Carmelle, de gastvrouw, vriendelijk en zoet als een echte caramel, offreert ons een typisch frans ontbijt en weet over elk produkt iets te vertellen : de brioche, specialiteit van de streek, klaargemaakt met pastis, honing van de buren, confituur van druiven en appels/kweeperen, die men hier raisiné heet (on l'aime ou on le deteste), de yoghurt van een plaatselijke boer...onze ochtend is goed begonnen. De kapster wacht, Virginie is haar naam, een vrouw met levenswijsheid en empathie. We praten over dementie, hoe dit iedereen kan overvallen, rijk of arm, slim, dom, slecht, wreed en in die zin een rechtvaardige aandoening is, maar toch ook heel 'injuste',wat ik als onrechtvaardig begrijp omdat het mensen en hun omgeving zo meedogenloos treft. Juist gezien vind ik dat. Ondertussen verlost ze ook nog mijn hoofd van zijn tapis plein, omzeilt de weerborstels en vraagt 30 euro. Vlug en vaardig en goedkoop.

We gaan vandaag op zoek naar een regenjas voor onze fietskar. Doen we dat niet, dan riskeren we een bassin d'eau mee te zeulen als het nog durft te stortvlagen (katten spouwen, noemt Liza dat).

Carmelle is al aan het rondbellen naar sportzaken om een dekzeil voor de kar te vinden, zonder resultaat. Wij opteren voor een brico, oplossing ter plaatse te bedenken. Dat voert ons 18 km verderop, wederom langs de fietssnelweg, tot in Bazas (de stad van Juul Kabas). We staan even voor een spçitsing, wedden om een café gourmand of het links of rechts is. Ik win (een halve café gourmand, want ja, die reeenogen!).

Bazas heeft een kathedraal en op het plein ervoor ligt het restaurant Boeuf Pop, aanbevolen door de gastvrouw. Het is hier de gereputeerde streek van rundsvlees. We zijn niet zo'n vleeseters, maar hier zullen we ons maar eens laten gaan. Ik ga voor een steak tartaar, Geert voor piÚce de boeuf. Hij mag kiezen, 200 of 400 gram. Dat laatste is te veel, het zou zijn oren uitkomen. Boeuf Pop zit stampvol, goed teken. De steak tartaar ziet er walgelijk uit, moest ik niet overtuigd zijn dat het hier goed is, ik zou er niet aan beginnen. Maar het is huisbereid en ik maak de bedenking dat het waarschijnlijk ook zeer puur is, zonder roodgetinte additieven en zonder mayonnaise of andere sausen a volonte. Het smaakt wel lekker, vooral als ik mijn ogen toe doe. Dat laatste valt best mee, want er is plots bliksem, zware donderslag, het licht valt uit en ik zie de tartaar niet meer. De mensen hier blijven er rustig onder, ook als het een tweede keer gebeurt. De bakken water die daarna uit de lucht vallen stemmen ons vrolijk. Wat nu valt kan seffens niet meer vallen. We hebben wat wijn gedronken, het maakt me altijd lacherig. Het wordt de slappe lach als ik denk aan de folder van de b&b, die zegt dat Francois, de gastheer vermoed ik, massages aan bed geeft. Ik probeer er niet aan te denken, maar het zou eigenlijk niet eens een slecht idee zijn, want mijn kuiten zijn heel verzuurd...van het trappen doen in de vuurtoren twee dagen terug.

We vinden een oplossing voor de fietskar : we kopen een fluo douchegordijn. Dat gaan we straks met knippen en plakken (cut en paste) tot een waterdicht frakske omtoveren. Hopen we.

Het stadje waar we logeren heeft enig historisch belang want pape Clement V is hier geboren. Deze paus kwam regelmatig in Viilandraut terug waar hij enkele vertrekken van een doening bewoonde. Ik heb begrepen dat er op dat moment 2 pausen waren, een in Rome en deze Clement in Avignon. Hoe die overeenkwamen, dat weet ik niet, het moet een duobaan geweest zijn. Clement V had ook nogal wat last met de franse koning Filip le Bel, die boos was op de Tempeliers omdat ze hun rijkdom niet met hem wolken delen. Hij zette druk op Clement, die handenwringend niet meer wist wat te doen, want hij was niet a priori tegen de Tempeliers. Toch heeft hij maar gedaan alsof en die bende rijkaards veroordeeld. Toen de laatste Tempelier zijn hoofd op het kapblok legde, klaar voor de hakbijl heeft die arme veroordeelde  in een ultieme helderziendheid geroepen dat roi et pape dra voor het tribunaal Gods zouden moeten verschijnen! Die 'dra' was heel goed gezien, de koning stierf na een maand, pape Clement na 7 maanden.

In de b&b hebben enkele weken geleden voor de eerste keer 6 Chinezen gelogeerd. Die gasten komen hierheen om wijngaarden op te kopen, wijnen te importeren in China en big business daarmee te doen. Ze zijn rijk, maar ze hebben ook gewoontes die ons petje te boven gaan. Tijdens le petit dejeuner spuwden ze voortdurend op de grond. Carmelle was er ontdaan van.  Ze hadden 'champagne' bij zich uit Slovakije, die moest geproefd worden. Maar omdat het zo ontieglijk warm was in hun auto, spatte die 'champagne' in het rond toen ze de fles openden. Hij werd direct geklasseerd als 'slecht'.