Keizerlijk Meise Sib, de orde van de autochtone Meisenaars, verzamelt alles over het historische Meise
21-09-2011
269 P.v.Br. XXIV Oppem
269 P.v.Br. XXIV Oppem
De beschrijving van
de parochie Oppem staat in Staet der parochie Ophem uit 1666.
Oppem is de streek van de grote hoeven : het hof te Oppem, het hof ten steen,
het Scolshof, het hof ten Berge, het hof ten Damme, het hof t Heelbeke.
In de 13de 14de eeuw leefden er de bekende ridders van
Oppem.Jan van Oppem tekende het charter
van Kortenberg in 1312,Adam was getuige
in het verdrag van Dendermonde (1336), Lambrecht volgde Jan III in de strijd
tegen Frankrijk.
De parochie ligt op een heuvel.De kerk
staat op één der hoeken van het vierkant gevormd door de kerken en kapellen van
Meise, Hasselt, Amelgem en Oppem.Wereldlijk stond Oppem onder Brussegem- Ossel, geestelijk onder Meise.
De dorpskom heeft de typische vorm van een volmaakt ei, waarvan de dries het
uiteinde vormt.Dit is het gevolg van
een primitieve dorpsstructuur.De
dorpsvorm is ontstaan door de kerk.Om
de weg te verkorten tussen de kerk en het gedeelte vande Oppemstraat dat
vertrekt aan de grote heirbaan van Asse, zwenkt plots links af en dan weer naar
rechts in het laagste gedeelte van de heuvel en komt uit op de dorpsdries.De Oppemstraat is het oudste gedeelte van het
straatnet.De Oppemkerkstraat is een
verkorting van de weg naar de kerkuit
latere jaren.Het was om de berg te
vermijden dat de baan errond zwenkt. (zie kaartje)
Hasselt bekleedde een afzonderlijke plaats in de rij van de afhankelijkheden van Meise. Twee oorkonden verklaren dit : een uit 1197 en een uit 1255. De eerste gaat over de mansus, Vacuus mansus, apud Hasselt. In de cijnsboeken van de 13de en begin 14de eeuw wordt deze mansus hoeve genoemd. Die bestond oorspronkelijk uit een of meerdere mansi, elk 12 bunder groot. Dat wijst erop dat rond de Hasseltkapel een deel van een s herendomein lag, dat reeds vroeger aan de mansionarii werd uitgegeven. De Asselenberg behoort tot de oudste koutercomplexen van Meise en het is deze Asselenberg, gelegen onder Meise (Hasselt) en Oppem, die de band is geweest tussen de moederparochie en de afhankelijkheid Oppem. Zij is de oude schakel tussen Meise en Oppem, maar ook tussen Meise en St.-Brixius Rode. Volgens de legger van het kaartboek van 1776 bevestigt dit de eenheid Meise Rode en dat de aanrakingspunten vooral situeerde rond de kapel van Hasselt. Ook de aanspraken van de heren van Grimbergen en deze van Wolvertem, Oliverius de Sottenghem, in de onderhandelingen over hun respektievelijke rechten op Hasselt, wijzen op de uitzonderlijke situatie. Het is onbetwistbaar dat Hasselt onder de parochie Meise is gelegen, maar hoe zou het komen dat aan drie zijden van de vier de Hasselenberg gedeeld wordt met andere parochiën. Dat vinden we ook in de overeenkomst tussen de abdijen van Grimbergen en Jette in 1256. De kapel beschikte over een eigen bedienaar in de 12de en 13de eeuw. Arnoldus, presbyter de Hasselt werd in 1197 vermeld en in de regeling van 1156. De Hasselenberg behoorde tot de vruchtbaarste grond van de streek, want er bevond zich hier enkel akkerland en geen eussels, driesen en heiden. Er vestigde zich alleszins een bevolkingskern van mansionarii en censuarii, wat blijkt uit de parcellaire indeling in kleine blokken van 1 à 2 dagwand. Ook de geslachtsnaam de Hasselt, reeds gekend in 1218, getuigt hier voor de bezitter van een hof in de omgeving van de kapel.
267 P.v.Br. XXII Hasselt De abdij van Grimbergen richtte in 1652 de oude St.-Elooikapel op. De oorsprong van de St.-Elooiviering gaat terug tot de oudste tijden en houdt verband met de oude paardenommegangen, waarvan Meise een centrum is.
De oudste vermelding van Hasselt is 1197 toen Daniël de Lyes een mansus qui
dicitur Vacuus Mansus, aan de abdij van Grimbergen overmaakte met toestemming
van de leenheer, Gerardus, ecclesie Grimbergensis advocatus. De capella de Hasselt werd voor het eerst vernoemd in 1222, wanneer Arnoldus, prebyter de Hasselt et Arnoldus filius ejusdem optreden als getuigen in een giftbrief van kastelein Adam van Grimbergen. In de overeenkomst omtrent de verdeling van de novale tienden te Meise tussen de abdijen van Grimbergen en Ninove, wordt Hasselt onder de appendicia de Menz vernoemd op gelijke voet van Oppem en Rode. Later, in 12 over 56, wordt er tussen de abdijen van Grimbergen en Jette een bijzondere regeling getroffen omtrent de bediening van de capella de Hasselt. Een Willelmus de Hasselt cum filliis suis is leenman van Walterus de Wamblinis in1218.
Van de oude romaanse kerk is er niets overgebleven. Het huidige gebouw dagtekent gedeeltelijk uit de XVIde en XVIIde eeuw. Merkwaardig waren tot in 1963 de muurschilderingen, enig in het genre in onze Brabantse kerken. Tot grote ergernis van velen werden ze met een grijze verflaag overschilderd.
Ze werden later gerestaureerd en uit het verslag van de restaurateur blijkt dat het een gelukkig toeval was dat ze overschilderd werden. Anders waren ze misschien definitief verloren gegaan. Het was ten andere niet de eerste keer dat ze overschilderd werden. We begrijpen echter niet dat de paalschildering van de H. Petrus (ronde paal vooraan het koor rechts) niet gerstaureerd werd. Deze is waardevoller. Bovendien zou de moderne muurschildering in het Chiroheem dringend moeten beschermd en hersteld worden. Zij is van constructivist Jan Beekman. Bij de opgravingen tijdens de restauratiewerken aan de kerk werden twee oude munten gevonden.
264 P.v.Br. XX De algemene toestand van de parochie Meise in de XIIde en XIIIde eeuw. In de oudste pouillés van Kamerijk komt Meise voor als een van de rijkst bedeelde parochiën van de dekenij Brussel. Meise mag aldus doorgaan als één van de tien voornaamste parochiën van gans de oude dekenij Brussel, tussen Dender, Schelde, Rupel en Dijle. Meise telde er in de 12de en 13de eeuw meerdere priesters met aan het hoofd de pastoor. Meermaals wordt in de oorkonden gesproken van de sacerdotes de Menze (J.J. De Smet, o.c., p. 827). Wij hadden een pastoor te Meise met een coadjutor voor Rode, één voor Oppem, één voor Hasselt en één voor de zielenkapelanij. Reken daarbij de prior in het nonnenklooster van Nieuwenrode. Dit maakt 6 priesters. Wij vermoeden dat er een 7de priester te Meise verbleef, in de kapel van het kasteel van Boechout, maar deze had nog het statuut van de eigenpriesters, rechtstreeks verbonden aan de kasteelheer. Wij menen derhalve te mogen besluiten dat de parochie Meise met haar zeven priesters een van de belangrijkste van de oude dekenij Brussel was in de XIIIde eeuw.
263 P.v.Br. XIX De abdij van Ninove kreeg het aan de stok metde Crainhems in het kasteel van Boechout. Maar ook met de plaatselijke heren boterde het niet. Vooral de milites de Ophem, leenmannen van de Boubourgs krachtens het feodaal recht, waren niet gewillig om aan hun tienden te verzaken. Willem van Oppem werd voor 1170 door dit geschil in de ban van de kerk geslagen. Dit is ons bekend door de oorkonde van 1176 waarin abt Egbertus van Grimbergen bemiddelt tussen de zonen van Willem van Oppem en de abdij van Ninove. Hoe ingewikkeld de zaken ook schijnen, wanneer het over feodale toestanden gaat en de oorzaak van de betwisingen niet altijd wordt vernoemd, blijkt dat, door het naast mekaar leggen van de oorkonden uit een ganse periode, er soms toch klaarheid komt. Hiervoor getuigt vn. de brief van 1204. Dit zal ook het geval zijn voor het tiende van de Crainhems. De abdij van Ninove was in die tijd in Meise nog tiendencollecteur. Het oud geslacht van de Bourbourg werd toen uitgesloten voor de inmenging in parochiale goederen. Enkel de Crainhems en de plaatselijke heren bleven over. In 1211 verzaakte Willem van Ophem aan elke betwisting. Na de Crainhems is het de beurt aan de ridders van Meise om afstand te doen van hun tiendenbezit in 1223.
262 P.v.Br. XVIII Het patrimonium Het Curegoed De lijst van stukken uit het parochieel archief vermeldt er 8. Het Kerk- en H. Geestgoed. Van het oude dotatiegoed resten slechts littekens in de toponomie van het dorp. Het Kerckeveldt, het ST.-Maartensbosch de Cruyswinckel onder Oppem. In Meise zijn we goed ingelicht door een metingboek van 1776 waarin naast de beschrijving van de goederen ook niet minder dan 20kaartbladen de juiste ligging aangeven. Het Tiendendomein is de trouwste weerspiegeling van de feodale toestanden te Meise in de 12de 13de eeuw. De oorkonden daaromtrent zijn de bijzonderste getuigenissen omtrent de feodale indeling van Meise. De oude tak van Grimbergen, de tak verwant met de heren van Aalst en Ninove en de kasteleinen van Vlaanderen te Bourbourg, de pas aangekomen heren van Kraainem op de burcht te Boechout en de plaatselijke milites de Menza. Twee abdijen zullen er met mekaar concurrere : Grimbergen en Ninove. Door verwantschap met de Berthouts hebben heel wat aan onze streek vreemde heren bezit verworven. De schakel komt langs de graven van Aalst en de heren van Ninove. De abdij van Ninove bekwam haar deel tiende te Meise, dat minstens op de helft van de ganse tiende mag geschat worden, van de tak Grimbergen, Aalst en Ninove. De abdij van Grimbergen verwierf het andere deel van de rechtstreekse tak van Grimbergen zelf.
Verslag St.-Annaprocessie 24.7.2011Op zondag 24 juli werden de beelden van de H. Anna gewijd. De mis werd opgeluisterd door een groep Afrikaanse zusters uit Kikwit. Ulakose Chane (veel dank in het Kirundi). De homilie van onze pastoor Jan Lagae was origineel. Hij sneed het thema aan van oma H. Anna, want zij was de oma van Jezus. In feite kunnen wij haar adopteren als patrones van de omas en de H.Joaquim van de opas. Na de mis vertrok de processie : 120 gelovigen gingen mee langs het historisch traject, door de Plantentuin. Dat aantal was o.a. te danken aan de inzet van Monica Van den Brande op de dienst Cultuur van de gemeente. Voor de veiligheid zorgde mijn goede vriend, manusje van alles, Julien De Roover. Voor de gelegenheid werden de beelden van Henri Lenaerts, waar we voorbij trokken gelabeld : de Moeder van Meise (Mariakapel versierd met bloemen en twee lantaarntjes), Zittende moeder of Vruchtbaarheid, De Vorser en Onze bestemming). Vooraan liep een wachter van de Plantentuin in livrei, gevolgd door pastoor Jan Lagae met de monstrans, geflankeerd door Raf Meyskens en Flor Teck, met voor de gelegenheid gemaakte flambies. Vrijwilligers droegen de vaandeltjes met het verhaal van Maria. Deze werden ons ter beschikking gesteld door Jef Van de Brande van de parochieploeg van Wolvertem. De beelden van St.-Anna werden gedragen door Anne Verbelen met kleinkind, Anne Marie De Smedt (voorzitter van de Ouderenadviesraad) met Hannah Lamberts (mijn kleindochterje) en Jeanine Biesemans (in naam van de KVL. vroeger St.-Annabond). Linda Van Keymolen, Anna-Marie De Smedt, Laura en Adriaan De Keersmaeker, Jef De Cuyper en Paul Borremans hadden s zaterdags reeds twee prachtige bloementapijtjes gemaakt en de kapel opgesmukt. De bloemen werden gratis geleverd door twee broers en hun zus Van der Perre uit Oppem (aan de Oppemse hoeve). Grecy Malfliet had haar best gedaan met een altaartje voor de Oranjerie met het gevelbeeldje van het heilig Mariajaar. Door het bosje ging het naar de kapel, waar Guido De Smedt, die op zijn vrije dag vrijwillig kwam werken, de beelden in hun nis zette. De medewerkers van de dienst openbare werken van de gemeente verdienen een pluim, voor de prachtige restauratie, die de bewondering van velen opwekte. Aan de kapel werd er gerust en gebeden en iedereen kreeg het gelegenheidsbidprentje. Er waren er 100, maar helaas te weinig. We maken er bij! De processie eindigde aan de pastorij St.-Martinus (Cultuurhuis), waar een receptie aangeboden werd door de gemeente. Ontkurken, opdienen en bijvullen werd door mijn kinderen en hun gezin, en enkele vrijwilligers gedaan. Veronique Deforche zette zich opvallend in. Ik sprak nog een dankwoord uit naar de vrijwilligers, de gemeente (schepen Jos Emmerechts en Marie Jeanne Thaelmans waren aanwezig) en de Plantentuin. Opvallend was dat het hier om een bonte mengeling van gelovigen ging. Heel wat vrienden en kennissen daagden op. De voorzitter van de kerkfabriek en zijn echtgenote waren ook op het appel. Aan de St.-Annakapel waren ook nog veel nieuwsgierigen opgedaagd die devoot meebaden en deelnamen aan deze plechtigheid. Dank aan allen die zich hiervoor gratis en zomaar belangeloos hebben ingezet. Een gelukkige Jef de Cuyper. Dit verslag kwam tot stand na e-mail briefing, waarbij iedereen kwaliteitsverbetering kon aanbrengen. Onvermijdelijk zijn we nog enkele mensen vergeten te bedanken. Dat doen we bij deze : Ulakose Chane!
260 St.-Annakapel III De beelden Het oorspronkelijke houten beeld van St.-Anna-Ten-Drieën verdween hoogst waarschijnlijk toen de Fransen in Meise kwamen (2de helft 17de eeuw). Er zijn drie nissen in de kapel en er moeten dus drie beelden komen. - Voor de nis in de achterzijde werd een recenter stenen beeld van de heilige Anna-Ten-Drieën gekocht in Beauraing. Maar onder de nis in het achtergeveltje staat 1855. Toen was Amedée de Beauffort eigenaar van het domein (gekocht in 1830). - Voor de nis in de voorgevel kregen we een houten beeld van de Heilige Anna met Maria, van een schenker die anoniem wenst te blijven, die het aankocht in Oostenrijk.- In de grote nis binnen in de kapel komt een replica van het waarschijnlijk oorspronkelijke beeld. Het werd gefreesd en gesculpteerd uit een oude eiken balk van dezelfde periode, door Marcel Cloots uit Westrode. Algemene info De beelden zullen voor de feestdag van de heilige Anna op 24 juli tijdelijk geplaatst worden, onder toezicht. Omdat deze beelden waardevol zijn en dus niet constant aanwezig kunnen blijven, zullen wij voor schaduwbeelden zorgen (met foto overplakt en geplastificeerd). Wie wil toetreden tot de e-mailgroep St.-Annakapel of informatie kan verschaffen, kan zich opgeven (jef.de.cuyper@pandora.be ) en wordt dan verder rechtstreeks op de hoogte gehouden.
Jef De Cuyper, vrijwilliger en gids in de Plantentuin Meise
259 St.-Annakapel II Sint-Annakapel in Meise Op de kapel is het jaartal 1757 vermeld. Ze werd nochtans vroeger opgericht, of er had al een eerdere kapel gestaan: * De kapel wordt reeds vermeld in 1690, op een postkaart die uitgegeven werd door A.Van Praet Meysse, met bijhorende tekst van Edwin Ganz (bewoner van de Oranjerie) : «s Avonds, bij zilveren maneschijn, wanneer de nachtvogels alleen de stilte breken en enkele kaarsen het beeld van Sint-Anna, patrones der moeders, verlichten, dan heerst er rond het kapelletje een geheimzinnige stemming En als de parochieprocessie, in bonte wemelende stoet St.-Annas heiligdom nadert en errond neerknielt, dan zou het talent van Alfred Delaunois of de pen van een Gezelle alleen de vrome poëzie kunnen schetsen, die uitstraalt van dit kapelletje, in zijn dichte lovermantel, aan de zoom van Boechouts park.» In die periode was Pierre Ferdinand Roose eigenaar van het domein en dus ook van de kapel. * Ook rond 1690, ten tijde van Sire Pieter Ferdinand Roose, graveerde Harrewijn een ets van het domein van Boechout. Hij plaatste de kapel in zijn panorama. Het groot werk van baron J. Le Roy Castella et Praetoria geeft een afdruk van deze ets. * In 'Meise in oude prentkaarten' van Jaak Verbaanderd staat de kapel ook afgebeeld met de tekst: «Een laatste plaats die een bezoek verdiende was de H.Annakapel opgericht in 1757. Zij verving een oud gebouwtje uit de tijd van Aartshertogin Isabella die veel belang stelde in de toewijding aan de moeder van de Heilige Maagd.»
258 St.-Annakapel I Restauratie Sint-Annakapel nadert haar voltooiing De restauratie van de St.-Annakapel aan de Nieuwelaan (buitenkant park) nadert haar voltooiing. De beelden zijn ter beschikking en de replica eikenhouten friezen zijn in de maak. Op zondag 24 juli, twee dagen voor de feestdag van de H.Anna, worden de beelden gewijd in de noodkerk van St.-Martinus, tijdens de mis van 10.30u. Daarna nodigen wij de aanwezigen uit om processiegewijs de beelden naar de kapel te brengen, langs het historische traject door de Plantentuin. Enkele jaren geleden begon ik met een beschrijving van de zichtbare momumenten in Meise. Tijdens een wandeling stootte ik op de Sint-Annakapel, die in deerlijke staat was. De gemeente was snel bereid om enkele werken uit te voeren, dit in samenspraak met de Plantentuin want de kapel staat eigenlijk op hun terrein. Bij mijn zoektocht naar de oorsprong en de betekenis van de kapel vond ik heel wat interessants.
Anna, de moeder van Maria, wordt nergens in het Nieuw Testament vernoemd. De verhalen over haar zijn ontleend aan apocriefe boeken (bijbelboeken die niet als gezaghebbend worden erkend). In het Proto-Evangelie van Jacobus uit de 2de eeuw staat de oudste vermelding. Een 5de-eeuwse bewerking van dit boek - het Evangelie van de Pseudo Mattheüs - bracht de verering op gang. Anna-Ten-Drieën (of Annatritis) toont de heilige Anna met de jeugdige Maria op de arm, die op haar beurt weer het kindje Jezus draagt. De heilige Anna wordt aanbeden om een geschikte echtgenoot te vinden of voor een goed huwelijk. Vandaar de uitspraak: Naar Sint-Anneke gaat men om een manneke. Vele beroepen, vooral in Vlaanderen, kozen haar als patrones: schippers, mijnwerkers, houtdraaiers, kleermakers,... Vroeger werden op veel plaatsen processies georganiseerd op de feestdag van de H.Anna. In Meise kwam die processie tot 1927 langs het kasteel van Boechout, waar keizerin Charlotte vanop het balkon mee deed. Onder het balkon in de Oostertoren van het kasteel werd een altaar opgericht, waar de monstrans even kon rusten. Er schoten her en der broederschappen van de H.Anna uit de grond. In Meise heette de toenmalige Boerinnenbond (nu KVLV) van 1956 tot 1962 'de St.-Annabond'.
257 Restauratie St.-Martinus Bij elke restauratie worden archeologen ingeschakeld, om bij graafwerken erover te waken dat er geen belangrijke zaken vernietigd worden. In Meise is dat ook zo. Pastoor Jan Lagae verwittigde mij dat ze begonnen waren en dat er een vondst was. Achteraan in de doopkapel wordt een put gegraven om de funderingen te versterken. Deze loopt op twee plaatsen door onder de kerk. In de doopkapel stootte de archeoloog op een kindergeraamte. Het gaat om een boreling van een adellijke familie. Want die werden in de kerk begraven. s Anderendaags ging ik met José Anne de Molina, voormalig voorzitter van de raad van adel, ter plaatse. Onder het kleine geraamte werd een tweede blootgelegd, iets groter. Een eerste optie tot identificatie was iemand van het kasteel van Boechout. Dat is onwaarschijnlijk, omdat die elders begraven werden. De bewoners van het afgebrande en afgebroken kasteel te Meysse werden in de crypte begraven. Dan blijft enkel een bewoner van het kasteel van Hasselt over (zie aflevering nr. 75). Verder onderzoek zou uitsluitsel kunnen geven. De geraamtes worden geborgen en verder onderzocht. De kerkfabriek of de gemeente moet echter de kosten willen dragen van de datering van de geraamtes. Wij hopen dat zij dat belangrijk genoeg zullen vinden.
Al in t jaar vierentwintig gingen vrouwen aan de slag. Dit is t bewijs wat samenwerking allemaal vermag. Tot op vandaag bestaat die groep en werkt met veel plezier. En daarom zijn we hier! Glorie
Maar die beweging is al best een boeiend lang verhaal. Ja, want de naam Boerinnenbond verandert een paar maal. Door proosten en door voorzitsters afwisselend geleid. en aan Sint Anna toegewijd!
K.V.L.V. viert nu al wat belangrijk is geweest. Want zeventig werkjaren is een reden voor feest. Met ons programma zijn we bijlange niet op rust. Beste leden, wees gerust!
We leren bloemen schikken, och al wat je maar graag doet. En pannenkoeken bakken, ja dat kunne we steengoed. Ook werken met een kookboek of zelfs met een naaimachine. t Resultaat dat mag je zien!
Voor een gezonder leven word je een beetje opgeleid. Voor feestelijke dagen ook wat praktisch voorbereid. We zijn wel geen boerinnen meer, maar houden van het land en een sterke vriendschapsband!
Ja, Katholiek en vormend en heel landelijk wordt gezegd. Alleen met velen samen, brengen we daarvan iets terecht.
Wat vrouwen durven dromen, dat is sterk, dat gaat niet stuk. Drink saam op ons geluk!
75 jaar K.V.L.V. Meise. Melodie : Battle hymn of the republic Tekst :
Wij zijn hier samen uitgenodigd op dit jubelfeest. Want 75 jaren, t is een mooie tijd geweest. Ja, landelijke vrouwen trokken duidelijk een spoor. En wij gaan daarop door! Glorie, glorie alleluia
Ze wilden door vernieuwing werken naar de toekomst toe. Het overleg, de tegenwind, het maakte niet moe. Als idealist geboren uit een kroostrijk boerennest. Ze deden zo hun best! Glorie ...
K.V.L.V. staat voor veel positieve waarden borg.
Het blijft steeds een bekommernis, een dagelijkse zorg. Hoe vrouwen kansen krijgen om hun eigen weg te gaan. En zij doen daar iets aan! Glorie
Maar die beweging is al best een boeiend lang verhaal. Ja want de naam Boerinnenbond verandert een paar maal. Door proosten en door voorzitsters afwisselend geleid, Sint Anna toegewijd! Glorie
En met een enthousiast gevoel ja blijven waan de slag en leveren t bewijs wat samenwerking wel vermag. Met ons programma zijn we nog lange niet op rust. Dus leden wees gerust! Glorie
We leren bloemen schikken, ook al wat je maar graag
doet. En pannenkoeken bakken, ja dat kunnen we steengoed.
Ook werken met een kookboek of zelfs met een naaimachine. Je mag eens komen zien! Glorie ...
Voor een gezonder leven wordt jeen beetje opgeleid; Voor feestelijke dagen ook wat praktisch voorbereid. We zijn wel geen boerinnen meer maar houden van het land en van een vriendschapsband! Glorie
Dit feest is op een lange weg een heerlijk stopmoment. Ik zeg aan elk van u : heel wel bedankt dat jij er bent. Wat vrouwen durven dromen, dat is sterk dat gaat niet stuk. Drink saam op ons geluk! Glorie
Historiek van de KVLV Meise 18.12.1994 door Madeleine De Cuyper, 2de voorzitter Er is vandaag een echte reden om feest te vieren, want onze gilde bestaat immers 70 jaar. Al onze leden zijn direct bij deze jubelviering betrokken. Daarom zijn wij dan ook zeer blij. Onze organisatie , de katholieke vereniging voor landelijke vrouwen, welke eertijds de naam Boerinnenbond droeg, heeft een traditie, waarop we met fierheid, na ruim 70 jaar mogen terug blikken. Jaar na jaar heeft zij in de bres gestaan. De Boerinnengilde St.-Martinus Meise werd gesticht op 7 november 1924, in aanwezigheid van mej. Cardijn,de toenmalige voorzitster. Het bestuur telde 6 leden : mevrouw Van den Eynde, voorzitster, mej. Sylvie Haeck, secretaresse, mevrouw De Greef, schatbewaarster, mevrouw Emmerechts, mevrouw Van Humbeeck en mej. Jeannette De Vadder. Achteraf werd dit bestuur uitgebreid met Louise Criau en Liza Van Buggenhout. De proost was E.H. pastoor Cools, die in 1933 stierf. In 1925 telde de gilde 72 leden. De volgende proost was pastoor Raeymaekers die fungeerde van 1933 tot 1944 en werd opgevolgd door pastoor Theophiel Brams die onze proost was van 30 oktober 1944 tot 1962, toen hij opgevolgd werd door pastoor Gheysen, die vertrok op 1 juli n1987 en opgevolgd werd door onze huidige pastoor en proost Herman Bie) Boon. Mevrouw Van den Eynde werd in 1946 als voorzitster opgevolgd door mevrouw Augusta De Ridder met 9 bestuursleden. Op 2 oktober 1964 werd ik als voorzitster verkozen en nam tevens de functie van schatbewaarster en secretaresse waar. Tot maart 1989. Ik werd opgevolgd door mevrouw Jeanine Biesemans de huidige voorzitster. De Boerinnenbond werd in 1956 door onze proost E.H.Brams herdoopt in Sint Annabond. Elk jaar werden theoretische en praktische lessen gegeven : koken, naad, bloemschikken en andere activiteiten. Er werden ook leerrijke uitstappen gedaan. Jaarlijks was er ook een algemene vergadering. De werking van de KVLV drukte een stempel op deze 70 jaar : op het leven en de ontwikkeling van de vrouw op het platteland en inzonderheid te Meise. Langs het zeer goede maandblad, eerst De Boerin, dan Bij de haard, nu Eigen haard, en de vormingswerkers en werksters wordt aan al de leden de kans geboden om zich verder te bekwamen bij te scholen en te vormen. Ook werden er bezinningsnamiddagen en bijeenkomsten voor weduwen en alleenstaanden georganiseerd. In november 1970 vierden wij het 200ste lid en in 1974 telde de St.-Annabond 214 leden en 13 bestuursleden. Na de bevrijding begon de Lourdesbedevaart op te komen en werd de eerst eerste Lourdesreis verloot en sinds enkele jaren steeg het aantal leden. Het verleden te gedenken spoort ons aan om met veel moed te werken. Een jubeldag is ook een dag van ver de en vernieuwde trouw. Wij zitten allen gezellig bij elkaar en hopen over 5 jaar het jubelfeest van 75 jarig bestaan van de KVLV te mogen vieren en u hier allen terug te zien. Wij zullen verder ons best doen en ijveren opdat de KVLV Meise meer en meer zou bloeien. De KVLV Meise is 70 jaar jong en wil jong blijven. Ze kijkt hoopvol naar de toekomst. De leuze van ons bestuur luidt : Altijd meer en steeds beter!
In het parochiaal archief staat een lijst van de stukken die tot het oude curegoed behoorden. Over wat is overgebleven van het oude dotatiegoed vinden wij slechts littekens terug in de toponomie van het dorp. Te Meise worden wij echter uitzonderlijk goed ingelicht over de Kerk- en Geestesgoederen door een metingboek van 1776, waarin naast de beschrijving van de goederen ook niet minder dan 20 kaartbladen de juiste ligging aangeven. Merkwaardig is hierin de kerk en haar omgeving, de St.-Elooikapel en de omgeving van de kerk van St.-Brixius-Rode. Alles te samen had de Kerkfabriek en H.Geest van Meise Rode het beheer over 104 bunder, 1 dagwand en 5 roeden. Dit is uitzonderlijk groot en wijst op de enorme uitgestrektheid en de belangrijkheid van de moederparochie Meise. Het tiendendomein is de trouwste weerspiegeling van de feodale toestanden te Meise in de 12de 13de eeuw. Wij hebben de heren van Kraainem op de burcht te Boechout en de plaatselijke milites de Menza. Twee abdijen zullen mekaar concurreren om in de gunst te staan van al deze heren : de abdij van Grimbergen en Ninove.
De KVLV heette vroeger Boerinnenbond. Zij bestaat reeds 100 jaar. Momenteel heeft ze 100 000leden, waaronder vrouwen uit alle beroepsgroepen. De vereniging startte binnen de katholieke koepel onder de slogan : Ieder voor vrouwen,allen voor ieder. De nieuwe slagen luidt : Vrouwen met vaart. De regelmatige activiteiten zijn : kookles, dans, toneel, uitstappen en feestjes waarbij een Lourdesreis verloot werd. Ons kookboek, vrucht van de educatieve missie van de vereniging, heeft jaren lang onze smaakpapillen verblijd. Ondertussen kookten reeds 5 generaties moders met dat standaardwerk in hun keuken. Jaarlijks worden 52 000 activiteiten in Vlaanderen ingericht. De afdeling Meise heette een tijdje St.-Annabond (1944 tot 1962). Dat had te maken met de aanwezigheid van de St.-Annakapel op de Nieuwelaan in de Plantentuin ter hoogte van de voetgangersbrug over de A12. Mevrouw De Ridder was voorzitter tot 1964, toen Madeleine De Cuyper de fakkel overnam. De stichtingsdatum was 7 november 1924. Mevrouw Van den Eynde was de eerste voorzitter. Louise Criau was er zeker bij de eersten bij. De andere bestuursleden waren toen : Haeck, De Greef, Emmerechts, Van Humbeeck, De Vadder, Ooms en Van Buggenhout. De proost was pastoor Cools, opgevolgd door Raeymaekers tot 1944, Brams tot 1962 , Louis Geysen en later Herman Boon (Bie) en nu Jan Lagae. De huidige voorzitter is Jeanine Biesemans, die Madeleine De Cuyper opvolgde. Op regelmatige tijdstippen werden de verjaardagen met veel luister gevierd. Traditiegetrouw poseerde de hele groep dan op de trappen van de St.-Martinuskerk. Deze fotos bieden een schat aan informatie over de autochtone Meisenaars en de inwijkelingen, die deel uitmaakten van de KVLV. De pastoor proost zat als enige man vooraan naast de voorzitter. Ik hoop dat de KVLV mee op de kar springt voor de inrichting van de historische St.-Annaprocessie in Meise op 24 juli 2011.
De oudst met naam bekende bedienaar van Meise is Magister Henricus, presbyter de Menz (1211-1220). De tweede is Esselinus presbyter de Minza (1224). Zij behoorden ongetwijfeld tot de seculiere geestelijkheid, omdat pas in 1249 de abdij van Grimgergen de toelating kreeg een van haar kannuniken als pastoor te Meise en te Wemmel aan te stellen. De bisschop bleef hierbij meester en de abt moest zijn kannunik pastoor telkens terug roepen als hij een seculier kandidaat wilde aanstellen. Voor het geestelijke bleef hij afhankelijk van de bisschop, maar voor het beheer van de parochiegoederen moest hij verantwoording afleggen bij de abt. Gedurende de periode 1260 1290 ontstonden tal van onafhankelijke parochieën. Frater Matheus was in 1262 frater Gerardus, plebanus de Menza. Deze titel plebanus wijst erop dat Meise als parochie een voorname rang innam en steeds door voorname priesters werd bediend in de XIIIde eeuw. De verdere lijst van de pastoors van de St.-Martinusparochie vinden jullie in Meise, onder de toren van St.-Martinus, mijn streekboek van 2001 op pag.39. Op 1.9.2006 werd Jan Lagae pastoor van Meise. Hij is federatiepastoor.
Acteur Jef Burm is op 87-jarige leeftijd overleden aan een hersenbloeding. Hij verbleef in een rusthuis in Sint-Pieters-Leeuw, maar werd ereburger van Meise in 2004 waar hij jarenlang woonde sedert 1971. Hij was ook ereburger van Sint-Niklaas, zijn geboortestad. Hij was lid van de Kunstkring en droeg het GC De Muze een warm hart toe. Jef Burm speelde mee in tal van tv-series en Vlaamse films. Hij is te zien in onder andere 'Slisse en Cesar', 'Boerenpsalm', 'Het pleintje' - waar hij de immens populaire koster 'Felix' speelde - en 'De paradijsvogels'. Bij VTM speelde hij mee in reeksen als 'Wittekerke' en 'Nonkel Jef'. Hij speelde mee in films als 'Zware jongens', 'Boerenpsalm' en 'Blinker en het Bagbag-juweel'. Vriendin Conny Neefs van Jef Burm noemde hem 'de Toon Hermans van bij ons'. In Zonen over hun vaders werd hij samen met mij, Stef De Ridder en geïnterviewd. Dit werd gefilmd. Zijn 70ste verjaardag werd door VTM gevierd met een opname van zijn bekendste nummers. Hierover bezitten wij ook de DVD-opname.
