dan kan je naar de vrijheid vliegen Soms kan je ook op een tak wiegen Maar als je wilt dan kan je weg Soms ook even in of onder een heg Een nestje met wat gedroogd gras bouwen Dat zal je als vogel later niet berouwen Want dan heb je gezorgd voor nazaten Zij kunnen dan niet vergeten wat ze bij hun moeder aten Maar ja, dat komt pas later En zo voorkom je een kater Voor je vogeltjes zorgen dat doe je vandaag en niet morgen
Ik vind bloemen altijd om te zoenen Wat het ook mag zijn Naar een bloem kijken is fijn De bloesem is er altijd maar heel kort Maar om het te fotograferen is het een genot Ze zijn zo mooi roze van kleur En dat geeft altijd heel veel lentefleur
Vanmorgen vroeg had ik een droom Nu later op de dag begrijp ik die droom Maar op zo'n dag ben ik toch wel helemaal van slag Dan ben ik emotioneel teveel geladen En kom ik zo'n dag niet meer tot echte daden Nu schrijf ik maar even een gedicht En hoop ik dat mijn emoties wat zijn verlicht Soms is schrijven heel goed voor het emotionele gemoed
Vroeger was het altijd zo Naar de speciale kamer en dan een foto Eerst even naar het vogeltje kijken Later had je dan een foto om te bekijken Zo is het nu met de digitale camera Je gaat de vogeltjes achterna Totdat je het juiste moment weet te vinden En dan is het klik, klak En je bekijkt de genomen foto's op je gemak Later ga je de camera met de computer verbinden De foto's komen na downloading daar te staan Je kan er na bewerking weer mee verder gaan Op je weblog met een gedichtje plaatsen En...je hoeft je nooit te haasten Want je kan er 24 uur per dag terecht Ben je nu een fotograaf in het echt? Nee, je blijft maar een doodgewone amateur Maar wat geeft het, zo doorbreek je de levenssleur
Een fuut heeft een mooie kuif Hij ziet er beslist anders uit dan een duif Maar is ook een leuk dier Kijk maar even op de foto...hier Hij zwom lang onder water En enkele minuten later.. Kwam hij weer naar boven Je zou zo'n fuut toch loven De kunst die hij verstaat Voordat hij op zoek naar gezelschap gaat Hij draait een paar keer heen en weer En toen zag hij helemaal niets meer Hij was daar in de sloot helemaal alleen Waar is die andere fuut dan heen? In het futenleven is het ook niet altijd wat Toen had hij het weer voor even gehad Hij zwom nu maar wat op het gemak Want van al het water zit z'n kuif naar achteren veel te strak
Aankomende bloesem in de perenboom Is altijd weer opnieuw een droom Wat zullen de bloemetjes geven Vruchten geven is het perenboom leven Soms valt er heel veel af Dan komt de boom er slecht af Een goede boom brengt vruchten voort Zoals het bij een vruchtenboom hoort Deze keer zie ik heel veel knopjes Misschien is de boom nu in z'n nopjes En geeft hij dit jaar veel peren Maar de tijd zal het leren...
Mijn blog is nog niet helemaal vol Dus nu plaats ik een foto voor de lol Na alle ernstige dingen Kan ik ook weer eens gewoon zingen Een liedje voor de foto van de tuintulp Ze kroop zomaar door de zon wat in haar schulp Het mooie zonlicht gaf veel vrolijkheid En zo neem je van een mooie tulp afscheid Als ik nu naar buiten kijk Zie ik haar inzakken en is ze niet meer bladrijk Dus zal ze over een paar dagen wel knakken En dan is het met deze tulp gedaan Maar de nieuwe komen er ook weer aan Dus blijft het nog een poosje lentefeest Totdat de tulpen er allemaal zijn geweest Maar volgend jaar geeft elke tulpenbol vast weer nieuwe lentelol
Een gedicht geshreven in de laatste dagen van 1994
Nu is alles gelukkig voor mijn Jezus voldaan Ik mag nu weer vrij op Zijn wegen gaan Nu ben ik van een zware last verlost Het heeft keer op keer veel tranen gekost
Mijn Zaligmaker is heden in mij geboren Nu is mij een nieuw lot beschoren Nu mag ik mijn leven anders in zijn dienst besteden De hemel is nu weer opnieuw beneden
Zo vangt een nieuwe hemel en aarde aan De blinkende Morgenster is in mijn hart opgegaan Nu zal het voor eeuwig heerlijkheid zijn Nu mag ik leven zonder al de aardse pijn
Weg zijn nu alle benauwdheden Geen mensen die mij nog zullen vertreden Nu mag ik mijn Koning en mijn God eeuwig loven Dit gaat werkelijk één mensenverstand te boven
Kroon Hem met Gouden Kroon Het Lam op Zijne troon
Johannes 3 vanaf vers 14 t/m 21 Openbaring 2 vers 18 t/m 29
