|
Dichtenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wat doet een mens te dichten
Soms heb je geen gezichten
Dan valt er niets te dichten
Je zit opgesloten in een hof
Daarbuiten is alles somber en donker
Je zou wel eens met het hoofd willen bonken
Maar niemand raakt van al deze zaken daarin verzonken
Wat je brengt, dat is wat de ander krenkt
Men houdt niet van hemel maar toch ook niet van de hel
Ja, het natuurlijk leven vergaat vol kommer en kwel
Ook al denkt men toch wel
Dat je niets van dit alles voelt
Niemand begrijpt wat je bedoelt
Ja, en zo raak je van de mensheid
eigenlijk onderkoeld
Ik zou willen dichten
Met een ander soort gezichten
Maar het loopt naast me mee
Het was die vreselijke ruwe zee
Die bracht zoveel wee
Dus nu stop ik er maar weer mee!
|
