De geopende magnoliaknoppen
Het is dan niet meer te stoppen
De boom staat dan in volle bloei
En komt er een reusachtige woei
Dat is het gedaan met de mooie bloemen
Maar het is nu een prachtig gezicht

15-04-2010 om 08:58 geschreven door Liesbeth

René

Hé…. pompelepé

Daar komt kabouter René

Hij draagt wat met zich mee

Oh, het is een ooievaar

Misschien was hij wel in gevaar

Of deze voelde zich een beetje naar

Dan moet hij mee met René

Met zijn rode muts en laarsjes

Ja, ze hebben daar in het dorp ook kaasjes

Misschien heeft hij wel honger

Zo gaat hij dan samen met ooievaar op pad

Gelukkig is het lente en niet meer glad

Dan kunnen ze samen ook weer terug

De ooievaar weer opgeknapt

En René z’n honger is gestild

Zo leven ze daar maar niet in het wild

Het is een keurig dorp

Er zijn mensen die daar goed voor ze zorgen

Zo zijn ze erg blij met elke nieuwe morgen

14-04-2010 om 22:28 geschreven door Liesbeth

Bloesem met de macrolens gefotografeerd

14-04-2010 om 20:57 geschreven door Liesbeth

Kabouter vrouw

Kabouters zijn niet alleen mannen

Er zijn ook vrouwenkabouters

En deze heet Cora

Zij zit daar te wachten

Tot ze kan gaan koken

Ze moet alleen het vuur warm stoken

Zonder vuur krijg je geen warme hap

Een koude maaltijd is echt geen grap

Daarna krijgen de kabouters meestal wat pap

En dat smaakt juist goed na een warme hap

Cora doet graag zulk werk

Daar bij het dorp is wel een paal en perk

Maar binnenin het dorp

Is iedereen een gelukkige kabouter

Ze hebben allen hun puntmutsen op

Zo zie je dan dat je wandelt in een klein dorp

Een dorp waar ooievaars hun nesten hebben staan

Ja, dat is heel voornaam

Voor een klein dorp

Het heet ook wel ooievaarsdorp!

14-04-2010 om 15:06 geschreven door Liesbeth

Het is lente
Dan springen alle knopjes los
Ze zijn later een hele tros
Een tros van bloemen

14-04-2010 om 08:52 geschreven door Liesbeth

Kabouter Aad

Daar hebben we Aad

Was of is hij soms een soldaat?

Nee, Aad is een kabouter

En weet niets van het leven van een soldaat
 Aad is ook niet kwaad

Maar hij voert wel uit zijn daad

Hij is wachter in het dorp

Met z’n blauw puntmuts

Zoekt hij naar een klus

Maar er is niet veel te doen

Hij heeft ook geen wandelschoen

Hij heeft blauwe laarsjes aan

Daarom zien we kabouter Aad

Daar zo wachtend stilstaan

14-04-2010 om 00:00 geschreven door Liesbeth

Bloesem in de avondzon
Een lieflijk beeld

13-04-2010 om 19:45 geschreven door Liesbeth

Dit is ook lente een vink
in een uitlopend boompje

13-04-2010 om 12:57 geschreven door Liesbeth

Koolmees in de meidoorn met de nieuwe blaadjes
Dat is echt de lente...
Het wordt vandaag een mooie dag
Een echte lentedag!

13-04-2010 om 09:10 geschreven door Liesbeth

Dit zijn pa en ma ooievaar
Ze zijn nog lang niet klaar
Ze werken aan de kraamkamer
Ma is een echte dame
Ze zit niet altijd voor de ramen
De kamer moet eerst in orde zijn
Dat is voor de kleintjes straks fijn

12-04-2010 om 23:02 geschreven door Liesbeth

Jos

Ik ben kabouter Jos

Sta niet in het bos

Maar voor een houten schuur

Het kan wel even duren

En wat duren die uren

Toch vreselijk lang

Maar Jos is niet bang

Want hij moet waken

En dan laat je, je niet bang maken

Soms gaat het van klepperdeklep

Dat doet de ooievaar met zijn bek

Of liever gezegd zijn of haar snavel

Zij hebben allen een woonkavel

Daar boven in de lucht

Ach ja, voor mij een lange zucht

Want ik ben kabouter

En dan is, je plaats louter

Een plaatsje op de grond

Ach, dan hou ik nu maar m’n mond

Ik ben gelukkig gezond

Ik ben van hout

En dan heb je het helemaal niet koud

Je staat waar je staat

En je werk je ook niet uit de naad

12-04-2010 om 22:57 geschreven door Liesbeth

Waar zal ik het halen, dacht koolmees
Hij hield in de perenboom zijn feest
Het lijkt eerst een grapje
Maar hij nam echt een hapje
Van de nieuwe aankomende blaadjes

12-04-2010 om 21:02 geschreven door Liesbeth

Zomaar een tulp, dat hoort bij de lente...

12-04-2010 om 17:03 geschreven door Liesbeth

Op een zonnige maandagmorgen
Een eerste vlinder van het seizoen
Door zon en vlinders raak je niet snel uit je doen
Het zijn lentenverschijnselen die de vreugde geven
Om de dag te beginnen...

12-04-2010 om 08:38 geschreven door Liesbeth

Nog even wat vliegen
Vliegen met een meeuw door de tijd
We zijn vandaag alweer wat uren kwijt
Het is zo weer bedtijd
Voor deze dag neem ik dan weer afscheid
En hopen morgen weer aanwezig te zijn
Want de maandaag kan ook fijn zijn...
Alleen moet een mens wel gezond zijn!

11-04-2010 om 21:56 geschreven door Liesbeth

Een roos van deze tijd maar toch ouderwets
Of zou men het een stabiel geheel kunnen noemen
Alle veranderingen zijn geen verbeteringen
Kijk maar om ons heen
Er is heel veel geween
Ook al lijkt alles rooskleurig

11-04-2010 om 19:41 geschreven door Liesbeth

Roosje

Deze roos is al elf dagen oud
Het is in de rozenwereld zo
Dat de ene roos het langer dan de andere volhoudt

Ze stonden met z’n allen gelijk in de vaas

Maar je hebt altijd baas boven baas

Aan deze roos is het op de elfde dag wel te zien

Dat ze het bijna heeft gezien

Maar hoe een roos na tien dagen te zijn afgesneden

Er nog zo mooi en schoon bij kan staan

Dat is toch wel voornaam

Daarvoor moet je roos zijn of heten

Rozen zijn soms moeilijk te vergeten

Nadat je ze voor eeuwig vast hebt gelegd

Het is wel iets, dat wat over de sterkte van een roos zegt!

11-04-2010 om 14:53 geschreven door Liesbeth

Een oud roosje kan op z'n tijd ook wel mooi zijn
Het is echt zondag, want het is een
zonnige dag

11-04-2010 om 09:31 geschreven door Liesbeth

Bosje

Een bosje rozen

Ik kan deze bloemen lang liefkozen

Of anders gezegd strelen met mijn ogen

Sommige rozen hebben de kleur van regenbogen

Je ziet een bosje ouder worden

Twee er van zijn rijp voor de kliko

Dan zeg je nog even, ho!

En daarna zijn deze twee gedumpt

Dat was nu een punt

Een punt achter het rozenleven

Ze zijn soms een heel kortstondig leven gegeven

Hoewel na een goede week

Lieten ze mij toch niet in de steek

Ze zijn nog niet allemaal van streek

Het lijkt wel op rozengeur en maneschijn

Sommige rozen kunnen heel apart zijn

10-04-2010 om 22:25 geschreven door Liesbeth

Kruis

Elk huis heeft een kruis

En waarin voelt men zich het beste thuis

Kijk je naar een ander kruis

Dan denk je, ik neem het maar weer op

Dat eigen dagelijkse kruis

Het gras in een ander z’n tuin is toch altijd groener

En als je weet dat het kruis afkomstig is van een Weldoener

Dan kun je, je daar in alle omstandigheden mee verzoenen

Hoewel een huis en tuin kruis

Niet zo is als het grote Kruis

Daarin voel je je nimmer thuis

Want dan word je verguisd

En de mensen veranderen in ondragelijke kikkers

Dat is natuurlijk niet vreemd want het zijn allemaal nikkers

Wat zeg je me nou!

Ja, je barst van de kou

Dan is de samenleving niet meer zoals het behoord

En dan is er maar één geluk

En dat is het Gouden koord!

Daarom werd je wel geestelijk vermoord!!!

Maar de God der goden heeft mijn gebed verhoord!!!

En zodoende ben ik niet helemaal gesmoord

Mijn lichaam is dan niet meer zoals het was

Want ze maakte je overal tot as

Zodat je je nergens meer wil of kan bewegen

Soms is dat ook een zegen

Met deze zondige wereld valt niet meer te leven

Oh…is dat niet wat overdreven?

Nee, want we zijn geheel aan ons zelf overgegeven

In alle stormen van het leven

Een mens denkt wel te kunnen leven

Maar als je de dood in de ogen kijkt

Dan ben je meestal de weg helemaal kwijt

Je kunt wel denken, ik ben een piet

Maar alles wat van onszelf is gaat of moet nog teniet!

Dit is een houtbewerking in al zijn vormen

Daarom hadden we geen waarden meer en normen

Omdat we hoog van gedachten waren

En dan moet een Kruisdrager het allemaal verklaren

Of het donker allemaal op doen klaren

Wie zat er om verlegen?

Om Hem te volgen op de zware wegen!

We gingen er toch allemaal vandoor!

En we lapten alles aan onze laars

Gelukkig had ikzelf nog een brandende kaars!

En die kaars heb ik niet onder mijn bed gezet

Maar die liet ik schijnen

Om arme zondige mensen niet van de

 aardbodem te laten verdwijnen

Er is bij God geen aanzien van de persoon

Ook een buitenstaander kan door geloof het eeuwige leven beërven

Maar dan moet men wel geheel aan zichzelf sterven

En dat is wat je gegeven moet zijn

Want alles is een gave

Ja, zelfs de veilige haven!

Handelingen 13

 in het bijzonder vers13-50

10-04-2010 om 18:33 geschreven door Liesbeth