Uzès, je was prachtig verlicht, maar we komen vandaag niet terug. Neen, We fietsen onder het stadje door langs kleine pittoreske baantjes. Rustig, zonnig, wind actief aanwezig.

Michel is chauffeur en boodschappenjongen en ontdekt -te laat- dat hij zonder portemonnee in de winkel staat. Dan maar in natura betalen.  Of toch niet, hij heeft een paar centen op zak, de winkeldame geeft hem waar voor zijn geld.

Het is leuk rijden ondertussen, maar pssssjjt pssssjjjt pssssjt, daar ontsnapt lucht uit het achterwiel van Johan.  Band plat, niet getreurd, nieuw bandje steken.  Geert heeft een NIEUW bandje zitten, getuige het elastiekje dat errond zit.  Bandje heeft een gat.  Je houdt het niet voor mogelijk, twee jaar geleden hadden we exact hetzelfde scenario.  Mannen rijden plat en steken het foute bandje terug in de verpakking en denken dan dat het een nieuw bandje is.  De enige die MISSCHIEN nog écht nieuwe bandjes heeft is Michel, maar die staat zonder portemonnee bij de winkeljuffrouw.  Gelukkig is Johan een erg handige Harry en kan hij ook bandjes plakken, zelfs met verduurde lijm en vergane plakkertjes. Bandje opgepompt en samen terug de fiets op.  Michel wacht ons op aan de rand van het dorpje Sauve en heeft een picknickplaatsje gevonden aan het riviertje.  Alles bij elkaar valt de voedselvoorraad best mee, we sterken goed aan. 

Johan, de rusteloze snuffelaar, heeft een grote hond gevonden.  Hij stapt trots met het beest aan de leiband de parking op, op zoek naar zijn baas.  Baasje gevonden, wij tevreden, nog een hond erbij in mijn fietszak, c'est trop ça. Het is al genoeg dat al dat gerief van die mannen er in moet.

We vertrekken welgemutst verder, maar het valt wat tegen, het is toch wel een erg drukke baan, waar we langs rijden.  Geert zoekt een alternatief en dat mag er wezen.  Langs de Herault, waar zonnekloppers half in, half uit het water dobberen en hangen, volop in het groen, the middle of nowhere....het lijkt schitterend.  Maar : aan elk voordeel hangt een nadeel.  Er moet geklommen worden. Het wordt een pittige klim en ik zie mijn batterij zienderogen achteruit gaan. Tot boven gaat nog net. Het stuk daarna daalt aanvankelijk en doet mijn brommertje met verve.  Daarna wordt het moeilijker.  Nog 3 km te gaan, Geert neemt over en ik stamp voort op zijn koersfiets.  Gelukkig heeft Michel een duidelijke foto doorgestuurd van de zijslag die we moeten nemen voor de chambres d'hôtes, even voorbij Le Vigan.  We hebben meer dan 100 km gefietst, moe, verhit, hongerig. 

De frisse lady of the house serveert ons nog een table d'hôtes die er best mag wezen, nog een digestiefke van het huis en we duiken alweer tevreden ons bedje in.

Voor u, beste lezer heb ik nog een raadsel : misschien kent u een metsersdecolleté ? Maar weet u ook wat bedoeld wordt met een zinklaag op een metsersdecolleté ? Het heeft te maken met de pijn en smart die een wielerman leiden kan. Graag uw antwoord via de reacties.  Wie juist antwoordt ontvangt een pot soep van 'Soep van de fiets'. Asap.  Raden maar !!