Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
de hort op
23-09-2017
pittige rit
Patrick, onze bootsman, fluit tussen zijn tanden als hij hoort wat de eindbestemming is. Dat ziet hij zichzelf niet doen. Hoewel een pak jonger, zit zijn buik in de weg. Van zuivere adoratie scheldt hij ons de drankkosten kwijt. Happy us, maar we hadden best wat meer kunnen drinken.
De Auvergne geeft zichzelf nog niet onmiddellijk prijs, het glooit wederom, aangenaam fietsen (vermoed ik), aangenaam rijden met de auto. Prima fietsweer ook, zonnig maar niet warm. We hebben afgesproken in St Just en Chevalet, 13 u.
Een goede afspraak, zo blijkt.
L'equipe bleue legt zich nog wat te rusten tegen een zonnige muur, gekkogewijs. Twee van de drie zijn goed uitgeslapen, welgemutst, arme Grumpy heeft alle uren van de nacht gezien en heeft een sluimerende hoofdpijn. Een Dafalgan kan helpen.
De logeerplaats ligt in Bertigna, niet zo ver van Ambert (7km). Het belooft nogpittig te worden. Aardig wat klimmetjes, de Auvergne is ongenaakbaar woest. Maar wat een prachtig landschap! Eindeloze bossen, bergen, eenzame dorpjes, smalle wegen die zich slingeren als een kilometerlange slang, grillig, onvoorspelbaar. Ik zie twee maal een ree onhandig de baan oversteken. Een buizerd landt, wat is dat een grote vogel! De loofbomen ontsnappen niet aan het spel der seizoenen, ze kleuren schoorvoetend geel, oranje, bruin.
Het wordt voor mij een hele klus om de b&b te vinden, de gps stuurt me meermaals fout of over een onverharde weg vol putten en keien en vanuit het dorp Bertignat is het nog 4 km klimmen, via een onooglijk weggetje de hoogte in. Maar wat ligt het huis hier schitterend. Ik vraag me bezorgd af hoe die mannen hier gaan geraken, hoe ze dit gaan vinden. Het ligt immers van de route af, verscholen in de grimmige Auvergne. En inderdaad, ze moeten herhaaldelijk de weg vragen, twijfelen of de mensen het zelf wel weten, rijden wat verloren. Een oud vrouwtje wijst hen de weg. Kunnen ze haar wel vertrouwen? Is ze niet dement en zegt ze zo maar wat? De kilometers worden langer en langer, de avond valt. Er staat 88 km op de teller. Genoeg voor vandaag. Ik haal ze op en ben schatplichtig aan mijn gps. De duizend hoogtemeters zijn vandaag meermaals overschreden, driemaal hoera voor de blauwe ploeg.
de hort op
