Een stevig ontbijt is een goed begin van een zonnige dag !
Ieder zijn eigen pot yoghurt, zo komen we goed overeen. Dat het potten zijn van een liter maakt niet zoveel uit.
Nu we de mooie Radroute over de lengte van de vallei ontdekt hebben, gaan we er gebruik van maken en fietsen naar het kuurstadje Merano. Het fietspad is een echt succes : fietser na fietser na fietser passeert ons, oversteekt ons, groet ons, groet ons niet, het is een drukte van jewelste. Ook de Adige laat wederom van zich horen : bruisen, blazen, klotsen, razen, dat water blijft maar komen. Ik merk op dat er veel besnorde Italianen zijn en dat in alle mogelijke formaten en krullen. Onder de snorren zitten meestal kogelronde buikjes. En achter de snorren rijden vriendelijke Italiaanse vrouwen. Dat valt ook op : de mensen zijn hier meestal erg vriendelijk. Zo ook Helga, onze madame van het huis, die gisteren onverwijld ter hulp sprong toen de mannen hier de Tour de France wilden zien op het oude televisietje, maar het ding niet aan de praat kregen. Het wonder der techniek, het blijft hen verwonderen en verwarren.
|