Inhoud blog
  • Inpakdag
  • een laatste keer de bergen in
  • torre del mar
  • dry rafting
  • apentoerentocht
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Gastenboek
  • Goedemiddag
  • OOk nog de Beste wensen voor 2024
  • Hallo
  • Een goede midweek middag en avond
  • Goedemorgen

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    de hort op

    07-07-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.daar is de meet
    De nacht was woelig, de wijn en de table d'hotes van gisteravond zullen daar wel voor iets tussen zitten. Ook de Maya's speelden een rol. Mijn grootste angst (nou ja) in een droom : ergens opgesloten zitten in een of andere kamer voor de rest van mijn leven samen met iemand die alle ruimte inneemt. Je mag nog zo je best doen, je wordt platgewalst door drukte, gegesticuleer en getater. Gelukkig was daar een Maya Indiaan in de buurt die het ook niet meer aankon en een grote plakker op de mond van de druktemaker plakte. Rust in huis. Dacht ik. Begon die toch langs zijn oren te praten zeker. Echt goed ging dat niet, maar toch. 'Onfe fieferig' en 'onf eflien' wat 'onze diederik' en 'ons evelien' moest betekenen, het gefaffel hield maar niet op. De Maya sprak vier wijze woorden : deze kan niet mee. In het ruimteschip zal hij bedoeld hebben. Tja, eigenlijk wou ik ook niet mee, zo maar in de ruimte geworpen worden en ik maakte me snel uit de voeten, nu iedereen zich klaarmaakte om in te stappen. Daar zat plots Lisa, mijn moeder, met bezwerende vinger in de lucht : 'een ander moet ook de kans krijgen om iets te zeggen'. Juist, moeder, groot gelijk. En ik belandde terug op aarde en toch wel in mijn bed zeker.

    We kunnen maar moeilijk een einde breien aan ons fietsavontuur en besluiten om via een omweg naar Ansignan te rijden. Niet langs Bugarach dus, maar via twee cols : de col de la Fage, 731 m en de Col de la Redoulade, 753 m. Het worden twee pittige klimmen, het is al bloedheet, de zon heeft ons goed te pakken. Het zweet loopt in mijn ogen, bij Geert druipt het op zijn stuur. Maar het loont zo de moeite. Hoe prachtig is deze streek. En hoe rustig. We komen slechts een levende ziel tegen, een man met een mandje, op champignontocht vermoed ik. We belanden in het dorpje Auriac. Het heeft een mairie, een cafeetje en 39 inwoners. Piepklein. De vrouw van het cafeetje (die misschien eveneens burgemeester is) geeft ons een fietskaart mee van de omgeving, blijkbaar zitten we op een zwarte piste, zwaarste niveau dus. Maar ze zegt er wel fijntjes bij dat het zwaar (en zwart) is voor de fietsers die van de andere kant komen. Voorzichtig zijn, verwittigt ze nog, de afdaling is niet gemakkelijk, elk jaar zijn er accidenten. Het is vooral de gravé die op de baan ligt die het remmen gevaarlijk maakt. Maar eerst nog 4 klimkilometers. Het lijkt hier een vlindertuin, we zien er ontelbare en in alle kleuren. Ze fladderen van bloem tot bloem, ontvouwen hun prachtige vleugels. Alleen daarvoor zou een mens zich in het zweet werken. Ik dank in gedachten de uitvinder van de elektrische fiets. We kunnen op deze manier heel goed samen fietsen. Niet dat we continu in mekaars zog rijden, het klimmen gaat best voor mij, in de afdalingen is Geert niet bij te benen. En zo fietsen we globaal gezien even rap.

    We rijden langs de Gorges de Galamus, een erg smalle baan, langs duizelingwekkende dieptes, de afspanning slechts een halve meter hoog. Als je hier in valt kan je nog een mop vertellen voor je beneden bent. Hoog op de fiets is het aan te raden het midden te houden, vooral omdat de kloof ook nog eens een corridor is voor le vent violent du nord. Dat is nu niet het geval. We zien een paar groepen op weg voor de canyoning, vrolijk en vol moed.

    En dan is het nog 9 km, het laatste stuk naar Ansignan. We arriveren vroeg, onwennig blij, weten niet wat er van te denken. Het was een groot project en het voelt aan als geslaagd. We legden 2.364 km af in 38 fietsdagen.

    De eerste dagen zullen we zwaar moeten afkicken. Dat voelen we nu al.

























    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (2)

    07-07-2017
    relaas fietsen door la douce france
    Inderdaad genoten van je blog! Mooi en humoristisch geschreven , dank aan mijn zus Bernardine, die mij erop attent maakte! Tot de volgende fietstrip!!

    07-07-2017 om 22:08 geschreven door missant myriam


    goal achieved
    en het zal voor ons wennen zijn om de dagelijkse blog te moeten missen. Het was een plezier om te lezen.

    07-07-2017 om 21:39 geschreven door Mathieu




    Archief per week
  • 25/12-31/12 2023
  • 18/12-24/12 2023
  • 11/12-17/12 2023
  • 04/12-10/12 2023
  • 27/11-03/12 2023
  • 07/11-13/11 2022
  • 31/10-06/11 2022
  • 24/10-30/10 2022
  • 17/10-23/10 2022
  • 05/09-11/09 2022
  • 29/08-04/09 2022
  • 22/08-28/08 2022
  • 16/08-22/08 2021
  • 09/08-15/08 2021
  • 07/09-13/09 2020
  • 31/08-06/09 2020
  • 24/08-30/08 2020
  • 09/09-15/09 2019
  • 02/09-08/09 2019
  • 26/08-01/09 2019
  • 29/04-05/05 2019
  • 22/04-28/04 2019
  • 15/04-21/04 2019
  • 08/04-14/04 2019
  • 01/04-07/04 2019
  • 25/03-31/03 2019
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 17/07-23/07 2017
  • 10/07-16/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 22/05-28/05 2017
  • 08/05-14/05 2017

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!