Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
de hort op
25-09-2017
1252 m hoogte
De morgenstond heeft goud in de mond, we staan vroeg op, er moet gepoetst worden, we sparen er 75 euro mee uit. Dat kunnen we beter aan lekkere dingen besteden.
Johan verdwijnt in de douche en doet de badkamer blinken als een spiegel. Michel loopt met de stofzuiger rond. Geert vult de auto. En ik commandeer mijn troepen. In gedachten toch. Madame la proprietaire is tevreden over ons werk. In extremis komt ze nog met een sleuteltje aangelopen, het is de sleutel van mijn fiets. Oh lucky me.
Daar zijn ze al vertrokken, ze draaien.goed rond, nog een eindje bergop langs de drukke D88 en dan de groene bergen in. Vandaag bereikt de tocht zijn hoogste punt, 1.252m. Het zal pas in de loop van de namiddag zijn als ze daar zijn en helemaal zeker zijn ze ook niet, waar is dat hoogste punt nu eigenlijk? Volgens Johan is het niet waar Michel denkt dat het is en Geert maakt zich geen zorgen om een hoogste punt meer of minder. Ik heb andere zorgen aan mijn hoofd : er moet proviand ingeslagen worden en er moet dringend getankt worden. Dorpjes zijn er wel, maar ze zien er desolaat uit. Wat een contrast met de schitterende natuur. De loofbomen hebben hun okergele, oranje of bruine jas aan en zelfs zonder zon blinken ze in die prachtige kleuren dat ik mijn ogen er even van moet sluiten. In de velden staat de lila herfsttijloos. En koeien, en famille, stier en koe en kalf samen in de wei. Vredige taferelen.
Ik ben maar net terug van het winkelen en tanken in Langogne of daar verschijnt ook de koersbrigade. Ze geraken prima in vorm. We installeren ons in Hotel Lanquedoc, gerund door een vriendelijk jong koppel Michel en Johan zijn gefascineerd door de vloerverwarming in hun kamer, hun gerief ligt overal uitgestrooid op de vloer, naar eigen zeggen 'om te drogen'. Geert doet een slaapnapje, daarna gaan we nog lekker en goedkoop eten in le Boulodrome.