|
Hij ging op weg...
Op wegxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Op weg naar Jeruzalem
Waar de vraag werd gesteld
De Grieken wilde Jezus zien
Ja, ze zouden Hem zien
Maar er was een voorwaar
Als het tarwegraan in de aarde niet sterft
Zo blijft het alleen
Indien het sterft brengt het veel vrucht voort
Wie zijn leven liefheeft zal het verliezen
En die zijn leven haat in deze wereld
Zal het bewaren tot het eeuwige leven
Zo iemand Mij dient die volge Mij
En waar Ik ben , aldaar zal ook Mijn dienaar zijn
En zo iemand Mij dient,
De Vader zal deze eren
Het Licht der wereld is gekomen
Maar Hij is ook verheerlijkt
En zal wederom verheerlijkt worden
Want de tijd is gekomen
Dat Hij verlost zal zijn
Uit al deze ellende en aardse pijn
Want mensen die Hem hebben gehaat
Die bestonden alleen door en bij het kwaad
Zo is het nu dageraad
In het Licht zien we het Licht
Hij is God uit God
En Licht uit Licht
Daarom is deze dienaar
Voor Hem gezwicht
Zijn Heerlijkheid is ongekend
En als je aan Hem bent gewend
Dan is de wereld een dronkenmanschap
Die zich bezig houdt
Met elke wereldse stap
Dan is er nimmer een geestelijk hap
Waardoor je hem krijgt die vaste stap
Die je door het leven leidt
Je bent nimmer de weg kwijt
En je hebt van je dienaar zijn ook geen spijt!
Want de hemelse vlijt
Kan niet op tegen de aardse vlijt!
Alles komt voort uit Hem
Zonder Hem is op aarde geen leven beschoren
Zonder Hem blijven de mensen morren
Ze maken een chaos van elke tijd
En ze zijn immer de weg kwijt
Want aardse wegen
Houden je van de hemelse tegen
Wie de aarde niet wil verlaten
Die blijft de Zoon haten!
Johannes 12
|
