Gisteren, 2 december aangekomen in Malaga, met het vliegtuig. Het vinden van de huurauto levert wat problemen op en zorgt voor zware kortsluiting tussen ons twee.  Het is ook al donker (18.30u) en het verhuurkantoor ligt buiten de luchthaven.  We moeten een shuttle nemen, zo wordt ons verteld, maar we begrijpen niet waarheen of met welke bus.  Google maps vertelt ons dat het 2 km stappen is.  Dat kunnen we perfect aan, zij het dat we twee zware tassen handbagage bij hebben en een rolvalies (op vier wieltjes, joepie!) en zij het ook dat we drukke banen en ronde punten moeten oversteken.  Het ontgaat ons, maar het is helemaal niet de bedoeling dat je hier als voetganger rondloopt. 

De man van het verhuurkantoor schuddebolt als we onze perikelen vertellen, de shuttle komt net toe, daar hadden we moeten inzitten.  Er staat in het groot 'Cargest' op.  Maar wij huren toch bij 'Easy Terra'? Volgens die man moeten wij ons van Easy Terra niks aantrekken, want Cargest en Easy Terra, dat is hetzelfde.  Huuh ? Hij kan ons een auto aanbieden, dat is het voornaamste.  We spurten er mee weg, het is een volkswagen polo, benzine (gasolina) en hij ruikt naar synthetische bloemen. Het is donker, dat is niet gemakkelijk, dus tuffen we de verkeerde kant uit, twee maal zelfs, hetgeen de rit in een nieuwe kortsluiting doet verlopen. Aankomen is stressen, hebben we dan nog niets bijgeleerd ?

In Competa komen we net voor het sluitingsuur van de huisverhuur aan, het is 20.45u ondertussen. Een Spaanse man (no English, Español) rijdt ons voor naar de finca langs berg en dal.  Wat is het hier steil en smal. En hobbelig.  Het huis staat ons geweldig aan, het is groot, het is er lekker warm door de airconditioning, en wij kunnen onze pakken en zakken opbergen in de zware eiken kasten. Het bed is super breed en het zwembad flikkert in het maanlicht.

03-12-2024 om 00:00 geschreven door geert en hilde op de fiets