Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
de hort op
12-09-2018
arret dans un beau chalet
Gisteravond kregen we in onze chambres d'hote een varken uit Costa Rica voorgeschoteld. Dat was de overtuiging van Michel, hetgeen de slappe lach veroorzaakte bij Geert, die dat dan weer doorvertelde aan de gast naast hem. Toch was Costa Rica niet helemaal uit de michellenlucht gegrepen, het gerecht was Costaricaans, al begrijp ik niet zo goed dat men daar couscous zou eten. Misschien was het gewoon Irakees, maar dan kon het ook geen varken zijn. Het smaakte ons in elk geval buitengewoon goed, en ik vond vooral de tarte tatin, geflankeerd door een bolletje ijs, subliem.
Vandaag staan we klokvast om 10u klaar om te vertrekken. Geert is de chauffeur en boodschapper van dienst. Het zal een korte overgangsrit worden, we zoeken terug aansluiting op de katharenroute. Geef ons twee vleugels en we gaan de lucht in, zo snel gaat het vooruit. Geert wordt al ongerust omdat hij ons nergens voorbijsteekt, maar het is licht bergaf en de twee mannen zijn goed uitgeslapen. We zien een ree door de weiden huppelen, ook goed uitgeslapen. Volgens drongengoedbokoloog Johan is het een jonge bok, die driftig op zoek is naar een vrouwtje. Hij komt zulke bokken elke week tegen, hij kent hun streken en verlangens.
De middagpauzeplaats komt vlug dichterbij. Honger hebben we niet, maar we eten tegen de honger die gaat komen.
We hebben een houten chalet gereserveerd in Couret, mogen binnen om 17u, maar proberen toch te bekomen van meneer Philippe dat we wat vroeger binnen mogen, want het is niet ver meer en er is onweer voorspeld. Allemaal goed voor Philippe, we mogen binnen om 14u.
Was het deze voormiddag slappe koffie en verzuchtte Michel dat hij 'colhonger' had, dan wordt hij nu toch wel beloond. De bulten en bultjes volgen elkaar snel op en de kers op de taart is de klim naar de chalet, die (ik ken er niks van, maar ze ze dicteren dat hier zo) toch wel 20% is. Maar wat een pracht van een chalet. Laten we hier drie tenten bouwen! Johan is verlekkerd op de barbecue, kunnen we ons beter weer voorstellen dan dit om te barbecuen? Neen toch? En dat onweer dan? Al wat de weersvoorspelling ons voorliegt geloven wij niet meer. Johan koopt een grote lap rood vlees. En eerlijk waar, al ben ik niet zo'n vleesfanaat, hij prepareert die lap fantastisch en het smaakt ons voortreffelijk, al hebben het kader en de koe hier ook hun aandeel in. Terwijl boven ons hoofd de pyreneejewieten zingen en in de verte de jachthonden op hun klaroen blazen, terwijl de ruftigen en leprozen van achter het hoekje begerig naar de fiets van Michel loeren, zitten wij in onze lounge, naar ons domein te staren. Jammer dat er zo veel bomen in de weg staan, we komen terug in de winter.
De vleesresten leggen we als lokaas in het gras aan het terras. Wie weet welke bonte mengeling aaseters zich verzamelen vannacht aan ons slaapkamerraam.