Sparen
Sparen en vergaren
Het volk kwam niet tot bedaren
Men wilde zoveel vergaren
Dat nu al het garen
Van de klos is gelopen
En het sparen en vergaren is verlopen
Inleveren dat is het woord
Het goud dat schitterde aan de verre einder
Zijn ze nu aan het ondermijnen
Want wie nu nog iets achter de hand heeft
Die moet het weggeven aan alles wat scheef heeft
geleefd
Ja, zo vierde veel mensen een verschrikkelijk feest
In plaats van pas op de plaats
Ging men verre buitengaats
Om een heerlijk leven te leven
Van hen die maar moet afgeven
De zogenaamde zwakkere
Werden overal op getrakteerd
En nu heeft men zich zo ernstig bezeerd
Dat alles in de soep loopt want het gaat verkeerd
Kom op met waar jij netjes rentmeester van was
We kunnen al je boeken inkijken
Want alles is helder als glas
Op de pof leven dat heeft de verkeerde mensen een goed
leven gegeven
En dacht jij na je pensionering wat zorgeloos te
kunnen leven
Dan heb je het bij het verkeerde eind
En waarom wilde al die mensen wat zorgeloos leven?
Omdat ze zo krampachtig hebben moeten leven
Omdat er helemaal niet zoveel was
Ook toen moest er worden betaald
En nu worden allen onderuit gehaald
Prijzen lopen uit de hand
De belasting zorgt voor een verarming
En zo staan velen aan de kant
Of misschien wel aan de rand van de afgrond
Hoge ogen hebben dom in de verte gekeken
Want babyboomers zijn er niet van vandaag
De vergrijzing deed zich al vroeg aantonen
Maar men wilde alles maar laten groeien
Maar eens is alles uitgegroeid
Als de bomen tot aan de hemel zijn gegroeid
Een mens groeit ook niet oneindig door
Wetenschap gedroeg zich uitnemend krap
Krap in het denkende vermogen
En nu moeten de goede door de kwade lijden
Ja, het is niet meer te vermijden
Dat men over je heen walst
Als een koude kikker
In plaats van dat ze hun eigen wonden likken!
Wonden van de verdoemenis
Want die afgrond is toch zeker voor velen niet mis!
Oordeel over oordeel
En nog gaat men vrolijk door met het geheel
Als men zelf maar lekker erbij zit
In plaats van dat men de wonden van de onschuldige
likt!
Zo zit de mensheid in elkaar
We zorgen het liefst voor eigen ik
Een dat brengt nu grote en grote schrik! De hemel is ver van de hel Het alles is soms nog erger dan kommer en kwel!
Spreuken 5
04-06-2011 om 11:40 geschreven door Liesbeth
|